Μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα αλλά με περίσσεια λαμπρότητα, τελέστηκε την παραμονή, η Αγρυπνία των Χριστουγέννων στον Καθεδρικό Ναό του Αγ.Γεωργίου στην Άνω Σύρο, όπου προΐστατο ο Σεβ/τατος Επίσκοπός μας π.Πέτρος Στεφάνου.
Της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, προηγήθηκε η Ακολουθία του Θείου Λόγου, μελετώντας την προσμονή του Μεσσία μέσα από τα Θεία Αναγνώσματα τα οποία προετοίμασαν τους πιστούς για το μεγάλο γεγονός του Ερχομού του Σωτήρα.
Με τον Επίσκοπό μας, συλλειτούργησαν ο εφημέριος του Αγ.Γεωργίου π.Νίκος Ρούσσος καθώς και δύο ιερομόναχοι Καπουκίνοι.
Στην ομιλία του μετά το Ευαγγέλιο ο Επίσκοπος αναφέρθηκε στο χαρμόσυνο μήνυμα που φέρνει η Γέννηση του Χριστού, και απευθυνόμενος στους πιστούς είπε:
« Προετοιμαστήκαμε κατά την περίοδο της Παρουσίας, μας βοήθησε ο λόγος του Θεού, φώτισε ίσως λίγο την καρδιά μας και τη ζωή μας αυτές τις δύσκολες ημέρες που περνάμε. Ημέρες ανήσυχες, δύσκολες, γεμάτες από πικρές λέξεις όπως: κρίση, στέρηση, θυσία, ανεργία. Πόσο έχουμε ανάγκη όλοι μας από λίγη ελπίδα!!! Ποιος όμως μπορεί πραγματικά να μας σώσει? Οι Διεθνείς Οργανισμοί, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση? Οι οποίοι πρέπει βέβαια να βρουν τρόπους να νικήσουν τη δικτατορία των περίφημων «αγορών», τον καπιταλισμό, που δίχως κανόνες και όρια ταλαιπωρεί λαούς ολόκληρους στο όνομα του κέρδους, όπου λίγο μετρά ο άνθρωπος και η αξιοπρέπειά του! Αλλά, αυτού του είδους σωτηρία, δεν είναι αρκετή. Είναι απαραίτητη βέβαια για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, με τον κόπο της έντιμης εργασίας μας, αλλά είναι άλλου είδους η σωτηρία που έχουμε πραγματικά ανάγκη.
Αλλά ξέρετε κάτι, όλους μάς έχουν τόσο πολύ τυφλώσει τα φώτα της καταναλωτικής, εγωιστικής κοινωνίας μας, που ίσως και να μην μας περνά από το μυαλό, ίσως να μην νοιώθουμε την ανάγκη της «άλλης σωτηρίας». Και αν δεν αναζητούμε κάτι, πώς θα το αποκτήσουμε?
Από την άλλη όμως σκέπτομαι, ότι ίσως αυτή η οικονομική κρίση έφερε πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα αλλά έχει και ένα καλό!!! Κατά κάποιο τρόπο μας έχει επαναφέρει στα ουσιώδη της ζωής, στα απαραίτητα, στα σημαντικά, και ίσως μας κάνει να αναρωτηθούμε για το βαθύτερο νόημα της ύπαρξής μας και της πίστης μας. Και για να γίνω επίκαιρος, μας κάνει να αναζητήσουμε το αληθινό φως που φωτίζει την καρδιά του χριστιανού αυτή η γιορτή των Χριστουγέννων, που τόσο έχει παραμορφωθεί στη σημερινή κοινωνία μας. Και αυτό το αληθινό φως δεν είναι άλλο από τον Χριστό.
