Άγιος Παντελεήμονας – 2019
Έφτασε και πάλι η εορτή του Αγίου προστάτη αυτής της ενορίας. Ο μάρτυρας της πίστης, Παντελεήμονας, γιατρός του σώματος αλλά και της ψυχής όσων προστρέχανε σε εκείνον, αναζητώντας γιατρειά για τις ασθένειές τους. Ο άγιος μας, δεν έκανε τίποτα το σπουδαίο ή το ξεχωριστό. Απλά πήρε στα σοβαρά τη χριστιανική του κλήση, το βάπτισμά του!! και αποφάσισε να ζήσει πρώτα από όλα ως χριστιανός. Έζησε μέσα στον κόσμο, ως λαϊκός και έφτασε στην αγιοσύνη γιατί αντιστάθηκε μέχρι τέλους σε εκείνους που τον καλούσαν να απαρνηθεί το Χριστό, τον Κύριό του. Ό,τι έκανε το έκανε βάζοντας πάνω από όλα την πίστη του στο Χριστό και την επιθυμία του να τον ακολουθήσει πιστά. Δίνει έτσι στον καθένα από εμάς ένα παράδειγμα και είναι σαν να μας λέει ότι μπορείτε και εσείς να γίνετε άγιοι, αυτός άλλωστε είναι ο προορισμός σας!!!
Πριν μερικούς μήνες, όπως ίσως γνωρίζετε, ο πάπας Φραγκίσκος, έγραψε μια αποστολική παραίνεση με θέμα: «η κλήση στην αγιοσύνη μέσα στον σύγχρονο κόσμο» και ένα από τα σημεία που υπογραμμίζει είναι ότι για να γίνεις άγιος δεν είναι απαραίτητο να είναι μοναχός, μοναχή ή ιερέας και συνεχίζει: «Πολλές φορές, έχουμε την τάση να σκεπτόμαστε ότι η αγιοσύνη προορίζεται αποκλειστικά γι’ αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να διατηρούν αποστάσεις από τις καθημερινές ασχολίες για να αφιερώνουν πολύ χρόνο στην προσευχή. Δεν είναι έτσι. Όλοι καλούμαστε να γίνουμε άγιοι ζώντας με αγάπη, και προσφέροντας ο καθένας τη δική του μαρτυρία μέσα στις καθημερινές του ασχολίες, εκεί όπου βρίσκεται. Είσαι μια αφιερωμένη ή ένας αφιερωμένος; Να είσαι άγιος ζώντας με χαρά την αυτοπροσφορά σου. Είσαι παντρεμένος; Να είσαι άγιος αγαπώντας και φροντίζοντας τον άνδρα σου ή τη γυναίκα σου, όπως ο Χριστός έκανε με την Εκκλησία. Είσαι ένας εργαζόμενος; Να είσαι άγιος εκτελώντας με τιμιότητα και με τον αρμόζοντα τρόπο την εργασία σου στην υπηρεσία των αδελφών. Είσαι γονέας ή γιαγιά ή παππούς; Να είσαι άγιος διδάσκοντας με υπομονή στα παιδιά να ακολουθούν τον Ιησού. Έχεις εξουσία; Να είσαι άγιος, αγωνιζόμενος για το κοινό καλό και απαρνούμενος τα προσωπικά σου συμφέροντα».
Αυτό που θέλει να τονίσει ο Πάπας είναι ότι η αγιοσύνη δεν είναι για λίγους σούπερ ήρωες, που κάνουν άθλους στη ζωή τους και ζουν αναμάρτητα – άλλωστε τέτοιοι άνθρωποι δεν υπάρχουν – ούτε ότι η αγιοσύνη είναι για λίγους και εκλεκτούς, για την ελίτ, ή ακόμα ότι είναι ένα άπιαστο όνειρο, κάτι το πολύ μακρινό. Αντίθετα η αγιοσύνη η οποία γεννιέται μέσα από καθημερινές πράξεις αγάπης που πραγματοποιούνται με χριστιανικά κριτήρια. Με λίγα λόγια η αγιοσύνη είναι για όλους μας. Και φτάνει κάποιος στην αγιοσύνη μέσα από τις καθημερινές του ασχολίες και υποχρεώσεις.
