ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
Τη Μεγάλη Πέμπτη σε όλους σχεδόν τους ενοριακούς μας Ναούς τελέστηκε η Ακολουθία του Μυστικού Δείπνου.
Ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος τέλεσε την Ακολουθία του Μυστικού Δείπνου νωρίς το βράδυ στην ενορία του Κέχρου και πιο αργά στον Καθεδρικό Ναό στην Ξινάρα.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Τη Μεγάλη Παρασκευή 13 Απριλίου 2012 ετελέσθη με σεβασμό και ευλάβεια η Ακολουθία των Παθών του Κυρίου, στον Καθολικό Μητροπολιτικό Ναό της Παναγίας του Ροδαρίου στην Ξινάρα Τήνου. Κατ΄ αρχήν το εκκλησίασμα άκουσε το Λόγο του Κυρίου από Αναγνώσματα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, με το Ευαγγέλιο του Πάθους του Κυρίου το οποίο έψαλαν όπως κάθε χρόνο ένας λαϊκός, ένας ιερέας και ο Αρχιεπίσκοπος.
Ο Αρχιεπίσκοπος είπε στην ομιλία του:
Η σύντομη διαδρομή που διέτρεξε ο Ιησούς από το Πραιτόριο στο Γολγοθά μάς βοηθά σήμερα να βγούμε από το μικρό ατομικό μας κόσμο και να συμπορευθούμε μαζί με το Χριστό και τους αδελφούς μας προς το λόφο της θυσίας.
Συχνά κοιτάζουμε τον εσταυρωμένο που βρίσκεται στο κέντρο κάθε Ναού και μας έχει γίνει σχεδόν συνήθεια. Και όμως, εκεί βρίσκεται το κέντρο της χριστιανικής πίστης και της ζωής μας. Δεν υπάρχει ιερός τόπος που να μην έχει τον εσταυρωμένο. Κάθε λειτουργική πράξη αρχίζει με το σημείο του Σταυρού, διότι στο Σταυρό του Χριστού φανερώνεται η αγάπη του Θεού. Ο εσταυρωμένος δεν έχει ελκυστική όψη και ομορφιά. Όμως ο Ιησούς μάς λέει: “Όταν θα υψωθώ, θα ελκύσω όλους προς εμέ” (Ιωάννης 12,32). Ο Σταυρός προσελκύει τη ματιά μας, παρ’ όλο που ο σταυρός δεν είναι κάτι που συνήθως επιθυμούμε. Αντίθετα προσπαθούμε να τον αποφύγουμε. Μπροστά σε κάποιον που υποφέρει, συνήθως απομακρυνόμαστε, δεν ξέρουμε πώς να του φερθούμε, τι να του πούμε. Ο πόνος φέρνει φόβο. Ο Ιησούς στο σταυρό μάς ανοίγει την αγκαλιά του για να μας δεχθεί όλους. Γι’ αυτό το λόγο είμαστε σήμερα εδώ. Προσηλώνουμε τα μάτια μας σε Εκείνον και δε φεύγουμε, διότι τον βλέπουμε να υποφέρει με τρόπο ολότελα άδικο, αυτός που είναι ο μόνος δίκαιος, ο μόνος αληθινά αθώος. Καταλαβαίνουμε τη δωρεάν αγάπη του που προσφέρεται σε μας.
Μαζί με την Παναγία Μητέρα του, τον αγαπητό του μαθητή Ιωάννη βρισκόμαστε κι εμείς σήμερα ενώπιον του Εσταυρωμένου Χριστού. Το πονεμένο και ματωμένο πρόσωπό του μας διδάσκει τη συμπαράσταση, κάνει ευαίσθητη την καρδιά μας για να κατανοούμε περισσότερο τον πόνο που υπάρχει στον κόσμο. Ο εσταυρωμένος Χριστός μάς φέρνει σήμερα κοντά σε τόσους αθώους που υποφέρουν και πεθαίνουν από την αδιαφορία του κόσμου. Μας φέρνει πιο κοντά στους σταυρούς που η ζωή βάζει στους ώμους τόσων συνανθρώπων μας με το βάρος των άδικων κρίσεων, της καταδίκης, των λόγων που πληγώνουν, της βίας και της εχθρότητας.
