Έχουν ήδη περάσει τρεις εβδομάδες από εκείνο το κυριακάτικο μεσημέρι που σείστηκε για πρώτη φορά, συθέμελα, το Ληξούρι και οι γειτονικές του περιοχές, και οι συνεχείς μετασεισμοί δεν αφήνουν τους κατοίκους να ηρεμήσουν. Ο φόβος ενός νέου σεισμού, οι σοβαρές ζημιές στις οικοδομές και κυρίως στις δημόσιες υποδομές, η αδυναμία συντονισμού αρχών και κόσμου και η καταστροφή του συστήματος ύδρευσης, δημιουργεί ακόμα περισσότερες δυσκολίες.
Η Καθολική Εκκλησία και ιδιαίτερα η Αρχιεπισκοπή της Κέρκυρας, από την πρώτη στιγμή, βρέθηκε δίπλα στο πλευρό τόσο του Εφημερίου π. Κρίστιαν Βέρες, των ενοριτών μας, αλλά και κάθε αναγκεμένου αδελφού μας. Ευτυχώς, ο ενοριακός μας ναός του Αγίου Νικολάου και το παρακείμενο πρεσβυτέριο δεν υπέστησαν ουσιαστικές ζημιές και κλιμάκιο νομομηχανικών και τεχνικών που το επιθεώρησαν τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου αποφάνθηκαν για την καταλληλότητά τους. Το παλαιό μας κοιμητήριο όμως στον Δρέπανο δεν άντεξε στο χορό των ρίχτερ και τόσο το παρεκκλήσιο όσο και πολλοί τάφοι χρήζουν μεγάλης συντήρησης.
Από όλες τις Επισκοπές και τις ενορίες της Ελλάδας, από την πρώτη στιγμή, δεχόμασταν τηλέφωνα και μηνύματα συμπαράστασης, ενώ οι Επίσκοποι της Σύρου και της Τήνου ζήτησαν να συνδράμουν με όποιον τρόπο μπορούσαν. Στις λειτουργίες της Κυριακής 9 Φεβρουαρίου, όλοι προσευχήθηκαν για το δράμα των πληγέντων: «…ας ικετεύσουμε τον Ουράνιο Πατέρα να εισακούσει την προσευχή μας την οποία του απευθύνουμε για τους αδελφούς μας της Κεφαλληνίας που δοκιμάζονται με τη μάστιγα του σεισμού, ας ικετεύσουμε για την Εκκλησία, την οποία έστειλε ο Αναστημένος Κύριος να κηρύττει σε όλους τους λαούς τη χαρμόσυνη είδηση της σωτηρίας: ώστε να είναι για όσους πλήττονται και δοκιμάζονται από φυσικά φαινόμενα, σημείο αγάπης, ελπίδας και σωτηρίας, ας προσευχηθούμε για όσους κυβερνούν την χώρα μας και για τους τοπικούς άρχοντες της Κεφαλληνίας, ο Κύριος να τους δώσει την δύναμη και την φώτιση να χειριστούν αυτή την κατάσταση με σωστό συντονισμό και αποτελεσματική φροντίδα, ας προσευχηθούμε για τους αδελφούς μας που υποφέρουν εξ αιτίας των καταστροφών του σεισμού και έχασαν τα σπίτια τους ώστε να βρουν ελπίδα και να συναντήσουν γενναιόδωρα την αγάπη μας. Ας προσευχηθούμε για τα παιδιά: να επιστρέψει και πάλι στο πρόσωπό τους το χαμόγελο, και για τους ηλικιωμένους: να ξαναβρούν ηρεμία και με πίστη στην αγάπη του Θεού να αντιμετωπίσουν την σκληρή δοκιμασία του σεισμού, ας προσευχηθούμε για την εδώ συναγμένη χριστιανική μας κοινότητα, η οποία καλείται με τη ζωή της να καθιστά παρόντα τον φιλεύσπλαχνο Σωτήρα Χριστό μεταξύ των ανθρώπων, ώστε να διακρίνεται για το πνεύμα ενότητας και συμφιλίωσης, αγάπης και αλληλοβοήθειας, ας προσευχηθούμε για τους αδελφούς μας που υποφέρουν από τις συνέπειες του σεισμού. Βοήθησέ μας, Κύριε, και φώτισέ μας να βλέπουμε πάντοτε σε παρόμοια γεγονότα πόνου και καταστροφής το σχέδιο αγάπης που έχεις πάντοτε για τον καθένα μας και για όλους…».
Από το blog «Ta Nea ths Kefalonias.gr» και το link: http://www.kefalonias.gr/index.php/i-karita-hellas-kai-i-katholiki-ekklisia-kefalonias-stirizoun-to-lixouri/ δανειζόμαστε ειδήσεις και σχόλια για την άμεση ανταπόκριση της Καθολικής Εκκλησίας και κυρίως της φιλανθρωπικής της Οργάνωσης Κάριτας Ελλάς. Από την πρώτη στιγμή έφθασαν στην Κεφαλονιά κουβέρτες που διένειμε ο εφημέριος σε όσους είχαν μεγαλύτερη ανάγκη, ενώ πριν από λίγες ημέρες έφθασε ένα φορτηγό με πόσιμο νερό, το οποίο, παρουσία του κ. Γεωργίου Μοσχόπουλου, παρέλαβε ο εφημέριος από τον εκπρόσωπο της οργάνωσης κ. Σ. Στουραΐτη.
Η κυρία Ευριδίκη Λειβαδά στην «Εφημερίδα των Κεφαλλήνων» γράφει: «Η ΚΑΡΙΤΑΣ ΕΛΛΑΣ απέστειλε στους σεισμοπαθείς της Παλλικής νερό. Νταλίκα με τον εκπρόσωπό της κ. Στανισλάο Στουραΐτη, του τομέα Φυσικών Καταστροφών, έφερε νερό. Παράλληλα ήδη έχει αρχίσει η συλλογή γάλακτος από τα Ελληνογαλλικά σχολεία της Καθολικής Εκκλησίας με στόχο την αποστολή του στους πληγέντες της Κεφαλλονιάς. Στον αντίποδα λοιπόν της αδιαφορίας της "αλληλεγγύης" προς τον δοκιμαζόμενο λαό μας Ευρώπης, έρχεται η ΚΑΡΙΤΑΣ ΕΛΛΑΣ για να τιμήσει την αυτονόητη ανθρωπιά πέρα από σύνορα, δόγματα και θρησκείες. Ένα θερμό ευχαριστώ σε όλους τους».
Το μόνο που μένει είναι να ευχηθούμε η ζωή να ξαναβρεί γρήγορα τους ρυθμούς της, ο κόσμος να μη χάσει την ανθρωπιά του και ο Θεός να δώσει να επικρατήσει ηρεμία και ειρήνη.
Σ
