Λίγο πριν από το ταξίδι του πάπα Φραγκίσκου στην Πορτογαλία, ο Αρχιγραμματέας της Αγίας Έδρας καρδινάλιος Pietro Parolin λέει ότι η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας προσφέρει μια σημαντική ευκαιρία στους νέους να έρθουν σε στενή επαφή με τον Ιησού και μιλάει την επίσκεψη του Πάπα στη Φάτιμα και την συνάντηση με τους νέους.
Οι νέοι που ταξίδεψαν στη Λισαβόνα αναμένουν με ενθουσιασμό τον πάπα Φραγκίσκο για να γιορτάσουν μαζί την 37η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας, την πρώτη μετά την πανδημία Covid-19. Ο Πάπας αναχωρεί για την Πορτογαλία με τη σκέψη ότι αυτές οι «συγκεντρώσεις είναι ισχυρές, ότι έχουν τη δύναμη να αλλάξουν ακόμη και τη ζωή ορισμένων ανθρώπων».
Με αυτά τα λόγια, ο καρδινάλιος Παρολίν μοιράζεται με το Vatican Media τις σκέψεις του αλλά και μιλά για τις σκέψεις του Πάπα καθώς ετοιμάζεται να συναντηθεί, να ακούσει και να μιλήσει στους νέους που έχουν φθάσει από όλο τον κόσμο στην Λισαβόνα για αυτή τη μεγάλη γιορτή της πίστεως. Ο Άγιος Πατέρας θα βρίσκεται στην πορτογαλική πρωτεύουσα από τις 2 έως τις 6 Αυγούστου· αυτή θα είναι το 42ο διεθνές αποστολικό ταξίδι του.
Ο αρχιγραμματέας της Αγίας Έδρας καλεί επίσης όλους εκείνους που δεν θα μπορέσουν να συμμετάσχουν με την φυσική τους παρουσία στις επερχόμενες ημέρες να «νιώσουν ότι συμμετέχουν» και εξηγεί ότι η επίσκεψη στη Φάτιμα πηγάζει από την επιθυμία του Πάπα να βρεθεί κοντά σε εκείνους που νοσούν και υποφέρουν και να προσευχηθεί για την ειρήνη.
Ερ: Σεβασμιότατε, ο πάπας Φραγκίσκος θα περάσει χρόνο με τους νέους της ΠΗΝ στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας. Πώς προετοιμάζεται για αυτή τη συνάντηση;
Ο Άγιος Πατέρας έχει πολλές προσδοκίες για την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας στη Λισαβόνα και ήδη σε αρκετά βιντεοσκοπημένα μηνύματα έχει προσκαλέσει τους νέους να τον συνοδεύσουν σε αυτό το προσκυνηματικό ταξίδι και να προετοιμαστούν για αυτό το εκκλησιαστικό γεγονός, πρωτίστως, μέσα από την προσευχή. Ο Πάπας προσεύχεται για όλους τους νέους που έχουν ήδη ξεκινήσει για τη Λισαβόνα αυτές τις ημέρες, με την πεποίθηση, με τη γνώση, ότι αυτές οι συναντήσεις, αυτές οι συγκεντρώσεις έχουν μεγάλη δύναμη, ακόμη και τη δύναμη να αλλάξουν τις ζωές ορισμένων». Πρόσφατα είπε ότι «μεγαλώνει κανείς πολύ μέσα σε αυτές τις ημέρες!». Έτσι, ο Άγιος Πατέρας προετοιμάζεται με μεγάλη ελπίδα για την επόμενη Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας και ενθαρρύνει τους νέους να έχουν την ίδια στάση απέναντι στον χρόνο που θα ζήσουν μαζί του.
Πριν από λίγες εβδομάδες ήταν από τους πρώτους που λάβανε το σακίδιο που θα δοθεί και στους νέους προσκυνητές στη Λισαβόνα.
Ερ: Η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας πηγάζει από μια έμπνευση που είχε ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β΄. Ποια σημασία έχει αυτή η συνάντηση το 2023;
Θα έλεγα ότι η επιλογή του Ιωάννη Παύλου Β’ ήταν αναμφίβολα μια προφητική επιλογή, μια προφητική έμπνευση, που έδειχνε την επιθυμία της Εκκλησίας να συντροφεύει τους νέους, να τους συνοδεύσει για να τους κηρύξει το Ευαγγέλιο, να διευκολύνει τη συνάντησή τους με τον Χριστό- ήταν ένα σημάδι ότι η Εκκλησία αισθανόταν όλο και περισσότερο δεσμευμένη, σε παγκόσμιο επίπεδο, στη διακονία της για τους νέους, ότι ήταν «επίκαιρη» με τις αγωνίες και τις ανησυχίες των νέων, με τις ελπίδες και τις επιθυμίες τους, με τις προσδοκίες τους, πάντα μέσα στην προοπτική της συνάντησης με τον Χριστό που είναι η Οδός, η Αλήθεια, η Ζωή.
