2019 Αγ. ΘΗΡΕΣΙΑΣ
Ζητώ να γίνω ταπεινός;
Με τη Δέηση που απηύθυνα προς τον Θεό στο όνομα όλων, στην αρχή της Λειτουργίας, είπα ότι ο Θεός προορίζει τη Βασιλεία του «για τους ταπεινούς και τους μικρούς». Γι’ αυτό, του ζητήσαμε να μας αξιώσει να ακολουθήσομε την πορεία της Αγ. Θηρεσίας, για να γνωρίσομε την αιώνια δόξα.
Αλήθεια, το ζητήσαμε πραγματικά από τον Θεό, ή τυπικά και ψεύτικα; Δυστυχώς, δεν συνηθίζομε να δίνομε προσοχή στα λόγια, και τότε η λατρεία μας είναι τυπολατρική και ανώφελη.
Για να μην είναι λοιπόν καιρός χαμένος, η σημερινή μας εορτή και Λειτουργία, πρέπει να δώσομε απάντηση στο ερώτημα: Μα εγώ θέλω να φθάσω και να γνωρίσω την αιώνια δόξα; Και αν θέλω, τι πρέπει να κάνω; Το κάνω;
֍ ֍ ֍
Εφόσον, κατά την εορτή της Αγ. Θηρεσίας, λέμε ότι ο Θεός προορίζει τη Βασιλεία του «για τους ταπεινούς και τους μικρούς», σημαίνει ότι το χαρακτηριστικό της Αγ. Θηρεσίας είναι ότι ακολούθησε μια πορεία προς την ταπείνωση, προς το να γίνει μικρή και ταπεινή.
Γιατί άραγε η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, η ταπεινοφροσύνη, είναι μια αρετή τόσο σημαντική, ώστε να μας ανοίγει τον δρόμο προς τον Παράδεισο;
֍ ֍ ֍
Διαβάζοντας την Αγία Γραφή, βλέπομε ότι η ταπεινοφροσύνη είναι το αντίθετο της υπερηφάνειας. Ο υπερήφανος έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, έχει αξιώσεις, και περιφρονεί τους άλλους.
- Λέει ο Χριστός: «Όταν κάνετε όλα όσα προστάζει ο Θεός, να λέτε: “είμαστε ανάξιοι δούλοι· κάναμε αυτό που οφείλαμε να κάνομε”» (Λκ 17,10).
Η πρώτη ταπεινοφροσύνη λοιπόν είναι απέναντι στον Θεό: να μην προβάλλω αξιώσεις από τον Θεό· ο Θεός δεν μου χρωστάει, εγώ του χρωστάω.
– Ο Θεός μου χάρισε τη ζωή· δεν μου τη χρωστούσε.
– Μου έκανε το δώρο να πιστεύω. Λέει ο Χριστός στον Πέτρο: αυτό που είπες, δεν το ανακάλυψες εσύ, ούτε σου το αποκάλυψε άνθρωπος αλλά ο ουράνιος Πατέρας μου.
– Ο Θεός μου δίνει τον Λόγο του για να ξέρω πώς να ζω ώστε να σωθώ.
– Με ενισχύει με τα Μυστήρια, και ιδιαίτερα με τη θεία Κοινωνία, για να μπορώ να ακολουθώ τον δρόμο του Θεού.
Ακόμη λοιπόν κι αν εκτελέσω ΟΛΕΣ τις εντολές του Θεού, το κάνω επειδή ο Θεός με βοηθάει. «Είμαστε ανάξιοι δούλοι· κάναμε αυτό που οφείλαμε να κάνομε».
- Και ο απ. Παύλος γράφει: «ας μη γινόμαστε ματαιόδοξοι», (Γαλ 5,26). «Όποιος φαντάζεται πως είναι κάτι, ενώ δεν είναι τίποτε, εξαπατά τον εαυτό του» (Γαλ 6,3).
- Ο προφήτης Ζαχαρίας λέει για τον Χριστό: «Ο βασιλιάς σας έρχεται· είναι πράος και κάθεται πάνω σε γαϊδούρι» (9,9).
