Την Κυριακή, 7 Ιουνίου 2015, ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ, η Καθολική Εκκλησία στη Σύρο, συναγμένη στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας, στην Ερμούπολη, εξέφρασε με βαθειά πίστη και ευλάβεια την οφειλόμενη ευγνωμοσύνη της για τη μέγιστη Δωρεά του Κυρίου, της Αγίας Ευχαριστίας.
Στις 7 μ.μ. τελέστηκε, με μεγάλη επισημότητα, η Πανήγυρη της ΑΓΙΑΣ ΔΩΡΕΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, με τη συμμετοχή δεκάδων ευσεβών πιστών από διάφορες περιοχές της Σύρου, των Ιερέων μας, Ιερομονάχων και Μοναχών των τριών Μοναχικών Κοινοτήτων του νησιού μας -Πατέρων Καπουκίνων, Αδελφών των Χριστιανικών Σχολείων, Αδελφών του Ελέους-, μελών Αδελφοτήτων, Σωματείων, Οργανώσεων και Θεσμών της Εκκλησίας μας και εκπροσώπων της Δημοτικής Αρχής.
Ο Σεβασμιότατος Επίσκοπος πατέρας Φραγκίσκος Παπαμανώλης, Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδας και Επί-σκοπος πρώην Σύρου, προΐστατο στο Αρχιερατικό Συλλείτουργο, συλλειτουρ-γούντων του Σεβασμιότατου Επισκόπου Σύρου π. Πέτρου Στεφάνου και των Ιερέων της Εκκλησίας μας.
Την ίδια ώρα, στον γειτονικό υπαίθριο χώρο της Μονής των Αδελφών του Ελέους, δεκάδες νέων, εφήβων και παιδιών συμμετείχαν στην προσαρμοσμένη γι’ αυτούς Θεία Λειτουργία της Πανήγυρης της Αγίας Δωρεάς, την οποία τέλεσε o π. Πέτρος Πρίντεζης, Εφημέριος των Ενοριών του Αγίου Πέτρου-Αποστόλου στην Ποσειδωνία και του Αγίου Παντελεήμονα στο Φοίνικα. Συλλειτούργησε ο π. Νικόλαος Ρούσσος, Εφημέριος των Ενοριών του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Σεβαστιανού, στην Άνω Σύρο. Παρόντες και πολλοί από τους γονείς των παιδιών. Νέοι και παιδιά έψαλαν με θέρμη, διάβασαν τα αναγνώσματα και υπηρέτησαν κατά την Ιεροτελεστία. Το θείο Λόγο κήρυξε ο π. Πέτρος, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση και βάθος, στη μεγάλη αξία και σημασία της Αγίας Δωρεάς του Κυρίου. Την Ιερή Ακολουθία εμψύχωνε ο Αδελφός Φραγκίσκος Βαρθαλίτης-Ηγούμενος της Ιεράς Μονής των Αδελφών των Χριστιανικών Σχολείων, στη Σύρο, και στο αρμόνιο συνόδευε ο μουσικός κ. Νικόλαος Ρούσσος.
Στην ιεροτελεστία στο Ναό, την οποία περιέβαλε όλη η λαμπρότητα που της άρμοζε, διακονούσαν λειτουργοϋπηρέτες, ενώ, η αναγνωρισμένη στο νησί μας πολυμελής, μικτή και πολυφωνική χορωδία της Ενορίας της Ευαγγελίστριας, υπό τη διεύθυνση του μουσικού κ. Ιωάννη Ρηγούτσου, ο οποίος συνόδευε στο αρμόνιο, συντόνιζε και ενίσχυε αρμονικά τις ψαλμωδίες του εκκλησιάσματος.
