Δήλωση του Γενικού Γραμματέα της Επιτροπής των Συνόδων των Καθολικών Ιεραρχιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (COMECE), για την προγραμματισμένη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζήτηση με τίτλο «Παγκόσμιες απειλές για τα δικαιώματα στην άμβλωση: η πιθανή ανατροπή των δικαιωμάτων στην άμβλωση στις ΗΠΑ από το Ανώτατο Δικαστήριο»
Ενόψει της συζήτησης που έχει προγραμματιστεί για σήμερα (08.06.22) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπό τον τίτλο «Παγκόσμιες απειλές για τα δικαιώματα στην άμβλωση: η πιθανή ανατροπή των δικαιωμάτων στην άμβλωση στις ΗΠΑ από το Ανώτατο Δικαστήριο», ο Γενικός Γραμματέας της COMECE, π. Manuel Barrios Prieto, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
Με έκπληξη βλέπουμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα συζητήσει σχετικά με τον αντίκτυπο του σχεδίου γνωμοδότησης του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ που διέρρευσε και αφορά τις αμβλώσεις. Πρόκειται για μια απαράδεκτη παρέμβαση στις δημοκρατικές δικαιοδοτικές αποφάσεις ενός κυρίαρχου κράτους, μιας χώρας που επίσης δεν είναι κράτος μέλος της ΕΕ. Η υιοθέτηση ενός ψηφίσματος από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που επικροτεί αυτή την παρέμβαση θα δυσφημίσει τον ίδιο αυτό θεσμό.
Από την άποψη αυτή, θα θέλαμε να επαναλάβουμε ότι, από νομικής άποψης, δεν υπάρχει αναγνωρισμένο δικαίωμα στην άμβλωση στο Ευρωπαϊκό ή το Διεθνές Δίκαιο. Ως εκ τούτου, κανένα κράτος δεν μπορεί να υποχρεωθεί να νομιμοποιήσει την άμβλωση, ή να τη διευκολύνει, ή να είναι όργανο για την πραγματοποίησή της.
Η Ε.Ε. θα πρέπει να σέβεται τις νομοθετικές αρμοδιότητες των κρατών μελών της και την αρχή της δοτής αρμοδιότητας, σύμφωνα με την οποία η Ένωση ενεργεί μόνον εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων που της απονέμουν τα κράτη μέλη με τις Συνθήκες για την επίτευξη των στόχων που οι Συνθήκες αυτές ορίζουν (άρθρο 5.2 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Όπως ανέφερε η Μόνιμη Επιτροπή της COMECE σε δήλωσή της τον Φεβρουάριο του 2022, η προσπάθεια εισαγωγής ενός υποτιθέμενου δικαιώματος στην άμβλωση στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ήταν ένας νόμος «που στερείται ηθικής βάσης και προορισμένος να αποτελέσει αιτία αέναης σύγκρουσης μεταξύ των πολιτών της ΕΕ».
Σημειώνουμε επίσης με μεγάλη ανησυχία και λύπη την άρνηση του θεμελιώδους δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης, το οποίο αποτελεί απόρροια της ελευθερίας της συνείδησης, όπως διακηρύσσεται από το άρθρο 10.1 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αναγνωρίζεται από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (υπόθεση Jeong et al κατά Δημοκρατίας της Κορέας 1, 27 Απριλίου 2011). Μας ανησυχεί το γεγονός ότι το δικαίωμα των ιδρυμάτων υγείας να αρνούνται την παροχή ορισμένων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της άμβλωσης, αποδυναμώνεται ή, ακόμη και απορρίπτεται. Όπως αναφέρει η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης στο ψήφισμα 1763 (2010) σχετικά με το δικαίωμα αντίρρησης συνείδησης στη νόμιμη ιατρική περίθαλψη «κανένα άτομο, νοσοκομείο ή ίδρυμα δεν θα εξαναγκαστεί, δεν θα κριθεί υπεύθυνο ή δεν θα υποστεί διάκριση λόγω της άρνησής του να εκτελέσει, να διευκολύνει ,να βοηθήσει ή να συμπράξει σε άμβλωση, σε αποβολή, (…) ή σε οποιαδήποτε πράξη που θα μπορούσε να προκαλέσει το θάνατο ανθρώπινου εμβρύου, για οποιονδήποτε λόγο».
Όπως υπογράμμισε η Μόνιμη Επιτροπή της COMECE: «Έχουμε επίγνωση της τραγικότητας και της πολυπλοκότητας των καταστάσεων στις οποίες βρίσκονται οι μητέρες που σκέφτονται να προβούν σε άμβλωση. Η φροντίδα των γυναικών που βρίσκονται σε δύσκολη ή συγκρουσιακή κατάσταση λόγω της εγκυμοσύνης τους αποτελεί κεντρικό μέρος της διακονίας της Εκκλησίας και πρέπει επίσης να αποτελεί καθήκον που ασκείται από τις κοινωνίες μας. Οι γυναίκες που βρίσκονται σε κίνδυνο δεν πρέπει να μένουν μόνες τους, ούτε μπορεί να αγνοείται το δικαίωμα στη ζωή του αγέννητου παιδιού. Και οι δύο πρέπει να λαμβάνουν κάθε αναγκαία βοήθεια και συνδρομή».
1 https://www.refworld.org/cases,HRC,4ff59b332.html
μετάφραση εργασίας
Η δήλωση στα αγγλικά:
Η δήλωση στα Γαλλικά:
