Εισαγωγή στο Α’ Ανάγνωσμα (Γεν.2,18-24)
Τη διήγηση της δημιουργίας του άνδρα και της γυναίκας, – που θα ακούσομε από το πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής -, δεν πρέπει να την ακούσομε ως μια διήγηση ιστορικών γεγονότων που φωτογραφίζουν τη στιγμή της δημιουργίας. Κανένας δεν ήταν παρών για να μας τα διηγηθεί.
Μας μιλάει βεβαίως για κάτι που συνέβη: ότι ο κόσμος και ο άνθρωπος δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Αλλά μας τα λέει με τρόπο συμβολικό.
Το ότι ο Αδάμ δίνει όνομα σε κάθε ζώο, σημαίνει ότι ο Θεός του έδωσε εξουσία πάνω σε όλα τα πλάσματα της γης.
Το ότι ο Αδάμ ΔΕΝ έβρισκε ανάμεσα στα ζώα κάποιον όμοιό του, και το ότι η γυναίκα δημιουργείται από το πλευρό του Αδάμ, σημαίνουν ότι η γυναίκα δεν είναι μέρος του ζωικού βασιλείου, αλλά είναι διαφορετική: έχει την ίδια φύση με τον Αδάμ.
Αποτέλεσμα αυτού, είναι ότι η συζυγική ένωση, και η μονογαμία (ένας άνδρας με μια και μόνο γυναίκα) είναι θέλημα του Θεού.
2018.10.07 Πλάκα Κερατέας
Όχι δύο, αλλά μία σάρκα!
Ακούσαμε ότι «Ρώτησαν τον Ιησού αν επιτρέπεται στον άνδρα να διώξει τη γυναίκα του».
Και ο Ιησούς απαντάει: «Όποιος χωρίσει τη γυναίκα του και παντρευτεί άλλη, διαπράττει μοιχεία. Αν η γυναίκα χωρίσει τον άνδρα της και παντρευτεί άλλον, διαπράττει μοιχεία».
Βλέπομε ότι αυτός ο προβληματισμός δεν είναι καινούργιος. Υπήρχε στα χρόνια του Ιησού· αλλά υπήρχε και 1.200 χρόνια πιο πριν: στα χρόνια του Μωυσή· και ακόμη παλαιότερα.
* * *
Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί υπάρχει αυτό το πρόβλημα; Ο Ιησούς γνωρίζει την αιτία: «Εξαιτίας της σκληροκαρδίας σας» δημιουργήθηκε το διαζύγιο, και μετά από το διαζύγιο ο δεύτερος γάμος. Και αυτό δεν είναι κάτι αθώο, διότι ο δεύτερος γάμος μετά από διαζύγιο αποτελεί την αμαρτία της μοιχείας, λέει ο Χριστός.
Και συνεχίζει: «από την αρχή της δημιουργίας δεν ήταν έτσι», δηλαδή ο Θεός δεν θέλησε έτσι τη σχέση του άνδρα και της γυναίκας. Το σχέδιο του Θεού είναι: «ο άνδρας και η γυναίκα, που είναι δύο, να αποτελέσουν μέσα στον γάμο ΕΝΑ».
* * *
Και γιατί ο άνδρας και η γυναίκα δυσκολεύονται τόσο πολύ να μείνουν ένα, αλλά τόσο συχνά θέλουν να ξαναγίνουν δύο; «Εξαιτίας της σκληροκαρδίας σας». Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από τότε που η καρδιά του ανθρώπου σκλήρανε.
Τι κατάσταση δημιουργεί αυτή η σκλήρυνση; Ότι ο άνθρωπος, όσο και να ακούει εντολές από τον Θεό, έχει τόσο σκληρή καρδιά, ώστε δεν κατορθώνει να ξαναγυρίσει στο θέλημα του Θεού και να τηρήσει τις εντολές του.
* * *
Υπάρχει λύση; Ναι, αλλά σε δύο βήματα.
Το ΠΡΩΤΟ βήμα το έκανε ο Θεός. Μας λέει η επιστολή προς τους Εβραίους που ακούσαμε: «Ο Θεός έκανε τον Ιησού λίγο κατώτερο από τους αγγέλους». Τον έκανε να γεννηθεί άνθρωπος. Για ποιο σκοπό;
Συνεχίζει η προς Εβραίους: «Υπέφερε τον θάνατο προς όφελος όλων». Επειδή ο Ιησούς εκτέλεσε το θέλημα του Θεού με πιστότητα, μέχρι και τον θάνατο, γι’ αυτό έγινε τέλειος. Ο ίδιος στεφανώθηκε με δόξα και τιμή (η ανάσταση και η ανάληψή του στο επίπεδο του Θεού). Γι’ αυτό έγινε αρχηγός της σωτηρίας των ανθρώπων.
