Τιμίου Σταυρού 2019
Ο σταυρός του Χριστού!
Αυτό που θέλει η Εκκλησία να αποκομίσομε εμείς, από τη σημερινή εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, προσπαθεί να μας το πει με τα Αναγνώσματα, τις διάφορες Δεήσεις και το Προοίμιο.
Ακούσαμε τον Ιησού να συνδέει τον θάνατό του με ένα γεγονός της Παλαιάς Διαθήκης, που συνέβη χίλια διακόσια χρόνια περίπου πριν τον Χριστό, και λέει: «Όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί (εννοεί πάνω σε ένα άλλο ξύλο: στον σταυρό), με σκοπό: όποιος πιστεύει σ’ αυτόν να έχει αιώνια ζωή».
Εδώ μας λέει διάφορες αλήθειες.
- Πρώτο: ο άνθρωπος γεννιέται χωρίς να έχει αιώνια ζωή ευτυχίας, αλλά μόνο προσωρινή πάνω στη γη. Με ό,τι κάνει ο άνθρωπος προσπαθεί να παρατείνει τη ζωή του: με άσκηση, με φάρμακα, με εγχειρίσεις. Αλλά όσα χρόνια κι αν περάσουν, η ζωή πάνω στη γη τελειώνει, και μετά δεν θα υπήρχε άλλη ζωή, διότι ο παράδεισος ήταν κλειστός, λόγω της προπατορικής αμαρτίας.
Για να έχει λοιπόν ο άνθρωπος ζωή μετά τον θάνατο, και μάλιστα ζωή αιώνιας ευτυχίας, ένας τρόπος υπήρχε: να θυσιάσει τη ζωή του ο Υιός του Θεού για τον άνθρωπο.
- Αλλά πώς να πεθάνει ο Υιός του Θεού, που είναι αθάνατος; Γι’ αυτό ο Θεός τον έστειλε στη γη, δηλαδή θέλησε να γεννηθεί ο Υιός του ως άνθρωπος, για να ζήσει ως άνθρωπος. Και παρόλο που οι άνθρωποι αμαρτάνουν, εκείνος να μην αμαρτήσει. Εκεί που εμείς παραβαίνομε το θέλημα του Θεού για να μην υποφέρομε, ο Ιησούς εκτέλεσε σε όλα το θέλημα του Θεού, ακόμη και με κόστος τη ζωή του.
Να, πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο – μας λέει ο Ιησούς -: μέχρι σημείου να θυσιάσει τον Υιό του, για να έχει και πάλι ο άνθρωπος ζωή αιώνια.
- ●●
Αυτά μας τα λέει η Εκκλησία και με το Προοίμιο που θα ψάλω σε λίγο: όταν θα έχω ετοιμάσει πάνω στην Αγία Τράπεζα τον άρτο και τον οίνο.
- Ο σατανάς, λέει το Προοίμιο, χρησιμοποίησε το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού στο κέντρο του παραδείσου, για να πειράξει τον άνθρωπο και να τον κάνει να αμφιβάλει για την αγάπη του Θεού, και να θελήσει να ζήσει ανεξάρτητος από τον Θεό. Και ο σατανάς τα κατάφερε: νίκησε με το ξύλο του δέντρου.
Ο Χριστός όμως, όταν είδε ότι οι άνθρωποι θα τον καταδίκαζαν σε θάνατο πάνω σε ένα ξύλο, τον σταυρό, δεν παρασύρθηκε από τον σατανά, δεν είπε: αφού με αφήνει στην κακία των ανθρώπων, αφού θα πεθάνω, άρα ο Πατέρας μου δεν με αγαπάει, γι’ αυτό θα συμβιβαστώ και θα εγκαταλείψω την αποστολή μου για να σώσω τη ζωή μου και να μην πεθάνω.
- Απεναντίας ο Ιησούς είπε: Πατέρα ας γίνει το δικό σου θέλημα και όχι το δικό μου. Έτσι, ο Χριστός νίκησε τον θάνατο, τον θάνατο που είχε ξεπηδήσει πάλι από ένα ξύλο δέντρου στον επίγειο παράδεισο. Τον νίκησε πάνω στο ξύλο του σταυρού: «ώστε εκεί όπου ανέτειλε κάποτε ο θάνατος, τώρα η ζωή να ακτινοβολεί».
Αυτά θα πούμε στο Προοίμιο!
- Και ο Παύλος στην επιστολή που ακούσαμε μας λέει: «Ο Υιός του Θεού άδειασε τον εαυτό του από τη θεότητά του με το να γίνει άνθρωπος, και έπειτα ταπείνωσε τον εαυτό του με το να πεθάνει υπακούοντας, και μάλιστα να πεθάνει σαν κακούργος».
- Όλα αυτά μας κάνουν να αναρωτηθούμε: εμείς που γεννιόμαστε υπερήφανοι, μπορούμε να μείνομε ασυγκίνητοι και αδιάφοροι σε όλα αυτά, και να μη διδαχτούμε, και να μη μάθομε την υπακοή; Πώς μπορούμε να αδιαφορούμε για τις εντολές του Θεού, και να αντιγράφομε τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά του κόσμου; Πώς μπορούμε να μην ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού;
Διότι, όπως μας λέει ο Παύλος, όταν ο Ιησούς ολοκλήρωσε τη ζωή του υπακούοντας, και μένοντας πιστός μέχρι τον θάνατο, ο Θεός που είναι δίκαιος του έδωσε την αμοιβή του: ανέστησε τον άνθρωπο Ιησού, και τον έκανε Κύριο, δηλαδή τον θέωσε, και τον έβαλε στα δεξιά του Θεού, – εκεί όπου δεν μπορούν να σταθούν ούτε οι άγγελοι, – και τον έκανε Σωτήρα όλων εκείνων των ανθρώπων που θα πιστέψουν σ’ αυτόν και θα τον ακολουθήσουν.
- Όλες αυτές οι ευεργεσίες, η σωτηρία μας, οφείλονται στον σταυρικό θάνατο του Ιησού. Γι’ αυτό τιμούμε τον σταυρό του: για να τιμήσομε τον Ιησού Χριστό που μας έσωσε με την υπακοή του μέχρι τον σταυρικό θάνατο, και να του δηλώσομε την πίστη μας και την επιθυμία μας να υπακούμε στον Θεό όπως εκείνος!
- Τι θέση λοιπόν πρέπει να δώσομε στους δικούς μας σταυρούς, σ’ εκείνες τις δυσάρεστες καταστάσεις που βάζουν σε δοκιμασία την πιστότητά μας; Διότι τιμώντας τον σταυρό του Χριστού, καλούμαστε να αναγνωρίσομε την αξία που έχουν οι δικοί μας σταυροί.
Για να μπορέσομε λοιπόν να δούμε και εμείς νικηφόρους τους δικούς μας σταυρούς, θα παρακαλέσομε τώρα τον Θεό διά του Ιησού Χριστού. Αλλά πρώτα ας ομολογήσομε την πίστη μας. ●●●
