24 Νοεμβρίου 2013
Εορτή του Χριστού Βασιλιά στη ΣΥΡΟ
Με ιδιαίτερη τιμή αλλά και μεγάλη συμμετοχή γιόρτασε η Καθολική Νεολαία της Σύρου (ΕΚΝΕ Σύρου) τον προστάτη της Χριστό Βασιλιά, Βασιλέα του Σύμπαντος.
Η μεγάλη αυτή γιορτή ξεκίνησε στις 5.00 μ.μ. με την Αρχιερατική Θ. Λειτουργία στον Ενοριακό Ναό Αγίου Παντελεήμονα, στον Φοίνικα. Παιδιά όλων των “ηλικιών και τάξεων”: δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου, φοιτητές, αλλά και αρκετοί γονείς κατέκλυσαν ουσιαστικά τον Ιερό Ναό, δίνοντας έτσι ένα δυναμικό παρόν αλλά προσδίδοντας και νεανικό χαρακτήρα στην τελετή, που φυσικά και με την εξαιρετική βοήθεια της Νεανικής Χορωδίας της ΕΚΝΕ Σύρου, η Θ. Λειτουργία έγινε μια πραγματική γιορτή!
Με αφορμή και τη λήξη του Έτους της Πίστεως, η Πανσυριανή Επιτροπή για την Ποιμαντική της Νεολαίας, που είχε και τη μέριμνα της προετοιμασίας για την εορτή αυτή, έδωσε ιδιαίτερη σημασία στα σημεία και σύμβολα πίστης. Συγκεκριμένα, το «Πιστεύω» αναγνώστηκε διαλογικά, δίνοντας τη δυνατότητα στους πιστούς να προσευχηθούν ακόμη πιο έντονα και συνειδητά, ενώ υπήρξε και μια συμβολική πράξη η οποία μας βοήθησε να συνειδητοποιήσουμε πως όλη η Εκκλησία, γονείς, κατηχητές, εμψυχωτές, κλήρος έχουμε τη σπουδαία αποστολή να σπέρνουμε συνεχώς τον Λόγο της Πίστεως στις καρδιές των νέων.
Μετά το πέρας της θ. Λειτουργίας, οι νέοι πρόσφεραν ένα μικρό κέρασμα στο εκκλησίασμα, ενώ ακολούθησε για τους εφήβους και νέους, στον ενοριακή αίθουσα, το πάρτι της ΕΚΝΕ.
Πολύτιμη ήταν η φιλοξενία, η βοήθεια και προσφορά της ΕΚΝΕ Φοίνικα και των γονέων τους: οι νέοι της ΕΚΝΕ είχαν ετοιμάσει μια μικρή παρουσίαση για το ιεραποστολικό έργο του Αδ. Νίκου Πρίντεζη (Αδ. Των Χριστιανικών Σχολείων Δελασάλ), ο οποίος ζει και “εργάζεται” στην μακρινή και πληγωμένη Αϊτή. Οι γονείς των νέων είχαν ετοιμάσει όμορφα μεζεδάκια, τα οποία και απόλαυσαν τα παιδιά σε ένα κλίμα χαράς και διασκέδασης. Ως Πανσυριανή Επιτροπή τους ευχαριστούμε πάρα πολύ εκ μέρους όλων των παιδιών μας.
Πανσυριανή Επιτροπή Νεολαίας για την ποιμαντική της Νεολαίας και των Κλήσεων
ΥΓ. : Παρακάτω μπορείτε να μελετήσετε και την ομιλία του Σεβ. Φραγκίσκου Παπαμανώλη.
ΟΜΙΛΙΑ
Πανήγυρη ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ
24 Νοεμβρίου 2013
Παιδιά, πώς σας φαίνεται αυτό το Ευαγγέλιο που ακούσατε;
– Τι καταλαβαίνετε (εννοείτε) όταν ακούτε τη λέξη «βασιλιάς»;………………
Παιδιά, κοιτάξτε τον σταυρωμένο. Αυτός είναι ο βασιλιάς σας (μας).
Οι Ισραηλίτες περίμεναν ένα δυνατό βασιλιά. Τον ονειρεύονταν πλούσιο, ντυμένο με χρυσές στολές, δυνατό, να κάθεται επάνω σε χρυσό θρόνο. Ήθελαν να τον βλέπουν να κυριαρχεί, να ταπεινώνει τους εχθρούς του, να τους αναγκάζει να σέρνονται μπροστά του, να γλύφουν το χώμα.
Από το Ευαγγέλιο που ακούσαμε φαίνεται ότι ο Θεός σκέπτεται εντελώς διαφορετικά. Έχει μια εντελώς διαφορετική εικόνα για το τι είναι ο βασιλιάς.
Το Ευαγγέλιο μας παρουσίασε για βασιλιά τον Ιησού καρφωμένο επάνω στο Σταυρό, με δυο ληστές-κακούργους στο πλάι του. Επάνω από το κεφάλι του, μια επιγραφή: Αυτός είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων».
Δεν είναι ποτέ δυνατό να είναι αυτός Βασιλιάς σκέπτονται όσοι βρίσκονται εκεί. Δεν έχει κανένα διακριτικό που να το φανερώνει.
Πράγματι:
– δεν κυριαρχεί καθισμένος σε ένα χρυσό θρόνο, αντίθετα ο θρόνος του είναι ο σταυρός.
– δεν τον περιτριγυρίζουν υπηρέτες που να υποκλίνονται μπροστά του.
– δεν υπάρχει φρουρά ούτε φανερή, ούτε μυστική που να τον προστατεύει.
– βρίσκεται μπροστά σε κόσμο που ούτε τον συμπονεί αλλά τον κοροϊδεύει, που τον περιφρονεί.
– δεν φοράει χρυσές στολές· μάλλον, είναι γυμνός.
– δεν απειλεί κανένα· μάλλον από το στόμα του βγαίνουν λόγια προσφοράς, συγνώμης και αγάπης.
– δεν ταπεινώνει τους εχθρούς του, ούτε τους βρίζει.
– πλάι του δεν έχει τους στρατηγούς του, ούτε τους υπουργούς του, αλλά δυο ληστές-κακούργους.
Πράγματι, είναι ένας παράξενος βασιλιάς. Παράξενος για τη νοοτροπία μας. Εμείς είμαστε συνηθισμένοι να φανταζόμαστε διαφορετικά ένα βασιλιά.
Ας δούμε από κοντά αυτούς που, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, βρίσκονταν στα πόδια του σταυρού, στα πόδια του «βασιλιά», εκεί επάνω στο Γολγοθά.
Έχουμε τρεις ομάδες ανθρώπων.
Και πρώτ’ απ’ όλα το λαό. Πώς συμπεριφέρεται ο λαός; Δεν κάνει τίποτα, ούτε καλό ούτε κακό, απλώς κοιτάζει. Λέει το Ευαγγέλιο: «ο λαός στεκόταν και έβλεπε». Δεν φαίνεται να συνειδητοποιούσε αυτό που συνέβαινε.
Η δεύτερη ομάδα αποτελείται από τους Άρχοντες, δηλαδή οι Αρχές της Ιερουσαλήμ. Και στη Σύρο συμβαίνει. Σε κάθε σπουδαίο γεγονός οι αρχές είναι εκεί.
Οι αρχές είναι υπεύθυνοι για το καλό και το κακό που συμβαίνει στον τόπο τους.
Θα έπρεπε να αναγνώριζαν ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας που περίμεναν, ενώ, λέει το Ευαγγέλιο: «Τον περιέπαιζαν οι άρχοντες, λέγοντας: «Άλλους έσωσε, ας σώσει τον εαυτό του, αν αυτός είναι ο Χριστός, ο εκλεκτός του Θεού». Αυτός δεν είναι ο βασιλιάς που τους αρέσει, είναι ηττημένος· ανίκανος να σώσει τον εαυτό του, δεν κατεβαίνει από το σταυρό.
Πράγματι, γιατί ο Ιησούς δεν κατεβαίνει από το Σταυρό; Γιατί δεν δίνει τουλάχιστο ένα δείγμα ότι μπορεί να κατέβει από το Σταυρό;
Αν κατέβαινε από το σταυρό, όλοι θα πίστευαν σ’ αυτόν, αλλά για λίγο.
Αν κατέβαινε από το Σταυρό θα επιβεβαίωνε την λανθασμένη εικόνα του Θεού. Θα δημιουργούσε την εντύπωση ότι ο Θεός είναι Θεός που εκμηδενίζει και ταπεινώνει τους εχθρούς, που βαράει αλύπητα, που όλοι τον φοβούνται και κανείς δεν τον αγαπά. Αλλά ένας τέτοιος Θεός δεν είναι ο Ιησούς.
Ο Θεός, τον οποίο μας αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός, είναι Πατέρας που αγαπά όλους ακόμη και εκείνους που τον καταπολεμούν, που συγχωρά πάντοτε, που σώζει, που δέχεται την ήττα γιατί αγαπά. Αν ο Ιησούς κατέβαινε από το Σταυρό θα πρόδιδε την αποστολή του.
Ο Θεός δεν είναι παντοδύναμος επειδή μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, αλλά επειδή μπορεί να αγαπά χωρίς όρους και περιορισμούς. Ο Εσταυρωμένος είναι το δείγμα αυτής της άπειρης αγάπης του Θεού.
Η τρίτη ομάδα που βρισκόταν εκεί είναι οι στρατιώτες. Γράφει το Ευαγγέλιο: «Τον περιέπαιζαν και οι στρατιώτες, που πήγαιναν και του έδιναν ξίδι και του έλεγαν: «Αν είσαι συ ο βασιλιάς των Ιουδαίων, σώσε τον εαυτό σου».