Η ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων αγγίζει την καρδιά ακόμα και των πιο αδιάφορων, αλλά χρειάζεται να πάμε και λίγο πιο βαθειά και να αφήσουμε τα γεγονότα που ακούσαμε να εξιστορούνται να μιλήσουν στην καρδιά μας. Εμείς πιστεύομε ότι γνωρίζουμε καλά τα γεγονότα εκείνων των ημερών. Ίσως θα ήταν καλύτερα, όμως, να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, να τα δεχόμαστε σαν να τα ακούγαμε για πρώτη φορά. Ένα νεαρό ζευγάρι λοιπόν, από τη Ναζαρέτ φτάνει στη Βηθλεέμ για να απογραφεί και η γυναίκα περιμένει το πρωτότοκο παιδί της. Βρίσκουν καταφύγιο στο πίσω μέρος ενός σπιτιού, σε ένα χώρο όπου φυλάσσονταν τα ζώα τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Εκεί φέρνει στο φως το πρωτότοκο παιδί της, το πλένει, το τυλίγει με πανιά και το βάζει στη φάντη για να μείνει στα ζεστά.
Μερικοί βοσκοί ακούνε ένα κάλεσμα και φτάνουν πρώτοι. Οι βοσκοί, όπου θεωρούνταν άνθρωποι σκληροί και αναξιόπιστοι, αναζήτησαν το Σωτήρα τους για να τον προσκυνήσουν. Αυτός είναι ο Θεός μας!!! Δεν εμφανίζεται στους ισχυρούς και στους άρχοντες, αλλά στους απλούς και ταπεινούς στην καρδιά. Όλοι οι καθώς πρέπει άνθρωποι της Ιερουσαλήμ, ήταν απασχολημένοι με τα δικά τους προβλήματα, δεν βρήκαν χρόνο για να ανακαλύψουν το Θεό που γεννιόταν σε ένα ταπεινό χωριό λίγο πιο μακριά τους. Έτσι απλά, ο Θεός έρχεται ανάμεσά μας, όπως και ο κάθε άνθρωπος, ως ένα ανυπεράσπιστο μωρό που έχει ανάγκη τη φροντίδα των γονιών του για να επιβιώσει. Έχει ανάγκη από μια φάτνη. Ο Θεός αυτή τη νύκτα αναζητά για φάτνη την καρδιά τού καθενός μας, τη θέλει όλη δική του, αποκλειστικά δική του, για να τη γεμίσει με την επιθυμία της δικής του αγάπης, της δικής του χαράς και ειρήνης, για να μας γεμίσει με την επιθυμία να είμαστε δικοί του, να μείνουμε κοντά του.
Καλά Χριστούγεννα, λοιπόν, σημαίνει ότι ο Χριστός γεννιέται στην καρδιά μου. Ο Χριστός έρχεται στον κόσμο και εγώ τον υποδέχομαι στη ζωή μου, για να ξαναγεννηθώ νέος άνθρωπος, γεμάτος από το Πνεύμα του Θεού, ικανός να αγαπήσω το συνάνθρωπό μου, να τον αποδεχτώ και να τον στηρίξω στις δύσκολες στιγμές της ζωής του. Ο Θεός έρχεται, γίνεται σαν και εμάς για να μπορέσουμε και μείς να γίνουμε όμοιοί του
Αυτό ονομάστηκε από τους Πατέρες της Εκκλησίας «Θαυμαστή συναλλαγή», ο Θεός γίνεται άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός. Εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια ο Θεός, μέσω της Εκκλησίας του, συνεχίζει να προτείνει τη λογική μιας συνεχής συναλλαγής, αυτής του να αφεθούμε στη δύναμη της αγάπης του για να γονιμοποιεί την καθημερινότητά μας.
Ας αφεθούμε, λοιπόν, αυτή τη νύχτα να μας κατακτήσει αυτή η «Θαυμαστή συναλλαγή», αυτό το Θαύμα, αυτή η προσφορά αγάπης, για να γίνουμε νέοι άνθρωποι, να ανοίξουμε την καρδιά μας, τη ζωή μας σε Εκείνον, για να είναι ο Εμμανουήλ, ο Θεός μαζί μας.
Ας τον υποδεχτούμε στη ζωή μας γιατί εκείνος είναι το Αληθινό φως που φωτίζει κάθε άνθρωπο, ο μοναδικός Σωτήρας, τον οποίον όλοι μας έχουμε ανάγκη. Τότε αυτή η ημέρα θα είναι ημέρα εορτής και χαράς αληθινής, γιατί η παρουσία του στη ζωή μας δίνει ελπίδα, παρηγοριά, σωτηρία.
Καλά Χριστούγεννα με το Χριστό στη ζωή σας.»
