Την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015 με κάθε επισημότητα και λαμπρότητα έγινε η τελετή του Ανοίγματος της Αγίας Θύρας του Ιωβηλαίου Έτους της Ευσπλαχνίας , που προκήρυξε η Αυτού Αγιότητα ο Πάπας Φραγκίσκος, στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Διονυσίου της Αρχιεπισκοπής Καθολικών Αθηνών.
Στην τελετή προΐστατο ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος με συλλειτουργούς τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο πρώην, των εν Αθήναις Καθολικών π. Νικόλαο Φώσκολο ,τον Αποστολικό Τοποτηρητή της Εξαρχίας των εν Ελλάδι Αρμενίων Καθολικών παν/τατο π. Hovsep Bezazian, τον Βικάριο της Αρχιεπισκοπής Καθολικών Αθηνών και εφημέριο της Ενορίας Χριστού Βασιλιά Παγκρατίου π. Απόστολο Βαρθαλίτη και το σύνολο σχεδόν των ιερέων της Εκκλησιαστικής μας Επαρχίας.
Ο Ι. Ναός του Αγίου Διονυσίου ήταν ασφυκτικά γεμάτος από εκπροσώπους όλων των μοναχικών ταγμάτων, εκπροσώπους όλων των Θεσμών και τέλος λαϊκών από όλες τις Ενορίες της Αρχιεπισκοπής Καθολικών Αθηνών.
Η τελετή άρχισε από το προαύλιο του Καθεδρικού Ναού όπου είχαν συναθροισθεί όλοι οι παρευρισκόμενοι, και ο Αρχιεπίσκοπος π. Σεβαστιανός κάλεσε όλους να δοξολογήσουν τον Κύριο.
Ο Σεβασμιότατος απεύθυνε σύντομη παραίνεση προς το λαό λέγοντας:
Αγαπητοί Αδελφοί και Αδελφές, με το βλέμμα στραμμένο στον Ιησού, και στο ευσπλαχνικό Του πρόσωπο, ο Άγιος Πατέρας, ο Πάπας Φραγκίσκος, την ημέρα της Πανήγυρης της Μακαρίας Παρθένου Μαρίας, της αμιάντως συλληφθείσας, έκανε την έναρξη του εκτάκτου Ιωβηλαίου που ανοίγει, για όλους εμάς και για ολόκληρη την ανθρωπότητα, τη θύρα της ευσπλαχνίας του Θεού.
Σε κοινωνία με όλη την Εκκλησία, με την Ιερή Ακολουθία που τελούμε κάνουμε την επίσημη έναρξη του Ιωβηλαίου στην τοπική μας Εκκλησία της Αθήνας, προσβλέποντας σε μια βαθιά εμπειρία χάριτος και συμφιλίωσης.
Θα ακούσουμε με χαρά το Ευαγγέλιο της ευσπλαχνίας, το οποίο ο Ιησούς Χριστός, «ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», κάνει να αντηχεί σε όλο τον κόσμο, και μας καλεί να χαιρόμαστε για την αγάπη του: μια αγάπη που διακηρύττεται ξανά και ξανά σε κάθε πλάσμα πάνω στη γη.
Στη συνέχεια ακολούθησε μία μικρή δέηση, η ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου, και ξεκίνησε η λιτανεία προς τον Καθεδρικό Ναό όπου και θα ακολουθούσε η Θεία Λειτουργία.
Όταν η λιτανεία έφθασε εμπρός στην κεντρική θύρα του Αγίου Διονυσίου
ο Αρχιεπίσκοπος αναφώνησε:
+Ανοίξτε τις πύλες της δικαιοσύνης.
Θα τις διαβούμε και θα δοξολογήσουμε τον Κύριο
Την στιγμή εκείνη άνοιξε η Θύρα και ο Αρχιεπίσκοπος συνέχισε:
+Αυτή είναι η Θύρα του Κυρίου
Ας τη διαβούμε για να αποκτήσουμε Ευσπλαχνία και Συγχώρηση
Και κρατώντας το Ευαγγελιάριο προχώρησε προς την Αγία Τράπεζα ακολουθούμενος από τους ιερείς και το λαό.
Ακολούθησε το θυμιάτισμα της Αγίας Τράπεζας και στη συνέχεια ο Σεβασμιότατος πήγε στο Βαπτιστήριο όπου προσκάλεσε τη σύναξη των πιστών στην προσευχή:
Αδελφοί αγαπητοί,
Ας ικετεύσουμε τον Κύριο να ευλογήσει αυτό το νερό, με το οποίο θα ραντιστούμε σε ανάμνηση του Βαπτίσματός μας.
