4 Δεκεμβρίου 2024
Expand search form

Ειδήσεις από την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα

Εγκύκλιος της Ι. Συνόδου Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος, για το Ιωβηλαίο 2025

ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

Προς

τους εφημερίους, ιερείς, ιερομονάχους και διακόνους,
μοναχούς, μοναχές και ευσεβείς πιστούς
της Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

για το Ιωβηλαίο έτος 2025

Προσφιλείς μας Αδελφοί,

Πλησιάζει η έναρξη του Αγίου Έτους, του Ιωβηλαίου 2025, το οποίο θα διαρκέσει από τις 24 Δεκεμβρίου 2024 ως τις 6 Ιανουαρίου 2026 με θέμα: «Η Ελπίδα δεν απογοητεύει».

Το Ιωβηλαίο αποτελούσε πάντοτε ένα γεγονός μεγάλης πνευματικής, εκκλησιαστικής και κοινωνικής σημασίας στη ζωή της Εκκλησίας. Το έτος 1.300 ο Πάπας Βονιφάτιος Η’ καθιέρωσε το πρώτο Άγιο Έτος. Στην αρχή ορίστηκε να τελείται κάθε 100 χρόνια, ενώ τώρα κάθε 25 χρόνια.

Τι είναι όμως το Ιωβηλαίο έτος, και γιατί το ονομάζουμε Άγιο;

ΙΩΒΗΛΑΙΟ το ονομάζουμε από την εβραϊκή λέξη Γιοβέλ, που σημαίνει «κέρατο κριαριού», επειδή με αυτό ως σάλπιγγα ανάγγελλαν ένα έτος χάριτος. Σύμφωνα με τον μωσαϊκό νόμο κάθε 7 χρόνια έπρεπε η γη να μην καλλιεργηθεί για να αναπαυθεί, και κάθε 50 χρόνια όσοι είχαν πουληθεί ως δούλοι έπρεπε να λάβουν την ελευθερία τους.

Άγιο το ονομάζουμε διότι μπορούμε να αντλήσουμε από τις θείες χάρες, που θέλει να μας προσφέρει η Εκκλησία. Κατ’ αυτή την επέτειο των 2000 ετών από τη γέννηση, τον θάνατο και την ανάσταση του Κυρίου, τελούμε ιδιαίτερη ανάμνηση της σωτηρίας μας: «Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στον θάνατο τον μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια» (Ιωάν. 3,16)

 Ακούμε αυτά τα λόγια τόσο συχνά κατά τη διάρκεια των εορτών του λειτουργικού έτους, ώστε συχνά δεν δίνουμε σημασία. Γι’ αυτό η Εκκλησία, κάθε 25 χρόνια, επιλέγει ένα ολόκληρο έτος για να μας βυθίσει σε αυτό το απερίγραπτο μυστήριο της σωτηρίας, και να το ζήσουμε προσωπικά, για να αντλήσουμε από τον πλούτο του, τον οποίο μας προσφέρει το έλεος του Θεού.

Γι’ αυτό, αγαπητοί μας, όταν φθάσει αυτό το Έτος της Χάριτος πρέπει να βρεθούμε προετοιμασμένοι.

Το θέμα του Ιωβηλαίου

Το θέμα που θα μας καθοδηγήσει κατ’ αυτό το Άγιο Έτος είναι η διαβεβαίωση του Αποστόλου Παύλου: «Η Ελπίδα δεν απογοητεύει» (Ρωμ. 5,5). Ο Απόστολος παρουσιάζει την αιτία αυτής της ελπίδας: «Επειδή ο Χριστός, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα ασθενείς, πέθανε στον καθορισμένο καιρό για τους ασεβείς». Είναι τόσο καίρια αυτή η αλήθεια για τους χριστιανούς, ώστε το επαναλαμβάνει ακόμα μια φορά: «Αλλά ο Θεός αποδεικνύει την αγάπη του για μας, με το γεγονός πως ενώ ήμασταν αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για μας» (Ρωμ. 5,7-8).

Γνωρίζουμε ότι η σωτηρία προσφέρεται σ’ εμάς μέσω των Μυστηρίων της Εκκλησίας, τα οποία συμπληρώνονται με πολλούς άλλους τρόπους. Ωστόσο, ανά τους αιώνες, η αφοσίωση των πιστών και η μητρική φροντίδα της Εκκλησίας έχουν προσφέρει, για την περίοδο αυτή, διάφορα μέσα που μας βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε το σωτήριο Μυστήριο του Χριστού.

Ανάμεσα σε αυτά είναι:

1) Ο προσκυνηματικός τόπος

Τα Προσκυνήματα, ως χώροι προσευχής, αποτελούν ευκαιρία συνάντησης με την ευσπλαχνία του Θεού, που έχει ως αποκορύφωμα τα Μυστήρια της Μετάνοιας και της Θείας Ευχαριστίας. Μια προσκυνηματική πορεία είναι ευκαιρία να ξαναβρούμε την ειρήνη της ψυχής.

Είναι ανάγκη να ανακαλύψουμε και πάλι την ιδιαίτερη σημασία που έχει ο καθεδρικός ναός, ως κέντρο της τοπικής Εκκλησίας και έδρα του Επισκόπου, ορατής κεφαλής της τοπικής Εκκλησίας. Κατ’ αυτή την περίοδο είναι καλό από κάθε ενορία να οργανώνεται ένα ομαδικό προσκύνημα προς τον καθεδρικό ναό, δίνοντας στους πιστούς την ευκαιρία να συναντήσουν τον Επίσκοπο, να λάβουν την άφεση κατά την εξομολόγηση και να ολοκληρώσουν το προσκύνημα με τη Θεία Ευχαριστία.