Μετά από την ανάγνωση του ιερού Ευαγγελίου, ο Σεβασμιότατος Επίσκοπος πατέρας Φραγκίσκος, κήρυξε το Θείο Λόγο στο εκκλησίασμα, λέγοντας:
Tην περασμένη Κυριακή, με την πανήγυρη της Πεντηκοστής, ολοκληρώσαμε τον κύκλο των εορτών με τον οποίο, αρχίζοντας από τα Χριστούγεννα, ζήσαμε τους σπουδαιότερους σταθμούς της ιστορίας της σωτηρίας μας. Σήμερα, πανηγυρίζουμε την Αγία Τριάδα. Η Εκκλησία ξεσπά σε έναν ύμνο ευχαριστίας και δοξολογίας στον Ένα και Τριαδικό Θεό μας για τα θαυμαστά έργα που έκανε για μας.
Το ακούσαμε άμεσα από το Ευαγγέλιο. «Πηγαίνετε, κηρύξτε το Ευαγγέλιο, βαπτίστε όλους στο όνομα του Πατέρα, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος». Ιδού η Αγία Τριάδα.
O Λόγος του Θεού, όμως, φέτος, δεν μας μιλά για τη φύση της Τριαδικότητας του Θεού, αλλά για τις σχέσεις που ο Τριαδικός Θεός, Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα, έχει μαζί μας.
Στο 1ο Ανάγνωσμα, ακούσαμε το Μωυσή να καλεί το λαό να σκεφτεί τις στιγμές που ένοιωσε το Θεό κοντά του, που ένοιωσε την επέμβαση του Θεού στη ζωή του. "Ποιος Θεός ποτέ", έλεγε ο Μωυσής αναφερόμενος στην απελευθέρωση του Ισραήλ από τη σκλαβιά των Αιγυπτίων, "Ποιος Θεός ποτέ, ενδιαφέρθηκε για το Λαό του να έρθει να πάρει ένα έθνος μέσα από ένα άλλο έθνος (το έθνος του Ισραήλ μέσα από το έθνος των Αιγυπτίων), με έργα θαυμαστά, με δυναμικές ενέργειες, με αποφασιστική ισχύ, με γεγονότα φοβερά, όπως έκανε για σας ο Θεός σας ; ".
Πράγματι, ο Θεός ενδιαφέρεται για μας γιατί μας αγαπά, και η πιο μεγάλη απόδειξη αυτής της αγάπης του Θεού είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, τον οποίο μας έστειλε ως Λυτρωτή και Σωτήρα.
Εν γένει μπορώ να πω ότι στη ζωή μας συναντάμε δυο εικόνες του Θεού :
Η πρώτη εικόνα είναι αυτή που δημιουργείται από εκείνο το φυσικό θρησκευτικό συναίσθημα που υπάρχει σε κάθε άνθρωπο.
Είναι η εικόνα που με τη φαντασία μας φτιάξαμε εμείς οι άνθρωποι για το Θεό. Είναι η εικόνα που έχουν όλοι οι μη χριστιανοί και, δυστυχώς, όσοι χριστιανοί δεν έχουν αποβάλλει από το νου τους και από τη συμπεριφορά τους, την ανθρώπινη εικόνα περί Θεού.
Αυτοί οι αδελφοί μας, ναι μεν πιστεύουν ότι ο Θεός είναι Παντοδύναμος και Αιώνιος, αλλά…είναι ο Θεός μπροστά στον οποίο πρέπει να τρέμουμε και να φοβόμαστε…Αυτοί οι αδελφοί μας φαντάζονται το Θεό με ανθρώπινα κριτήρια και με μορφή ανθρώπινη. Τον φαντάζονται να ζει στη μακαριότητά του, στον ουρανό, έτοιμο να τιμωρήσει όποιον κάνει το κακό, ή ακόμη έτοιμο να επιβραβεύσει όποιον κάνει το καλό. Τον φαντάζονται σαν μια ανώτατη δύναμη που κάνει ό,τι του αρέσει, που με μια κίνησή του σείεται η γη, και χαίρεται να μας παιδεύει με σεισμούς και τρικυμίες, με πλημμύρες και καταιγίδες, και με πολλά άλλα φυσικά φαινόμενα.
Αυτή, σε γενικές γραμμές, είναι η εικόνα που από μόνοι μας οι άνθρωποι φτιάξαμε για το Θεό.
