Με μεγάλη επισημότητα και συμμετοχή πιστών, παρά το διήμερο της Πρωτομαγιάς, πανηγύρισε ο Καθολικός Ναός της Λάρισας, που εγκαινιάστηκε και καθαγιάστηκε μόλις πριν από δύο χρόνια. Ο ιερός αυτός Ναός που είναι αφιερωμένος στην Ιερά Καρδία του Ιησού, πανηγυρίζει με Επισκοπικό Διάταγμα τη δεύτερη Κυριακή του Πάσχα, την Κυριακή δηλαδή που λειτουργικά η Εκκλησία μας εορτάζει την Ευσπλαχνία του Θεού.
Τόσο το Σάββατο 30 Απριλίου το απόγευμα, όσο και το πρωί της Πρωτομαγιάς πλήθος πιστών γέμισαν την Εκκλησία, πλαισιώνοντας τον Επίσκοπό μας στην ιερή αυτή πανήγυρη. Ιδιαίτερα συγκινημένη υπήρξε η κοινότητα των Πολωνών της περιοχής, αφού την ημέρα εκείνη στη Ρώμη, ανακηρύσσονταν Μακάριος ο μακαριστός Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός που χαρακτήρισε την ημέρα εκείνη υπήρξε η μετάδοση για πρώτη φορά του Μυστηρίου του Χρίσματος σε οκτώ νεαρά παιδιά της Ενορίας μας, μέλη διαφόρων εθνικοτήτων. Από μία «εξέταση» που επιχείρησε ο Επίσκοπος στους μικρούς αυτούς υποψήφιους που θα λάμβαναν το ιερό Μυστήριο του Χρίσματος, διαπίστωσε την άριστη προετοιμασία και κατήχηση που είχαν δεχθεί και γι’ αυτό συνεχάρη και ευχαρίστησε τόσο το Λειτουργό π. Σιμονέλ, όσο και την κατηχήτριά τους κα. Ροζάρια. Στα παιδιά προσφέρθηκε ένα αντίτυπο της Αγίας Γραφής κι ένας αναμνηστικός σταυρός με τα σύμβολα του Αγίου Πνεύματος, για να τα συνοδεύει στη ζωή και στην μελλοντική πνευματική τους πορεία.
Ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει την κοινότητα της Λάρισας είναι το γεγονός που ενώ δεν υπάρχει χορωδία κι ενώ οι πιστοί ανήκουν σε διάφορες εθνικότητες, όλοι έχουν μάθει και ψάλουν τους λειτουργικούς ύμνους στα ελληνικά, παρουσιάζοντας μία όμορφη εικόνα αδελφοσύνης και ομόνοιας. Στο τέλος μάλιστα της τελετής πολλοί απ’ αυτούς έψαλλαν και διάφορους ύμνους και λαϊκά τραγούδια από τις ιδιαίτερες τους πατρίδες, χρωματίζοντας την σπουδαία αυτή εκδήλωση.
Όπως έχει πλέον καθιερωθεί, η λειτουργική ατή σύναξη ολοκληρώθηκε με την συμμετοχή όλων σε μία πλούσια τράπεζα, όπου ο καθένας συνεισέφερε ανάλογα με τις δυνατότητές του, προσφέροντας ένα πιάτο ή ένα κέρασμα από την ιδιαίτερη του πατρίδα. Μία σκηνή που θυμίζει τη ζωή της πρωτοχριστιανικής κοινότητας των Ιεροσολύμων, όπως διαβάστηκε άλλωστε στο Α’ Ανάγνωσμα της Κυριακής από τις Πράξεις των Αποστόλων (2, 41-47).
