 |
Καρπός της περσινής τυχαίας συνάντησής μας με Κύπριους Καθολικούς νέους στη Μαδρίτη, στα πλαίσια της 26ης ΠΗΝ, ήταν η φετινή προγραμματισμένη επίσκεψη ομάδας Καθολικών Ελλήνων στην Κύπρο, από 26 μέχρι 31 Ιουλίου.
Την πρόσκληση την έκανε ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου Ιωσήφ Σουέιφ στον Αρχιεπίσκοπο Κερκύρας-Ζακύνθου και Κεφαλληνίας Ιωάννη Σπιτέρη, ο οποίος την αποδέχθηκε και ανέθεσε στο Πανελλήνιο Συμβούλιο της Καθολικής Νεολαίας να την προετοιμάσει.
Ο εκκλησιαστικός παραστάτης του Συμβουλίου, αδ. Φραγκίσκος Βαρθαλίτης, σε συνεργασία με την υπεύθυνη της Νεολαίας των Μαρωνιτών Κύπρου, αδ. Σάμια-Αμπού Σάκρα, ύστερα από συχνή επικοινωνία, διαμόρφωσαν ένα πρόγραμμα κοινής αποδοχής με πνευματικό, πολιτιστικό, ιστορικό και σύγχρονο χαρακτήρα.
Στον πνευματικό τομέα οι Νέοι των δύο πλευρών είχαν τη δυνατότητα να εμβαθύνουν από κοινού το θέμα της 28ης ΠΗΝ στο Ρίο, που θα διοργανωθεί τον Ιούλιο 2013 με θέμα: “Πηγαίνετε, και κάνετε μαθητές μου όλα τα έθνη”. Τις ομιλίες του Σεβ/του Π. Ιωάννη Σπιτέρη τις διαδέχονταν ομάδες εργασίας που αναφέρονταν στον τρόπο με τον οποίο οι Νέοι μαρτυρούν την πίστη τους σήμερα και στις δυσκολίες που συναντούν, ως χριστιανοί νέοι, στη μαρτυρία του ονόματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ως μοναδικού Σωτήρα του Κόσμου. Ακολουθούσαν στιγμές προσευχής, ιδιαίτερα με την τέλεση της Θείας Λειτουργίας σύμφωνα με το Λατινικό και το Μαρωνίτικο Τυπικό. Μέσα από αυτές τις πράξεις λατρείας οι μεν γνώρισαν καλύτερα τους δε, και εννόησαν πως η διαφορά στον τρόπο λατρείας δεν βλάπτει την ενότητα της πίστης. Αντίθετα, την εμπλουτίζει.
Στον πολιτιστικό τομέα, οι Κύπριοι Νέοι, με διάφορες ενδιαφέρουσες επισκέψεις στη Λευκωσία, στη Λεμεσό, στη Λάρνακα, στην Πάφο, ακόμα και στα κατεχόμενα Μαρωνίτικα χωριά της Αγίας Μαρίνας, του Ασώματου, της Καρπάσα και του Κορμακίτη, μηδέ εξαιρουμένης της Κερύνειας, μας διηγήθηκαν ζωντανά την πλούσια κληρονομιά της Κύπρου, που αποτελεί το σταυροδρόμι των πολιτισμών Ανατολής και Δύσης, των Θρησκειών του Χριστού και του Μωάμεθ, της Αρχαιότητας, του Μεσαίωνα και της Σύγχρονης εποχής. Η επίσκεψη του Αρχαιολογικού Μουσείου της Λευκωσίας μας έπεισαν γι’ αυτό.
