Τη Δευτέρα της διακαινησίμου εβδομάδας ο Αρχιεπίσκοπός μας, όπως κάθε χρόνο, πήγε στην μικρή ενορία του Αγίου Γεωργίου στην Περάστρα Τήνου και τέλεσε με τον εφημέριο π. Πέτρο Σοκολόφσυκι την Πανηγυρική Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία.
Πολλοί πιστοί προσήλθαν στην πανήγυρη και τόσο ο ναός όσο και στο προαύλιό του ήταν κατάμεστα από πιστούς και φιλέορτους.
Τα ασματικά μέρη της Θείας Λειτουργίας συνόδευε στο αρμόνιο ο εκ Κώμης Γιάννης Αρμακόλλας.
Η συμμετοχή των φιλέορτων ήταν, όπως κάθε χρόνο εντυπωσιακή. Όμως η παρουσία φιλέορτων έξω από το ναό δημιουργεί κάποια προβλήματα που θα πρέπει να ξεπεραστούν. Η μόνη λύση φαίνεται να είναι η χρήση ενός μεγαφώνου ώστε να βοηθιούνται στη συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία και έτσι να υπάρχει η ίδια ησυχία και ηρεμία εκτός του Ναού όπως αυτή που υπάρχει μέσα στο Ναό.
Ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στη συναγμένη εκκλησία για τη σημασία του Πάσχα και του τρόπου με τον οποίο που οφείλουμε να το εορτάζουμε.
Είπε ο Αρχιεπίσκοπος:
Σήμερα, Δευτέρα του Πάσχα, είδαμε τις μυροφόρες γυναίκες, ταραγμένες και τρομαγμένες να τρέχουν στο μνήμα και εκεί να λαβαίνουν την αγγελική πληροφορία πως τον Ιησού τον Ναζωραίο δεν πρέπει πια να τον αναζητούν μεταξύ των νεκρών γιατί αναστήθηκε όπως το είχε πει: Αυτό το χαρμόσυνο μήνυμα, επιβεβαιώνεται σε λίγο από τον ίδιο τον αναστημένο Ιησού ο οποίος τις συναντά, τις χαιρετά και αφού τους διώχνει το φόβο τους αναθέτει μία αποστολή: «Μη φοβάστε, πηγαίνετε στους αδελφούς μου και να τους πείτε να πάνε στη Γαλιλαία εκεί θα με δούνε».
Εκεί στη Γαλιλαία, στις όχθες της λίμνης, ο Ιησούς είχε επιλέξει τους μαθητές του, και από εκεί είχε ξεκινήσει την αποστολή του, εκεί τώρα θα τον συναντήσουν αναστημένο και θα τους αναθέσει να συνεχίσουν οι ίδιοι την αποστολή του. Ο Κύριος πάνω στο σταυρό ολοκλήρωσε τη δική του αποστολή, τώρα αρχίζει η αποστολή των μαθητών του. Μια αποστολή που θα την διανύσουν μαζί με τον Αναστημένο Χριστό και θα ακολουθήσει την ίδια πορεία με εκείνη του Δασκάλου τους. «Σας έδωσα παράδειγμα για να κάνετε και εσείς το ίδιο».
Πριν από όλα όμως ο Ιησούς τους καθιστά αυτόπτες μάρτυρες της Αναστάσεώς του, για να είναι η μαρτυρία τους αυθεντική και πειστική. Γράφει πράγματι ο Απόστολος Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή: «Εμείς τον έχουμε ακούσει και τον έχουμε δει με τα ίδια μας τα μάτια. Μάλιστα τον είδαμε από κοντά, και τα χέρια μας τον ψηλάφισαν… Καταθέτουμε λοιπόν την μαρτυρία μας… Αυτό που είδαμε κι ακούσαμε, το αναγγέλλουμε σ’ εσάς για να συμμετάσχετε κι εσείς μαζί μας στην ίδια κοινωνία… Κι’ αυτά σας τα γράφουμε για να είναι ολοκληρωμένη η χαρά σας» (Α’ Ιωάν. 1,1).