2) Τα λυσίποινα

Το προσκύνημα του Ιωβηλαίου είναι η ευκαιρία για να λάβουν οι πιστοί τα λυσίποινα, ανέκαθεν συνδεδεμένα με το Άγιο Έτος. Ο πιστός που έχει μετανοήσει για τις αμαρτίες του, έχει εξομολογηθεί και έχει λάβει την άφεση, κάνοντας το προσκύνημα και μεταλαμβάνοντας το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, λαβαίνει τα λυσίποινα.

Τι είναι όμως τα Λυσίποινα; Με την εξομολόγηση ο πιστός ξαναβρίσκει την φιλία με τον Θεό και συμφιλιώνεται με την Εκκλησία. Ωστόσο παραμένουν μέσα του τα απομεινάρια της αμαρτίας, δηλαδή οι άτακτες και αμαρτωλές τάσεις. Αυτές, ο πιστός πρέπει να τις νικήσει: είτε εδώ στη γη, κυρίως με την άσκηση, την προσευχή, την αγαθοεργία, τα ιερά Μυστήρια, είτε μετά θάνατο πριν εισέλθει στην αιώνια ζωή (Καθαρτήριο).

Τα Λυσίποινα λοιπόν είναι ένα ιδιαίτερο δώρο του Θεού μέσω της Εκκλησίας, για να ολοκληρωθεί αυτή η προσωπική εξάγνιση· δώρο προς όφελος δικό μας εδώ στη γη, είτε για να το προσφέρουμε προς όφελος των νεκρών μας που βρίσκονται στην κατάσταση του Καθαρτηρίου.

3) Μια ανανεωμένη προσπάθεια μεταστροφής

Μην ξεχνάμε τέλος, πως στα ιερά προσκυνήματα δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που αναζητάει τον Θεό, αλλά και ο ίδιος ο Θεός θέλει να συναντήσει τον άνθρωπο, και του δείχνει την οδό της μεταστροφής. Αυτό προϋποθέτει μία προσπάθεια αλλαγής προσανατολισμού, μια συνεχή μετάνοια, να ανακαλύψουμε ξανά την αξία της προσευχής, των ιερών Μυστηρίων της Μετάνοιας και της Θείας Ευχαριστίας, της αδελφικής αγάπης, της αλληλεγγύης, να συνείδητοποιήσουμε ότι είμαστε Εκκλησία, να ενδυναμώσουμε τους οικογενειακούς δεσμούς και θεσμούς, την οικογενειακή ομόνοια, να ζήσουμε τη χαρά ότι οι οικογένειές μας είναι η «κατ’ οίκον Εκκλησία».

4) Για να ανανεώσουμε την πίστη μας

Η πίστη μας είναι δώρο του Θεού, αλλά δεν είναι δώρο αναγκαστικό ή μαγικό. Οφείλουμε και εμείς να ενδυναμώνουμε συνεχώς την πίστη μας, να την καλλιεργούμε και να την προστατεύουμε. Πολλά είναι τα μέσα που μας βοηθούν σ’ αυτό τον σκοπό: τα ιερά Μυστήρια, ο Λόγος του Θεού, η κατήχηση, η προσευχή, η αγαθοεργία.

Μας δίνεται μια μεγάλη ευκαιρία κατ’ αυτό το Άγιο Έτος: να αυξήσουμε και να επιταχύνουμε την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη μας, με τη βοήθεια του Θεού, σε μια εποχή κατά την οποία είναι ολοφάνερο ότι αυτές οι αρετές έχουν υποστεί μια στασιμότητα και συχνά οπισθοδρόμηση. Αυτές όμως είναι αρετές ουσιαστικές για να είναι κανείς γνήσιος χριστιανός.

Όλα αυτά θα αναπτυχθούν πιο αναλυτικά κατά τη διάρκεια του Ιωβηλαίου 2025.

Ελπίζουμε αυτές οι πρώτες σκέψεις να είναι χρήσιμες για όλους, και κυρίως για το έργο των ιερέων μας, χωρίς τους οποίους το δικό μας ποιμαντική έργο είναι αδύνατο.

«Η χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, η αγάπη του Θεού και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, να είναι μαζί με όλους εσάς» (Β’ Κορ. 13,13).

Σύρος, 4 Οκτωβρίου 2024

Μνήμη του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης

Οι Επίσκοποι σας

Προηγούμενο Άρθρο

«Καιρός της Παρουσίας ή του Ερχομού, καιρός ελπίδας, καιρός του Ιωβηλαίου» του σεβασμ. Ιωάννη Σπιτέρη

Επόμενο Άρθρο

Η επιδίωξη της ειρήνης δεν είναι ευθύνη λίγων, αλλά όλων

You might be interested in …

«Οι ατομικές ελευθερίες και ο Παζολίνι», άρθρο του σεβασμ. Θεόδωρου, στην Καθημερινή της Κυριακής 11.02.24

Άρθρο του σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου Καθολικών Αθηνών π. Θεοδώρου, δημοσίευσε η εφημερίδα «Καθημερινή» στο Κυριακάτικο φύλλο της (11.02.24). Το άρθρο με τίτλο «Οι ατομικές ελευθερίες και ο Παζολίνι» μπορείτε να το διαβάσετε στην σελίδα της εφημερίδας πατώντας […]

«Καιρός της Παρουσίας ή του Ερχομού, καιρός ελπίδας, καιρός του Ιωβηλαίου» του σεβασμ. Ιωάννη Σπιτέρη

Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου, κατά το ρωμαϊκό τυπικό, αρχίζει το λειτουργικό έτος που ονομάζεται καιρός του «Ερχομού» (Adventus) ή στα ελληνικά, καιρός της «Παρουσίας». Πρόκειται για τις 4 εβδομάδες που προηγούνται της εορτής των Χριστουγέννων. […]