“ Τεσσαρακοστή είναι η περίοδος
για να ξαναβρούμε την πορεία της ζωής”
Κατά την τελετή έναρξης της Τεσσαρακοστής 2019,
ο Πάπας Φραγκίσκος είπε στους πιστούς:
Σε κάθε πορεία, αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι να μη χαθεί ο στόχος.
Η πορεία της ζωής μήπως είναι η αναζήτηση της υγείας την οποία πολλοί άνθρωποι βάζουν πάνω απ’ όλα; Αλλά αυτή αργά ή γρήγορα θα κλονιστεί. Μήπως είναι τα αγαθά και η ευημερία; “Επιστρέψτε σε μένα”, λέει ο Κύριος. Ο Κύριος είναι ο στόχος της πορείας μας μέσα στον κόσμο. Η διαδρομή προσανατολίζεται προς αυτόν.
Για να ξαναβρούμε σήμερα την πορεία μας, μας προσφέρεται ένα σημάδι: η στάχτη στα κεφάλια μας. Ένα σημάδι που μας κάνει να σκεφτούμε τι έχουμε κατά νου. Οι σκέψεις μας συχνά επιδιώκουν εφήμερα πράγματα που έρχονται και παρέρχονται. Η στάχτη που θα λάβουμε μας λέει ότι, από τα πολλά πράγματα που έχουμε στο μυαλό μας και για τα οποία κάθε μέρα τρέχουμε και ανησυχούμε, τίποτα δεν θα μείνει. Όσο και αν κουραζόμαστε και ανησυχούμε, οι γήινες πραγματικότητες εξαφανίζονται σαν σκόνη στον άνεμο.
Η κυρίαρχη κουλτούρα του εφήμερου, που μας ωθεί να ζούμε για τα πράγματα που περνούν, είναι μια μεγάλη απάτη. Είναι σαν τη φωτιά που μόλις περάσει αυτό που αφήνει είναι μόνο στάχτη. Τεσσαρακοστή είναι η περίοδος απελευθέρωσης από την ψευδαίσθηση της ζωής για αναζήτηση της σκόνης.
Σε τι χρησιμεύουν τα τρία στάδια της προσευχής, της φιλανθρωπίας και της νηστείας που προτείνει το Ευαγγέλιο; Η προσευχή μας φέρνει στον Θεό, η φιλανθρωπία στον πλησίον και η νηστεία στους εαυτούς μας. Mας φέρνουν στις τρεις πραγματικότητες που δεν εξαφανίζονται.
Ο Θεός, ο πλησίον, η ζωή μου: αυτές είναι οι πραγματικότητες που δεν τελειώνουν και προς οποίες πρέπει να επενδύσουμε. Προσευχή, φιλανθρωπία, νηστεία: τρεις επενδύσεις για έναν θησαυρό που διαρκεί.
Προς τα πού λοιπόν μπορούμε να στρέψουμε το βλέμμα μας κατά τη διάρκεια της Τεσσαρακοστής; Προς τον Εσταυρωμένο Ιησού που είναι η πυξίδα της ζωής, η οποία μας κατευθύνει προς τον Ουρανό. Η φτώχεια του ξύλου του σταυρού, η σιωπή του Κυρίου, η ταπείνωσή του από αγάπη, μας δείχνουν την ανάγκη για μια απλούστερη ζωή, χωρίς πολλές ανησυχίες για τα αντικείμενα.