«Ελληνογαλλική Σχολή Jeanne d’ Arc 1859-2019», 160 χρόνια Γνώση και Ήθος στον Πειραιά

Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019, πραγματοποιήθηκε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου Αρχιερατική Θεία λειτουργία για τον εορτασμό των 160 ετών από την ίδρυση της Ελληνογαλλικής Σχολής Jeanne d’ Arc.

Στην λειτουργία προΐστατο ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος και συλλειτούργησαν μαζί του ο Αποστολικός Νούντσιος στην Ελλάδα Σεβασμιότατος π. Savio και πολλοί Ιερείς.

Όλοι μαζί, Αδελφές, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές και προσκεκλημένοι ευχαριστήσαμε τον Κύριο για την προστασία Του στην Σχολή όλα αυτά τα χρόνια και ζητήσαμε να συνεχίσει να μας καθοδηγεί στο δύσκολο έργο της εκπαίδευσης των νέων .

Μαζί με τις Αδελφές και την εκπαιδευτική κοινότητα της Ελληνογαλλικής Σχολής Jeanne d’ Arc συμπροσευχήθηκαν πολλοί Μοναχοί άλλων Μοναχικών Ταγμάτων και πολλοί Διευθυντές από όλα τα Ελληνογαλλικά Σχολεία της Αττικής.

Ο Σεβασμιότατος π. Σεβαστιανός στην ομιλία του προς τους πιστούς μεταξύ των άλλων είπε «Τα 160 χρόνια παρουσίας του Σχολείου Jeanne d’ Arc στην τοπική μας Εκκλησία και στην τοπική μας κοινωνία, μας συγκεντρώνουν σήμερα στον ναό.

Πόσες γενεές μορφώθηκαν και διαπαιδαγωγήθηκαν στους χώρους αυτού του Σχολείου! Πόσες αδελφές και πόσοι καθηγητές και καθηγήτριες εργάστηκαν!

Όλα αυτά όμως δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν, εάν ο Θεός δεν είχε καλλιεργήσει την πίστη, και δεν είχε φωτίσει τον νου και την καρδιά της Αγ. Αιμιλίας, για να ξεκινήσει και να εδραιώσει μια κοινότητα, που θα στήριζε ανά τους αιώνες τέτοια έργα! Είναι λοιπόν προς τον Θεό, που πρέπει να στραφεί σήμερα η ευχαριστία μας, για όλο το καλό που έχει παραχθεί στους χώρους του Σχολείου, και που μόνο Εκείνος γνωρίζει και μπορεί να αξιολογήσει…» και συνέχισε ο Σεβασμιότατος «Όλοι εμείς σήμερα που βρισκόμαστε εδώ, πρέπει να κάνομε αυτό που μας λέει ο Παύλος: «Όποιος καυχάται, για τον Κύριο ας καυχάται!». Είσαι ποιμένας και εργάζεσαι στην αποστολή του Χριστού; Είσαι μοναχή ή μοναχός αφοσιωμένος στην εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση; Είσαι καθηγητής/καθηγήτρια που θέλησες να εργαστείς σε ένα χριστιανικό σχολείο; Είσαι μαθήτρια ή μαθητής που δέχτηκες να μεγαλώσεις μέσα σε ένα χριστιανικό σχολείο;

Δόξασε τον Θεό! Ο Θεός, μέσα στην ακατανόητη σοφία και αγάπη του, θέλησε να βρίσκεσαι σε αυτή τη θέση. Έχει ένα σχέδιο για σένα. Σε θέλει συνεργάτη του για να φτιάξει μια νέα ανθρωπότητα…».

Στη Θεία Λειτουργία συμμετείχε η χορωδία της Σχολής υπό τη διεύθυνση του μουσικού κ. Δημήτρη Μούσουρα.

Πριν τη Θεία Λειτουργία, εκπροσωπώντας όλες τις αδελφές, μίλησε η Αδελφή Alberta η οποία μεταξύ των άλλων είπε:

« Σήμερα με την Ευχαριστήρια θεία λειτουργία γιορτάζομε τα 160 χρόνια αυτής της πορείας.

Οι Αδελφές του Αγίου Ιωσήφ έφθασαν στον Πειραιά τον Ιανουάριο του 1859 κάτω από την πίεση των καταστάσεων. – Η Αδ. Jeanne Blancal, Ηγουμένη της Μονής των Αθηνών, ζήτησε καταφύγιο για τα ορφανά κορίτσια στην πόλη του ΠΕΙΡΑΙΑ, στο λιμάνι, που τότε αριθμούσε μόλις 40.000 κατοίκους. Παράλληλα όμως και ο καθολικός ιερέας, ο π. Μαρίνος Δούναβης, προσπαθούσε να ξεκινήσει κάποιο Σχολείο “για να διδάσκονται τα καθολικά παιδιά τη θρησκεία τους” καθώς έλεγε.