Επομένως, αυτή η προφητική έμπνευση μου φαίνεται ότι εκδηλώνεται σε όλη την επικαιρότητά της ακόμη και στις μέρες μας. Αυτή η προφητική έμπνευση διατηρεί όλη τη σημασία της και στη σημερινή εποχή, επειδή στοχεύει στην επαναβεβαίωση της δέσμευσης της Εκκλησίας προς τις νεότερες γενιές. Σε έναν κόσμο, που υφίσταται βαθιές αλλαγές, που έχει υποστεί την τραγική εμπειρία της πανδημίας του κορωνοϊού και ο οποίος βιώνει πολλαπλές συγκρούσεις, σήμερα, σε ολόκληρο τον πλανήτη, είναι πιο αναγκαίο από ποτέ για τους νέους να συναντήσουν το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, να γνωρίσουν τον λόγο Του για τη σωτηρία και να γίνουν μαθητές Του. Και έτσι, η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας αποδεικνύεται ακόμη ένα σημαντικό εργαλείο και ευκαιρία ευαγγελισμού για τους νέους.
Επιπλέον, έχει και μια πτυχή παγκόσμιας αδελφοσύνης που απορρέει από το γεγονός ότι οι νέοι αυτοί, προερχόμενοι από διαφορετικές χώρες και επομένως με διαφορετικές κουλτούρες, γλώσσες και τρόπους ζωής, μπορούν να συναντηθούν μεταξύ τους και να ανταλλάξουν τις εμπειρίες τους, να ανταλλάξουν τα χαρίσματά τους.
Επομένως, θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που αυτή η εμπειρία συνεχίζεται εδώ και 40 χρόνια και ότι σήμερα έχει μια μεγάλη ευκαιρία να επηρεάσει τις ζωές των νέων.
Ερ: Τι μπορεί να μάθει η Εκκλησία από τους νέους σήμερα;
Πιστεύω ότι η Εκκλησία αντιμετωπίζει τη μεγάλη πρόκληση της μετάδοσης της πίστης στον κόσμο γενικότερα. Και πιστεύω ότι μέσα σε αυτό το καθήκον που έχει η Εκκλησία, οι νέοι έχουν κάτι να μας πουν.
Στον σημερινό κόσμο, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Ιησού Χριστό ή ίσως Τον έχουν απορρίψει, υπάρχει ένας όλο και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που έχουν χάσει την πίστη τους και συμπεριφέρονται σαν να μην υπάρχει Θεός. Ο Πάπας έχει μιλήσει συχνά για αυτή τη διακοπή στην από γενεά σε γενεά μετάδοση της χριστιανικής πίστεως. Είναι αναμφισβήτητο ότι πολλοί αισθάνονται απογοητευμένοι και παύουν να ταυτίζονται με την καθολική παράδοση, ότι αυξάνονται οι γονείς που δεν βαπτίζουν τα παιδιά τους και δεν τους διδάσκουν να προσεύχονται, και ότι υπάρχει μια κάποια έξοδος προς άλλες κοινότητες πίστεως.(EG 70).
Αυτή η κατάσταση, για την οποία πρέπει να είμαστε ενήμεροι και να τη λαμβάνουμε υπόψη, αγγίζει στενά την ύπαρξη των νέων που κουβαλούν μέσα τους πολλές απορίες, πολλές αμφιβολίες και πολλά ερωτήματα στα οποία δεν ξέρουν πώς να απαντήσουν. Επομένως, αυτό που ζητούν οι νέοι από την Εκκλησία είναι να ανανεώσει-η Εκκλησία-την αποστολική της ορμή και, χωρίς φόβο, να ξεκινήσει εκείνο τον δρόμο της ποιμαντικής και ιεραποστολικής μεταστροφής που τόσο πολύ επιθυμεί ο Άγιος Πατέρας. Είναι απαραίτητο να είμαστε δημιουργικοί, να βρούμε το θάρρος και την κατάλληλη γλώσσα με την οποία να παρουσιάσουμε τον Ιησού Χριστό στους νέους του σήμερα, με όλη τη φρεσκάδα Του, με όλη την επικαιρότητά Του, έτσι ώστε ακόμη και οι σημερινοί νέοι, που έχουν διαφορετικές ευαισθησίες, στυλ και τρόπους δράσης από τους συνομηλίκους τους του παρελθόντος, να μπορούν να Τον συναντήσουν και να ζήσουν μια βαθιά εμπειρία πίστεως, και από αυτή τη βαθιά εμπειρία πίστεως να γεννηθεί στη συνέχεια η επιθυμία να τη μοιραστούν με όλους τους συνομηλίκους τους. Έτσι, μια πρόσκληση να μην παραμείνουμε σιωπηλοί μέσα στους τοίχους μας, αλλά να γίνουμε πραγματικά ιεραποστολικοί προς τους νέους και να τους εμπλέξουμε πιο στενά σε αυτό το ταξίδι της πίστης.
