«Όπου οι ηλικιωμένοι δεν τιμούνται, δεν υπάρχει μέλλον για τους νέους». Αυτό ήταν το δυνατό μήνυμα που απηύθυνε ο πάπας Φραγκίσκος κατά την κατηχητική του ομιλία την Τετάρτη 4 Μαρτίου, αφιερωμένη στους ηλικιωμένους.
Μιλώντας στους πιστούς που είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία του Αγίου Πέτρου για την εβδομαδιαία Γενική Ακρόαση ο Πάπας συνέχισε την σειρά των ομιλιών του για την οικογένεια, με επίκεντρο αυτή τη φορά το ρόλο της τρίτης ηλικίας.
Εμβαθύνοντας στο γεγονός ότι το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί στις σύγχρονες κοινωνίες, ο πάπας Φραγκίσκος κατήγγειλε την ευρεία έλλειψη σεβασμού και εκτίμησης για τους ηλικιωμένους και την αξιοπρέπειά τους.
Υπενθυμίζοντας τα λόγια του Βενεδίκτου ΙΣΤ’ κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης σε έναν οίκο ευγηρίας, όταν είχε πεί: «Η ποιότητα μιας κοινωνίας, υπό την έννοια του πολιτισμού, κρίνεται και από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους ηλικιωμένους και από τον χώρο που τους δίνει στη ζωή της κοινότητας», ο πάπας Φραγκίσκος επανέλαβε: «Είναι αλήθεια, η φροντίδα για τους ηλικιωμένους είναι αυτό που κάνει τη διαφορά μέσα σε έναν πολιτισμό».
Σήμερα, είπε, οι άνθρωποι τείνουν να ζουν περισσότερο, αλλά συχνά οι κοινωνίες μας όχι μόνο αποτυγχάνουν στο να κάνουν χώρο για τους ηλικιωμένους, αλλά τους θεωρούν ακόμη και βάρος.
Και διηγήθηκε ένα ανέκδοτο που χρονολογείται από την εποχή που ήταν αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Άιρες. Ο πάπας Φραγκίσκος είπε πως όταν είχε επισκεφθεί έναν οίκο ευγηρίας, σταμάτησε για να συνομιλήσει με μια από τις φιλοξενούμενες και την ρώτησε τι κάνουν τα παιδιά της: «Καλά» απάντησε η ηλικιωμένη γυναίκα. «Έρχονται να σας βλέπουν»; την ρώτησε. «Ω ναι, πάντα», του απάντησε. «Πότε τα είδατε για τελευταία φορά», συνέχισε. «Τα Χριστούγεννα», του απάντησε. Ήταν Αύγουστος… Οκτώ μήνες χωρίς μια επίσκεψη από τα παιδιά της. Αυτό, είπε ο πάπας Φραγκίσκος, «είναι θανάσιμο αμάρτημα».
«Είναι θανάσιμο αμάρτημα να απορρίπτουμε τους ηλικιωμένους μας». Και τόνισε: «Οι ηλικιωμένοι δεν είναι εξωγήινοι, είμαστε σαν αυτούς, σε μικρό ή σε μεγάλο χρονικό διάστημα αναπόφευκτα θα είμαστε σαν αυτούς, ακόμη και αν επιλέγουμε να μην το σκαφτόμαστε».
«Αν δεν μάθουμε να φροντίζουμε και να σεβόμαστε τους ηλικιωμένους μας, θα αντιμετωπισθούμε και εμείς με τον ίδιο τρόπο», προειδοποίησε.
«Μια κοινωνία που οι ηλικιωμένοι απορρίπτονται είναι φορέας του ιού του θανάτου», είπε.
Και χαρακτηρίζοντας το θέμα ως σημαντική πρόκληση για τις δυτικές κοινωνίες, που χαρακτηρίζονται από τη μία πλευρά με τη γήρανση του πληθυσμού και από την άλλη από την λατρεία της αποδοτικότητας των νέων και του κέρδος που τείνει να απορρίψει όλα εκείνα, που δεν θεωρούνται παραγωγικά ή χρήσιμα, ο πάπας Φραγκίσκος δήλωσε ότι, λόγω της ευπάθειας και των ειδικών αναγκών των ηλικιωμένων, ιδιαίτερα εκείνων που είναι άρρωστοι ή μόνοι, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα.
Αλλά όχι ως βάρος -είπε- αλλά όπως η Αγία Γραφή τους περιγράφει, μια αποθήκη της σοφίας.
Η Εκκλησία, επεσήμανε ο πάπας Φραγκίσκος, πάντα είναι κοντά στους ηλικιωμένοι με ευγνωμοσύνη και αγάπη, κάνοντάς τους να νιώθουν αποδεκτοί, και μέρος της κοινότητας.
Η Εκκλησία δεν μπορεί να δεχθεί εκφυλισμούς όπως αυτούς, όπου οι ηλικιωμένοι είναι εγκαταλειμμένοι και περιθωριοποιημένοι: «όπου οι ηλικιωμένοι δεν τιμούνται δεν υπάρχει μέλλον για τους νέους».
πηγή: Ραδιόφωνο του Βατικανού 04-03-15