Είναι ικεσία ευσπλαχνίας και σωτηρίας, δυνάμει της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού.
Είθε ο Θεός να μας διατηρεί πιστούς στο Πνεύμα το οποίο λάβαμε.
Κατόπιν ο Αρχιεπίσκοπος ράντισε το λαό διασχίζοντας τους διαδρόμους του Καθεδρικού Ναού και επέστρεψε στην έδρα του όπου είπε:
Ο Παντοδύναμος Θεός να μας καθαρίσει από την αμαρτία και, με την τέλεση της θείας Ευχαριστίας, να μας καταστήσει άξιους να συμμετέχουμε στην Τράπεζα της βασιλείας του, στους αιώνες των αιώνων.
Η Θεία Λειτουργία συνεχίσθηκε και ο Σεβασμιότατος π. Σεβαστιανός στο κήρυγμά του είπε:
«Φιλεύσπλαχνοι όπως ο Πατέρας»
 |
«Και με πολλά άλλα λόγια (ο Ιωάννης) προέτρεπε και ευαγγελιζόταν τον λαό».
Αισθάνομαι, αδελφοί μου, ότι καλούμαι αυτή τη στιγμή να επιτελέσω το ίδιο έργο που επετέλεσε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής προς τον λαό, εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια: να σας ευαγγελιστώ, να σας αναγγείλω μια καλή αγγελία, τη χαρμόσυνη είδηση.
Σήμερα, εγκαινιάζομε ένα Ιωβηλαίο Έτος, ένα Έτος κατά το οποίο καλούμαστε να γνωρίσομε τον φιλεύσπλαχνο Θεό Πατέρα με τέτοιο τρόπο: ώστε να γίνομε κι εμείς «φιλεύσπλαχνοι όπως ο Πατέρας».
Γιατί, άραγε, η αναγγελία του Ιωάννη ότι έρχεται «ο ισχυρότερος», ο Χριστός, ήταν «ευαγγέλιο»; ήταν δηλαδή χαρμόσυνη αγγελία; Αυτό που έκανε ο Ιωάννης, ο οποίος βάφτιζε, ήταν ένας συμβολισμός: «σας βαπτίζω με νερό», ενώ αυτό που θα έκανε ο Ιησούς Χριστός θα ήταν μια πραγματική αλλαγή: θα τους βάπτιζε, δηλ. θα τους βύθιζε, θα τους αναζωογονούσε με την αγιαστική και εξαγνιστική δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Ήδη ο προφήτης Σοφονίας – που τον ακούσαμε στο πρώτο ανάγνωσμα – μιλούσε στον λαό (που υπέφερε πόλεμο και καταστροφή και εξορία, επειδή είχε απομακρυνθεί από το θέλημα του Θεού), και τους έλεγε: «Χαρείτε… έδιωξε τους εχθρούς σου… μη φοβάσαι… μην παραλύουν τα χέρια σου… ο Θεός είναι δυνατός, θα σε σώσει».
Βλέπομε στα λόγια του προφήτη έναν Θεό φιλεύσπλαχνο. Ο Θεός βέβαια επέτρεψε τις συμφορές εκείνες, αλλά το έκανε για να φανούν οι συνέπειες μιας ζωής ασέβειας και παρακοής προς το θέλημά του. Δεν επέτρεψε τις συμφορές για να καταστρέψει τους ένοχους, αλλά για να συνετίσει, να οδηγήσει όλους σε μετάνοια, και έτσι να έρθει για να σώσει και να ευεργετήσει.
Αποκαλύπτεται έτσι ως Θεός φιλεύσπλαχνος!
Γι’ αυτό, μετά το ανάγνωσμα, ψάλαμε ως λειτουργική σύναξη: «Να αγάλλεσαι και να ευφραίνεσαι… ο Θεός είναι μέγας ανάμεσά σου».
Σαν αντίλαλος, ήρθε έπειτα ο απόστολος Παύλος, που μας είπε: «μην αγωνιάτε για τίποτα… (αλλά να) κάνετε γνωστά τα αιτήματά σας στον Θεό… με ευχαριστία».
Μην αγωνιάτε για τίποτα!
