Σήμερα Ευλογούμε τα Άγια λάδια που θα χρησιμοποιήσουμε στα μυστήρια της Βάπτισης, του Χρίσματος, της χειροτονίας και του ευχελαίου κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Τα Άγια έλαια, σύμβολο, σημείο και αποτελεσματικό μέσον της χάριτος του αγίου Πνεύματος που ελεεί, μαλακώνει, θεραπεύει τις πληγές και τις αρρώστιες. Έχουμε και εμείς ανάγκη από θεραπεία; Χρειάζεται να μαλακώσουμε την καρδιά μας; Να ελευθερωθούμε από δεσμά που μας κρατάνε φυλακισμένους;
Ναι, γιατί μας βαραίνει η κούραση, η απογοήτευση, η αδυναμία, η σκληροκαρδία, ψάχνουμε και εμείς θεραπεία και ανάπαυση κάτω από το βάρος του κακού, της φθοράς, έχουμε τύφλωση, έχουμε αναπηρία, παράλυση, θλίψη, έχθρα, πικρίες, απογοητεύσεις, ενοχές, εγωισμούς, φθόνους και μνησικακίες κ.α. Έχουμε ανάγκη από θεραπεία και απελευθέρωση, όχι από ανθρώπους, αλλά από τον Θεό. Το άγιο Πνεύμα είναι η πηγή της ειρήνης, της ζωής, της χαράς. Το έχουμε ανάγκη και ως άτομα και ως κοινωνία, τοπική και παγκόσμια.
Βλέπουμε ότι στις ενορίες μας κοντά σε όλα τα καλά που γίνονται υποφέρουμε από κακολογίες, εγωισμούς, συγκρούσεις, ζήλιες κ.α. Βλέπουμε ότι το ποίμνιο είναι σκορπισμένο, και αντί να τρέφεται με αληθινή και πλούσια τροφή, είναι ισχνό και τρέφεται με σκουπίδια. Είναι δύσκολοι οι καιροί, αλλά υπάρχει και η δική μας αδιαφορία, ακηδία των ποιμένων.
Αλλά πάσχουμε και ως κοινωνία. Όσοι δεν είμαστε πολλοί νέοι θυμόμαστε όταν έφτασαν στην Ελλάδα οι πρώτοι Αλβανοί, και οι Πολωνοί και οι Ουκρανοί, οι Βούλγαροι, άνδρες και γυναίκες με ανάγκη για οποιαδήποτε δουλειά. Πόση εκμετάλλευση και υπεροψία υπήρξε από πολλούς τότε που είχαμε λεφτά στα χέρια, κι ας ήταν από δάνεια και από καταχρήσεις. Πόσοι δούλευαν για ένα κομμάτι ψωμί, πόσα μπαρ ξεφύτρωσαν τότε στην ελληνική επαρχία, με θύματα εκμετάλλευσης τόσες και τόσες γυναίκες Αλβανές και Ουκρανές κ. α. από αγροίκους νεόπλουτους. Θυμόμαστε εκείνη την ίδια εποχή και τον φανατισμό και την αλαζονεία κατά τον πόλεμο στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, όταν οι Σέρβοι φανάτιζαν εμάς και εμείς τους Σέρβους, κοκ. Και βρέθηκαν μαζί οι υπερ ορθόδοξοι με τους υπερ κομμουνιστές, χέρι χέρι. Η αντιδυτική έχθρα τους ένωνε. Πόση έχθρα, φανατισμός, τύφλωση, φθόνος και μνησικακία είχε φανεί τότε.
Τα αναγνωρίσαμε αυτά; υπήρξε κάποια αλλαγή, υπήρξε κάποια συγγνώμη, κάποια μεταστροφή;
Είδαμε εδώ μπροστά τις διαδηλώσεις μετά το δυστύχημα των Τεμπών, διαδηλώσεις εναντίον του άλφα ή του βήτα. Ενώ η επιπολαιότητα και ο ωχαδερφισμός είναι χαρακτηριστικό σε όλα τα στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας. Θα έπρεπε να μας συγκλονίσει το γεγονός και να μας βάλει σε σιωπή και περισυλλογή.
Ορισμένες φορές δείχνουμε ότι σαν κοινωνία δεν έχουμε καμιά διάθεση να δούμε τον εαυτό μας, και να διορθώσουμε κάτι στη ζωή μας.
«Αυτός ο λαός με τα χείλη με τιμά αλλά, η καρδία του είναι μακριά μου…» λέει ο Κύριος.