Αδελφοί μου και αδελφές μου, είναι πολλοί οι σταυροί που είναι υψωμένοι πάνω στη γη, και εμείς γνωρίζουμε ελάχιστους γιατί συνηθίζουμε να κοιτάζουμε μόνο τον εαυτό μας. Σήμερα όμως που κοιτάζουμε το σταυρό του Ιησού, τα μάτια μας ανοίγουν διάπλατα μπροστά στους σταυρούς όλου του κόσμου και το πονεμένο πρόσωπο τόσων συνανθρώπων μας που μαζί με το Χριστό με τα τρεμάμενα χείλη τους ψιθυρίζουν: “Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες;».
Σήμερα ενώπιον του Θείου εσταυρωμένου προσευχόμαστε για όλους αυτούς, αλλά και για την ενότητα της Εκκλησίας. Οι ίδιοι οι δήμιοι στρατιώτες δε θέλησαν να σχίσουν τον άραφο χιτώνα του Χριστού σύμβολο της ενότητας της Εκκλησίας: «Ας μην τον σχίσουμε, αλλά ας ρίξουμε κλήρο για να δούμε ποιος θα τον πάρει». Στη διάρκεια του τελευταίου δείπνου ο Χριστός είχε προσευχηθεί για τους δικούς του για να είναι μεταξύ τους ενωμένοι: “Σε Παρακαλώ, Πατέρα να είναι μεταξύ τους ενωμένοι”. Αυτή ας είναι και η δική μας προσευχή σήμερα ενώπιον του εσταυρωμένου. Ο σταυρός Κυρίου, το σύμβολο της κάθετης και οριζόντιας αγάπης, ας είναι για όλους τους χριστιανούς της γης όχι μόνο σύμβολο αλλά πραγματικότητα. Αμήν.
Μετά τις Δεήσεις υπέρ των Προκαθημένων της Εκκλησίας, των πιστών, του λαού και των Αρχόντων, παρουσιάστηκε στους πιστούς το Τίμιο Ξύλο του Σταυρού από τον Σεβασμιότατο π. Νικόλαο, και στη συνέχεια κλήρος και λαός ασπάσθηκαν Αυτό. Ακολούθησαν τα πατροπαράδοτα Τηνιακά «Πάθη» του Ιησού και της Πονεμένης Μαρίας της Μητέρας Του ψαλλόμενα από λαϊκούς πιστούς.
Στη συνέχεια έγινε η περιφορά του Τιμίου Σταυρού και της Πονεμένης σε δύο αντίστροφες πορείες από τον ενοριακό Ναό του χωρίου και από τον Καθεδρικό Ναό. Στο κέντρο του οικισμού έγινε η συνάντηση του Εσταυρωμένου Ιησού και της Παναγίας της Πονεμένης κατά την οποία συνάντηση ακούστηκαν μελωδικά «οι θρήνοι» και η λιτανεία επέστρεψε στον Καθεδρικό Ναό. Εκεί παρουσιάστηκαν «τα σύμβολα του πάθους» τα οποία υποδείκνυαν στο λαό μικρά παιδιά.
Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΝΗΣ
Τις πρώτες βραδινές ώρες άρχισε η Ακολουθία των παθών στον Ενοριακό Ναό της Κιουράς της Καρδιανής, την οποία και φέτος τέλεσε ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος.
Η συμμετοχή των ενοριτών ήταν καθολική και ο Ναός ήταν γεμάτος διότι ένας μεγάλος αριθμός από Αθηναίους συμπλήρωσαν το κενό που υπάρχει στη διάρκεια του χειμώνα στην ενορία αυτή όταν παραμένουν ελάχιστοι ενορίτες.
Μετά την Ακολουθία των Παθών και της Θείας Λειτουργίας των Προηγιασμένων έγινε στους γραφικούς δρομίσκους του χωριού η λιτάνευση του Εσταυρωμένου Χριστού και της Πονεμένης. Η λιτάνευση, όπως κάθε χρόνο, έφθασε στο Ναό «του Σαντίσιμου» και επανέκαμψε στον ενοριακό Ναό όπου έγινε και η απόλυση.