Βλέπομε εδώ πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζομε και να πιστεύομε σε έναν Θεό φιλεύσπλαχνο. Όσο πιο βαθιά πιστεύομε στη φιλεύσπλαχνη παρουσία του Θεού μέσα στη ζωή μας, τόσο περισσότερο θα έχομε σιγουριά, και όχι αγωνία. Μπροστά σε κάθε πρόβλημα, σε κάθε κίνδυνο, θα παρουσιάζομε στον Θεό το πρόβλημά μας, αλλά ταυτόχρονα θα τον ευχαριστούμε για όλες τις προηγούμενες φορές που μας ευεργέτησε. Διότι ο χριστιανός: δεν ζητάει μόνο, αλλά επίσης αναγνωρίζει τις ευεργεσίες του Θεού, και ξέρει να λέει κάθε μέρα ευχαριστώ στον Θεό.
Το αποτέλεσμα θα είναι να νιώθει ο ίδιος ο χριστιανός εσωτερική «ειρήνη». Γι’ αυτό ο Παύλος μας προτρέπει: «Αδελφοί, να χαίρεστε πάντοτε με τη χαρά του Κυρίου. Το επαναλαμβάνω: να χαίρεστε!».
Πόσο ευεργετική είναι η πίστη! Όχι όμως μια οποιαδήποτε πίστη, αλλά η πίστη ότι ο Θεός είναι φιλεύσπλαχνος, ότι είναι ευεργέτης, ότι είναι μαζί μας!
Το εκπληκτικό της πίστεως ότι ο Θεός είναι φιλεύσπλαχνος Πατέρας, δεν είναι μόνο ότι μου δίνει το αίσθημα της σιγουριάς, και επομένως της εσωτερικής ειρήνης.
Το εκπληκτικό είναι ότι αυτή η εμπειρία ότι ο Θεός είναι παρών στη ζωή μου ως φιλεύσπλαχνος Πατέρας, εμένα με αλλάζει, εσένα σε αλλάζει!
Και αυτή την εσωτερική αλλαγή μας, που είναι αργή και μακρόχρονη, οι άλλοι γύρω μας θα αρχίσουν να την αισθάνονται, να τη βλέπουν. Η ειρήνη μας, η σιγουριά μας στον Θεό, θα αρχίσει να επηρεάζει τους γύρω μας. Θα γίνει μεταδοτική, διότι θα είναι έμπρακτη, θα μας κάνει να συμπεριφερόμαστε με νέο τρόπο προς τους γύρω μας.
Θυμάστε τι έλεγε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος προς το πλήθος, που τον ρωτούσε τι έπρεπε να κάνει για να υποδεχτεί τον ερχόμενο Σωτήρα;
Σε όσους είχαν αγαθά, έλεγε: «Δίνετε σ’ αυτόν που δεν έχει», γίνετε φιλεύσπλαχνοι, εφόσον ο Θεός πρώτος σας ευεργετεί.
Στους φοροεισπράκτορες έλεγε: Μην κάνετε «τίποτα παραπάνω απ’ αυτό που σας έχουν διατάξει». Δηλαδή να εκτελείτε το καθήκον σας, χωρίς να γίνεστε σκληροί, ούτε να παρανομείτε.
Στα όργανα της τάξης έλεγε: «Σε κανένα μη φέρεστε με τη βία, και μην καταφεύγετε στη διαφθορά για να πλουτίσετε». Δηλ. μη χρησιμοποιείτε την εξουσία σας για παρανομία και αδικίες.
Ένας τέτοιος άνθρωπος (που γνώρισε τον φιλεύσπλαχνο Θεό, που πίστεψε στον Σωτήρα Χριστό και τον ακολουθεί), επηρεάζει τους γύρω του, δίνει μαρτυρία ότι ο Σωτήρας Χριστός μεταστρέφει, αλλάζει τον άνθρωπο.
Και πώς γίνεται αυτό, να αλλάξει ο άνθρωπος;
Ακούσαμε ότι ο Ιωάννης ο Πρόδρομος «προέτρεπε τον λαό», τον δίδασκε. Ο απόστολος Παύλος κήρυξε στους Θεσσαλονικείς, και στη συνέχεια διαπαιδαγωγούσε την πίστη τους και τους έγραφε επιστολές.
Ο χριστιανός δεν μπορεί να ζει την πίστη του μόνος, αλλά μαζί με τους άλλους, μαζί με την κοινότητα, μαζί με την Εκκλησία του Χριστού. Έχει ανάγκη να ακούει τον Λόγο του Θεού και να τελεί τα Μυστήρια της σωτηρίας.
