Την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016 η Ενορία του Αγίου Παύλου Πειραιά εόρτασε με κάθε επισημότητα και λαμπρότητα την Mεταστροφή του Αγίου Παύλου στον ομώνυμο Ναό της Ενορίας και ταυτόχρονα με απόφαση του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανού Ροσσολάτου εορτάσθηκε για ακόμα μία φορά το Ιωβηλαίο Έτος της Ευσπλαχνίας του Θεού με παναθηναϊκή σύναξη όλων των Ενοριών της Αρχιεπισκοπής Καθολικών Αθηνών.
Η τελετή άρχισε στις 5 το απόγευμα με την ακολουθία Μετανοίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στο θέατρο της Ελληνογαλλικής Σχολής Jeanne D’Arc που βρίσκεται δίπλα στον Ιερό Ναό, το οποίο είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για την τέλεση της Ακολουθίας Μετανοίας.
Ο Εφημέριος της Ενορίας Πειραιά π. Ιωάννης Πάτσης και ο Εφημέριος Αγίων Αποστόλων Βούλας και Υπεύθυνος της Ποιμαντικής Επιτροπής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών π. Κρίστιαν Γκασπάλ είχαν την ευθύνη της πνευματικής προετοιμασίας των παρευρισκομένων πιστών.
Μετά τους ψαλμούς, τα αναγνώσματα, το Άγιο Ευαγγέλιο και τις εκτενείς δεήσεις οι παρευρισκόμενοι ιερείς π. Γεώργιος Βαρθαλίτης, πρώην Εφημέριος Αγίου Λουκά Ηρακλείου Αττικής, π. Μartin Τhompson, Εφημέριος Αιγάλεω, π. Ιωάννη Βαρθαλίτης, Εφημέριος Καλλιθέας, π. Λούκα Ρομάνι, Πρωθηγούμενος των εν Ελλάδι Καπουκίνων, π. Τζούλιο Γκραμένια, Εφημέριος Αγίων Αναργύρων, ο π. Μάρκος Βιδάλης , π. Σωτήρης Μαυροφίδης και π. Pino di Luccio απεσύρθησαν σε χώρους του σχολείου όπου και εξομολογούσαν σε διάφορες γλώσσες όσους επιθυμούσαν.
Το πλήθος των πιστών που ήθελαν να εξομολογηθούν ήταν τόσο μεγάλο που η συνέχεια της τελετής καθυστέρησε 30 λεπτά!!! Με το τέλος των εξομολογήσεων επανήλθαν στο χώρο του Θεάτρου οι ιερείς και μαζί τους πλέον ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος με τον Αποστολικό Τοποτηρητή της Εξαρχίας των εν Ελλάδι Αρμενίων Καθολικών παν/τατο π. Hovsep Bezazian και ο Διάκονος της Αρχιεπισκοπής π. Δημήτρης Αλτουβάς.
Ο Σεβασμιότατος απεύθυνε σύντομη παραίνεση προς το λαό λέγοντας:
 |
Αγαπητοί Αδελφοί και Αδελφές, με το βλέμμα στραμμένο στον Ιησού, και στο ευσπλαχνικό Του πρόσωπο, ο Άγιος Πατέρας, ο Πάπας Φραγκίσκος, την ημέρα της Πανήγυρης της Μακαρίας Παρθένου Μαρίας, της αμιάντως συλληφθείσας, έκανε την έναρξη του εκτάκτου Ιωβηλαίου που ανοίγει, για όλους εμάς και για ολόκληρη την ανθρωπότητα, τη θύρα της ευσπλαχνίας του Θεού.
Σε κοινωνία με όλη την Εκκλησία, με την Ιερή Ακολουθία που τελούμε κάνουμε την επίσημη έναρξη του Ιωβηλαίου στην τοπική μας Εκκλησία της Αθήνας, προσβλέποντας σε μια βαθιά εμπειρία χάριτος και συμφιλίωσης.
Θα ακούσουμε με χαρά το Ευαγγέλιο της ευσπλαχνίας, το οποίο ο Ιησούς Χριστός, «ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», κάνει να αντηχεί σε όλο τον κόσμο, και μας καλεί να χαιρόμαστε για την αγάπη του: μια αγάπη που διακηρύττεται ξανά και ξανά σε κάθε πλάσμα πάνω στη γη.
 |
 |
 |
 |
 |
Στη συνέχεια ακολούθησε μία μικρή δέηση, η ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου, και ξεκίνησε η λιτανεία προς τον Ιερό Ναό του Αγίου Παύλου όπου και θα ακολουθούσε η Θεία Λειτουργία.