Ερ: Υπάρχουν τόσες πολλές κρίσεις που περνάει ο κόσμος: πόλεμοι, φτώχεια, αδιαφορία, εγκατάλειψη, εγωισμός, εκκοσμίκευση… Μπορούν οι νέοι να αντιμετωπίσουν αυτές τις προκλήσεις;
Ναι, και πιστεύω ότι η ένδειξη έρχεται σε μας μέσω του μηνύματος που ο Άγιος Πατέρας απηύθυνε στους νέους για την ΠΗΝ, όπου παρουσιάζει την Παναγία, η οποία μετά τον Ευαγγελισμό σηκώνεται βιαστικά και πηγαίνει (Λουκ. 1:39) να συναντήσει την ξαδέλφη της την Ελισάβετ, για να τη βοηθήσει στις ανάγκες της. Εδώ, η Παναγία μας δείχνει, προπαντός δείχνει στους νέους, τον δρόμο της εγγύτητας και της συνάντησης. Και πιστεύω ότι οι νέοι όταν βαδίζουν αυτούς τους δρόμους της εγγύτητας και της συνάντησης, έχουν μέσα τους την ικανότητα να αντιμετωπίσουν και να βοηθήσουν να επιλυθούν και να υπερνικηθούν οι πολλές προκλήσεις της κοινωνίας μας.
Έχω στο μυαλό μου τις μαρτυρίες τόσων πολλών νέων ανθρώπων που, όπως ακριβώς και η Παναγία μας, δεν φοβήθηκαν να εγκαταλείψουν τις ανέσεις τους και να πλησιάσουν εκείνους που έχουν ανάγκη. Δεν κλείνονται στον εαυτό τους, αλλά επιλέγουν να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους, τα χαρίσματά τους, τις ικανότητές τους, δίνοντας αυτό που έλαβαν στους άλλους και επιδιώκοντας – μέσα από επιλογές που μπορεί να φαίνονται αρκετά περιορισμένες, αρκετά μικρές – να κάνουν το καλό να μεγαλώσει στον κόσμο. Πιστεύω ότι αυτή είναι η συμβολή που μπορούν να κάνουν οι νέοι στις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας.
Ερ: Το προσκύνημα στη Φάτιμα έχει προστεθεί στο πρόγραμμα της ΠΗΝ. Ποια είναι η σημασία της επίσκεψης στο προσκύνημα της Παναγίας;
Πρόκειται για μια σημαντική επίσκεψη κατά την οποία ο Άγιος Πατέρας θα συναντήσει που είναι άρρωστοι και θα προσευχηθεί μαζί τους με το Ροδάριο. Μια έντονη στιγμή. Πιστεύω ότι ο Πάπας θέλει να επαναλάβει το μήνυμα της Παναγίας μας προς τα τρία παιδιά-βοσκούς όταν εμφανίστηκε το 1917. Τα λόγια της ήταν λόγια παρηγοριάς, λόγια ελπίδας σε έναν κόσμο σε πόλεμο, που δεν είναι και τόσο διαφορετικός από την πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα. Η Παναγία μας κάλεσε τα παιδιά-βοσκούς, και μέσω αυτών κάλεσε όλους τους άνδρες και τις γυναίκες, να προσευχηθούν και να απαγγείλουν, ιδίως το Ροδάριο, με μεγάλη εμπιστοσύνη, για να αποκτήσουν ειρήνη στον κόσμο.
Έτσι, ο πάπας Φραγκίσκος, ο οποίος κουβαλά πάντα στην καρδιά του το δράμα όσων πλήττονται από συγκρούσεις, με την επίσκεψή του αυτή στο Προσκύνημα της Φάτιμα κατά τη διάρκεια της ΠΗΝ, μας ζητά να μην χάνουμε το κουράγιο μας και να επιμείνουμε στην προσευχή και στην ειδική προσευχή του Ροδαρίου.