Τα χρόνια ήταν δύσκολα για τους χριστιανούς της Ανατολικής Μεσογείου και του Πόντου που αναζητούσαν ασφάλεια και εργασία… πολλά και τα ορφανά των πολεμικών συγκρούσεων της εποχής. Πολύ γρήγορα και πρόθυμα έγιναν αγαπητές, τόσο από τους Έλληνες όσο και από τους ξένους που έφθαναν στο λιμάνι. Η διδασκαλία της Γαλλικής γλώσσας αποτελούσε εφόδιο σημαντικό για τα νέα κορίτσια, τα ορφανά, αλλά και για τα κορίτσια της αστικής τάξης. Είναι γνωστή και πρωτοποριακή η συμβολή των καθολικών Μοναχών στην εκπαίδευση των κοριτσιών της εποχής, και καθ’ όλο τον 19^ον αιώνα εξ άλλου.

Τα 20 πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα για τις Αδελφές, το ενοίκιο βαρύ, τα ορφανά εξ ολοκλήρου εξαρτημένα από τις Αδελφές. Πώς άραγε τα έβγαζαν πέρα; “Χωρίς τη βοήθεια των ελλιμενισμένων στη Ζέα γαλλικών πλοίων δεν θα ήταν δυνατή η συνέχιση του έργου” δήλωναν οι Αδελφές. Ναυαρχίδα του Γαλλικού στόλου το πλοίο «Jeanne d’ Arc». Εξηγείται εύκολα λοιπόν και η ονομασία που δόθηκε στη Σχολή JEANNE D’ARC!!

Mόνο το 1875 η άφιξη της 2ης Ηγουμένης, της Sœur Catherine Dréan, αναπτέρωσε την ελπίδα των Αδελφών και η πορεία της Σχολής άλλαξε με νέες προσπάθειες, νέες πρωτοβουλίες, αλλά και τη στήριξη δωρητών, ξένων και Πειραιωτών, για την αγορά του πρώτου ιδιόκτητου οικοπέδου. Ακολούθησαν τα εγκαίνια στο χώρο του σημερινού Σχολείου, στο κέντρο του Πειραιά, όπου και μένει για την εξυπηρέτηση των Πειραιωτών που συνεχίζουν να εκτιμούν τις υπηρεσίες και την προσφορά των Αδελφών και της Σχολής μας. Έκτοτε η αύξηση των μαθητών ήταν σταθερή ακόμη και κατά τη διάρκεια και των δύο παγκοσμίων πολέμων. Και οι δύο αυτοί πόλεμοι που τόσο δοκίμασαν τον Πειραιά υπήρξαν ευκαιρία για τις Αδελφές για πολύπλευρες υπηρεσίες… στέγασαν και εξυπηρέτησαν στρατιώτες, Γάλλους και Έλληνες, περιέθαλψαν τραυματίες, φιλοξένησαν κόσμο και πρόσφυγες, συμπαραστάθηκαν σε οικογένειες και φρόντιζαν ορφανά παιδιά ακόμη και μετά τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο.

Σήμερα όλοι εμείς, Αδελφές, Εκπαιδευτικοί, απόφοιτοι –τες, μαζί με πολλούς φίλους, με την Ιεραρχία, τους Ιερείς μας και Εκπροσώπους της Πολιτείας απευθύνουμε τις ευχαριστίες μας στον Μεγαλοδύναμο Θεό μας και εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στις αναρίθμητες Αδελφές και Συνεργάτες για το Έργο αγάπης που κατέγραψε η Ιστορία και σφραγίστηκε στις καρδίες αναρίθμητων παιδιών.

Δώρο πίστης και το έργο που συνεχίζεται με τη συνεργασία των συνεργατών και την εμπιστοσύνη των γονέων, της κοινωνίας και των μαθητών που εμψυχώνουν σήμερα την ευχαριστήρια τελετή. Σας ευχαριστούμε όλους εσάς διότι σήμερα, με την παρουσία σας τιμάτε και ενισχύετε τη δοξαστική αυτή μέρα!!

Η σχολή αναπτύχθηκε και επεκτάθηκε στον ίδιο ρυθμό με την πόλη μας και γνώρισε τις ίδιες δυσκολίες και χαρές»