Ο Ιησούς, όμως, μας αποκάλυψε μια άλλη εικόνα του Θεού.
Στο κατά Μάρκο Ευαγγέλιο, τα πρώτα λόγια που ακούμε από το στόμα του Ιησού, είναι: «Συμπληρώθηκε ο καθορισμένος καιρός, έφθασε η βασιλεία του Θεού, μετανοείτε και πιστεύετε στο Ευαγγέλιο» (Μκ 1,15).
Δηλαδή, έφθασε ο καιρός να απαλλαχθείτε από έναν τέτοιο Θεό ή από τέτοιους Θεούς. «Μετανοείτε και πιστεύετε στο Ευαγγέλιο». Όπου, η προσταγή για μετάνοια, δεν έχει μόνο το νόημα τού να μετανιώσει κανείς για κάποιο κακό που έκανε στη ζωή του, αλλά να αλλάξει μυαλό, νοοτροπία, να αλλάξει τρόπο σκέψης, να αλλάξει λογική, να αλλάξει πνεύμα, και πρώτα απ’ όλα να αλλάξει την εικόνα του Θεού που έχει στο μυαλό του και στην καρδιά του.
Μετανοείτε. Αλλάξτε σκέψη. Βάλτε κατά μέρος την εικόνα του Παντοδύναμου και Αιώνιου Θεού που έχετε στο μυαλό σας και στη φαντασία σας. Και ακόμη περισσότερο, βγάλτε από το νου σας την εικόνα του Θεού που χαίρεται να μας βλέπει να πανικοβαλλόμαστε για ένα σεισμό, για μια τρικυμία, για έναν κεραυνό. Βγάλτε από τη φαντασία σας ένα Θεό που εκδικείται για τις αμαρτίες μας, στέλνοντάς μας αρρώστιες, ή που μας τιμωρεί με ατυχήματα και καταστροφές, ή που κάνει τους εχθρούς μας να χαίρονται και έτσι να μπορούν να μας λένε: «Καλά να πάθεις, σε τιμώρησε ο Θεός».
Αδέλφια μου, βγάλτε από το μυαλό σας μια τέτοια εικόνα για το Θεό, διότι ένας τέτοιος Θεός δεν υπάρχει.
Ναι, ο Θεός είναι πραγματικά Παντοδύναμος και Αιώνιος, αλλά σε σχέση με εμάς είναι πρώτα απ’ όλα Πατέρας, και Πατέρας που αγαπά. Αυτή είναι η μεγάλη αποκάλυψη που μας έκανε ο Ιησούς. Ο Θεός είναι Πατέρας, είναι Πατέρας μας.
Την παντοδυναμία του ο Θεός την εξασκεί σε εμάς, όχι τιμωρώντας, αλλά συγχωρώντας.
Η αγάπη της μητέρας για το παιδί της μας δίνει μια ιδέα, έστω και ισχνή, περί της αγάπης του Θεού για μας. Η μητέρα παραβλέπει, η μητέρα δικαιολογεί, η μητέρα συγχωρεί. Ο Θεός παραβλέπει, ο Θεός δικαιολογεί, ο Θεός συγχωρεί. Ο Θεός κατανοεί την ανθρώπινη αδυναμία μας.
Για την αγάπη της μητέρας για το παιδί της, λέμε: του έχει αδυναμία. Το ίδιο μπορούμε να πούμε για το Θεό: Μας έχει αδυναμία. Μπροστά στην αμαρτία μας, υπερισχύει η αγάπη του, η ευσπλαχνία του, ποτέ η τιμωρία. Φθάνει να αναγνωρίσουμε την αμαρτία μας και να του ζητήσουμε να μας συγχωρήσει.
Ο Μωυσής καλούσε το λαό να σκεφτεί τις στιγμές που ένοιωσε το Θεό κοντά του, που ένοιωσε την επέμβαση του Θεού στη ζωή του.
Εμείς έχουμε αποδείξεις πολύ πιο τρανταχτές.
Η πιο μεγάλη απόδειξη είναι ότι μας έδωσε τον Ιησού Χριστό, ως Λυτρωτή και Σωτήρα, ο οποίος πέθανε επάνω στο Σταυρό για να μας δείξει πόσο μας αγαπά ο Θεός, ώστε πιστεύοντας στην αγάπη του, να ζούμε σωσμένοι σε τούτη και στην άλλη Ζωή, διότι η χριστιανική πίστη δεν συνίσταται μόνο στο να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός, αλλά να πιστεύεις ότι ο Θεός σε αγαπά.
Άλλη μεγάλη απόδειξη της αγάπης του Θεού για μας είναι αυτή η Μεγάλη Δωρεά του εαυτού του κάτω από τα στοιχεία του ψωμιού και του κρασιού, που σε λίγο θα περιφέρουμε στους δρόμους της πόλης μας.
Ακόμη, μεγάλη απόδειξη της αγάπης του Θεού για μας, είναι η ίδια η ζωή τού Τριαδικού Θεού μας. Ο Τριαδικός Θεός ζει σε μια κοινωνία αγάπης. Και το παρήγορο και σπουδαίο για μας είναι ότι, σε αυτή την κοινωνία αγάπης, ο Θεός μέσω του Ιησού Χριστού, περικλείει και όλους εμάς και μας εισάγει στο κύκλωμα της αγάπης του.
Η θεμελιώδης αυτή σχέση μας με το Θεό, είναι μια προέκταση της κοινωνίας αγάπης της Αγίας Τριάδας.
Αυτό είναι θαυμάσιο, αυτό μας εξυψώνει. Μας το υπενθύμισε ο Απόστολος Παύλος όταν μας είπε: «Στο βάπτισμα δεν λάβατε πνεύμα δουλείας για να φοβάστε το Θεό. Εσείς», μας είπε σήμερα ο Απόστολος, «στο Βάπτισμα λάβατε πνεύμα υιοθεσίας, δηλαδή γίνατε παιδιά του Θεού».
Το μόνο που ζητά από εμάς ο Θεός είναι να πιστεύουμε ότι μας αγαπά, και να εμπιστευόμαστε στην αγάπη του, όπως το παιδί εμπιστεύεται τη μητέρα του, διότι έκανε εμπειρία την αγάπη της.
Είναι αλήθεια, η Παντοδυναμία του Θεού δεν έχει όρια. Μπορεί να κάνει τα πάντα, εκτός από ένα πράγμα για το οποίο τον περιορίζει η ίδια η φύση του: Ο Θεός, εφόσον είναι Αγάπη, δεν μπορεί να μη μας αγαπά, επειδή από αγάπη μάς δημιούργησε. Η αγάπη του περιορίζει την παντοδυναμία του σε μια και μόνη κατεύθυνση: στην κατεύθυνση της αγάπης. Αμήν.
_______________________
Στο τέλος της Θείας Ευχαριστίας ο Επίσκοπος π. Φραγκίσκος, απευθυνόμενος στο εκκλησίασμα είπε:
*****
Και τώρα, θα ολοκληρώσουμε αυτή την ευχαριστιακή μας σύναξη με την περιφορά της Αγίας Ευχαριστίας στους δρόμους της πόλης μας, σαν να θέλαμε να δείξουμε, σε όσους θα συναντήσουμε, τη μεγάλη δωρεά που μας έκανε ο Κύριος με το να μας δώσει το Σώμα του και το Αίμα του, υπό τα στοιχεία του άρτου και του οίνου.