Έτσι, η Εκκλησία τον διαπαιδαγωγεί ώστε να μεταστρέφεται. Διότι στην ευτυχία του Θεού εισέρχεται μόνο όποιος έχει αλλάξει και έχει μοιάσει στον Θεό. Μας είπε ο Ιωάννης, ότι ο Χριστός μια μέρα θα μας συγκεντρώσει, όπως ο γεωργός συγκεντρώνει τα σπαρτά στο αλώνι του, για να τα ξεχωρίσει.
Το σιτάρι, αυτούς που θα έχουν καλούς καρπούς αγιότητας, «θα τους συγκεντρώσει στην αποθήκη του», στο σπίτι του φιλεύσπλαχνου Πατέρα του, ενώ το άχυρο, εκείνους που δεν έχουν μεταστραφεί αλλά έχουν μείνει εγωιστές με όλα τους τα ελαττώματα, «θα τους κάψει ολοσχερώς με μια φωτιά που δεν σβήνει».
Ο Θεός λοιπόν είναι φιλεύσπλαχνος αλλά και απαιτητικός: θα ξεχωρίσει το σιτάρι από το άχυρο, διότι παίρνει στα σοβαρά τον άνθρωπο. Γι’ αυτό πρέπει ΚΑΙ ο άνθρωπος να πάρει στα σοβαρά τη ζωή του και τις επιλογές που κάνει.
Τι κατεύθυνση δίνεις στη ζωή σου; Με ποιο σκοπό ζεις;
Αν ζω περιμένοντας ότι θα πεθάνω και θα χαθώ, τότε «ας φάμε και ας πιούμε», ας περιοριστούμε στην υλιστική αντίληψη της ζωής. Αν όμως ζω τώρα στη γη, για να συνεχίσω μια μέρα τη ζωή μου κοντά στον Θεό, τότε πρέπει από τώρα να μοιάσω όσο γίνεται περισσότερο στον Θεό, να γίνω «φιλεύσπλαχνος όπως ο Πατέρας».
Και πώς μπορώ εγώ ο αδύναμος, ο αμαρτωλός, να γίνω σαν τον άγιο Θεό;
Αυτό θα το κάνει ο Θεός, εάν εσύ το θέλεις.
Μας είπε πράγματι ο απόστολος: «Μην αγωνιάτε για τίποτα, αλλά για κάθε ζήτημα, να κάνετε γνωστά τα αιτήματά σας στον Θεό με την προσευχή και τη δέηση». Αλλά και ο προφήτης μας βεβαιώνει: «Ο Κύριος ο Θεός σου είναι δυνατός. Αυτός θα σε σώσει».
Γι’ αυτό ο απόστολος κλείνει την επιστολή του με την ευχή, που στηρίζεται στη βεβαιότητα της πίστεως: «Η ειρήνη του Θεού, που ξεπερνά κάθε νου, ας φυλάξει τις καρδιές σας και τις σκέψεις σας κοντά στον Ιησού Χριστό».
Τελικά, αδελφοί μου, δεν είμαστε εμείς που αλλάζομε τον κακό εαυτό μας, δεν είμαστε εμείς που σώζομε τον εαυτό μας, αλλά ο Σωτήρας Χριστός: εφόσον εμείς στηριζόμαστε σ’ Εκείνον. Ο Θεός μας τον έστειλε ως Σωτήρα.
Ο Θεός τελικά είναι φιλεύσπλαχνος, αλλά όχι σαν καλόβολος παππούς που μοιράζει συνεχώς καραμέλες στα εγγόνια του, χωρίς να τα διαπαιδαγωγεί.
Ο Θεός είναι Πατέρας, που έχει ετοιμάσει την κατοικία του για την αιώνια ευτυχία μας. Γι’ αυτό, μας προσφέρει τη σωτηρία δωρεάν διά του Χριστού, και μας εντάσσει μέσα στην Εκκλησία για να μας σώσει. Και μέσα στην Εκκλησία ο Χριστός μας μεταστρέφει, μας κάνει σιτάρι κατάλληλο για την αποθήκη του, για το σπίτι του ουράνιου Πατέρα του.
Το Ιωβηλαίο έτος, αδελφοί μου, μας προτρέπει να κάνομε ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή μας!