Από τις σημαντικότερες επισκέψεις που κάναμε, σημειώνουμε την Εκκλησία την Αγγελόχτιστη, την Εκκλησία του Αγίου Λαζάρου και το Τέμενος Χαλά Σουλτάν στη Λάρνακα. Στη Λεμεσό, τις Εκκλησίες του Αγίου Σιάρπελ, την Καθολική Εκκλησία των Λατίνων καθώς και την Εκκλησία της Αγίας Μαρίνας στα Πολεμίδια. Στη Λευκωσία είχαμε τη χαρά να περιηγηθούμε στους Καθεδρικούς Ναούς των Λατίνων και των Μαρωνιτών και να ακούσουμε για την πλούσια προσφορά των στο θρησκευτικό και πολιτιστικό τομέα. Η επίσκεψη στην Αρχιεπισκοπή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και στο Μουσείο Εικόνων, μας απέδειξε όλο τον αγώνα που κάνει η Εκκλησία της Κύπρου για τη διάσωση της ιστορίας και του ανεκτίμητου θησαυρού που διαθέτει στα κατεχόμενα. Πολλές ήταν, επίσης, και οι επισκέψεις σε Ορθόδοξους Ναούς με τις ανεκτίμητες εικόνες τους, καθώς και σε Μαρωνίτικους με τη χαρακτηριστική εικονογραφία τους, όπως αυτή του Αγίου Μάρωνα στην Ανθούπολη και στην Αρχιεπισκοπή των Μαρωνιτών στη Λευκωσία.
Στον ιστορικό τομέα, οι φίλοι μας Κύπριοι μάς ταξίδεψαν στην προ και μετά Χριστόν εποχή διαδοχικά, και διαπιστώσαμε πως ο κάθε επισκέπτης ή κατακτητής αυτού του ευλογημένου νησιού της Μεσογείου άφησε τα ίχνη του σε κειμήλια αξιόλογα, σε έργα τέχνης και ποίησης, σε επαφές και διασυνδέσεις που ακόμα και σήμερα εντυπωσιάζουν.
Το πιο εντυπωσιακό κομμάτι για μας υπήρξε η σύγχρονη πραγματικότητα του νησιού. Κυρίως η πλευρά εκείνη που μας φιλοξένησε και μας μύησε στην ιστορία της. Στη Λευκωσία αγγίξαμε με τα χέρια μας τα συρματοπλέγματα και τα οδοφράγματα που χωρίζουν τον Ελληνοκυπριακό τομέα από το ψευδοκράτος του Ντενκτάς. Στην είσοδό μας προς τα κατεχόμενα χωριά των Μαρωνιτών, είδαμε ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των φίλων μας Κυπρίων την ταπείνωση που ένιωθαν επιδεικνύοντας την ταυτότητά τους για να πάνε στα χωριά των γονέων και των παππούδων τους, να δουν τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους που άλλοι τώρα καλλιεργούν, να μας εξιστορούν την ιστορία του Μοναστηριού του Προφήτη Ηλία και τον αγώνα που δίνουν για να μη γκρεμίσει ολοσχερώς. Το καμπαναριό του σώζεται και η καμπάνα του που ακόμα ηχεί, ως πρώτο και έσχατο σημάδι, δηλαδή παντοτινό, μιας παρουσίας αιώνων της ψυχής αυτών των Χριστιανών. Μια δασκάλα Κύπρια από την ομάδα, μας εξιστόρησε με συγκίνηση την αγάπη του πατέρα της για το χωριό τους Αγία Μαρίνα, όταν πριν τους απαγορευτεί να το επισκέπτονται, ο πατέρας της την έπαιρνε κάθε Κυριακή και έκαναν το γύρο του χωριού για να της δείξει, με λεπτομέρεια, πού βρισκόταν κάθε τι, και πού έμενε κάθε οικογένεια. Τώρα αρκείται να ατενίζει από μακριά την έρημη άσπρη Εκκλησιά της Αγίας Μαρίνας και μια φορά το χρόνο, στη χάρη της, να την επισκέπτεται για να την τιμήσει και να ξαναθυμηθεί τον θλιβερό ξεριζωμό των γονέων της. Στην Εκκλησία του Ασώματου, μόνο κάθε Κυριακή, και για δυο ώρες μόνο μπορούν να πάνε οι πιστοί για να τελέσουν τη Θεία Λειτουργία και να επισκεφθούν την εγκλωβισμένη συγχωριανή τους γιαγια-Μιλί , που ούτε δευτερόλεπτο δεν εγκατέλειψε το χωριό της, από την εισβολή του 1974. Στο χωριό Καρπάσα μιλήσαμε και φωτογραφηθήκαμε με τον εκλεγμένο πρόεδρο του χωριού, καθώς και με την διορισμένη μουχτάρισσα η οποία, με υπερηφάνεια, μας διηγήθηκε την ιστορία του Εσταυρωμένου που φυλάσσεται μέσα σε σιδεριά, για λόγους ασφαλείας. Μάταια προσπαθήσαμε να χτυπήσουμε την καμπάνα. Ήταν τόσο βαριά που κανένας μας δεν κατάφερε να την κάνει να ηχήσει. Στο χωριό Κορμακίτης νιώσαμε τελείως διαφορετικά. Συναντήσαμε ζωή, ανακαίνιση, προσπάθεια για επιστροφή στα χώματα των πατέρων. Η μεγάλη του Εκκλησιά εντυπωσιάζει. Από την εισβολή του 1974 μέχρι σήμερα, καθημερινά τελείται η Θεία Λειτουργία. Υπάρχει Μοναστήρι Καλογραιών που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Το χωριό το καλοκαίρι, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα πλημμυρίζει από τους μετακινημένους κατοίκους του. Ο πρόεδρος του χωριού, υπερήφανα διηγείται την ιστορία του χωριού, τον πλούτο του, τη δόξα του, τον πολιτισμό του, την έκτασή του ’’που υπερβαίνει την έκταση της μισής Σύρου’’, όπως χαρακτηριστικά συμπλήρωσε ο φίλος Ιωσήφ, οικότροφος στο Ιεροσπουδαστήριο της Ποσειδωνίας στα χρόνια της Τούρκικης εισβολής.