Όταν η λιτανεία έφθασε εμπρός στην κεντρική θύρα του Αγίου Παύλου ο Αρχιεπίσκοπος αναφώνησε:
+Ανοίξτε τις πύλες της δικαιοσύνης.
Θα τις διαβούμε και θα δοξολογήσουμε τον Κύριο
Την στιγμή εκείνη άνοιξε η Θύρα και ο Αρχιεπίσκοπος συνέχισε:
+Αυτή είναι η Θύρα του Κυρίου
Ας τη διαβούμε για να αποκτήσουμε Ευσπλαχνία και Συγχώρηση
Και κρατώντας το Ευαγγελιάριο προχώρησε προς την Αγία Τράπεζα ακολουθούμενος από τους ιερείς και το λαό.
Ακολούθησε το θυμιάτισμα της Αγίας Τράπεζας και στη συνέχεια ο Σεβασμιότατος πήγε στο Βαπτιστήριο όπου προσκάλεσε τη σύναξη των πιστών στην προσευχή:
Αδελφοί αγαπητοί,
Ας ικετεύσουμε τον Κύριο να ευλογήσει αυτό το νερό, με το οποίο θα ραντιστούμε σε ανάμνηση του Βαπτίσματός μας.
Είναι ικεσία ευσπλαχνίας και σωτηρίας, δυνάμει της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού.
Είθε ο Θεός να μας διατηρεί πιστούς στο Πνεύμα το οποίο λάβαμε.
Κατόπιν ο Αρχιεπίσκοπος ράντισε το λαό διασχίζοντας τους διαδρόμους του Καθεδρικού Ναού και επέστρεψε στην έδρα του όπου είπε:
Ο Παντοδύναμος Θεός να μας καθαρίσει από την αμαρτία και, με την τέλεση της θείας Ευχαριστίας, να μας καταστήσει άξιους να συμμετέχουμε στην Τράπεζα της βασιλείας του, στους αιώνες των αιώνων.
 |
 |
 |
Η Θεία Λειτουργία συνεχίσθηκε και ο Σεβασμιότατος π. Σεβαστιανός στο κήρυγμά του είπε:
Σήμερα που συναχθήκαμε για τη Ιωβηλαίο Έτος της Ευσπλαχνίας, η Εκκλησία μάς κάλεσε να διαβούμε τη θύρα του ναού, και να σκεφτούμε εκείνο που λέει ο Ιησούς Χριστός: «Εγώ είμαι η θύρα των προβάτων. Αν κανείς περάσει από μένα, θα σωθεί, και θα μπαίνει και θα βγαίνει και θα βρίσκει τροφή» (Ιω. 10,7.9). Εδώ στον ναό ερχόμαστε για να συναντήσομε τον αναστημένο Χριστό, τη θύρα των προβάτων, από τον οποίο πρέπει οπωσδήποτε να περνάμε, αν θέλομε να έχομε τη Ζωή.
Ταυτόχρονα ο λόγος του Θεού, που μας δίνει σήμερα η Εκκλησία, μας καλεί να σταθούμε για λίγη ώρα, για να σκεφθούμε και να συνειδητοποιήσομε: ποιος είναι ο Ιησούς Χριστός, ώστε να πάρομε θέση απέναντί του. Μια θέση όμως όχι όμως από συνήθεια, αλλά συνειδητά, μετά από σκέψη και απόφαση.
Ακούσαμε στην αρχή ένα λόγο από τον προφήτη Ιερεμία. Ανάμεσα στους λαούς της Παλαιάς Διαθήκης υπήρχαν πολλοί προφήτες. Αυτοί έβλεπαν όνειρα ή παρατηρούσαν σημάδια στη φύση και τα ερμήνευαν σαν μηνύματα του Θεού. Τέτοιους προφήτες είχε πολλούς και ο λαός Ισραήλ, αλλά ήταν αληθινοί προφήτες; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του αληθινού προφήτη;
Μας λέει σήμερα ο Ιερεμίας ότι δεν αποφάσισε μόνος του να γίνει προφήτης, αλλά ένιωσε ένα κάλεσμα από τον Θεό, που του είπε: «Πριν γεννηθείς σε αγίασα και σε κατέστησα προφήτη στα έθνη. Σήκω και να πας να τους πεις όλα όσα εγώ θα σε προστάξω».
Προφήτης λοιπόν είναι ο άνθρωπος που ο Θεός τον διαλέγει και τον στέλνει, ο Θεός του δίνει τον λόγο του για να τον μεταδώσει στους ανθρώπους. Ο προφήτης δεν εκτελεί ένα έργο δικό του, δεν λέει ιδέες δικές του, αλλά οφείλει να μεταφέρει τον λόγο του Θεού, και μόνο.
