Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, ο Αρχιεπίσκοπος μας π. Ιωάννης Σπιτέρης βρέθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλληνίας, για την εορτή της Παναγίας «της Πρεβεζιάνας» που τιμάται στις 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα των «γενεθλίων» της στον καθολικό ενοριακό Ναό του Αγίου Νικολάου. Η πανήγυρη αυτή πρόκειται για μία παράδοση που διαρκεί περισσότερο από τρεις αιώνες και κρατά ενωμένες, κάτω από την σκέπη της, τις κοινότητες των καθολικών και των ορθοδόξων του όμορφου αυτού νησιού του Ιονίου. Οι εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε ο Επίσκοπός μας ξεκίνησαν την παραμονή, την Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014, όταν κατά τη διάρκεια της κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας, ανέθεσε και επίσημα τα καθήκοντα του εφημερίου στον αιδεσιμότατο π. Σιμονέλ Μποάνκις, που τα προηγούμενα χρόνια υπηρετούσε ως λειτουργός στην καθολική εκκλησία της Λάρισας. Το λίγο διάστημα που ο π. Σιμονέλ βρίσκεται στην Κεφαλονιά, κέρδισε την εμπιστοσύνη και την συμπάθεια των πιστών και έγινε δεκτός με ιδιαίτερη αγάπη από όλους εκείνους που τον εκτίμησαν για την αφοσίωση και το ζήλο του. Ήταν εκείνος που παρακίνησε, ξένους κυρίως επισκέπτες, να συνδράμουν για να επουλωθούν οι πληγές που άφησε ο περσινός σεισμός στην εκκλησία, στο πρεσβυτέριο και στο κοιμητήριο.
Η ανάληψη των καθηκόντων του π. Σιμονέλ εορτάστηκε με ιδιαίτερη επισημότητα και συγκίνηση και το γεγονός που «έπεσε» ημέρα Κυριακή, συνέτεινε στο να είναι ο ναός γεμάτος, από ντόπιους καθολικούς και ορθόδοξους, αλλά και από πολλούς τουρίστες που προσήλθαν για την κυριακάτικη Θεία Λειτουργία. Το ενοριακό – ποιμαντικό συμβούλιο καλωσόρισε με τη σειρά του το νέο εφημέριο και του ευχήθηκε να εξακολουθήσει να δίνει καλή μαρτυρία πίστης και ιερατικής αφοσίωσης ανάμεσά τους, ενώ η μικρή «αυτοσχέδια» χορωδία του ναού, απέδωσε – με ομορφιά ψυχής – τα άσματα της Θ. Λειτουργίας. Με τη σειρά του ο νέος εφημέριος τους ευχαρίστησε για την αγάπη και την εμπιστοσύνη τους και δεσμεύτηκε να προσφέρει όλες του τις δυνάμεις, ώστε με τη βοήθεια του Θεού να ποιμάνει όσο καλύτερα μπορεί την μικρή, αλλά συνάμα μεγάλη πολυπολιτισμική και πολυεθνική κοινότητα.
Το απόγευμα της επόμενης ημέρας 8 Σεπτεμβρίου, εορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου, ο ναός «έβαλε τα γιορτινά του» αφού από αιώνες, την ημέρα εκείνη, τιμάται το σπουδαιότερο εικονογραφικό του κειμήλιο, η βυζαντινή εικόνα της Παναγίας της Πρεβεζιάνας. Κάποτε η «φιλοξενία» μίας εικόνας βυζαντινού ρυθμού σε μία καθολική εκκλησία προκαλούσε αντιδράσεις, αφού κάποιοι αδυνατούσαν να καταλάβουν ότι οι τεχνοτροπίες δεν έχουν να κάνουν με την παράδοση ή το τυπικό μίας εκκλησίας. Βυζαντινές εικόνες υπάρχουν άλλωστε από τα πολύ παλαιά χρόνια στις μεγαλύτερες βασιλικές της Ιταλίας και όχι μόνο, αφού η συγκεκριμένη αυτή τεχνική ήταν κοινή για όλον τον χριστιανικό κόσμο, τουλάχιστον μέχρι τον 14ο αιώνα που ξεκινά η περίοδος της Αναγέννησης, που εγκαινιάζει την τρισδιάστατη τεχνική στη ζωγραφική.
Παλαιότερα στην Κεφαλονιά, υπήρχε η όμορφη παράδοση, ορθόδοξοι κληρικοί να τελούν παρακλήσεις μέσα στον καθολικό ναό προς τιμήν της Παναγίας επί τριήμερον, αλλά δυστυχώς η όμορφη αυτή συνήθεια έχει ατονήσει, αποδεικνύοντας ότι κάποιοι δεν υπήρξαν άξιοι και δυνατοί να υπερβούν τους εγωισμούς τους και να δουν την ουσία εκείνη που θα έπρεπε να ενώνει παρά να διχάζει. Η Παναγία άλλωστε δεν ανήκει ούτε στους καθολικούς, ούτε στους ορθοδόξους, αλλά σε όλους τους χριστιανούς, αφού αυτή είναι η μητέρα όλων μας.
Με την ευκαιρία της όμορφης αυτής εκδήλωσης, στο τέλος της οποίας ευλογήθηκαν και μοιράστηκαν οι άρτοι της ημέρας, προσφορά κάθε χρόνο ενός φίλου ενορίτη, πραγματοποιήθηκε η τελετή του Χρίσματος μίας νεαρής ενορίτισσας, κινεζικής καταγωγής, το όνομα της οποίας σημαίνει στη γλώσσα μας: «ευτυχισμένος παράδεισος!», που με μεγάλη χαρά προσήλθε και έλαβε το άγιο μύρο από τα χέρια του Επισκόπου. Μοναδική απογοήτευση υπήρξε, η παντελής απουσία των «Αρχών», που δεν ανταποκρίθηκαν στο προσωπικό κάλεσμα που τους απεύθυνε έγκαιρα ο π. Σιμονέλ. Αλλά μικρή σημασία έχει αυτό, μπροστά στην ευχή, η Παναγία να μας κρατά όλους γερούς και να μας συναθροίσει πάλι, του χρόνου, ενωμένους κάτω από τη σκέπη Της.
