Ενώ διανύουμε τις πρώτες ημέρες των προκαταρκτικών συνελεύσεων των καρδιναλίων στη Ρώμη που θα οδηγήσουν στο Κονκλάβιο και την εκλογή νέου Πάπα, τα σενάρια στον τύπο, ελληνικό και ξένο, συνεχίζουν σχετικά με τους «πραγματικούς» λόγους που οδήγησαν στην παραίτηση του Πάπα Βενέδικτου. Σε αυτά ενσωματώνονται όλα τα συστατικά που θα μπορούσαν να μετατρέψουν μια σημαντική στιγμή στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας σε ένα διήγημα ιστορικής φαντασίας. Πού είναι όμως η αλήθεια και πού αρχίζει η φαντασία; Στην αναζήτηση αυτής της απάντησης και στην προσπάθεια να φωτίσουμε τα γεγονότα, θέτουμε μερικά ερωτήματα:
κ. Δημήτριος Λεβαντής, μέλος της Συνοδικής Επιτροπής «Δικαιοσύνη και Ειρήνη»
-
Ο τύπος, ελληνικός και ξένος, αφήνουν να εννοηθεί ότι οι πραγματικοί λόγοι της παραίτησης του Πάπα είναι διαφορετικοί από αυτούς που δημόσια επικαλέσθηκε. Εσείς τι θα λέγατε ;
Προφανώς την αλήθεια μόνο ο ίδιος τη γνωρίζει. Σπάνια όμως οι λόγοι μιας τέτοιας σημαντικής απόφασης είναι μονοσήμαντοι. Προσωπικά θεωρώ ότι, ως άνθρωπος, δεν είναι της ίδιας ιδιοσυγκρασίας με τον Πάπα Ιωάννη – Παύλο Β΄, ο οποίος έκανε τα προβλήματα υγείας του Μαρτυρία Πίστης. Ο Γερμανός Πάπας δεν ήθελε να τον λυπούνται στα 86 χρόνια του πλέον και πιθανώς φοβήθηκε μην συμβεί κάποιο πρόβλημα υγείας, σε παγκόσμια μετάδοση, κατά τη διάρκεια των πολύωρων τελετών του Πάσχα…
Επίσης σαφώς τον επηρέασε η κλοπή εγγράφων και διαρροή απόρρητων πληροφοριών από τον προσωπικό του βοηθό, πριν λίγους μήνες. Η “άφεση αμαρτιών” που τελικά του έδωσε, αποδεικνύει ότι θεώρησε δική του ευθύνη ό,τι συνέβη. Αν υπολογίσουμε και το γεγονός ότι ο ίδιος ανήκει σε μια γενιά που αποχωρεί από θέσεις – κλειδιά εντός εκκλησίας, πιθανότατα θεώρησε ότι η όποια απαραίτητη αλλαγή στην καθολική Εκκλησία, πρέπει να γίνει από νεότερο Ποντίφικα.
2. Ο τύπος επικαλείται σκάνδαλα που τα κατατάσσει σε τρεις κατηγορίες: Τα σκάνδαλα παιδεραστίας και, όπως πολλοί υποστηρίζουν τη συγκάλυψή τους, την οικονομική αδιαφάνεια αναφορικά με το IOR (τραπεζικό ίδρυμα του Βατικανού) και τη μη συμμόρφωση του συστήματος με τα διεθνή πρότυπα διαφάνειας, και τα λεγόμενα vatileaks (κλοπή των εγγράφων). Μπορούν αυτά να έπαιξαν κάποιο ρόλο; Η αρχιγραμματεία της Αγίας Έδρας 3 ημέρες μετά από άρθρο της “Ρεπούμπλικα” για την ύπαρξη αποκαλυπτικής έκθεσης των 3 καρδιναλίων και ενώ φούντωναν αυτού του είδους τα ρεπορτάζ, έκανε λόγο για σενάρια και για προσπάθεια επηρεασμού των καρδιναλίων. Ποια η γνώμη σας;
Το θέμα της κλοπής εγγράφων, όπως ήδη ανέφερα, πρέπει να έπαιξε ρόλο στην παραίτησή του. Τα ζητήματα παιδεραστίας και οικονομικής αδιαφάνειας, δυστυχώς, ανακύπτουν κατά καιρούς, άλλοτε απολύτως δίκαια, άλλοτε για σκανδαλοθηρικούς λόγους. Επί Ιωάννη – Παύλου Β΄ εξάλλου είχαν υπάρξει ανάλογα ζητήματα. Γεγονός είναι ότι η Καθολική Εκκλησία, πλέον και όχι στο παρελθόν, σε κάθε επίπεδο, έχει αποφασίσει να ρίχνει άπλετο φως σε αυτά τα θέματα και οι όποιοι υπεύθυνοι τιμωρούνται.