Αλλά η περιφορά της Αγίας Δωρεάς μπορεί να έχει και ένα άλλο νόημα. Με την προσευχή μας στον Ιησού Χριστό, που είναι πραγματικά παρών στη Θεία Ευχαριστία, να του δείξουμε το νησί μας, την πόλη μας. Να του δείξουμε το Νοσοκομείο μας και να του ζητήσουμε υγεία για όσους υποφέρουν. Να του δείξουμε το Νεώριο και να του μιλήσουμε για όλα τα προβλήματά του, ιδιαιτέρως να τον παρακαλέσουμε να βάλει το χέρι του και να απαλλάξει το νησί μας από τη μάστιγα της ανεργίας. Να του πούμε: Να, κοίταξε, Κύριε, το χώρο όπου ζούμε, ευλόγησέ τον, ευλόγησε όλους όσοι κατοικούν εδώ, δίνε τους δύναμη να αντιμετωπίζουν πάντοτε με θάρρος τα προβλήματα της ζωής, ευλόγησε τους ηλικιωμένους μας, τους νέους μας, τους εργαζόμενους, τα παιδιά μας, ευλόγησε τις οικογένειές μας, κράτα τις πάντοτε ενωμένες στην αγάπη. Ευλόγησε τους άρχοντες αυτής της πόλης και αυτού του νησιού, αυτών των νησιών μας, των Κυκλάδων μας, φώτιζέ τους, ώστε να ενεργούν πάντοτε, έχοντας ως κριτήριο τις ηθικές αρχές του Ευαγγελίου σου για το όφελος του λαού.
Αλλά, ιδιαιτέρως, ας τον παρακαλέσουμε ακόμη μια φορά, βλέποντάς μας, ναι μεν αγαπημένους, αλλά ομολογιακά χωρισμένους, να μας δείξει το δρόμο της πλήρους ενότητας, ώστε εμείς οι Χριστιανοί, Ορθόδοξοι και Καθολικοί, μαζί, και ενωμένοι πάντοτε, να τον δοξάζουμε.
*****
Ακολούθησε η Έκθεση του Παναχράντου Μυστηρίου, με το λαό να ψάλλει με κατάνυξη «Αίνει, γλώσσα, το Μυστήριον του ενδόξου Σώματος και Αίματος του πολυτίμου, το οποίον ο Χριστός, ο καρπός πανάγνων σπλάχνων έδωσεν υπέρ ημών». Μετά, στις κεντρικές οδούς της Ερμούπολης: Καλομενοπούλου, Σουρή, οδόστρωμα Πλατείας Μιαούλη, Ερμού, Πρωτοπαπαδάκη και Ευαγγελίστριας, έγινε η περιφορά της Αγίας Δωρεάς της Θείας Ευχαριστίας. Τη χρυσή πυξίδα, με το Άχραντο Σώμα του Κυρίου, βάσταζε ο Ποιμενάρχης μας π. Πέτρος, ευρισκόμενος κάτω από την “Ουρανία” και περιστοιχιζόμενος από πιστούς που την κρατούσαν και άλλους που συνόδευαν με φανάρια, καθώς και από παιδιά λειτουργοϋπηρέτες, που θυμίαναν το Πανάχραντο Μυστήριο. Στην αρχή της λιτανείας βρισκόταν ο Τίμιος Σταυρός και πίσω ερχόταν με τη σημαία τους μέλη του ιστορικού Σωματείου του Συνδέσμου Ελλήνων Καθολικών Σύρου. Ακολουθούσαν, μαζί με Ιερείς και Κατηχήτριες, παιδιά του Κατηχητικού, ανάμεσα στα οποία ήταν και αυτά που έλαβαν εφέτος τα Μυστήρια της Θείας Ευχαριστίας και του Αγίου Χρίσματος. Ντυμένα με λευκά ομοιόμορφα στιχάρια και φέροντας σταυρό στο στήθος τους, στόλιζαν, με έναν ιδιαίτερα ευχάριστο τρόπο, τη λιτανεία, εκπέμποντας λάμψη αθωότητας και αγνότητας από τα όμορφα γαλήνια παιδικά τους πρόσωπα. Με κάθε σοβαρότητα και με λεπτές συγχρονισμένες κινήσεις, έστρωναν με λουλούδια τους δρόμους από τους οποίους θα διερχόταν το Πανάχραντο Μυστήριο. Πίσω, ακριβώς, ερχόταν η νεολαία μας –που πολλά από αυτήν αναμένουν και σε αυτήν στηρίζουν τις ελπίδες τους η Εκκλησία και η Κοινωνία– με τα Τμήματα των εφήβων και των νέων, που έφεραν στο λαιμό τους το χαρακτηριστικό μοβ φουλάρι με το σήμα της Ένωσης Καθολικής Νεολαίας Ελλάδας (Ε.Κ.Ν.Ε.). Ακολουθούσαν με τα Λάβαρά τους μέλη των παραδοσιακών Θρησκευτικών Αδελφοτήτων και Οργανώσεων της Εκκλησίας μας και μετά έρχονταν οι Ιερείς, Μοναχές και Μοναχοί, η χορωδία της Ενορίας της Ευαγγελίστριας, ο Επίσκοπος π. Πέτρος που έφερε το Πανάχραντο Μυστήριο, εκπρόσωποι της Δημοτικής Αρχής και πλήθος πιστών. Κατά τη διαδρομή βρίσκονταν στα πεζοδρόμια πολλά άτομα, ανάμεσά τους και αδελφοί μας Ορθόδοξοι, τα οποία παρακολουθούσαν, με σεβασμό και απόλυτη σιγή, την περιφορά της Αγίας Δωρεάς.