Μας δείχνει τον Θεό ως φιλάνθρωπο Πατέρα, που νοιάζεται για τη σωτηρία μας. Γι’ αυτό μας καλεί σε μετάνοια, σε μεταστροφή, σε συμφιλίωση. Αλλά και μας προσφέρει τη χάρη του Θεού για να περπατήσομε σ’ αυτή τη νέα ζωή, και να αντέξομε στη δύσκολη πορεία, μένοντας πιστοί, «φιλεύσπλαχνοι όπως ο Πατέρας», μέχρι το τέλος. ●●●
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιότατος διάβασε μαζί με όλους τους παρισταμένους ευλαβείς την προσευχή της Αυτού Αγιότητας του Πάπα Φραγκίσκου για το Ιωβηλαίο της Ευσπλαχνίας:
** Κύριε Ιησού Χριστέ,
Εσύ που μας δίδαξες να είμαστε ευσπλαχνικοί όπως ο ουράνιος Πατέρας, και μας είπες ότι όποιος βλέπει Εσένα βλέπει Εκείνον, δείξε μας το πρόσωπο Σου και θα σωθούμε.
Το βλέμμα Σου, γεμάτο αγάπη, ελευθέρωσε τον Ζακχαίο και τον Ματθαίο από τη σκλαβιά του χρήματος, τη μοιχαλίδα και τη Μαγδαληνή από το να αναζητούν την ευτυχία από τα πλάσματα και μόνο.
Εσύ έκανες τον Πέτρο να κλάψει μετά την απάρνησή του, και υποσχέθηκες τον παράδεισο στον μετανοημένο ληστή. Κάνε να ακούσει ο καθένας μας αυτό το λόγο που είπες στη Σαμαρήτεισα, σαν να τον έλεγες σ' εμάς: «Εάν γνώριζες τη δωρεά του Θεού!».
Εσύ είσαι το ορατό πρόσωπο του αόρατου Πατέρα, του Θεού που φανερώνει την παντοδυναμία Του με τη συγχώρεση και την ευσπλαχνία. Κάνε να είναι η Εκκλησία σου μέσα στον κόσμο το ορατό σου πρόσωπο, το πρόσωπο του Κυρίου της, ο οποίος αναστήθηκε ένδοξος. Εσύ θέλησες να είναι και οι υπηρέτες σου άνθρωποι με αδυναμίες, για να αισθάνονται αληθινή συμπόνια προς εκείνους που ζουν στην άγνοια και την πλάνη. Κάνε ώστε όποιος απευθύνεται σε έναν απ' αυτούς, να αισθάνεται ότι ο Θεός τον αποδέχεται, τον αγαπά και τον συγχωρεί.
Στείλε το Πνεύμα Σου και καθαγίασε μας όλους με το χρίσμα του, ώστε το Ιωβηλαίο της Ευσπλαχνίας να είναι ένα Έτος χάριτος του Κυρίου και η Εκκλησία σου, με έναν ανανεωμένο ενθουσιασμό, να αναγγέλλει στους φτωχούς τη χαρμόσυνη είδηση, στους φυλακισμένους και στους καταπιεσμένους την απελευθέρωση, και στους τυφλούς την ανάβλεψη.
Διά της Αειπαρθένου Μαρίας, Μητέρας της Ευσπλαχνίας, παρακαλούμε Εσένα ο οποίος ζεις και βασιλεύεις, με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.**
Κατόπιν, και πριν από την Ευλογία, ο π. Τζώρτζης Αλτουβάς, Εφημέριος του Καθεδρικού Ναού, ανακοίνωσε τους Ι.Ναούς της Εκκλησιαστικής μας Επαρχίας οι οποίοι με απόφαση του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου μας π. Σεβαστιανού ανακηρύχθηκαν προσκυνηματικοί Ναοί του Ιωβηλαίου Έτους της Ευσπλαχνίας, και είναι οι εξής:
1) Ο καθεδρικός ναός Αγ. Διονυσίου στην Αθήνα (οδός Πανεπιστημίου 22).
2) Ο ενοριακός ναός Αγ. Παύλου στον Πειραιά (οδός Φίλωνος 23).
3) Ο ενοριακός ναός Αγ. Λουκά στο Ηράκλειο Αττικής (πλατεία Αγ. Λουκά 1).
4) Ο ενοριακός ναός Αγ. Ανδρέα στην Πάτρα (Μαιζώνος 81).
5) Ο ενοριακός ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Ναύπλιο (οδός Φωτομάρα τέρμα).
Η τελετή τελείωσε με την Ευλογία των παρισταμένων Σεβασμιοτάτων Αρχιερέων προς το λαό.
Ο Ύψιστος ας δώσει την Ευσπλαχνία Του σε ΟΛΟΥΣ μας,
που τόσο την έχουμε ανάγκη, στις δύσκολες σημερινές μέρες!!!
Λεονάρδος Ιωάν. Βαμβακάρης
