Με συγκίνηση αλλά και με βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, η Καθολική Εκκλησία της Κέρκυρας αποχαιρέτησε στις 4 Σεπτεμβρίου 2025, τους αγαπητούς Πατέρες Καπουκίνους, που αναχώρησαν από το νησί μετά από περισσότερο από έναν αιώνα παρουσίας. Η ιστορική αυτή στιγμή σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και την αρχή ενός νέου κεφαλαίου για την τοπική Εκκλησία.
Εντυπωσιακή ήταν η προσέλευση των πιστών την Κυριακή, 31 Αυγούστου, στη Θεία Λειτουργία που τελέστηκε ευχαριστώντας τον Θεό για την παρουσία αλλά και το πολύτιμο έργο των Πατέρων στο νησί της Κέρκυρας. Ο ναός ήταν κατάμεστος, με μικρούς και μεγάλους, τακτικούς εκκλησιαζόμενους αλλά και ανθρώπους που είχαν χρόνια να προσέλθουν, να δηλώνουν με την παρουσία τους την αγάπη και την εκτίμησή τους στους Πατέρες.
Ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος, στην ομιλία του, τόνισε με αισιοδοξία ότι το Φραγκισκανικό χάρισμα δεν φεύγει από το νησί αλλά περνά στα χέρια των ίδιων των πιστών υπογραμμίζοντας πως “ο Θεός δεν κλείνει ποτέ μια πόρτα χωρίς να ανοίξει ένα παράθυρο”.
Οι Πατέρες Φραγκισκανοί Καπουκίνοι για περισσότερο από εκατό χρόνια υπηρέτησαν με αφοσίωση την τοπική κοινότητα, εξυπηρετώντας ποιμαντικά την ενορία της Ιεράς Καρδίας στην περιοχή Κωτσέλα της πόλης της Κέρκυρας, στηρίζοντας πνευματικά τους πιστούς και διατηρώντας το μοναστήρι τους ως χώρο προσευχής και έμπρακτης αγάπης με τις πόρτες ανοιχτές για όλους.
Ακολουθώντας το πνεύμα του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, οι Πατέρες Καπουκίνοι έζησαν με απλότητα και ταπεινοφροσύνη. Η καθημερινή προσευχή, η φροντίδα για τους αναξιοπαθούντες και το πνεύμα φιλοξενίας χωρίς διακρίσεις αποτέλεσαν τα χαρακτηριστικά της μακράς παρουσίας τους στο νησί.
Αξιοσημείωτη είναι και η συμπαράσταση που έχει εκδηλωθεί από την ευρύτερη κοινωνία του νησιού, συμπεριλαμβανομένης και της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Πολλοί αναγνωρίζουν τη συμβολή των Πατέρων Καπουκίνων στην πνευματική και κοινωνική ζωή όλης της Κέρκυρας και εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στις προσπάθειες διατήρησης της Φραγκισκανικής παράδοσης.
Η Αρχιεπισκοπή έχει ήδη ξεκινήσει επαφές για την εξασφάλιση της συνέχειας της ποιμαντικής φροντίδας στο νησί μαζί με την άοκνη υποστήριξη των ιερέων π. Μάριου Ρήγου και π. Ρόμπερτ Ρέικλι. Εξετάζονται διάφορες δυνατότητες συνεργασίας με άλλα Καθολικά Μοναστικά Τάγματα καθώς και η οργάνωση τακτικών επισκέψεων ιερέων από το εξωτερικό για την κάλυψη των αναγκών της τοπικής Καθολικής Εκκλησίας κυρίως κατά την περίοδο του καλοκαιριού.
Καθώς το νέο κεφάλαιο ξεκινά, η Καθολική κοινότητα της Κέρκυρας στέκεται με βαθιά ευγνωμοσύνη μπροστά στην κληρονομιά που της εμπιστεύτηκαν οι αγαπητοί Πατέρες Καπουκίνοι. Ένας αιώνας αδιάλειπτης προσφοράς, αγάπης και ταπεινής διακονίας δεν ξεχνιέται – γίνεται φάρος για την πορεία που ακολουθεί. Με τις ευχές τους να συνοδεύουν την κοινότητα και το παράδειγμά τους χαραγμένο στις καρδιές όλων, οι πιστοί της Κέρκυρας αγκαλιάζουν το μέλλον με πίστη και αισιοδοξία. Το Φραγκισκανικό πνεύμα της απλότητας και της αδελφοσύνης παραμένει ζωντανό, έτοιμο να ανθίσει με νέους τρόπους σε μια κοινότητα που τιμά το παρελθόν της χτίζοντας με ελπίδα το αύριο.