Γράφει ο Πάπας: «Δεν είναι υγιές να αγαπούμε τη σιωπή και να αποφεύγουμε τη συνάντηση με τον άλλο, να επιδιώκουμε την ανάπαυση και να αποφεύγουμε τη δράση, να αφοσιωνόμαστε στην προσευχή και να υποτιμούμε την εξυπηρέτηση. Όλα μπορούν να γίνουν αποδεκτά και να ενσωματωθούν ως μέρος της επίγειας ζωής του ανθρώπου, και έτσι να συμμετέχουν στην πορεία αγιοσύνης. Καλούμαστε να βιώνουμε την προσευχή ακόμη και μέσα στη δράση, και εξαγιαζόμαστε ασκώντας υπεύθυνα και γενναιόδωρα την αποστολή μας».
Αλήθεια αδελφοί μου έχουμε ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε, από άγιους χριστιανούς!! στην πολιτική, στην οικογένεια, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας αλλά και στις ενορίες μας, στις οργανώσεις μας…Έχουμε ανάγκη από χριστιανούς που να μη τους τρομάζει η δέσμευση, η αυταπάρνηση, το δόσιμο. Τους έχει ανάγκη η εκκλησία για να φέρει εις πέρας το ποιμαντικό της έργο, αλλά και η κοινωνία μας για να προωθείτε και να εδραιώνετε το καλό. Έχουμε ανάγκη τέλος από χριστιανούς που με το λόγο και τα έργα τους φέρνουν ειρήνη, ομόνοια, συμφιλίωση στις ενορίες μας και δημιουργούν κοινότητες πραγματικής χριστιανικής αγάπης.
Ο άγιος Παντελεήμονας αυτά έκανε. Μέσα από τις γνώσεις του ιατρού βοηθούσε τους ασθενείς και ταλαίπωρους συνανθρώπους του. Τους θεράπευε στο σώμα αλλα και στην ψυχή με τις χριστιανικές συμβουλές και παροτρύνεις του. Γινόταν «πλησίον» στον πονεμένο και αναγκεμένο συμπολίτη του. Συμπονούσε τον άλλον και έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του. Γι’ αυτό προσευχηθήκαμε στην αρχή της θείας λειτουργίας ζητώντας από το Θεό πατέρα: «βοήθησέ μας να μιμηθούμε τον μάρτυρα άγιο Παντελεήμονα και να αφιερώνουμε τη ζωή μας στη υπηρεσία του πλησίον για να βρεθούμε στην Βασιλεία των ουρανών».
Αλλά και δεν ντρεπόταν να δηλώνει ανοικτά την πίστη του στο Χριστό, φτάνοντας στο σημείο να θανατωθεί από τους διώκτες του με τρόπο μαρτυρικό κατά τους διωγμούς του αυτοκράτορα Διοκλητιανού γύρω στο 306μ.χ. Έτσι έδωσε «ζωή» στα λόγια του Ευαγγελίου που ακούσαμε: «Αν κάποιος θέλει να έρχεται πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώνει το σταυρό του κάθε μέρα και ας με ακολουθεί. Αν κάποιος χάσει τη ζωή του για μένα, αυτός θα τη σώσει». Έχασε την επίγεια ζωή του αλλά κέρδισε την αιώνια ζωή και τη δόξα που επιφυλάσσει ο Κύριος σε όσους πιστά τον ακολουθούν.
Ας ζητήσουμε τη μεσιτεία του Αγίου Παντελεήμονα ο οποίος ήξερε να βάζει πάνω από όλα στη ζωή του τις απαιτήσεις της χριστιανικής ζωής να μας εμπνέει και να μας ενδυναμώνει στην καθημερινή προσπάθειά μας να ζούμε χριστιανικά και να μαρτυρούμε την πίστη μας.