Δεν θα συνεχίσουμε να αναφέρουμε τις εμπειρίες που προσωπικά ζήσαμε με τους Κύπριους φίλους μας. Αφορούν εμάς και εκείνους. Αντί επιλόγου στη μικρή αυτή αναφορά, ας μου επιτραπεί, για λίγο ακόμα, να καταγράψω τα εξής:
–Την εγκάρδια φιλοξενία του Μακαριοτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου Ιωσήφ Σουέιφ, του Χορεπισκόπου Ιωάννη Ορφανού, των Μαρωνιτών ιερέων Πέτρου , Αντωνίου και Ιωσήφ, του υποδιακόνου Ιωσήφ, του εφημερίου του χωριού Κορμακίτη, των Φραγκισκανών Πατέρων, της αδελφής Σάμια-Αμπού Σάκρα, πολύτιμης συνεργάτριας και συντονίστριας του ταξιδιού, των Σωματείων και Εκκλησιαστικών Επιτροπών της Αρχιεπισκοπής των Μαρωνιτών Κύπρου που μας πρόσφεραν εστίαση, ξενάγηση και ψυχαγωγία, των Οικογενειών που άνοιξαν τα σπίτια τους για να μας υποδεχθούν, αλλά και την ολοήμερη φροντίδα των δεκάδων νέων, αγοριών και κοριτσιών που μας συνόδεψαν σ’ αυτό το πρώτο ταξίδι γνωριμίας και ανάπτυξης φιλικών δεσμών μεταξύ Καθολικών Νέων Ελλάδος και Κύπρου.
-Την καρτερική αγωνιστικότητα του Κυπριακού λαού ο οποίος, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, και παρά πάσαν ελπίδα, πολλές φορές, οραματίζεται το τέλος της τραγικής του περιπέτειας, με την αξιοπρεπή και δίκαιη επίλυση του Κυπριακού ζητήματος.
–Την έναρξη μιας νέας εποχής στις σχέσεις συνεργασίας και συμπράξεων μεταξύ των Καθολικών Νέων Ελλάδος και Κύπρου. Πολλοί είναι οι κοινοί στόχοι που μπορούν να επιτύχουν. Τα κοινά κοινωνικά, θρησκευτικά και πολιτικά θέματα που προκύπτουν καθημερινά στη ζωή των, θα μπορέσουν να αντιμετωπιστούν πιο αποτελεσματικά μέσα από τους δεσμούς αγάπης και φιλίας που αναπτύχθηκαν μέσα απ’ αυτό το εντυπωσιακά πετυχημένο ταξίδι.
Στους εμπνευστές, στους σκαπανείς και στους ίδιους τους Καθολικούς Νέους της Κύπρου και της Ελλάδας που έφεραν πιο κοντά τον ένα προς τον άλλο, ευχόμαστε καλή πορεία στην επίτευξη των υψηλών προσδοκιών τους.
Αδελφός Φραγκίσκος Βαρθαλίτης Εκκλησιαστικός Παραστάτης Ε.Κ.Ν.Ε