Επιστρέφοντας στο Ναό, ο Επίσκοπος π. Φραγκίσκος ευλόγησε το εκκλησίασμα με το Πανάχραντο Μυστήριο, το οποίο με πίστη και ευλάβεια προσκύνησε κλήρος και λαός.
Η οργάνωση της όλης Ιεροτελεστίας ήταν άριστη και οφείλονται συγχαρητήρια και ευχαριστίες στους υπεύθυνους της Ενορίας Ευαγγελίστριας, που συνέβαλαν με τον καλύτερο τρόπο, ώστε το εκκλησίασμα να συμμετάσχει με ηρεμία και προσήλωση, τόσον κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, όσον και κατά τη λιτάνευση του Παναχράντου Μυστηρίου.
Παρευρέθηκαν ο Δήμαρχος Σύρου-Ερμούπολης κ. Γεώργιος Μαραγκός, η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Μαρία Καζαντζάκη, με μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, όπως επίσης και Εκπρόσωποι Θρησκευτικών Αδελφοτήτων, των Συλλόγων, Οργανώσεων και Θεσμών της Καθολικής Εκκλησίας.
Σε ενοριακό επίπεδο η Αγία Δωρεά του Κυρίου, γιορτάζεται άλλη ημέρα, με την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας και την λιτάνευση του Αγιοτάτου Μυστηρίου, εκεί όπου τοπικά και παραδοσιακά συνηθίζεται.
Η Θεία Ευχαριστία είναι συμπόσιο Κοινωνίας
********************
« Η Θεία Ευχαριστία είναι πρώτα απ΄ όλα «κοινωνία», Δείπνο στο οποίο ο Θεός Πατέρας καλεί τα παιδιά Του. Ως κοινωνία, η Ευχαριστία δημιουργεί την ενότητα της Εκκλησίας, ακριβώς διότι είναι συμποσιακή αδελφική συνάντηση με το Χριστό και «εν Χριστώ» με τον Πατέρα, με το Άγιο Πνεύμα και με τα αδέλφια μας. Η κοινωνία στον ίδιο Άρτο και στο ίδιο Ποτήριο τρέφει την αδελφική αγάπη, την ενότητα της σκέψης και της θέλησης, της πρωτοβουλίας και της δράσης ολόκληρης της χριστιανικής Κοινότητας. Η Θεία Ευχαριστία δημιουργεί αυτή την ομοφροσύνη των πιστών, την οποία περιγράφουν οι Πράξεις των Αποστόλων (Πραξ 4,31-37), αναφερόμενες στον τρόπο ζωής της πρώτης χριστιανικής κοινότητας» [Από την Εγκύκλιο Επιστολή της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδας * Το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας *, 16-10-2004 – Αριθ. 3 ].
Σύρος 8 Ιουνίου 2015
Ισίδωρος Γ. Σαλάχας