Συμμετέχοντας στο έκτακτο Ιωβηλαίο της Ευσπλαχνίας, την έναρξη του οποίου κήρυξε ο Πάπας Φραγκίσκος την ημέρα της πανήγυρης της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου στις 8 του Δεκέμβρη, η τοπική μας Εκκλησία συνάχτηκε γύρω από τον Επίσκοπό της Σεβ/τατο π.Πέτρο Στεφάνου ο οποίος έκανε την έναρξη του Έτους της Ευσπλαχνίας με Ιερή Ακολουθία την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου τ.ε.
Πλαισιωμένος από τον Σεβ/τατο Επίσκοπο πρώην Σύρου π.Φραγκίσκο Παπαμανώλη και τον Ιερό Κλήρο της Τοπικής μας Εκκλησίας, όλος ο λαός του Θεού, ξεκίνησε από το Παρεκκλήσιο της «Κιουράς» στον Βορνά (τέρμα Άνω Σύρου) όπου με λιτανεία πορεύτηκε στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου για το άνοιγμα της Αγίας Θύρας του Ιωβηλαίου Έτους της Ευσπλαχνίας και την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας.
Σε κοινωνία με όλη την Εκκλησία, κάνοντας την έναρξη αυτή, προσβλέπουμε σε μια βαθιά εμπειρία χάριτος και συμφιλίωσης. Ο Θεός Πατέρας δεν είναι ένας Θεός τιμωρός.
Διαβάζουμε στη Βούλα «Το Πρόσωπο της Ευσπλαχνίας» με την οποίο ο Πάπας Φραγκίσκος κήρυξε το έκτακτο Ιωβηλαίο:
«Το πρόσωπο της Ευσπλαχνίας του Πατέρα είναι ο Ιησούς Χριστός. Σε αυτή τη φράση συνοψίζεται το Μυστήριο της χριστιανικής πίστεως. Έχουμε πάντοτε ανάγκη να ενατενίζουμε με θαυμασμό το μυστήριο της ευσπλαχνίας. Είναι πηγή χαράς, γαλήνης και ειρήνης. Είναι προϋπόθεση για την σωτηρίας μας.
Ευσπλαχνία είναι η λέξη που αποκαλύπτει το Μυστήριο της Αγιότατης Τριάδας.
Ευσπλαχνία είναι η τελική και η υπέρτατη πράξη με την οποία ο Θεός έρχεται να μας συναντήσει.
Ευσπλαχνία είναι ο θεμελιώδης νόμος που κατοικεί στην καρδιά κάθε προσώπου όταν κοιτάζει με ειλικρινή ματιά τον αδελφό που συναντά κατά την πορεία της ζωής.
Ευσπλαχνία είναι η οδός που ενώνει το Θεό με τον άνθρωπο, διότι ανοίγει την καρδιά στην ελπίδα ότι μας αγαπά παντοτινά παρά τους περιορισμούς των αμαρτιών μας.»
Μέσα σε αυτό το πνεύμα τελέστηκε και η ιερή ακολουθία με τον Επίσκοπό μας να ανοίγει τη Θύρα του Έτους της Ευσπλαχνίας στον Καθεδρικό μας Ναό, σημείο συνάντησης και ενότητας της Τοπικής μας Εκκλησίας. Αυτό είπε απευθυνόμενος στους πιστούς μετά την ακολουθία του Θείου Λόγου:
«Πριν από λίγο είχα τη χαρά να ανοίξω τη Θύρα της Ευσπλαχνίας και έτσι άρχισε και για την Εκκλησιαστική μας Επαρχία το έκτακτο Ιωβηλαίο Έτος, το Ιωβηλαίο της Ευσπλαχνίας, το οποίο και θα λήξει στις 20 Νοεμβρίου 2016.
Κατ΄ αυτό το Ιωβηλαίο Έτος της Ευσπλαχνίας, ο κάθε χριστιανός θα πρέπει να συνειδητοποιήσει βαθιά μέσα στην καρδιά του, ότι ο Θεός μας δεν είναι ένας Θεός τιμωρός, αλλά ένας φιλεύσπλαχνος Πατέρας ο οποίος μας συγχωρεί και μας θέλει κοντά του. Αλλά και ότι, όπως ο Θεός μας ευσπλαχνίζεται και μας συγχωρεί, έτσι και εμείς οφείλουμε να συγχωρούμε και να δείχνουμε ευσπλαχνία προς τον πλησίον μας.
Το άνοιγμα της Αγίας Θύρας έχει ένα δυνατό συμβολισμό, γιατί η Θύρα συμβολίζει τον ίδιο το Χριστό. Ο Χριστός αυτοπροσδιορίζεται ως Θύρα… «Εγώ είμαι η θύρα. Αν κανείς περάσει από μένα θα σωθεί και θα μπαίνει και θα βγαίνει και θα βρίσκει τροφή» (Ιω 10,9) και αυτό, διότι ο Χριστός είναι ο μοναδικός Σωτήρας, ο μοναδικός Μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Η Αγία Θύρα παραπέμπει επίσης, στο πέρασμα που ο κάθε χριστιανός καλείται να κάνει, το πέρασμα από την αμαρτία στη χάρη του Θεού, απαντώντας στο κάλεσμα Του να ζει κοντά του. Γράφει ο Πάπας Φραγκίσκος στη Βούλα προκήρυξης του Ιωβηλαίου: «Η Άγια Θύρα θα είναι «Γέφυρα της Ευσπλαχνίας», όπου ο καθένας που θα την περνά «θα μπορεί να νιώθει την αγάπη του Θεού που παρηγορεί, συγχωρεί και δίνει ελπίδα». Έτσι λοιπόν αυτό το Άγιο Έτος είναι ένα δώρο της χάρης του Θεού που γίνεται σε κάθε χριστιανό. Είναι ένα δώρο της αγάπης Του σ’ εμάς τα παιδιά του.