Αλλά και στα του οίκου μας. Από χρόνια τώρα συνεχώς αποκαλύπτονται περιπτώσεις σεξουαλικής και ψυχολογικής κακοποίησης ανηλίκων από κληρικούς κάθε βαθμού. Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσουν και να περιγράψουν το μέγεθος της κακίας ενός ποιμένα που εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη μιας απλής οικογένειας για να καταστρέψει αθώα παιδιά, προδίδοντας την εμπιστοσύνη τους. Δεν υπάρχει πιο ειδεχθές έγκλημα από αυτό.
Και όχι, δεν είναι υπερβολές αντιθρησκευτικών κύκλων αυτά. Είναι αληθινά γεγονότα. Όχι, δεν είναι σποραδικές εξαιρέσεις που αμαυρώνουν το σύνολο. Είναι γεγονότα διαδεδομένα σε κάθε επισκοπή και κάθε μοναχικό τάγμα. Αλλά είναι και η συστηματική συγκάλυψη και αποσιώπηση. Όταν ένας θεσμός δεν υπερασπίζεται τα πιο αθώα μέλη του που γίνονται θύματα, αλλά βάζει πάνω από όλα την κοινωνική του εικόνα, και την θέση του και το κύρος του, τότε η υποκρισία και η σήψη έχει πάει σε βάθος και όλο το σώμα νοσεί.
Όμως μέσα σε όλα αυτά, η χάρη του Θεού δίνει σημεία ηρωισμού και πίστης Αρκεί να δούμε την πίστη των χριστιανών που διώκονται, που σφαγιάζονται, που φυλακίζονται και μένουν όρθιοι με εφόδιο μόνο την πίστη τους. Ας ακούσουμε τις μαρτυρίες τους στον δρόμο του σταυρού στο Κολοσσαίο φέτος. Είναι ακτίνες φωτός αγιότητας.
Είναι και η πίστη των νέων βαπτισμένων στη Γαλλία: 5,5 χιλιάδες νεοβαπτισμένοι στη Γαλλία αυτήν την Κυριακή του Πάσχα. Ας δούμε τις μαρτυρίες τους στο κανάλι ΚΤΟ και θα καταλάβουμε ότι ο Θεός δεν σταματά να εργάζεται και να κάνει θαύματα στις καρδιές των ανθρώπων. Αλλά και οι νέοι ιερείς που χειροτονούνται όχι να εξασφαλίσουν τη ζωή τους, αλλά για να κινδυνέψουν στο Μεξικό από τις συμμορίες των εμπόρων ναρκωτικών σε συνοικίες και χωριά, και στο Πακιστάν και στην Νιγηρία, και στο Βιετνάμ. Αυτοί είναι που σήμερα μέσα στην ταραχή του κόσμου ή στον πνευματικό λήθαργο του κόσμου, ο νυμφίος που έρχεται τη νύχτα τους βρίσκει Γρηγορούντες και όχι Ραθυμούντες.
Και εμείς αδελφοί, έχουμε τις δικές μας μεγάλες προκλήσεις και ανάγκες, και εμάς να μας βρει ο Κύριος Γρηγορούντες και όχι ραθυμούντες.
Σήμερα εύκολα πιστεύουμε ότι είμαστε παντογνώστες, ότι με την επιστήμη και την τεχνολογία όλα τα καταφέρνουμε και δεν έχουμε ανάγκη από τον Θεό. Αλλά δεν καταφέρνουμε να διορθώσουμε ούτε τον εαυτό μας ούτε την κοινωνία. Και όσο περισσότερο η ζωή μας γίνεται δύσκολη από τον εγωισμό μας, τόσο κατηγορούμε τον Θεό, ότι αυτός φταίει για τα κακά του κόσμου.
Αδελφοί ποσό μεγάλες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Εκκλησία!
Από τη μια πλευρά βρισκόμαστε σε δύσκολους καιρούς, και από την άλλη έχουμε το προνόμιο ο Κύριος να μας θέλει μαζί του συμμέτοχους της αποστολής του, κοινωνούς των θλίψεων και του αγώνα του, για να είμαστε κοινωνοί και στην Ανάστασή του.
Ας ζητήσουμε ειλικρινά την θεραπεία από τον Θεό τον εύσπλαχνο και με τα λόγια της προσευχής της Εκκλησίας να πούμε:
Πνεύμα Άγιε θεράπευσε ό,τι είναι άρρωστο,
Ίσιωσε ό,τι είναι στραβό,
θέρμανε ό,τι είναι ψυχρό,
δώσε ζωή σε ό,τι είναι νεκρό
Αμήν