- Ο Ιησούς ευλογεί τα παιδιά και τα παρουσιάζει ως πρότυπα χριστιανού: «η βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν τα παιδιά» (10,15).
֍ ֍ ֍
Από πού όμως μπορούμε να μάθομε την ταπεινοφροσύνη, ώστε να νικήσομε την έμφυτη υπερηφάνειά μας;
- Μας λέει ο Χριστός: «Μάθετε από μένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και οι ψυχές σας θα βρουν ανάπαυση» (Μτ 11,29).
Ποιος είναι ο Ιησούς, αυτός ο πράος και ταπεινός; Δεν είναι μόνο άνθρωπος, είναι και ο ίδιος ο Θεός, που έγινε άνθρωπος για να σώσει τον αμαρτωλό άνθρωπο.
Όχι μόνο δεν επιδιώκει δόξες και τιμές, αλλά ταπεινώνεται μέχρι να πλύνει τα πόδια των μαθητών του. Αυτός που ήταν Θεός, ταπεινώνεται μέχρι να δεχτεί να τον σταυρώσουν για να μας λυτρώσει.
Εδώ καταλαβαίνομε ότι η ταπείνωση στηρίζεται στην αγάπη: επειδή μας αγάπησε, δέχτηκε ο Χριστός να ταπεινωθεί για μας.
Επομένως, τι είναι ένας υπερήφανος; Κάποιος που δεν αγαπάει! Ή μάλλον αγαπάει, αλλά το εγώ του: μόνο αυτός τα ξέρει, μόνο αυτός τα κάνει σωστά, όλοι οι άλλοι είναι λάθος. Έχει δικαίωμα να θυμώνει και να βρίζει και να ταπεινώνει τους άλλους.
- Γράφει ο απ. Παύλος: «Να έχετε ταπεινοφροσύνη, πραότητα και υπομονή. Να ανέχεστε με αγάπη ο ένας τον άλλο» (Εφ 4,2).
- Και ο Άγ. Αυγουστίνος: «Όπου η ταπεινοφροσύνη, εκεί και η αγάπη».
- Ο Άγ. Πέτρος μας προτρέπει: «Να υποτάσσεστε ο ένας στον άλλο. Να εγκολπωθείτε την ταπεινοφροσύνη, διότι ο Θεός εναντιώνεται στους υπερήφανους, στους ταπεινούς όμως δίνει τη χάρη του» (Α’Πε 5,5).
- Και ο Άγ. Παύλος: «Μην κάνετε τίποτα από ανταγωνισμό ή από ματαιοδοξία, αλλά με ταπεινοφροσύνη ας θεωρεί καθένας τον άλλο ανώτερό του» (Φιλ 2,3).
- Λέει ο Χριστός: «όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, ενώ όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί» (Λκ 18,14). Γι’ αυτό ο ταπεινός εξασφαλίζει τη συγχώρεση των αμαρτιών του. «Ταπεινώστε τους εαυτούς σας κάτω από τη δύναμη του Θεού, για να σας εξυψώσει την ώρα της κρίσεως» (Α’ Πε 5,6).
- Και η ταπεινή κοπέλα της Ναζαρέτ λέει: «Είμαι η δούλη του Κυρίου· ας γίνει σ’ εμένα σύμφωνα με τον λόγο σου» (Λκ 1,38). «Ο Θεός κοίταξε με ευμένεια την ταπεινή του δούλη» (1,48). Έτσι ο Θεός, αυτή την ταπεινή Μαριάμ την αναδεικνύει: Μητέρα του Υιού Του.
֍ ֍ ֍
Ας ξαναπούμε λοιπόν στον Θεό την αρχική μας προσευχή, αλλά τώρα πλέον συνειδητά:
«Εσύ που προορίζεις τη Βασιλεία σου για τους ταπεινούς και τους μικρούς, αξίωσέ μας να ακολουθούμε την πορεία της Αγ. Θηρεσίας», την πορεία της προς την ταπεινοφροσύνη! ●●●