Και έτσι, τώρα μπορεί ο Ιησούς, όσους πιστεύουν σ’ αυτόν, να τους αγιάσει: να τους ξαναφέρει στην αρχική αγιότητα, να τους αφαιρέσει τη σκληρότητα της καρδιάς. Αυτό το πρώτο βήμα, το έκανε ο Θεός για μας, μέσω του Ιησού Χριστού.
* * *
Το ΔΕΥΤΕΡΟ βήμα της λύσης είναι το δικό μας. Κατά πόσον εμείς θα επωφεληθούμε από αυτή τη σωτηρία που μας προσφέρει, και θα θελήσομε να μπούμε κάτω από την αναγεννητική δράση της σωτηρίας: έτσι ώστε, η σκληρή καρδιά μας να αρχίσει να μαλακώνει, να μαθαίνει να υπακούει στον Θεό, να τηρεί το θέλημά του, και ειδικά μέσα στον γάμο να σέβεται το ΕΝΑ που δημιούργησε ο Θεός, και να μην θέλει να το ξανακάνει ΔΥΟ.
* * *
Με τι τρόπο όμως να επωφεληθούμε από αυτή τη σωτηρία, που μας προσφέρει ο Θεός μέσω του Ιησού Χριστού;
Η Εκκλησία μας απαντάει ότι, με αυτά που είπε και έκανε ο Ιησούς Χριστός, μας έδειξε τον δρόμο: το ανδρόγυνο, και πριν το γάμο και μετά τον γάμο, να ακούνε και να μελετούν τον λόγο του Θεού, να προσεύχονται, να τελούν τα Μυστήρια της μετάνοιας και εξομολόγησης αλλά και της θείας Κοινωνίας, να ζουν την εκκλησιαστική ζωή, διότι την Εκκλησία δεν θα μπορέσουν να νικήσουν οι δυνάμεις του κακού.
* * *
Ο Χριστός όμως μας απαντάει σήμερα και σε ένα άλλο ερώτημα: τι πρέπει να επιδιώκει το ανδρόγυνο, αλλά και κάθε χριστιανός, που θέλουν να επωφεληθούν από τη σωτηρία, και να μαλακώσει η καρδιά τους, ώστε να μάθουν να τηρούν το θέλημα του Θεού, και να μπουν στη Βασιλεία του Θεού;
Ο Ιησούς μας απαντάει: «Όποιος δεν δεχτεί τη Βασιλεία του Θεού όπως τη δέχεται ένα παιδί, δεν θα μπει σ’ αυτήν».
Δεν αρκεί δηλαδή να πηγαίνει κανείς στην εκκλησία και να κάνει θρησκευτικές πράξεις. Σημασία έχει να αλλάξει ο ίδιος: από ενήλικος (δηλαδή άνθρωπος με υπερήφανη καρδιά, που θέλει να ορίζει ο ίδιος τη ζωή του), να ταπεινωθεί, να μικρύνει, να αισθάνεται σαν παιδί που υπακούει, που δέχεται με απλότητα το θέλημα του Θεού, και δεν επιδιώκει να το παραμορφώσει για να το προσαρμόσει στα μέτρα του.
Και προσθέτει ο Χριστός: «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται σ’ εμένα, και μην τα εμποδίζετε».
Με τι τρόπο εμποδίζει ο γονιός τα παιδιά του να έρχονται στον Χριστό; Όταν τα φέρνει για τη Βάφτιση και μετά τα κρατάει στο σπίτι για έξι χρόνια· όταν τα φέρνει λίγα χρόνια στην κατήχηση και μετά τα πηγαίνει αλλού αλλά όχι στην κατήχηση ούτε στην εκκλησία· όταν θέλει να παντρευτούν τα παιδιά του στην εκκλησία αλλά δεν τα έχει διδάξει με το παράδειγμά του να ζουν τη ζωή της Εκκλησίας. «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται σ’ εμένα, και μην τα εμποδίζετε».
* * *
Τι πρέπει να πούμε όμως για όσους χώρισαν και μάλιστα όσους ξαναπαντρεύτηκαν;
Πρώτα μας λέει ο απ. Παύλος: «εκείνος που νομίζει ότι στέκεται, ας βλέπει να μην πέσει» (α’ Κορ 10,12). Αντί να κρίνομε τους άλλους, ας σκεπτόμαστε πόσο είμαστε κι εμείς αδύναμοι από μόνοι μας και κινδυνεύομε.
Ακούμε όμως σήμερα τον λόγο του Θεού, κάνοντας ένα προσκύνημα σ’ αυτό τον ναό, τον αφιερωμένο στην Παναγία.