Αυτός είναι και ο λόγος της χαράς μας. Ακούσαμε στο 1ο ανάγνωσμα «Να ευφραίνεσαι και να αγάλλεσαι με όλη σου την καρδιά. Ο Κύριος ο Θεός, εκείνος θα σε σώσει». Ακούσαμε επίσης στο 2ο ανάγνωσμα: «Αδελφοί μου να χαίρεστε πάντοτε με τη χαρά του Κυρίου. Σας το επαναλαμβάνω να χαίρεστε». Εορτάζουμε, λοιπόν, το Έτος τη Ευσπλαχνίας, γιατί, όχι μόνο ο Θεός μάς συγχωρεί τα παραπτώματά μας, αλλά μας προλαμβάνει με τη χάρη του. Εάν παραμέναμε σκλαβωμένοι στην αμαρτία, τότε θα είμαστε οι πιο απελπισμένοι από τους ανθρώπους, αλλά η υπόσχεση της νίκης της αγάπης του Χριστού, της αγάπης του Θεού που συγχωρεί, της ευσπλαχνίας του Πατέρα, μας δίνει δύναμη και χαρά. Δυστυχώς, για πολλές δεκαετίες μιλούσαμε και υπογραμμίζαμε την τιμωρία που περιμένει το χριστιανό για τις αμαρτίες που διέπραξε, παρουσιάζαμε ένα λανθασμένο πρόσωπο του Θεού πατέρα, ως σκληρό και άκαμπτο κριτή, βάζοντας κατά μέρος τη συγχώρεση που λαβαίνει ο αμαρτωλός χάρη στην ευσπλαχνία του Θεού, ο οποίος μας αγαπά.
Όμως αδελφοί μου, ο Θεός δεν μας τιμωρεί, εμείς τιμωρούμε τον εαυτό μας όταν ζούμε μακριά από Εκείνον και δεν απολαμβάνουμε τη ζεστασιά της πατρικής του αγάπης και την απλόχερη χάρη του. Όπως ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, όταν ρώτησαν τον Ιωάννη το Βαπτιστή: «Τι πρέπει να κάνουμε για να υποδεχτούμε τον Μεσσία», εκείνος, σε κάθε ομάδα ανθρώπων που τον ρωτούσε, έδινε μια απάντηση διαφορετική, ανάλογα με την κατάστασή τους και τη θέση τους. Αλλά κανέναν δεν απέκλεισε, ούτε τους τελώνες – κοινωνική ομάδα αποκλεισμένη από τη σωτηρία που έφερνε ο Μεσσίας – ούτε τους Ρωμαίους στρατιώτες, οι οποίοι ήταν ειδωλολάτρες και δεν περίμεναν το Μεσσία. Όλοι μας, δηλαδή, όποιοι και αν είμαστε, από όπου και αν προερχόμαστε, ότι και αν έχουμε κάνει στη ζωή μας, είναι σα να λαβαίνουμε σήμερα ένα κάλεσμα μέσω του Προδρόμου Ιωάννη: «Να χαίρεσαι, γιατί ο Χριστός έρχεται να σε συναντήσει, έρχεται να μπει στη ζωή σου, έρχεται να σου αποκαλύψει ένα Θεό πατέρα που αγαπά και ευσπλαχνίζεται».
Στον καθένα μας απομένει να το πάρουμε στα σοβαρά και να αναρωτηθούμε: «ΕΓΩ τι πρέπει να κάνω για να υποδεχθώ το Χριστό και να ζήσω σωστά αυτό το έτος της Ευσπλαχνίας;» Την απάντηση θα τη δώσει ο καθένας για τον εαυτό του, το καταλαβαίνετε, ανάλογα με τη θέση του και την πορεία της ζωής του.
Γι’ αυτό σας καλώ αδελφοί μου ν’ αφήσουμε πίσω μας κάθε δισταγμό και ανησυχία, και να εμπιστευτούμε τη ζωή μας σε Εκείνον, ο οποίος έρχεται να μας συναντήσει. Ας ζητούμε την ευσπλαχνία του, η οποία ξεπερνά κάθε ανθρώπινη προσδοκία και έχοντας ζήσει στην καρδιά μας τη συγχώρεση, ας συγχωρούμε και εμείς, όπως κάνει και σε εμάς ο Θεός Πατέρας.»
Μέσα σ αυτό το πνεύμα, και εμπνευσμένοι από τα λόγια του Χριστού, αλλά και του Ποιμένα της Τοπικής μας Εκκλησίας, ας προσπαθήσει ο καθένας και η καθεμιά από μας να ζήσει στην πράξη το Ιωβηλαίο της Ευσπλαχνίας. Μέσα στην οικογένειά του πρώτα, στην εργασία, στην παρέα, μέσα στην τοπική κοινωνία που ζούμε. Ας αφήσουμε την καρδιά μας ανοιχτεί για να εισπράξει αυτή την αγάπη και την ευσπλαχνία του Θεού, ώστε να την μεταδώσουμε σε κάθε άνθρωπο γύρω μας. Ας ζήσει ο καθένας και η καθεμιά από μας το δικό του/της Ιωβηλαίο της Ευσπλαχνίας του Θεού.
Σύρος 13/12/2015
Σπεράντζα Δουράτσου