Κατά την περιφορά του Τιμίου Σταυρού και της Πονεμένης η Καθολική κοινότητα συναντήθηκε με την ορθόδοξη στην πλατεία του χωριού και ο Αρχιεπίσκοπος π. Νικόλαος ασπάστηκε αδελφικά τον Αρχιμανδρίτη π. Ιάκωβο ο οποίος συνόδευε την περιφορά του Επιταφίου της Ορθόδοξης κοινότητας.
ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑ
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και επισημότητα τελέστηκε στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας του Ροδαρίου στην Ξινάρα η Πασχαλινή Αγρυπνία και η Αρχιερατική Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία.
Ο Ναός ήδη από την έναρξη της Αγρυπνίας ήταν πλήρης. Πολλοί πιστοί από διάφορα χωριά του νησιού αλλά και ένας μεγάλος αριθμός Αθηναίων είχαν ήδη κατακλύσει το Ναό από την αρχή της Ακολουθίας της Αγρυπνίας.
Στην είσοδο του Ναού έγινε η ευλογία του νέου φωτός και της Πασχαλινής λαμπάδας. Στη συνέχεια μέσα σε μία εντυπωσιακή ατμόσφαιρα προσευχής έγινε η ακολουθία του Λόγου όπου όλοι οι παρόντες είχαν τη δυνατότητα μέσα από το Λόγο του Θεού να ζήσουν την ιστορία της Σωτηρίας όπως αυτή περιγράφεται από τους Ιερούς Συγγραφείς.
Στη συνέχεια αναγγέλθηκε και επισήμως η Ανάσταση του Κυρίου εν μέσω φωτοβολίδων, πυροτεχνημάτων και εκκωφαντικών κρότων. Ευτυχώς όμως όλα τελείωσαν με την Τρίτη φορά του «Χριστός Ανέστη».
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στη συναγμένη Εκκλησία και είπε:
Αδελφοί μου και αδελφές μου,
αρχίσαμε αυτή την Πασχαλινή αγρυπνία στην είσοδο του ναού και εισήλθαμε στο ναό οδηγημένοι και φωτισμένοι από το φως του Αναστημένου Χριστού. Προχωρώντας αργά προς την Αγία Τράπεζα, νοερά αναπολήσαμε την πορεία της ζωής μας που έχει τέρμα τον ίδιο το Χριστό.
Σ’ αυτή την πορεία παρ’ όλο που ο Ιησούς μάς έχει βεβαιώσει ότι θα είναι πάντα μαζί μας και ότι ο ζυγός του είναι απαλός και το φορτίο ελαφρύ, συχνά αισθανόμαστε τη σιωπή του και το βάρος του σταυρού του. Ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες έχει γίνει για πολλούς ο σταυρός βαρύς και μακρινή η ανάσταση. Το ξέρουν καλά οι νέοι που ψάχνουν για σπίτι και δουλειά, το ξέρουν οι ενήλικες που έχασαν την δουλειά τους και είναι υποχρεωμένοι να μένουν στο σπίτι τους, το ξέρουν οι οικογένειες που κοπιάζουν για να τα βγάλουν πέρα κάθε μήνα. Δεν είναι πια πολλοί οι πολίτες αυτής της χώρας που έμειναν άθικτοι από τις πληγές της οικονομικής κρίσης.
Όμως στη δύσκολη αυτή πορεία ο Κύριος φωτίζει τα βήματά μας. Ο Λόγος του Κυρίου είναι ένας σίγουρος οδηγός. Η υπόσχεση της σωτηρίας είναι εγγυημένη από την πιστότητα του Θεού στο Λόγο του και τη Διαθήκη του. Ναι είναι δεδομένο ότι για να φθάσουμε στον τελικό σκοπό της ζωής μας υπάρχουν πολλές δυσκολίες, και ο προορισμός μας φαίνεται μακρινός και κάποιες φορές απρόσιτος. Όμως αυτός είναι ο τόπος της αληθινής και πραγματικής ανάστασης, της αιώνιας ζωής και της σίγουρης ελπίδας που περνά όμως από το Γολγοθά.
