ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑ
Αναστήθηκε!
Όλη αυτή η Αγρυπνία μας, αδελφοί μου, οφείλεται στις αναπάντεχες διαπιστώσεις, που έκαναν οι μαθητές του Χριστού από τα ξημερώματα της Κυριακής. Στην αρχή ήταν μόνο ενδείξεις, που μαρτυρούσαν ότι κάτι καινούργιο συνέβη κατά τη Νύχτα.
Οι γυναίκες που πήγαν να περιποιηθούν έναν νεκρό, βρίσκουν τον τάφο ανοιχτό, αλλά και άδειο. Βλέπουν δυο άνδρες που τους λένε ότι ο Ιησούς αναστήθηκε! Αυτοί τους θυμίζουν ότι τους το είχε πει και ο ίδιος: «την τρίτη μέρα μετά τη σταύρωση θα αναστηθώ».
Εντυπωσιασμένες από το απρόσμενο αυτό γεγονός, τα είπαν στους Αποστόλους, αλλά σ’ αυτούς φάνηκαν σαν παραλήρημα, σαν λόγια ασυνάρτητα και ακατανόητα, και επομένως χωρίς σοβαρότητα.
Όμως αφού ο τάφος βρέθηκε άδειος, πήγαν να δουν τι συμβαίνει. Και διαπιστώνει ο Πέτρος ότι δεν έχουν κλέψει το σώμα του Ιησού, διότι τα σεντόνια με τα οποία τον είχαν τυλίξει ήταν εκεί· μόνο το σώμα έλειπε.
Όταν συνειδητοποιούν ότι κάτι άλλαξε και αρχίζουν να αναρωτιούνται, τότε ο Ιησούς τους φανερώνεται: τη μια στο σπίτι, την άλλη στο δρόμο, έπειτα στη λίμνη. Δεν έχουν πια καμιά αμφιβολία οι μαθητές: Ο Ιησούς είναι και πάλι ζωντανός, αλλά σε μια κατάσταση διαφορετική από την εγκόσμια ζωή: είναι ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ, είναι παντού μαζί τους, όπου και να βρίσκονται.
●●●
Αδελφοί μου, επί δυο χιλιάδες χρόνια η Εκκλησία κηρύττει ότι ο Χριστός αναστήθηκε. Και ο απόστολος Παύλος μας λέει: «όπως ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, έτσι και εμείς να ζήσουμε σε μια νέα ζωή».
Αυτό είναι το ζητούμενο. Γι’ αυτό ο Χριστός ήρθε στη γη, μας δίδαξε, μας ευεργέτησε, έπαθε, πέθανε και αναστήθηκε για μας: για να αλλάξει τη ζωή μας, για να αρχίσομε να ζούμε μια νέα ζωή. Όχι όμως με τις δικές μας προσπάθειες, διότι αν μπορούσαμε να το κατορθώσομε μόνοι μας, δεν θα ήταν ανάγκη να κάνει όλα αυτά ο Χριστός.
Έπαθε, πέθανε, αναστήθηκε και μας έδωσε το Άγιο Πνεύμα, για να μας αλλάξει Εκείνος.
Αυτή τη μεγάλη αλήθεια, τη ζήσαμε με τις τελετές που κάναμε κατ’ αυτή την Αγρυπνία: ανάψαμε μια νέα φωτιά μέσα στο σκοτάδι, για να λάβομε το φως του Χριστού και να ζούμε, όχι πια στο σκοτάδι της αμαρτίας, αλλά μέσα στη χαρά της υπακοής στο θέλημα του Θεού.
Ακούσαμε από τα Αναγνώσματα, τι έκανε ο Θεός και τι υποσχέθηκε να κάνει για να οδηγήσει την ανθρωπότητα σ’ αυτή την αναγέννηση.
Τώρα, με την ευλογία του Νερού, θα ανανεώσομε τις υποσχέσεις του Βαφτίσματός μας: ότι θέλουμε να ζούμε στη νέα ζωή των αναγεννημένων παιδιών του Θεού, που μας χάρισε ο Αναστημένος.
Έπειτα, θα τελέσομε το Πασχαλινό Δείπνο του Κυρίου, την Ευχαριστία, κατά την οποία ο Αναστημένος θα μας κοινωνήσει το δικό του Πάσχα, τη νέα ζωή του, ώστε να ζούμε πράγματι ως αναγεννημένα παιδιά του Θεού, όχι με τις δικές μας προσπάθειες αλλά από χάρη του Θεού, ως δώρο Του χάρη στον Αναστημένο!
Ας είναι ευλογημένος ο Κύριος!
Χριστός ανέστη!
●●●
Κήρυγμα του Σεβ.τατου Σεβαστιανού κατά την Πασχαλινή Αγρυπνία στον Καθεδρικό Ναό
