Λίγες μέρες πριν την ανανέωση των ετήσιων όρκων που καλούνται να κάνουν οι Αδελφές του Ελέους βάσει των κανονισμών τους, (25 Μαρτίου) κάλεσε ο Κύριος κοντά του την αγαπημένη μας Αδελφή Έμμα στις 16 Μαρτίου 2020.
Η Αδελφή Έμμα γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1943 στις Φιλιππίνες, και μπήκε στο Τάγμα των Αδελφών του Ελέους τον Μάρτιο του 1970.
Την δεκαετία του 1990 με την αρχή της άφιξης στην Ελλάδα των πρώτων μεταναστών κυρίως κοριτσιών από τις Φιλιππίνες, με μεγάλη γενναιοδωρία απαντάει στο κάλεσμα της Τοπικής μας Εκκλησίας και του Τάγματος των Αδελφών του Ελέους που την καλούν στην υπηρεσία των μεταναστών στην Αθήνα.
Αφήνει την αποστολή της ως υπεύθυνη των σχολείων στις Φιλιππίνες και έρχεται Ελλάδα, τον Ιανουάριο του 1995, εντάσσεται στην Κοινότητα των Αδελφών του Ελέους στον Καλό Σαμαρείτη και με μεγάλο ζήλο τον οποίο κράτησε μέχρι το τέλος ξεκινάει να οργανώνει την αποστολή της στηρίζοντας πνευματικά, ανθρώπινα, και κοινωνικά την οικογένεια των μεταναστών Φιλιππινέζων και όχι μόνο. Οι πρώτες συναντήσεις γίνονται την Κυριακή στον καθεδρικό Ναό του Αγίου Διονυσίου, όμως πολύ γρήγορα οι ανάγκες είναι τόσες που μια μέρα δεν φτάνει. Βοήθησε και στήριξε τους συμπατριώτες της από την αρχή για να μπορέσουν να βγουν από την αφάνεια και τον φόβο, να γίνουν νόμιμοι μετανάστες με τις υποχρεώσεις τους και τα δικαιώματα τους. Συνεργάζεται με κάθε Ενορία όπου υπάρχουν Φιλιππινέζοι, στον Πειραιά, στο Ψυχικό, στην Αγία Θηρεσία.
Με την βοήθεια του Τάγματος, τον Δεκέμβριο του 2003, μια νέα Κοινότητα των Αδελφών του Ελέους γεννιέται στην Αθήνα στην οδό Σόροβιτς μέλος της οποίας είναι και η Αδελφή Έμμα, όπου εκεί με πολλή αγάπη σιγά σιγά οργανώνει το Κατηχητικό Κέντρο « Η Παναγία των Χαρίτων».
Πρώτο της μέλημα, μέχρι το τέλος, είναι να τους στηρίζει όσο γίνεται περισσότερο πνευματικά, για να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής, να γνωρίζουν τον Λόγο του Θεού, να μένουν κοντά στον Ιησού και την Παναγία, να υπηρετούν και να είναι ενεργά μέλη της Εκκλησίας. Συγχρόνως προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει τα χαρίσματα των Αγίων Ιδρυτών μας Αγίου Βικεντίου και Αγίας Λουΐζας, που δεν είναι άλλο από την ευαισθησία που πρέπει να έχουν και να υπηρετούν τον αναγκεμένο συνάνθρωπο.
Εκατοντάδες παιδιά, έφηβοι, νέοι και ενήλικες πέρασαν όλα αυτά τα χρόνια από το κατηχητικό κέντρο. Ώρες ατελείωτες τις βραδινές ώρες, μετά την εργασία τους, αλλά και τα Σαββατοκύριακα για την προετοιμασία των Μυστηρίων, την προετοιμασία της Θείας Λειτουργίας της Κυριακής, των ασμάτων, το μοίρασμα του Λόγου του Θεού. Πάντα παρούσα σε όλες τις συναθροίσεις της Τοπικής μας Εκκλησίας. Μόρφωσε κατηχητές για να βοηθούν και να συνεχίσουν το έργο, Ίδρυσε τα «Τέκνα της Παναγίας» την Βικεντιανή Νεολαία, την Οικογένεια των Βικεντιανών με τους Ενήλικες, για την φιλανθρωπία, συνεργάστηκε στενά με την Κάριτας Αθήνας για τους πρόσφυγες και επισκεπτόταν τους φυλακισμένους στον Κορυδαλλό και στη Θήβα για πνευματική και ανθρώπινη υποστήριξη. Ακούραστος υπηρέτης του Κυρίου, η Αγάπη της για το Χριστό και την Παναγία ήταν η δύναμη της.
Μοίρασες γύρω σου πολλή αγάπη Αδελφή Έμμα, αλλά και έλαβες και πολλή αγάπη από όλους μας. Θα σε θυμόμαστε για πάντα, θα μας λείψεις, αλλά σίγουροι ότι από εκεί που βρίσκεσαι θα προστατεύεις όλους εμάς. Αισθανόμαστε πιο φτωχοί με την απουσία σου αλλά παρηγοριά μας είναι ότι μας άφησες κληρονομιά την αγάπη σου για την Παναγία και πιο πλούσια την Εκκλησία του Χριστού που με τόσο ζήλο υπηρέτησες.
Από το παράδειγμά σου αγαπητή μας Αδελφή Έμμα θα αντλούμε δύναμη.
Οι Αδελφές του Ελέους της Κοινότητάς σου
Η Βικεντιανή οικογένεια των Φιλιππινέζων της Αθήνας
