20 Μαΐου 2024
Expand search form

Ειδήσεις από την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα

Ακόμα μια αληθινή “ιστορία”, δύο κοριτσιών, που έχουν μεγάλo απόθεμα αγάπης προς το πλησίον,

Η Nadia Kalachova σπούδασε 4 χρόνια οικονομικά, αλλά ήξερε ότι η αγάπη της ήταν η δημοσιογραφία. Αποφάσισε να σπουδάσει στην αντίστοιχη Σχολή στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ουκρανίας (UCU) . Εκεί αισθάνθηκε ότι ο Θεός την καλούσε.

Προερχόμενη από προτεσταντική οικογένεια γνώριζε, επιφανειακά, το χριστιανισμό. Στο Πανεπιστήμιο, όμως γνώρισε ανθρώπους που πίστευαν και προσπαθούσαν να ζήσουν την πίστη τους και στην καθημερινότητά τους. Κατάλαβε ότι η καριέρα στη δημοσιογραφία ήταν αλληλένδετη με μια αποστολή από το Θεό. Την αποστολή αυτή την βρήκε στην κοινότητα “Emmaus”, ένα καταφύγιο για άτομα με νοητική στέρηση που λειτουργούσε εντός του Πανεπιστημίου. Μια δομή που εμπνέεται από τον, γνωστό και στη χώρα μας, ιδρυτή των Διεθνών Οργανώσεων “Κιβωτός” και ”Πίστη και Φως” Jean Vanier, που αποβίωσε πριν λίγους μήνες.

Στα πρόσωπα των ατόμων με ειδικές ανάγκες που γνώρισε, διαπίστωσε τη δυνατότητα επικοινωνίας που υπάρχει ακόμα και σε δύσκολες περιπτώσεις, όπως της Katruska, που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και αυτισμό ή τον Danylo, με σύνδρομο ντάουν. Συνειδητοποίησε επίσης πόση τρυφερότητα

Αντίστοιχη περίπτωση και η Khrystyna Moroz, που διάβασε μια αγγελία για αναζήτηση εσωτερικής “βοηθού” στην “Emmaus” και αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις της σε ένα περιβάλλον πολύ μακριά από τις σπουδές και τις ως τότε αναζητήσεις της. Δυσκολεύτηκε,  αλλά μετά από λίγο καιρό κατάλαβε ότι εκεί επιθυμούσε να παραμείνει και να προσφέρει. Η αγάπη που αισθάνεται ότι δέχεται από τα παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι μοναδική. Αρκεί να περάσει ο “χρόνος εμπιστοσύνης” να αισθανθούν τα παιδιά ότι αυτός που ασχολείται μαζί τους είναι καλοπροαίρετος και ενδιαφέρεται πραγματικά.

Και τα 2 κορίτσια κατάφεραν να δημιουργήσουν μια νέα πραγματικότητα και στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό περιβάλλον της κοινότητας. Τα παιδιά που φιλοξενούνται με ευχάριστη έκπληξη κατάλαβαν ότι τα κορίτσια δεν είναι μοναχικά άτομα, αλλά προέρχονται από ευτυχισμένες οικογένειες. Αυτή την “ευτυχία” και όχι τη δική  τους “μοναξιά” φέρουν εντός της Emmaus. Μια ευτυχία που προέρχεται και από την αμοιβαία τρυφερότητα που δίνουν και λαμβάνουν. 

 

Φωτό (η Nadia με τον Danylo, που φιλοξενείται στην “Emmaus”)

και πληροφόρηση από VaticanNews

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ

μέλος της Συνοδικής Επιτροπής “Δικαιοσύνη και Ειρήνη” της Καθολικής Εκκλησίας

Προηγούμενο Άρθρο

Πάπας Φραγκίσκος, 50 χρόνια ιεροσύνης

Επόμενο Άρθρο

Η εορτή της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου στο Βόλο

You might be interested in …

Η μη βία και η παράδοση του δίκαιου πολέμου: με το βλέμμα στο μέλλον

Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια ζωηρή συζήτηση στην καθολική κοινότητα σχετικά με το αν οι χριστιανοί πρέπει πάντα να βασίζονται σε μη βίαιες απαντήσεις σε σοβαρές αδικίες ή αν η ένοπλη βία είναι μερικές φορές […]

Το αιώνιο «γιατί» μπροστά στο δράμα του πόνου, του σεβασμ. Ιωάννη Σπιτέρη

Τον παρόντα θεολογικό «αναστοχασμό» τον έχω προσεγγίσει περισσότερο από μία φορά μέσα από αυτόν το χώρο. Επιστρέφω έχοντας υπόψη μου το αφάνταστο δράμα, τον πόνο και την οδύνη που αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε στα τηλεοπτικά […]

«Η σημασία του Πασχαλινού Φωτός», του σεβασμ. Ιωάννη Σπιτέρη

Αυτές τις μέρες παρακολουθήσαμε τις επίσημες τελετουργικές εκδηλώσεις, για την αφή της «ιερής» ολυμπιακής φλόγας! Ακούσαμε επίσης την «ιέρεια», στην Αρχαία Ολυμπία, να αναγγέλλει με περίσσιο στόμφο: «Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του […]