Ίσως και εμείς, όπως οι μυροφόρες του Ευαγγελίου, ανήσυχοι και φοβισμένοι, διερωτόμαστε «ποιος θα κυλήσει την πέτρα από το μνήμα;» Πράγματι αυτή η πέτρα είναι βαριά, διότι είναι φτιαγμένη από το βάρος της απιστίας μας, της αμαρτίας μας, της γνήσιας πνευματικής πορείας μας προς την πασχαλινή χαρά.
Όμως οι πασχαλινές συναισθηματικές συνήθειές μας είναι τόσο δυνατές που κινδυνεύουμε να χάσουμε την ουσία του Μυστηρίου και την αξία των γεγονότων που ζούμε αυτές τις άγιες ημέρες, αυτή την άγια νύκτα και όλη την εβδομάδα που ακολουθεί. Οι πολλές συνήθειες που θα έπρεπε να είναι ένα απλό περίβλημα του θησαυρού που είναι το Πάσχα, δυστυχώς φτιάχνονται με τόσο έντονα και ελκυστικά χρώματα που επισκιάζουν το Πάσχα του Κυρίου, το οποίο πρέπει τελικά να γίνει και το Πάσχα του κάθε χριστιανού. Όλα αυτά κάνουν ακόμη πιο βαριά την πέτρα του μνήματος και αδυνατούμε να την κυλήσουμε και να ζήσουμε την αληθινή ανάσταση.
Χρειάζεται να βρεθεί Εκείνος που θα αναποδογυρίσει το βράχο από την είσοδο του μνήματος που εμείς κατασκευάσαμε και να φθάσουμε στο μνήμα του Χριστού και να διαπιστώσουμε πως και ο λίθος έχει κυλήσει και το μνήμα είναι άδειο διότι ο Χριστός Ανέστη.
Χρειαζόμαστε να αναζητήσουμε κάποιον που θα μας δώσει τη δύναμη να κατανοήσουμε την αξία και τη σημασία που έχει η Ανάσταση του Κυρίου για τη ζωή της καθεμιάς και του καθενός μας.
Η ιστορία της Εκκλησίας μάς λέει ότι αυτός ο Κάποιος υπάρχει. Τον συνάντησαν οι μυροφόρες, τον συνάντησαν οι μαθητές του Κυρίου, τον συνάντησαν τόσοι και τόσοι άνδρες και γυναίκες που είχαν μια προσωπική εμπειρία με το Χριστό, στον οποίο εμπιστεύθηκαν τη ζωή τους, την τύχη τους, την ευτυχία τους, την αιώνια ζωή.
Αδελφοί μου και αδελφές μου, η Ανάσταση ξεκινά από ένα μνήμα, από τη δυνατότητα και τη δύναμη να μετακινήσουμε την πέτρα που το σκεπάζει. Αυτή την πέτρα τη μετακινούν όχι οι δικές μας δυνάμεις, αλλά οι ουράνιες με εντολή του Θεού. Τότε, μαζί με τις μυροφόρες και τους μαθητές του Κυρίου, νικώντας κάθε φόβο και δειλία, μπορούμε μαζί τους να συνεχίσουμε να αναγγέλλουμε το φαιδρό της αναστάσεως κήρυγμα διαλαλώντας προς πάσαν κατεύθυνσιν το: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ. Αλληλούια, Αλληλούια, Αλληλούια.
Μετά την ομιλία του Σεβασμιοτάτου, μέσα σε μία ατμόσφαιρα κατάνυξης και με κατάμεστο τον Καθεδρικό μας Ναό στην Ξινάρα από παιδιά, έφηβους, νέους και νέες και πολλές μητέρες με τα μικρά τους παιδιά, συνεχίστηκε η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία κατά την οποία ευλογήθηκε το νερό και έγινε η ανανέωση των υποσχέσεων του Βαπτίσματος.
Όταν ολοκληρώθηκε η Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως έγινε η λιτάνευση του λαβάρου της Αναστάσεως του Χριστού μέχρι τον Ενοριακό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και, όταν επιστρέψαμε στον Καθεδρικό Ναό, έγινε η απόλυση της Εκκλησίας.
