Όπως συνέβη με τον Βενέδικτο ΙΣΤ΄ κατά την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας στην Κολονία το 2005 και όπως συνέβη με τον Φραγκίσκο για την ΠΗΝ στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2013, έτσι και το πρώτο ταξίδι του Πάπα Λέοντα πραγματοποιείται σε έναν προορισμό που είχε ήδη καθορίσει ο προκάτοχός του: στη Νίκαια, στην Τουρκία, στάση υποχρεωτική για την επέτειο των 1700 ετών από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο· και στον δοκιμαζόμενο Λίβανο, για να τηρήσει μια υπόσχεση που είχε δώσει ο ίδιος ο Φραγκίσκος, αλλά ο πόλεμος και η ασθένεια δεν του είχαν επιτρέψει να εκπληρώσει.
Το πρώτο αποστολικό ταξίδι ενός Πάπα Λέοντα ΙΔ΄προορίζεται να σηματοδοτήσει ολόκληρο το ποντιφικάτο του: έτσι έγινε με τον Παύλο ΣΤ΄, ο οποίος τον Ιανουάριο του 1964 πραγματοποίησε ένα ιστορικό προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, αγκαλιάζοντας τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρα. Έτσι έγινε με τον Ιωάννη Παύλο Β΄ και το ταξίδι του στο Μεξικό, στην Πουέμπλα. Έτσι έγινε και με τον Φραγκίσκο, με την αγκαλιά εκατομμυρίων νέων στη Βραζιλία. Από μια ιδιόμορφη σύμπτωση, το ταξίδι που ήδη ξεκίνησε και που θα οδηγήσει τον Λέοντα πρώτα στην Άγκυρα, την Κωνσταντινούπολη και τη Νίκαια, έπειτα στη Βηρυτό, αποτελεί σχεδόν μια γεωγραφική σύνοψη των δύο βασικών αξόνων που αναδείχθηκαν σε αυτούς τους πρώτους μήνες του ποντιφικάτου: την ενότητα και την ειρήνη.
Την ενότητα, διακηρύττοντας την πίστη στον Ιησού Χριστό, Υιό του Θεού. Είναι μάταιο να το κρύβουμε: πρέπει να κοιτάξουμε προς τη συνάντηση της Νίκαιας και ταυτόχρονα προς την πληγή της διαιρεμένης Εκκλησίας, μια πληγή που συνεχίζει να αιμορραγεί και που τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει νέες ρήξεις. Το να επιστρέψουμε με ζωντανή μνήμη σε έναν καιρό όπου οι Εκκλησίες ήταν ενωμένες, σε μια σύνοδο που τελέστηκε επίσης για να ενοποιήσει την ημερομηνία του Πάσχα, αποτελεί σημείο ελπίδας. Η ενότητα της Εκκλησίας, η ενότητα μεταξύ των Εκκλησιών, ο οικουμενικός διάλογος, η επιστροφή στις ρίζες του Ευαγγελίου, των Πατέρων, των πρώτων συνόδων, είναι τρόπος να επιτρέψουμε στις λέξεις του Ιησού να μας πληγώσουν: «ίνα πάντες εν ώσιν· καθώς σύ, Πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοί, ίνα και αυτοί εν ημίν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι σύ με απέστειλας». Η ενότητα των πιστών στον Χριστό έχει ανυπολόγιστη αξία, όχι μόνο για την ευαγγελική μαρτυρία. Έχει αξία και για την ειρήνη στον κόσμο.
Εκείνη την ειρήνη που ακόμη λείπει ακριβώς στη γη όπου ο Ιησούς έζησε την επίγεια ζωή του· που λείπει στις ισραηλινές και παλαιστινιακές περιοχές· που λείπει στον Λίβανο, βομβαρδισμένο από τον ισραηλινό στρατό για να αντιμετωπιστούν οι μαχητές της Χεζμπολάχ.
Η δεύτερη στάση του ταξιδιού φέρνει τον Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ σε μια περιοχή σημαδεμένη από συγκρούσεις, που κόστισαν εξαιρετικά μεγάλο αριθμό ανθρώπινων ζωών, ιδίως αμάχων, ιδίως παιδιών. Ο Πάπας που παρουσιάστηκε στον κόσμο με τις πρώτες λέξεις που είπε ο Ιησούς μετά την Ανάσταση: «Η ειρήνη να είναι με όλους σας!», στην αρχή του ποντιφικάτου του πηγαίνει να αγγίξει τις πληγές ενός λαού που επί δεκαετίες δεν γνωρίζει ειρήνη.
Πηγαίνει να φέρει την άοπλη μαρτυρία του εκεί όπου ακόμη και τις τελευταίες ημέρες αντήχησε ο ζοφερός κρότος των βομβών, για να πει «όχι» στη μοιραία αναγκαιότητα του πολέμου, του μίσους, της βίας. Πηγαίνει να παρηγορήσει τους χριστιανούς που ζουν σε εκείνη τη χώρα και στις γειτονικές και που είναι πειρασμένοι να εγκαταλείψουν τη γη τους, για να τους υπενθυμίσει πόσο πολύτιμη είναι η παρουσία τους και η μαρτυρία τους για αδελφοσύνη και ειρηνική συνύπαρξη με τους πιστούς άλλων θρησκειών.
ΠΗΓΗ: Vativan news
+Νικόλαος,
Αρχιεπίσκοπος, πρώην Νάξου-Τήνου κλπ.
