Στη Βασιλική της Παναγίας της Μείζονος (Santa Maria Maggiore), έξι μήνες μετά την εκδημία του, πλήθος πιστών αποτίνει φόρο τιμής στον τόπο ταφής του Αργεντινού Πάπα, που παραμένει στην καρδιά πολλών όπως ο Καρδινάλιος Μακρίκας, Αρχιερατικός Προϊστάμενος της Βασιλικής: «Οι άνθρωποι έλκονται από τη χαρά του να ζει το Ευαγγέλιο με αυθεντικότητα».
Μια λευκή ρόδα, τοποθετημένη δίπλα στη γραφή «Franciscus», μοιάζει με δώρο για εκείνον που, κάτω από τον μολυβένιο ουρανό της Ρώμης, στάθηκε υπομονετικά στη βροχή του πρωινού για να μπει στη Βασιλική της Santa Maria Maggiore. Εκεί, μπροστά στον τάφο του Πάπα Φραγκίσκου, βρήκε ανάπαυση, κατέθεσε τον φόρο τιμής του στις 21 Οκτωβρίου, ακριβώς έξι μήνες από την εκδημία του.
Ανάμεσα στο Παρεκκλήσι Παολίνα και στο Παρεκκλήσι Σφόρτσα, αυτό το λευκό σημείο, δεσπόζον υπό την αναπαράσταση του επιστηθίου σταυρού που τον συνόδευσε για μεγάλο μέρος της ζωής του, δέχεται προσευχές και παρακλήσεις όσων ένιωσαν τον Φραγκίσκο κοντά τους στα πάνω από δώδεκα χρόνια της παποσύνης του. «Εγγύτητα» είναι η λέξη που επαναλαμβάνουν οι προσκυνητές· «απλότητα» ο άλλος πυλώνας της διδασκαλίας του.
Το Ευαγγέλιο στην αυθεντικότητά του
Από νωρίς το πρωί σχηματίζεται ουρά πιστών που θέλουν να περάσουν τη Θύρα του Αγίου Έτους και να προσευχηθούν μπροστά στον τάφο του Φραγκίσκου.
«Η ροή των προσκυνητών δεν μειώθηκε ποτέ», εξηγεί ο καρδινάλιος Ρολάντας Μακρίκας, αρχιερατικός προϊστάμενος της Βασιλικής, «και κατά το Ιωβηλαίο των Νέων τον περασμένο Αύγουστο, μέσα σε μόλις τέσσερις ημέρες φτάσαμε τις εκατό χιλιάδες επισκέψεις».
Περισσότερο κι από τους αριθμούς, τον Καρδινάλιο συγκινεί η ευλάβεια και ο θαυμασμός «για μια ζωή πραγματικά ευαγγελική, που άγγιξε τόσες καρδιές».
«Οι άνθρωποι που έλκονται από τη χαρά του να ζεις το Ευαγγέλιο στην ουσία του, με ειλικρίνεια, είδαν στον Πάπα Φραγκίσκο τον τρόπο να το εφαρμόζουν με λόγια και καθαρές πράξεις».
Ακόμη και στην απλότητα του τάφου του, σημειώνει ο Μακρίκας, αναγνωρίζουν τον τρόπο ζωής του.
«Η Παναγία με κοιτάζει!»
«Πολλοί ρωτούν σε ποιο παρεκκλήσι προσευχόταν ο Πάπας Φραγκίσκος», λέει ο Μακρίκας. «Αυτό για μένα είναι μια πολύτιμη κληρονομιά για την Εκκλησία, γιατί η ζωή του, γεμάτη προσευχή, αποστολή και μαρτυρία, δίδαξε στους ανθρώπους να πλησιάζουν τη Μητέρα του Θεού και, κυρίως, τη Salus Populi Romani».
Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο γονάτισε 126 φορές μπροστά στην Παναγία, πριν και μετά τα αποστολικά του ταξίδια.
«Οι προσευχές του ήταν απλές», θυμάται ο καρδινάλιος. «Μια φορά μού είπε πως δεν ερχόταν για να κοιτάξει το πρόσωπο της Μαρίας, αλλά για να αφήσει εκείνη να τον κοιτάξει· να στοχαστεί πάνω στη ζωή του και να εμπνεύσει τις σκέψεις του».
«Η επιθυμία να σε κοιτάζει η Μητέρα του Θεού», καταλήγει ο Μακρίκας, «οδηγεί στο να γνωρίσεις καλύτερα το θέλημα του Υιού της».
Η αγάπη για τους τελευταίους
Προς τα μέσα του πρωινού φθάνει ομάδα προσκυνητών από την ενορία του Αγίου Αμβροσίου στο Βινιάτε του Μιλάνου, συνοδευόμενη από τον αντιδήμαρχο Ντανιέλε Κάλβι. Κυρίως συνταξιούχοι, τυλιγμένοι στα αδιάβροχά τους, περιμένουν υπομονετικά στους ελέγχους.
Η Νάντια, γιαγιά, συγκινείται στο άκουσμα του ονόματος του Πάπα Φραγκίσκου· θυμάται πως το προσκύνημά τους είχε προγραμματιστεί πριν από τον θάνατό του, αλλά «το Άγιο Πνεύμα επιλέγει πάντα το σωστό πρόσωπο τη σωστή στιγμή».
«Με άγγιξε πάντα η προσοχή του προς τους τελευταίους, η αγάπη που γεννιόταν από αυτό. Μιλούσε με πράξεις, όχι με λόγια».
Ο Τζόρτζιο, μέλος της ίδιας ομάδας, τον χαρακτηρίζει «μεγάλο Πάπα».
«Ήταν μια σταθερή παρουσία στην καθημερινότητα», προσθέτει ο Ματέο, που δηλώνει όχι ιδιαίτερα θρησκευόμενος. Δίπλα του, κάτω από μια ανοιχτόχρωμη ομπρέλα, η Λορέλλα, συνοψίζει: «Απλότητα, αυτή είναι η λέξη με την οποία θυμάμαι τον Πάπα Φραγκίσκο: απλός στην προσέγγιση, στις κινήσεις, στη ζωή».
Η πατρικότητα του Φραγκίσκου
Ο κόπτης επίσκοπος Αντώνιος Αζίζ Μίνα, κανονικός της Βασιλικής, περπατά βιαστικά· με τα γαλάζια μάτια του μιλά πρόθυμα για τον «Πάπα που ήρθε από την άκρη του κόσμου».
«Τον συνόδευσα αρκετές φορές στο παρεκκλήσι της Salus Populi Romani όταν προσευχόταν μπροστά στη Θεοτόκο. Ενθάρρυνε όλους να προσεύχονται το Ροδάριο και να νιώθουν τη μητρική παρουσία της Παναγίας».
Αναφέρει ότι πολλοί Αργεντινοί, όπως κι εκείνος, αισθάνονται και θα αισθάνονται για πάντα τον Φραγκίσκο ως πατέρα· «αυτή είναι η πιο συγκινητική πλευρά της προσωπικότητάς του», λέει
Οι υπαρξιακές περιφέρειες
Η Σοφία και ο Φίλιππος, φοιτητές από τη Βιλλανουόβα Σάντα Μαργκερίτα κοντά στη Βενετία, μεγάλωσαν βλέποντας τον Πάπα Φραγκίσκο στην τηλεόραση.
Ο Φίλιππος θυμάται την ευαισθησία του για τους νέους και για τη φύση· η Σοφία τον έχει στην καρδιά της από εκείνο το απλό «Καλησπέρα» στην πρώτη του εμφάνιση από τη Λότζια των Ευλογιών, λίγο μετά την εκλογή του.
Η Τζουλιάνα, Ιταλοβραζιλιάνα, λέει πως συχνά πηγαίνει στον τάφο του για να νιώσει πιο κοντά του και να βρει γαλήνη.
Ο π. Γιοχάννες, εφημέριος από τη γερμανική Τρηρ, και ο π. Εμμανουέλ, επικεφαλής ομάδας από τις Βρυξέλλες, συμφωνούν για το νέο βλέμμα που έφερε ο Φραγκίσκος πάνω στις υπαρξιακές και υλικές περιφέρειες.
«Είναι υπέροχο», λέει ο π. Εμμανουέλ με γαλλική προφορά, «να αρχίζουμε το προσκύνημά μας κοντά σ’ εκείνον και κοντά στη Μαρία, για να πορευθούμε με τον Ιησού μέσα σ’ αυτό το Άγιο Έτος».
Λίγο έξω από τη Βασιλική πλησιάζει η Εστέλα, χαμογελαστή. Είναι η πρώτη της φορά στη Ρώμη και εντυπωσιασμένη από τόση ομορφιά. Μεξικανή που ζει στις Ηνωμένες γυναίκα, για εκείνον όλοι ήταν ίσοι, όπως είμαστε στα μάτια του Θεού».
Η βροχή έχει σταματήσει· ένας διστακτικός ήλιος κάνει την εμφάνισή του. Οι προσκυνητές μαζεύουν ομπρέλες και αδιάβροχα, συνεχίζουν υπομονετικά τη σειρά τους, αποφασισμένοι να τιμήσουν τον Πάπα Φραγκίσκο προσφέροντάς του αναμνήσεις, αγωνίες και σκέψεις, αλλά πάνω απ’ όλα, την ειλικρινή τους προσευχή.
ΠΗΓΗ: Vatican news
+Νικόλαος,
Αρχιεπίσκοπος, πρώην Νάξου-Τήνου