Φαινομενικά οι στρατιώτες είναι οι δήμιοι, στην πραγματικότητα είναι τα θύματα, διότι στην εποχή του Ιησού πήγαιναν στρατιώτες εκείνοι που δεν είχαν να φάνε. Ας τους αφήσουμε.
Ας κοιτάξουμε τώρα τον Σταυρωμένο Χριστό στη μέση δύο κακούργων.
Ο ένας κακούργος ληστής δεν καταλαβαίνει τίποτα απ’ ό,τι συμβαίνει.
Ο άλλος κακούργος είναι ο μόνος που αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Χριστού το μεσσία-βασιλιά: «Ιησού, θυμήσου με όταν εισέλθεις στη Βασιλεία σου!».
Ο ληστής, που εμείς έπειτα τον ονομάσαμε καλό, αναγνώρισε στον Ιησού τον βασιλιά που βασιλεύει επάνω στο σταυρό. Ένας τέτοιος βασιλιάς μάς ενοχλεί διότι αναποδογυρίζει τη νοοτροπία μας, διότι απαιτεί μια ριζική αλλαγή στις επιλογές της ζωής μας. Απαιτεί, π.χ. να προσφέρουμε συγνώμη και συγχώρεση, χωρίς κανένα όρο, ακόμη και σε όποιον μας κάνει κακό.
Παιδιά μου, είστε διατεθειμένοι να ακολουθήσετε έναν τέτοιο βασιλιά; Να κάνετε μια ριζική αλλαγή στις επιλογές της ζωής σας;
Είσαστε ελεύθεροι να πάρετε όποια στάση θέλετε όχι μόνο μπροστά στο Χριστό αλλά και στη ζωή σας. Δική σας η επιλογή, δική σας η ευθύνη, δικές σας όμως και οι συνέπειες.
Θέλετε να πάρετε τη στάση του λαού που βρισκόταν κοντά στο σταυρό;
Λέει το Ευαγγέλιο ότι «ο λαός στεκόταν κι έβλεπε». Δεν φαινόταν να συνειδητοποιούσε αυτό που συνέβαινε εκεί επάνω στο λόφο του Καλβαρίου.
Ο λαός κοίταζε, έβλεπε το κακό που γινόταν, αλλά αδιαφορούσε. Νέοι μου, παιδιά μου, η στάση του λαού γύρω από τον εσταυρωμένο, συχνά είναι η στάση που παίρνει η νεολαία μπροστά στα γεγονότα της ζωής, τη στάση του παρατηρητή. Να στέκεται και να κοιτάζει, και να μην κάνει τίποτα μπροστά στο κακό που συναντά.
Νέοι μου, η κοινωνία μας, αλλά πολύ περισσότερο η Εκκλησία μας, δεν έχει ανάγκη από παρατηρητές. Η Εκκλησία μας έχει ανάγκη από νέους δραστήριους, νέους που αξιοποιούν τα νιάτα τους. Έχετε δυνάμεις, μην τις σπαταλάτε. Τα χρόνια της παιδικής, εφηβικής και νεανικής ηλικίας είναι τα χρόνια που αφιερώνετε για να προετοιμάσετε το μέλλον σας. Οι γονείς σας δεν σας στέλνουν στη δουλειά για να τους φέρνετε λεφτά. Σας στέλνουν στο σχολείο για να αποκτάτε γνώσεις. Το ξέρω, κοπιαστική είναι η δουλειά, κοπιαστικό και το διάβασμα. Το ξέρω ότι είναι πιο ευχάριστες οι βόλτες με το μηχανάκι και τόσα άλλα με τα οποία περνάτε την ώρα σας. Δεν είναι κακό ούτε η βόλτα, ούτε το μπάνιο, ούτε το παιχνίδι, αλλά το κάθε τι με μέτρο και στην ώρα του, αλλά πρωτ’ απ’ όλα το καθήκον σας. Δεν θα κάνετε ότι σας αρέσει, αλλά ότι πρέπει να γίνεται.
Ο σταυρωμένος βασιλιάς μας σήμερα σας λέει ότι το κλειδί της ευτυχίας σας δεν είναι η δύναμη, δεν είναι η κατανάλωση, δεν είναι το χρήμα. Δεν είναι ο γυάλινος κόσμος των υπολογιστών και του Ίντερνετ, δεν είναι το ψέμα της τηλεόρασης, δεν είναι τα μπαράκια.
Η ζωή είναι ωραία αν την ζεις ωραία. Μην ξεχνάτε την ομορφιά της αγάπης, μην υποτιμάτε τη δύναμη της καλοσύνης, μην αγνοείτε την αξία της ταπείνωσης (ο Σταυρωμένος και πάλι σας την υποδεικνύει). Ο Χριστός ταπεινώθηκε γι’ αυτό και εξυψώθηκε.
Μην το ξεχνάτε ότι το κλειδί της ευτυχίας σας είναι η αγάπη, εκείνη η αγάπη που αντιγράφει την αγάπη του Χριστού που θυσιάζεται και δίνει τη ζωή του επάνω στο Σταυρό γι’ αυτόν που αγαπά. Αμήν.