«Πόση μοναξιά, πόσος πόνος, πόση απόσταση από το Θεό σε πολλές περιφέρειες της Ευρώπης και της Αμερικής και σε πολλές πόλεις της Ασίας! Ο σημερινός άνθρωπος, σε κάθε γεωγραφικό πλάτος, έχει μεγάλη ανάγκη να αισθάνεται ότι τον αγαπά ο Θεός, ότι η αγάπη είναι δυνατή!». Αυτό είπε ο πάπας Φραγκίσκος στην ομιλία του προς τα μέλη της Νεοκατηχούμενης Πορείας, που δέχθηκε σε ακρόαση, μαζί με τους ιδρυτές της Kiko Argüello και Carmen Hernández. «Η μετάβαση από μια απλή διαλεκτική ποιμαντική φροντίδα στην ιεραποστολική ποιμαντική φροντίδα: αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουμε, αν δεν θέλουμε να λιμνάζουν τα νερά στην Εκκλησία», είπε.
«Για χρόνια, η Πορεία έχει ασχοληθεί με αυτές τις ιεραποστολικές δραστηριότητες “ad Gente” μεταξύ των μη Χριστιανών -είπε- για μια “Implantatio Ecclesiae”, δηλαδή, για μια νέα παρουσία της Εκκλησίας σε τομείς όπου η Εκκλησία δεν υπάρχει πλέον ή δεν μπορεί πλέον να φτάσει στους ανθρώπους». Ο πάπας Φραγκίσκος είπε ότι είναι «ευτυχής που η αποστολή σας πραγματοποιείται χάρη σε χριστιανικές οικογένειες που, στην κοινότητά τους, έχουν την αποστολή να δίνουν τα σημάδια της πίστης που φέρνουν τον κόσμο στην ομορφιά του Ευαγγελίου». «Είναι από τη μαρτυρία σας στη ζωή, πολύ περισσότερο από ό,τι με λόγια, που μπορείτε να φέρετε τους ανθρώπους στην ουσία της αποκάλυψης του Χριστού».
«Σας δόθηκε η δύναμη να αφήσετε τα πάντα πίσω και να ταξιδέψετε σε απομακρυσμένες περιοχές χάρη στο δρόμο της χριστιανικής μύησης, βιωμένης σε μικρές κοινότητες, όπου ξαναβρήκατε το τεράστιο πλούτο του Βαπτίσματός σας», παρατήρησε ο Πάπας. Κατά συνέπεια, η Νεοκατηχούμενη Πορεία είναι «ένα πραγματικό δώρο της Θείας Πρόνοιας προς την Εκκλησία της εποχής μας, όπως και οι προκάτοχοί μου είχαν επίσης σημειώσει», επειδή βασίζεται «στην υπακοή και τη συνεχή μελέτη του Λόγου του Θεού, στην τέλεση της Ευχαριστίας σε μικρές κοινότητες μετά τον Πρώτο Εσπερινό της Κυριακής, στην τελετή του Αίνου της Κυριακής στην οικογένεια με όλα τα παιδιά και στο μοίρασμα της πίστης με άλλους αδελφούς και αδελφές». «Βλέποντας όλα αυτά είναι μια παρηγοριά, διότι είναι μια επιβεβαίωση ότι το Πνεύμα του Θεού ζει και εργάζεται στην Εκκλησία Του ακόμη και σήμερα, και ότι Εκείνος απαντά στις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου».