4 Οκτωβρίου 2019
Αγ. Φραγκίσκου της Ασσίζης
Ο «φτωχούλης του Θεού», όπως χαρακτηριστικά ονομάστηκε ο άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης, μας συγκέντρωσε σήμερα στο ναό του, για να τον γιορτάσουμε ευχαριστώντας τον Θεό για το μεγάλο αυτό δώρο που έκαμε στην Εκκλησία του, αναδεικνύοντας ένα φτωχό και ταπεινό μοναχό σε αστέρι πρώτου μεγέθους μέσα στο στερέωμα της Εκκλησίας.
Είναι γνωστή, λίγο-πολύ σε όλους η ζωή του αγίου που σήμερα τιμούμε: γιος ευκατάστατου εμπόρου της Ασσίζης, πήρε στα σοβαρά το Ευαγγέλιο του Χριστού: εγκατέλειψε τα πλούτη και τις ανέσεις αυτού του κόσμου και, φτωχός και ταπεινός, ίδρυσε, μια νέα μοναχική κοινότητα, που αργότερα πήρε το όνομα «Τάγμα των Φραγκισκανών μοναχών».
Απλός και ταπεινός, έζησε σε αρμονία με τη φύση: έβλεπε σε κάθε πλάσμα, έμψυχο ή άψυχο, ένα αδελφό του. Αδελφός για το Φραγκίσκο ήταν ο ήλιος, αδελφή η σελήνη, αδελφή η φτώχεια, αδελφός ακόμη και ο θάνατος.
Αυτή η αδελφική συμβίωση με τα πλάσματα του Θεού, του έδωσε τη δυνατότητα να επικοινωνεί μαζί τους, να εξημερώνει ένα άγριο ζώο, να μιλάει στα πουλιά, να αισθάνεται μέσα στη φύση όπως οι πρωτόπλαστοι πριν την παρακοή.
Έζησε σε μια κρίσιμη εποχή για την ανθρωπότητα. Ας μη λησμονούμε ότι γεννήθηκε το 1182 και πέθανε το 1226.
Κι όμως, μέσα σ’ αυτά τα 44 χρόνια της επίγειας ζωής του, κατώρθωσε να χαράξει μια τέτοια πορεία, που, οκτακόσια χρόνια μετά την εκδημία του από αυτό τον κόσμο, παραμένει επίκαιρη και γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για τους ανθρώπους της εποχής μας.
Σήμερα γίνεται πολύς λόγος για το μεγάλο κίνδυνο που διατρέχει ο πλανήτης μας, εξ αιτίας της ανθρώπινης απληστίας: η τεχνική πρόοδος, ιδίως των τελευταίων δεκαετιών, παρά τα μεγάλα επιτεύγματά της, έχει, δυστυχώς, δημιουργήσει και τεράστια προβλήματα σε όλο το επίγειο οικοσύστημα, με απρόβλεπτες καταστρεπτικές συνέπειες για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ο σημερινός άνθρωπος δεν σέβεται τη φύση, δεν ζει αδελφικά μαζί της, την καταστρέφει, την βιάζει, δεν της συμπεριφέρεται ως οικονόμος αλλά ως κυρίαρχος και απόλυτος δεσπότης, με αποτέλεσμα η φύση να αντιδρά με τα έντονα φαινόμενα και γεγονότα, που ζούμε ιδίως τα πρόσφατα χρόνια. Βλέπετε πόσο έχει αλλάξει το κλίμα και στον τόπο μας! Οι τέσσερες εποχές δεν είναι πια εκείνες που γνωρίζαμε πριν ακόμη μερικές δεκαετίες, και βλέπουμε τις επιπτώσεις στο ζωικό και το φυτικό βασίλειο.
Ο άγιος Φραγκίσκος μάς υπενθυμίζει το σεβασμό προς τα έργα και τα πλάσματα του Θεού. Δεν είμαστε ιδιοκτήτες των πραγμάτων που κατέχουμε, είμαστε διαχειριστές, οικονόμοι. Και οφείλουμε να κάνουμε καλή διαχείριση, σεβόμενοι το Θεό και τα πλάσματά του. Ο άγιος Παύλος, γράφοντας στο μαθητή του Τιμόθεο, λέγει μια μεγάλη αλήθεια: «Τίποτε δεν φέραμε μαζί μας σ’ αυτό τον κόσμο (όταν γεννηθήκαμε), και είναι φανερό ότι τίποτε δεν μπορούμε να πάρουμε (πεθαίνοντας)». (Α’ Τιμ 6,7). Και συνεχίζει τονίζοντας ότι «ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία» (ιδ. 6,10).
Ζούμε στις μέρες μας τα αποτελέσματα αυτής της φιλαργυρίας των λίγων εις βάρος των πολλών. Πού οφείλονται οι πόλεμοι, που όλο και πολλαπλασιάζονται σε διάφορα σημεία της οικουμένης, δημιουργώντας εκατομμύρια προσφύγων, κυρίως αθώων ανθρώπων, που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους για να μπορέσουν να επιβιώσουν; Μήπως δεν οφείλονται στη φυλαγυρία, στην απληστεία, ορισμένων ανθρώπων ή κρατών, που πλουτίζουν με το αίμα αθώων συνανθρώπων, δημιουργώντας όλο και φονικότερα όπλα, ικανά να καταστρέφουν τους ανθρώπους και τη φύση; Και τί να πούμε για το πετρέλαιο, από το οποίο δυστυχώς εξαρτάται η διαβίωση των λεγομένων ανεπτυγμένων κοινωνιών, αλλά το οποίο μολύνει συνεχώς το έδαφος της γης και την ατμόσφαιρα κι έχει γίνει εργαλείο καταπιέσεως αλλά και μεγάλων συμφερόντων σε παγκόσμιο επίπεδο;
Αν η ανθρωπότητα δεν στραφεί σε πηγές ενέργειας φιλικές προς το περιβάλλον, τότε ο πλανήτης Γη σε λίγο διάστημα θα μοιάζει περισσότερο με τον πλανήτη Άρη. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε την ευθύνη που έχουμε για τη σωτηρία του πλανήτη μας, για το τί θα αφήσουμε ως κληρονομιά στη γενεά που έρχεται. Στον αγώνα για τη σωτηρία του πλανήτη, πρωτοστατεί, από δεκαετίες τώρα, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.
Η σημερινή σύναξή μας στο ναό του αγίου Φραγκίσκου ας μας βοηθήσει να σκεφθούμε πώς μπορούμε να ζήσουμε πιο ανθρώπινα, σε αγαστή αρμονία με τον εαυτό μας, τους συνανθρώπους μας, τα άλλα πλάσματα έμψυχα και άψυχα, που αποτελούν το κοινό σπίτι όλης της ανθρωπότητας.
Ας μιμηθούμε την απλότητα και την αθωότητα του Αγίου κι ας βλέπουμε γύρω μας τα πάντα ως αδέλφια μας κι όχι ως αντιπάλους ή χειρότερα ως εχθρούς. Τότε πραγματικά γιορτάζουμε έναν άγιο, όταν στην καθημερινή ζωή μας μιμούμαστε τις αρετές του.
Προσπαθώντας, λοιπόν, να ζήσουμε αρμονικά μέσα στη φύση, που ο Θεός μάς έδωσε για να την φροντίζουμε, ας δοξολογούμε κι εμείς τον Πλάστη μας μαζί με τον άγιο Φραγκίσκο εδώ στη γη, μέχρι την ημέρα εκείνη, που θα τον δοξάζουμε μαζί με τους αγγέλους και τους αγίους στην επουράνια πατρίδα.