Ερ: Η ΠΗΝ μπορεί και πρέπει να είναι μια περίοδος ακρόασης. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να προκύψει από αυτή τη συνάντηση;
Στη συνάντηση υπάρχει η χάρη του Θεού, που δρα στις καρδιές των ανθρώπων και των νέων. Ωστόσο, θα ήθελα να τονίσω ότι υπάρχουν τρεις στιγμές συνάντησης που μου φαίνονται πολύ σημαντικές. Η πρώτη είναι η ακρόαση του Κυρίου, το κάλεσμά του. Μια ιδιαίτερα σημαντική στιγμή με αυτή την έννοια είναι η Αγρυπνία, το Σαββάτο το βράδυ, κατά τη διάρκεια της οποίας θα βιώσουμε επίσης και την Αγία Ώρα. Η συνάντηση με τον Κύριο που είναι παρών στη Θεία Ευχαριστία, και το να επιτρέπει κανείς στον εαυτό του να συναντηθεί από Εκείνον που είναι παρών στη Θεία Ευχαριστία, σημαίνει ότι είναι προετοιμασμένος να ακούσει επίσης το Λόγο Του: είναι μια συνάντηση που μπορεί πραγματικά να αλλάξει τις ζωές πολλών νέων.
Η δεύτερη στιγμή είναι αυτή της ακρόασης του Πάπα. Γνωρίζουμε την ικανότητα του Πάπα να έρχεται σε επαφή και να «συντονίζεται» με τους νέους, πόσο ικανός είναι να τους μιλάει, να τους προσφέρει λόγια που μπορούν να τους ταρακουνήσουν, να τους ενθαρρύνουν, να τους παρακινήσουν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Η συνάντηση με τον διάδοχο του Πέτρου, ως μάρτυρα και διδάσκαλο της πίστης, μπορεί επίσης να γίνει σημείο καμπής στη ζωή των νέων.
Η τρίτη στιγμή για τους νέους είναι αυτή της συνάντησης και της ακρόασης μεταξύ τους: κάθε Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας είναι επίσης μια ευκαιρία να συναντήσουν, όπως είπα, νέους που έρχονται από άλλες χώρες, να ανακαλύψουν πώς οι συνομήλικοί τους ζουν τις διαφορές τους και πώς μπορούν να εμπλουτίσουν ο ένας τον άλλον.
Ερ: Τι έχετε να πείτε στους πολλούς νέους που δεν θα είναι στη Λισαβόνα, παρόλο που το ήθελαν;
Ναι, γνωρίζουμε ότι ενώ η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας πραγματοποιείται στη Λισαβόνα, θα υπάρχουν επίσης εκδηλώσεις κατά τόπους και θα είναι δυνατή η παρακολούθηση της ΠΗΝ μέσω των μέσων ενημέρωσης. Εκείνοι που δεν μπορούν -για διάφορους λόγους- να πάνε στη Λισαβόνα, τους καλώ να ενωθούν πνευματικά με τον Πάπα και τους συνομηλίκους τους που βρίσκονται στην Πορτογαλία και να ζήσουν, ακόμα και από απόσταση, έντονα αυτή την εμπειρία προσευχόμενοι μαζί τους και γι’ αυτούς, για όσους βρίσκονται στη Λισαβόνα. Και έτσι πρέπει και αυτοί να αισθάνονται ζωντανό μέρος αυτής της ΠΗΝ.!
Θα ήθελα να ολοκληρώσω λέγοντας ότι, όπως είπε ο Άγιος Πατέρας, οι Παγκόσμιες Ημέρες Νεολαίας δεν είναι «πυροτεχνήματα», δηλαδή στιγμές ενθουσιασμού, ίσως μεγάλου ενθουσιασμού, που παραμένουν κλεισμένες στον εαυτό τους: πρέπει να ενσωματωθούν στη διακονία των νέων. Επομένως, πριν από κάθε ΠΗΝ πρέπει να υπάρχει ποιμαντικό έργο από τις επισκοπές και τις ενορίες που καλούνται να προετοιμάσουν τις συγκεντρώσεις, η οποία πρέπει να συνεχίζεται και μετά. Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή όλοι οι νέοι, ακόμη και εκείνοι που δεν μπορούν να είναι φυσικά παρόντες στη Λισαβόνα, πρέπει να αισθάνονται ότι συμμετέχουν και συμμετέχουν πλήρως.