Ο Σύλλογος της Ξινάρας πρόσφερε ένα ευπρόσδεκτο πασχαλινό κέρασμα στο εκκλησίασμα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Το πρωί ο Αρχιεπίσκοπος, συνοδευόμενος από τον Υποδιάκονο Γιάννη Σκλάβο και μια μικρή αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Τήνου, αναχώρησε για τη Μύκονο προκειμένου να αναγγείλει την Ανάσταση στην εκεί ενοριακή κοινότητά μας.
Η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία τελέστηκε στις 11 το πρωί με τη συμμετοχή ενός μεγάλου αριθμού ενοριτών, και για τον Αρχιεπίσκοπο αυτό ήταν μία πνευματική ικανοποίηση διότι άξιζε ο κόπος της ταλαιπωρίας.
Η ιστορική οικογένεια του κ. Δημητρίου Σαλάχα προσκάλεσε σε γεύμα αγάπης τον Αρχιεπίσκοπο στο ζεστό από αγάπη σπίτι του και ήταν μια όμορφη ευκαιρία να ανταλλαγούν σκέψεις για την ακόμη καλύτερη διοργάνωση της ενοριακής μας κοινότητας στη Μύκονο, η οποία χάρη στη δραστηριότητα του εφημερίου π. Ριχάρδου διατηρείται αρκετά ζωντανή.
Ο π. Ριχάρδος εξυπηρετεί αυτή τη στιγμή και την ενορία της Πάρου, και κάνει ό,τι είναι δυνατόν και ό,τι του επιτρέπουν τα δρομολόγια των πλοίων για να είναι πιο συχνά παρών και στα δύο νησιά.
Στη Μεγάλη σε έκταση εκκλησιαστική μας επαρχία είναι ανάγκη να γίνονται αυτού του είδους οι μετακινήσεις διότι δεν πρέπει να μένουν οι εκτός Τήνου ενοριακές κοινότητές μας χωρίς τις Ιερές Ακολουθίες κατά τις Άγιες αυτές ημέρες του Πάσχα.
Κατά το φετινό Πάσχα ευτυχώς και στις 29 ενορίες, διάσπαρτες μέσα στα οκτώ νησιά του Αιγαίου, αναγγέλθηκε η Ανάσταση μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας του Πάσχα.
Είναι ανάγκη όμως οι ενορίες της Τήνου και ιδιαίτερα οι Αθηναίοι, οι οποίοι έρχονται στο νησί της Τήνου για να γιορτάσουν το Πάσχα, να συνειδητοποιήσουν τις δυνάμεις που διαθέτει η τοπική μας Εκκλησία και να είναι ολιγότερο απαιτητικοί. Είναι ανάγκη κάποια στιγμή να αποδεχθούν με κατανόηση ότι δεν είναι μεγάλος κόπος να μετακινηθούν ελάχιστα χιλιόμετρα από το σπίτι τους και να συμμετάσχουν στις Ιερές Ακολουθίες που τελούνται στις πρώτες και δεύτερες Καθέδρες των Ποιμαντικών Ενοτήτων.
ΤΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ
Κατά το φετινό Πάσχα, το πασχαλινό τριήμερο εξασφαλίστηκε στον Καθεδρικό Ναό της Τήνου, στις δέκα μεγαλύτερες ενορίες της Τήνου και επίσης στη Μύκονο, στην Πάρο, στην Μητρόπολη στη Νάξο, στη Χίο και στη Σάμο. Οι πιστοί είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στην ευλογία των Βαΐων, στην Ακολουθία του Μυστικού δείπνου, στην Ακολουθία των Παθών, στη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων, στη λιτάνευση του Επιταφίου, στην Πασχαλινή Αγρυπνία με την ευλογία του φωτός και της Πασχαλινής λαμπάδας, στη Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως, στην ευλογία του ύδατος και στην ανανέωση των υποσχέσεων του Βαπτίσματος. Σε πολλές ενορίες μας η λιτάνευση της Αναστάσεως έγινε την ίδια νύκτα μετά την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία.
ΟΙ ΔΥΟ ΥΠΟΔΙΑΚΟΝΟΙ
Η παρουσία των δύο υποδιακόνων μας, του Γιάννη Σκλάβου στην Τήνο και του Γιώργου Παλαμάρη στη Χίο, ήταν μια πολύ μεγάλη βοήθεια και τους ευχαριστούμε.