Φυσικά δεν χρειάζεται και “κυνήγι μαγισσών”. Όποιος δηλ. κατηγορείται για κάτι δεν είναι και απαραίτητα ένοχος ! Είναι προφανές ότι, με αφορμή την εκλογή Πάπα, ακούστηκαν και θα ακουστούν διάφορα. Πολλές φορές σημασία έχει και ποιος λέει κάτι και η χρονική στιγμή που αυτό συμβαίνει… Είναι λογικό και πολλές φορές θεμιτό να υπάρχει προσπάθεια επιρροής των καρδιναλίων, αν σκοπός είναι η εκλογή του καλύτερου. Αν, πάλι, κάποιοι επιθυμούν να επηρεάσουν ελπίζοντας να εκλεγεί κάποιος για να κρατήσουν τις θέσεις τους στη Ρωμαϊκή Κούρια αυτό είναι κάτι που δεν αφορά την συντριπτική πλειοψηφία των καθολικών πιστών !
-
Υπάρχουν ορισμένοι που υποστηρίζουν ότι οι καρδινάλιοι για τους οποίους υπάρχουν υπόνοιες εμπλοκής τους σε προβληματικές υποθέσεις δεν πρέπει να μετέχουν στις διαδικασίες εκλογής. Από την άλλη πλευρά το ιδιόβουλο του Πάπα ορίζει ότι όλοι ανεξαιρέτως πρέπει να μετέχουν. Ποια η γνώμη σας;
Η συνείδηση του καθενός θα αποφασίζει για τη στάση του. Ποιος μπορεί να υποδείξει σε ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο, όπως ένας καρδινάλιος, τι πρέπει να πράξει; Ποιος μπορεί, εν θερμώ, να αξιολογήσει τις όποιες κατηγορίες και να αποκλείσει εκλέκτορες; Εξάλλου για να εκλεγεί Πάπας χρειάζεται πλειοψηφία 2/3 των εκλεκτόρων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όποιος εκλεγεί θα είναι εκλεκτός της πλειοψηφίας, στην οποία ανήκουν άξιοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας ! Καθένας λοιπόν απέναντι στη συνείδησή του και το Θεό, για το αν θεωρεί το εαυτό του άξιο για να ψηφίσει…
-
Αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε στην τηλεόραση εντυπωσιακές τελετές και εκδηλώσεις από την Ρώμη, όπου παραβρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες από πιστούς, ιερείς, μοναχούς, μοναχές, επισκόπους, καρδιναλίους, ενόψει της εκλογής του νέου πάπα. Πού αποδίδετε εσείς την κοσμοσυρροή αυτή ;
Είναι δυνατόν η εκλογή πνευματικού ηγέτη 1,2 δις ψυχών να μη συγκεντρώνει τεράστιο ενδιαφέρον; Από θεμιτή περιέργεια ως ελπίδα για ένα νέο Ηγέτη που θα φέρει, έστω και συμβολικά, ένα μήνυμα αισιοδοξίας για εκατομμύρια ανθρώπους που δοκιμάζονται, από ποικίλα προβλήματα, ανά τον κόσμο; Οι πιστοί αλλά και οι “απέναντι” δεν περιμένουν από το νέο Πάπα να τους βρει λύσεις στα προβλήματά τους αλλά να πιέσει, με το παράδειγμα και τα λόγια του, τους ισχυρούς της Γης, για ένα δικαιότερο κόσμο. Επίσης να αποδείξει ότι ελέγχει, αποτελεσματικά όλα τα “κακώς κείμενα” εντός της ίδιας της Εκκλησίας μας.
-
Ποια νομίζετε ότι είναι σήμερα τα επείγοντα προβλήματα της Εκκλησίας που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο νέος Πάπας, και κατά συνέπεια ποια θα πρέπει να είναι κατά τη γνώμη σας τα χαρακτηριστικά του νέου Πάπα;
Προσωπικά επιθυμώ έναν Πάπα που θα εκπροσωπεί την πραγματική πλειοψηφία των πιστών. Επομένως ΜΗ ΕΥΡΩΠΑΙΟ. Άνθρωπο που θα έχει το σθένος και την ικανότητα να διορθώσει προβλήματα διοίκησης και νοοτροπίας “εντός των τειχών του Βατικανού”, που θα παραδέχεται τα λάθη της Εκκλησίας, γιατί, εκτός δογματικών ζητημάτων, είναι φυσικό να έχουν γίνει και λάθη και θα δείχνει διάθεση να τα αλλάξει. Που θα πείσει όλους τους ανθρώπους, εντός και εκτός Εκκλησίας, ότι δεν είναι ΑΡΧΟΝΤΑΣ αλλά ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ στη Γη.
Επομένως η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ και Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΑ ΣΗΝΜΕΡΙΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ είναι τα επείγοντα ζητήματα που πρέπει να λυθούν. Από κει και πέρα, η θεία πρόνοια αλλά και οι πρωτοβουλίες τις ίδιας της εκκλησίας, θα αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως η μείωση των κλήσεων και οι σχέσεις με άλλα δόγματα και θρησκείες.
