 |
Το απόγευμα της Κυριακής, 1ης Απριλίου, 5ης της Τεσσαρακοστής, στο κοιμητήριο της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Κέρκυρας, με οδηγό τις σκέψεις και τις προσευχές που είχε ετοιμάσει η ομάδα των νέων της Αρχιεπισκοπής, κάτω από τη φροντίδα και τη βοήθεια του Εκκλησιαστικού παραστάτη τους π. Μάριου Ρήγου, τελέσαμε το Δρόμο του Σταυρού. Ο Αρχιεπίσκοπος και οι ιερείς, οι μοναχές και όλοι οι πιστοί, συμπροσευχηθήκαμε και μελετήσαμε την πορεία του Πάθους του Ιησού και ζητήσαμε από τον Κύριο να μας ενδυναμώσει στο δύσκολο αυτό κομμάτι της ιστορίας που ζει ο τόπος μας και οι οικογένειές μας, λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Βαδίζοντας νοερά με το Χριστό και μελετώντας τα Άγια Πάθη Του, Τον αισθανθήκαμε πραγματικά δίπλα μας στον ανηφορικό δρόμο της ζωής και Του ζητήσαμε να μεταστρέψει τις καρδιές μας και τις καρδιές όλων των ανθρώπων κάνοντάς τες κατοικία της Αγάπης του και της Ευσπλαχνίας Του. Τις σκέψεις και τις προσευχές που μας βοήθησαν στην πορεία μας αυτή, τις είχαν ετοιμάσει με πολύ σοβαρότητα και αγάπη οι νέοι μας στις συναντήσεις τους κατά τη διάρκεια της τεσσαρακοστής. Οι στοχασμοί ήταν πράγματι βαθείς, και μεστές οι δεήσεις και οι ικεσίες προς τον Κύριο. Ομολογήσαμε πως δε μας φοβίζουν οι δυσκολίες της καθημερινότητας ούτε και θα μείνουμε αδρανείς στα προβλήματα που ζει η ανθρωπότητα.
 |
Η ζωή πολλές φορές μοιάζει με ένα ατέλειωτο Μεγάλο Σάββατο. Μοιάζει, όπως το ζούμε τώρα σε κάποιους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής, σαν να έχει κερδίσει τη μάχη ο Διάβολος. Κι όμως όχι! Ο Χριστός είναι και θα είναι πάντοτε ο νικητής. Η πίστη μάς κάνει να βλέπουμε πολύ πιο μακριά απ’ ότι μπορούμε να δούμε με τα μάτια μας. Μας διαβεβαιώνει πως ο τελευταίος λόγος ανήκει στο Θεό και μόνο στο Θεό! Η πίστη μπορεί βέβαια να είναι ένα μικρό λυχνάρι μέσα στη θύελλα, αλλά είναι το μόνο φως που μπορεί να φωτίσει όταν όλα τα άλλα σβήνουν και χάνονται. Η ιστορία λοιπόν δεν τελειώνει στον τάφο. Δεν τελειώνει στον τάφο της κακίας και του μίσους. Δεν τελειώνει στον τάφο της αδικίας και της εξαθλίωσης. Δεν τελειώνει στον τάφο της ταπείνωσης. Η φλόγα από το λυχνάρι της πίστης θα μας φωτίζει οδηγώντας μας στο σκοτάδι μέχρι να ενωθεί με το πρώτο φως της αυγής, όταν θα λάμψει ο ήλιος του Αναστημένου Χριστού. Τότε Εκείνος θα σφραγίσει την ιστορία μας και την ιστορία της ανθρωπότητας.
Με το πέρας της τελετής, αναγνώστηκε το Άγιο Ευαγγέλιο της Κυριακής και ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στους πιστούς λέγοντας πως ο Ιησούς, μιλώντας για την ώρα του, όπως χαρακτηριστικά λέει το ευαγγέλιο, εννοούσε την εκπλήρωση της αποστολής Του για την οποία ήρθε στον κόσμο, δηλαδή τη σωτηρία των ανθρώπων. Λαβαίνοντας έναυσμα από αυτό συνέχισε λέγοντας πως είναι σημαντικό που τελούμε κάθε χρόνο αυτή την ακολουθία στο Καθολικό Κοιμητήριο, κοντά στους αγαπημένους μας Κεκοιμημένους, διότι είναι η ομολογία πίστης μας στην Ανάσταση και τη Ζωή που μας χάρισε ο Χριστός. Στο τέλος ο Αρχιεπίσκοπος ευλόγησε με το Τίμιο Ξύλο τους πιστούς, οι οποίοι το ασπάστηκαν με σεβασμό και αναχώρησαν με περισσότερη πίστη και ελπίδα, έχοντας κάνει ακόμη ένα βήμα προετοιμασίας για το Άγιο Πάσχα, το αποκορύφωμα των Εορτών της Εκκλησίας, το οποίο σε λίγες μέρες και πάλι θα εορτάσουμε.
Π. Μάριος Ρήγος