Η Παναγία στον γάμο της Κανά, όταν είδε ότι τέλειωσε το κρασί, δεν άρχισε να κατηγορεί τον διοργανωτή της γιορτής ότι δεν έκανε καλά τη δουλειά του. Έτρεξε στον Ιησού και του λέει: «Δεν έχουν κρασί», εσύ μπορείς να κάνεις κάτι!
Αυτό πρέπει να κάνομε και εμείς σήμερα: Να στραφούμε στον Ιησού Χριστό, τον τέλειο άνθρωπο, τον αρχηγό της σωτηρίας μας, τον εξαγιαστή μας, και να του πούμε:
«Κύριε, σήμερα η συμμετοχή στη ζωή της Εκκλησίας έχει χαλαρώσει, η οικογένεια πάσχει, ο θεσμός του γάμου έχει εξασθενίσει, δεν έχομε το κρασί της χαράς, το κρασί το δικό σου, της δικής σου χαράς. Πίνομε το κρασί που μας προσφέρει ο κόσμος: ποτιζόμαστε με τη νοοτροπία ότι έχομε πολλά δικαιώματα αλλά ελάχιστες υποχρεώσεις, έχομε δεχτεί μια κακώς εννοούμενη ελευθερία, χωρίς υπακοή. Κύριε είμαστε άρρωστοι, ελέησέ μας.
Ελέησε όσα ζευγάρια δεν χρησιμοποίησαν το δικό σου κρασί, δεν άντεξαν και λύγισαν. Ελέησε τα παιδιά, τα πρώτα θύματα του διαζυγίου. Ελέησε όσους συζύγους και γονείς, χωρίς να φταίνε, φορτώθηκαν τα βάρη του χωρισμού. Δώσε μετάνοια και μεταστροφή σε όσους έφταιξαν.
Δώσε μας το δικό σου κρασί. Ελέησέ μας!
* * *
Τελειώνοντας, θέλω να θυμίσω ότι η Εκκλησία πραγματοποίησε κατά τα έτη 2014 και 2015 μια Σύνοδο των Επισκόπων απ’ όλο τον κόσμο, με θέμα τον Γάμο και την Οικογένεια. Στο τέλος, ο Πάπας Φραγκίσκος μας παρουσίασε τα αποτελέσματα της Συνόδου, με την Παραίνεση που έχει τίτλο «Η Χαρά της Αγάπης» και τυπώθηκε στα ελληνικά.
Από εκεί σας αναφέρω ορισμένες υποχρεώσεις μας, ως τοπική Εκκλησία, για να στηρίξομε τον γάμο και την οικογένεια. Λένε οι Επίσκοποι:
– να βοηθήσουμε τους νέους να ανακαλύψουν την αξία και τον πλούτο του γάμου (205),
– μεγαλύτερη ενεργοποίηση όλης της χριστιανικής κοινότητας για την προετοιμασία των μελλονύμφων για τον γάμο (206),
– να προσφέρουμε μια μακροπρόθεση προετοιμασία στο γάμο (δηλαδή όχι μόνο λίγους μήνες πριν το γάμο, αλλά πολύ πιο νωρίς) (208),
– δυστυχώς πολλά ζευγάρια προσέρχονται στον γάμο χωρίς να γνωρίζονται. Έχουν απλά διασκεδάσει μαζί, έχουν αποκτήσει κοινές εμπειρίες, αλλά δεν έχουν αποκαλύψει τον εαυτό τους στον άλλο, ούτε έχουν μάθει ποιος πραγματικά είναι ο άλλος (210),
– καθίσταται απαραίτητη η συμπαράστασή μας στους συζύγους κατά τα πρώτα χρόνια του έγγαμου βίου τους (217),
– η συνοδεία οφείλει να ενθαρρύνει τους συζύγους να είναι γενναιόδωροι στη μετάδοση της ζωής (222).
Όλα αυτά, αδελφοί μου, δεν μπορούν να γίνουν από οποιονδήποτε ή μόνο από τον εφημέριο. Χρειαζόμαστε χριστιανούς: άνδρες και γυναίκες, χριστιανικά ζευγάρια, με θεολογική και ποιμαντική προετοιμασία, αλλά και με χριστιανική εμπειρία μέσα στον γάμο, που να πραγματοποιήσουν αυτό το σημαντικό και επιτακτικό έργο. Μέχρι τώρα διαθέτομε μόνο μια ολιγοήμερη προετοιμασία πριν το γάμο.
Γι’ αυτό καλώ όσους αισθάνονται την κλήση και τον ζήλο να εργαστούν μέσα στην Εκκλησία για τον σκοπό αυτό, να συζητήσουν με τον εφημέριο, ώστε να καταστρώσομε ένα σχέδιο επιμόρφωσης και προετοιμασίας τους, με σκοπό την ποιμαντική του γάμου και της οικογένειας.
Ο Χριστός μας αποκαλύπτει το θέλημά του μέσα από τη φωνή της Εκκλησίας Του!
●●●