Αυτό το έργο του προφήτη είναι εύκολο; Όχι. Τον προειδοποιεί ο Θεός: «Θα σε πολεμήσουν, αλλά δεν θα σε νικήσουν, διότι εγώ είμαι μαζί σου». Δηλαδή η αποστολή του προφήτη, όχι εκείνου που λέει λόγια αρεστά στους ανθρώπους, αλλά την αλήθεια που ο Θεός του αποκαλύπτει, ο γνήσιος προφήτης, θα έχει συνήθως δύσκολη ζωή.
Ποιοι θα του κάνουν δύσκολη τη ζωή και την αποστολή; Του το λέει ο Θεός: «οι βασιλείς, οι άρχοντες, οι ιερείς και ο λαός». Από όλους αυτούς θα υπάρχουν άνθρωποι που ΔΕΝ θα δεχτούν τον λόγο του Ιερεμία, επειδή δεν θέλουν να μετανοήσουν, και θα τον πολεμήσουν.
Ας πάμε τώρα στο Ευαγγέλιο, να δούμε τι συμβαίνει με τον Ιησού. Μετά από λίγο καιρό δράσης στη Γαλιλαία, ο Ιησούς πηγαίνει στην Ιουδαία, στο χωριό του, και την Ημέρα του Κυρίου πηγαίνει στη συναγωγή, όπου όλοι οι πιστοί Ισραηλίτες ακούνε τον Λόγο του Θεού διαβάζοντας τους προφήτες. Ο Ιησούς διαβάζει σε όλους μια προφητεία του Ησαΐα, που την ακούσαμε την προηγούμενη Κυριακή: «Το Πνεύμα του Κυρίου είναι επάνω μου. Με έχρισε να κηρύξω το ευαγγέλιο, μια περίοδο χάρης του Κυρίου».
Ως εδώ κανένα πρόβλημα. Όλοι περιμένουν αυτόν τον μεγάλο προφήτη, τον Μεσσία όπως τον λένε, αλλά δεν ξέρουν ποιος είναι, και περιμένουν κάποιος να τους τον δείξει!
Τι τους λέει ο Ιησούς; «Σήμερα εκπληρώνεται αυτή η Γραφή. Δηλ. ΕΓΩ είμαι αυτός ο προφήτης, ο απεσταλμένος του Θεού».
Εδώ, οι συναγμένοι πιστοί πρέπει να πάρουν θέση: ή να δεχτούν τον λόγο του Ιησού, να τον δεχτούν ως τον απεσταλμένο του Θεού, ή να τον απορρίψουν. Και σκέπτονται: Μιλάει πολύ ωραία: «λόγια χάρης βγαίνουν από το στόμα του». «Όμως αυτόν τον γνωρίζομε: είναι ο γιος του Ιωσήφ. Μέχρι 30 χρονών, ποτέ δεν έδειξε να έχει προφητικές ικανότητες. ΑΡΑ: ΔΕΝ είναι αυτό που λέει. ΔΕΝ είναι ο απεσταλμένος του Θεού».
Έδειξαν απιστία!
Η απιστία όμως προς τον Ιησού, είναι απιστία προς τον Θεό, και πρέπει να το καταλάβουν μήπως και μετανοήσουν και σωθούν.
Και ο Ιησούς, τους το λέει: «Όπως στον καιρό του προφήτη Ηλία, την ευεργεσία του προφήτη, τα θαύματα του προφήτη, δεν τα έλαβαν δυο Ισραηλίτες, αλλά δυο ειδωλολάτρες, επειδή οι Ισραηλίτες δεν είχαν πίστη, έτσι και τώρα: δεν μπορώ στο χωριό σας να κάνω κανένα θαύμα, διότι δεν έχετε πίστη σ’ εμένα.
Εδώ ξεσπάει ο πόλεμος, που είχε πει ο Θεός στον προφήτη Ιερεμία: «Θα σε πολεμήσουν». Και τότε οι συγχωριανοί του Ιησού: «Όλοι μέσα στη συναγωγή εξοργίστηκαν, τον έβγαλαν έξω από την πόλη, και τον έφεραν στην άκρη του βουνού, με σκοπό να τον γκρεμίσουν». Γιατί; Διότι τους είπε την αλήθεια: ότι δεν έχουν πίστη. Εκείνοι πήγαιναν κάθε Σάββατο στη συναγωγή, όπως εμείς κάθε Κυριακή, και γι’ αυτό θεωρούσαν αυτομάτως ότι έχουν πίστη.
Πίστη όμως δεν έχει αυτός που θρησκεύεται, και κάνει πράξεις θρησκευτικές, και συμμετέχει σε τελετές, όπως κάνομε εμείς σήμερα. ΠΙΣΤΗ έχει αυτός που είναι απλός, και δέχεται τον λόγο του Θεού με ταπεινοφροσύνη, και δεν εξοργίζεται όταν του κάνουν παρατήρηση, και είναι έτοιμος να μετανοήσει όταν του δείχνουν ότι έκανε λάθος.
Μήπως ο σημερινός λόγος του Θεού, μας λέει κάτι που πρέπει να το προσέξομε, με βάση το οποίο να εξετάσομε τη συνείδησή μας, μήπως και δεν έχομε προσέξει κάτι, και πρέπει να μεταστραφούμε για να μπούμε στον ίσιο δρόμο;
Ο απόστολος Παύλος μας λέει ότι το σπουδαιότερο χάρισμα που πρέπει να έχομε είναι η ΑΓΑΠΗ. Χωρίς αγάπη, όλες οι τελετές που κάνομε, οι προσευχές που λέμε, η δραστηριότητα που έχομε (επίσκοπος, ιερείς, μοναχοί, λαϊκοί), είναι σαν να είμαστε «χαλκός που παράγει ήχους ή κύμβαλο που αλαλάζει», δηλαδή ντενεκές που κάνει απλώς φασαρία! Όταν μόνο θρησκευόμαστε, αλλά δεν έχομε αγάπη, δεν έχομε αξία!
Αλλά τι είναι αγάπη; Όλοι μιλούν για την αγάπη: και στην εκκλησία, και στην κατήχηση, και στα λαϊκά τραγούδια. Αλλά τι είναι αγάπη;»
Μας το λέει ο Παύλος: «Η αγάπη μακροθυμεί, έχει καλοσύνη η αγάπη, δεν ζηλεύει, η αγάπη δεν υπερηφανεύεται, δεν αλαζονεύεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητά το δικό της, δεν οργίζεται, δεν σκέφτεται το κακό, δεν χαίρεται για την αδικία, αλλά χαίρεται μαζί με την αλήθεια. Τα πάντα δέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει».
Έτσι είναι η αγάπη μας; Αυτή την αγάπη έχομε;
Ο καθένας και η καθεμιά από μας, ας μη βιαστεί να οργιστεί και να ρίξει στον γκρεμό, όποιος του αποκαλύπτει ότι δεν έχει αληθινή αγάπη, αλλά ότι αντιθέτως είναι εγωιστής, υπερήφανος, σκληρός, ότι προσβάλλει, θέλει να επιβάλλεται, περιφρονεί, δεν συγχωρεί, δεν έχει υπομονή, κρίνει και κατακρίνει τους άλλους, θεωρεί πως μόνο αυτός έχει δίκιο, και τόσα άλλα.
Αδελφοί μου, ο Ιησούς, όταν οι κάτοικοι της Ναζαρέτ τον απέρριψαν και οργισμένοι ήθελαν να τον ρίξουν στον γκρεμό, δεν άρχισε να απειλεί ή να βρίζει. Έδειξε ευσπλαχνία, περιμένοντας ότι στο μέλλον, όλοι οι Ναζαρηνοί ή κάποιοι από αυτούς, θα μεταστραφούν.
Εκείνος «πέρασε σιωπηλός από ανάμεσά τους και έφυγε». Εκείνη την ημέρα τον έδιωξαν, διότι δεν πίστεψαν ούτε δέχτηκαν την αλήθεια: ότι δεν έχουν πίστη.
Εμείς τι θα κάνομε; Θα επαναπαυόμαστε στις τελετές μας και θα μείνομε κουφοί στην πρόσκληση του Ιησού για μεταστροφή, για αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς;
Αυτό το έτος ευσπλαχνίας είναι για μας: για να ερευνήσομε τον εαυτό μας με βάση το λόγο του Θεού, να γνωρίσομε τον εαυτό μας, και να μεταστραφούμε, διότι ο Σωτήρας είναι ένας: ο Ιησούς, και η σωτηρία είναι μία: η πίστη και η υπακοή στον Ιησού, η μεταστροφή μας και η αλλαγή της καρδιάς μας. ●●●
Η τελετή τελείωσε με την Ευλογία του Σεβασμιοτάτου Σεβαστιανού προς το λαό.
Ο Άγιος Παύλος ήταν ασφυκτικά γεμάτος από εκπροσώπους όλων των μοναχικών ταγμάτων, εκπροσώπους όλων των Θεσμών και τέλος λαϊκών από όλες τις Ενορίες της Αρχιεπισκοπής Καθολικών Αθηνών.
Λεονάρδος Ιωάν. Βαμβακάρης