Όμως εκτός από αυτή την μαρτυρία των Αποστόλων και των Μυροφόρων αρχίζει και μία αντιμαρτυρία. Εκεί που ξεκινά η πίστη ξεκινά και η άρνηση της πίστης. Ενώ οι μυροφόρες τρέχουν «με φόβο και χαρά» να αναγγείλουν το χαρμόσυνο της Αναστάσεως μήνυμα, οι φρουροί του μνήματος πηγαίνουν στους άρχοντες της πόλης να ανακοινώσουν όσα περίεργα έχουν συμβεί. Και οι άρχοντες που άρχουν, αλλά είναι τυφλοί και αφελείς τους συμβουλεύουν: «να πείτε ότι οι μαθητές του ήλθαν τη νύκτα και τον έκλεψαν ενώ εμείς κοιμόμασταν».
Δυστυχώς αδελφοί μου, αυτό συμβαίνει και σήμερα κάποιοι μαρτυρούν για την Ανάσταση και κάποιοι άλλοι αντιμαρτυρούν. Όμως η μαρτυρία των μαθητών του Ιησού είναι δυνατή γιατί έχουν περάσει από το σκοτάδι της νύκτας στο φως της ημέρας, δεν κοιμούνται όπως οι φρουροί αλλά αγρυπνούν και ζουν την πραγματικότητα. Η αντιμαρτυρία γίνεται από ανθρώπους που μαζί με τους φρουρούς έχουν κλειστά τα μάτια, κοιμούνται και ονειρεύονται. Δημιουργούν εντυπώσεις και θόρυβο και με τη στήριξη των αρχόντων παραπλανούν χωρίς να πείθουν.
Ο Ιησούς είναι ζωντανός, είναι προσιτός, μπορούμε να τον πλησιάσουμε, να τον συναντήσουμε, να τον δούμε με τα μάτια της πίστης μας και μαζί του να συνοδοιπορούμε όπως τότε με τους μαθητές της Εμμαούς. Αυτή την καλή αγγελία εορτάσαμε και ζήσαμε τη νύκτα του Πάσχα αφού πρώτα προετοιμαστήκαμε σαράντα μέρες με νηστεία, προσευχή και αγαθοεργία. Αυτό το χαρμόσυνο μήνυμα τώρα θα συνεχίσουμε να το επαναλαμβάνουμε και να το εορτάζουμε για πενήντα μέρες αλλά και σε όλη μας τη ζωή μαζί με τις μυροφόρες, τους αποστόλους και όλους τους σημερινούς μαθητές του Ιησού, ως Εκκλησία του Χριστού.
Ήλθαμε σήμερα εδώ σ’ αυτή την μικρή σε αριθμό ενοριακή κοινότητα, που όμορφα μπορεί να συμβολίζει τη πρώτη μικρή χριστιανική κοινότητα για να αναγγείλουμε το ίδιο αυτό χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως, δοξάζοντας το Θεό για τα μεγαλεία που έκανε στην Εκκλησία Του και τιμώντας τον Άγιο Γεώργιο που υπήρξε αληθινός μάρτυρας της Αναστάσεως όχι μόνο με τα λόγια αλλά με την ίδια τη ζωή του.
Ευχαριστώ τα λίγα και αγαπητά μέλη αυτής της μικρής ενοριακής μας κοινότητας για την κατανόηση και το αληθινό πνεύμα συνεργασίας που δείχνουν, και τους θεωρώ υπόδειγμα όλων των μικρών ενοριών μας γιατί δεν αναζητούν πάντοτε να έχουν τα πάντα, όταν αυτά δεν μπορούν να τους προσφερθούν, αλλά όταν τα επιθυμούν ξέρουν να τα αναζητούν εκεί που υπάρχουν, έστω και αν πρέπει να κάνουν μερικά βήματα έξω από το χωριό τους.
Μέσα από αυτή την πανηγυρική Θεία Λειτουργία ας λάβουμε το δώρο του Αγίου Πνεύματος που είναι η ανδρεία και με τη μυστηριακή χάρη που μας εξασφαλίζει ο Θεός Πατέρας να συνεχίσουμε να κηρύττουμε με τα έργα μας και το λόγο μας το «Χριστός Ανέστη». Αμήν.
Μετά την απόλυση, ο Σύλλογος Κώμης – Περάστρας και Μοναστηρίων πρόσφερε γεύμα σε όλους τους επισκέπτες του γραφικότατου χωριού της Τήνου που έχει ανάγκη από την ευαισθησία και την προσοχή των τοπικών αρχόντων. Είναι ακόμη ένας ανεκμετάλλευτος θησαυρός, που δεν μπορεί όμως να περιμένει επ’ αόριστον!
