Στις 14 Φεβρουαρίου του Σωτηρίου έτους 2021, όγδοο έτος της Αρχιερατείας της Αυτού Αγιότητας του Επισκόπου Ρώμης Πάπα Φραγκίσκου, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος π. Γεώργιος Αλτουβάς ξεκίνησε την Επισκοπική του διακονία στην Αρχιεπισκοπή Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας, λαμβάνοντας κανονική κατοχή, με την ανάληψη των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών του, σύμφωνα με όσα ορίζει ο κανόνας 382 του Κώδικα Κανονικού Δικαίου της Καθολικής Εκκλησίας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος έφθασε στην είσοδο του Ιερού Καθολικού Καθεδρικού και Μητροπολιτικού Ναού των Αγίων Ιακώβου Αποστόλου και Χριστοφόρου Μάρτυρα, συνοδευόμενος από τον Καθολ. Αρχιεπίσκοπο πρώην Κερκύρας Ιωάννη Σπιτέρη και τον Αποστολικό Νούντσιο στην Ελλάδα Αρχιεπίσκοπο Savio Hon Tai – Fai.
Εκεί τον υποδέχτηκε ο Εφημέριος του Ιερού Καθολικού Μητροπολιτικού Ναού π. Μάριος Ρήγος, ο οποίος του παρουσίασε το Σταυρό του Κυρίου, τον οποίο με σεβασμό προσκύνησε και ασπάστηκε. Έπειτα, αφού πήρε το δοχείο με το αγίασμα, χάραξε με το αγιασμένο νερό το σημείο του σταυρού στο μέτωπό του και ράντισε τους παρευρισκομένους.
Μαζί με τους συνοδούς του, έφτασε στο παρεκκλήσιο του Αγιοτάτου Μυστηρίου, όπου γονάτισε και προσευχήθηκε σιωπηλά. Αφού ολοκλήρωσε την ολιγόλεπτη προσευχή του, ασπάσθηκε με σεβασμό το τεμάχιο του ιερού λειψάνου του Αγίου Σπυρίδωνα Επισκόπου Τριμυθούντος του θαυματουργού, πολιούχου της Κέρκυρας και προστάτη της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Κερκύρας, καθώς και το ιερό λείψανο του Αγίου μάρτυρα Βικεντίου και θυμιάτισε αυτά.
Αμέσως μετά, εισήλθε στο σκευοφυλάκιο του Μητροπολιτικού ναού, όπου, εκείνος και οι συνοδοί του ενδύθηκαν με τα ιερά άμφια και ξεκίνησε η πομπή εισόδου των Επισκόπων, του Ιερού Κλήρου και των Λειτουργοϋπηρετών, προεξάρχοντος του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου πρώην Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας π. Ιωάννη Σπιτέρη. Φτάνοντας η πομπή στο Ιερό και αφού ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Κερκύρας Ιωάννης θυμίασε, ως είθισται, το θυσιαστήριο, κάθισε στην έδρα του. Έπειτα παρουσίασε στον Ιερό Κλήρο και το λαό τον Αρχιεπίσκοπο Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας Σεβασμιώτατο π. Γεώργιο Αλτουβά, με λόγια αγάπης και αδελφοσύνης:
«Αγαπητέ Αδελφέ, Σεβασμιώτατε Γεώργιε, σήμερα, με μεγάλη χαρά σας υποδέχεται η τοπική μας Εκκλησία, μετά από τόσες αναβολές εξαιτίας της πανδημίας. Βέβαια, το Κανονικό Δίκαιο της Καθολικής Εκκλησίας, ορίζει πως αυτό το σπουδαίο εκκλησιαστικό γεγονός θα έπρεπε να γίνει παρουσία όλου του ιερού Κλήρου και όσο περισσοτέρων πιστών είναι δυνατό, στον καθεδρικό μας Ναό. Δυστυχώς, όπως βλέπετε, αυτό το τόσο σπουδαίο εκκλησιαστικό γεγονός γίνεται κεκλεισμένων των θυρών, πράγμα το οποίο φορτώνει εσάς και εμάς ακόμη με μία θλίψη, αλλά συνάμα με μία αυξημένη εμπιστοσύνη στη δημιουργική χάρη του Θεού, που στις αδυναμίες μας φανερώνει την ευσπλαχνική του παντοδυναμία και εκεί που δε φτάνουμε εμείς, φθάνει η χάρη Του.
Σεβασμιώτατε, αναλαμβάνετε μία ιστορική Έδρα που τη χαρακτηρίζει οκτώ αιώνες γεγονότων, με αρχιεπισκόπους που πέρασαν από εδώ και άφησαν μεγάλη ιστορία. Μία Έδρα που τον τελευταίο αιώνα υπέστη κάθε είδους δεινά, από πολέμους και σεισμούς, αλλά που αναγεννήθηκε από τις στάχτες της και σήμερα είναι έτοιμη να σας υποδεχθεί. Όσον με αφορά, παραδίδω με εμπιστοσύνη και βεβαιότητα στα χέρια σας αυτόν τον ευλογημένο Λαό που σας περίμενε και είμαι σίγουρος πως εκφράζω τη χαρά του και την εμπιστοσύνη του σε εσάς, αλλά και τη διαθεσιμότητά του να συνεργαστεί μαζί σας με αφοσίωση.
Περιμένουμε καιρούς πιο ευνοϊκούς για να αρχίσει πιο δυναμικά αυτή η συνεργασία. Ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί είναι στη διάθεσή σας για να δεχθούν το κήρυγμά σας και την ευαγγελική σας δραστηριότητα. Αυτές τις ημέρες επαναλαμβάνω μία διαπίστωση: είναι πιο εύκολο να δημιουργήσεις κτήρια παρά να συμβάλεις στην ενδυνάμωση της πίστης των παραδοσιακών πιστών μας. Αυτό που, εάν μου επιτρέπετε, επιθυμώ να αφήσω ως ευχή και παρακαταθήκη σε εσάς, είναι να συμβάλλετε όσο περισσότερο μπορείτε, με τη βοήθεια του Θεού και των συνεργατών σας, ώστε να ενισχυθούν οι ζωντανές Εκκλησίες του Θεού και να δημιουργηθούν ζωντανές χριστιανικές κοινότητες. Ο Κλήρος μαζί με τη βοήθεια των λαϊκών και τη δική μου, όσο μπορέσαμε, συμβάλλαμε σε αυτήν την τιτάνια προσπάθεια, σε καιρούς εκκοσμίκευσης και αδιαφορίας. Τώρα τη σκυτάλη την παραδίδουμε σε εσάς, σίγουροι πως με την πνευματικότητά σας, με την αγάπη σας για το Θεό και το ποίμνιό σας, θα προχωρήσετε ένα βήμα εμπρός, σε αυτή την προσπάθεια νέου ευαγγελισμού των δύο τοπικών κοινοτήτων που ο Θεός και η Αγία Έδρα σας έχει αναθέσει. Σας το εύχομαι με όλη μου την καρδιά.
Η βοήθεια της χάρης του Θεού, οι ικεσίες της Αειπάρθενου Μαρίας, Μητέρας της Εκκλησίας και του προστάτη της Αρχιεπισκοπής μας Αγίου Σπυρίδωνα, να σας συνοδεύσουν σε αυτό το ενθουσιώδες αν και δύσκολο έργο σας. Η παρουσία εδώ, σήμερα, του αδελφού μας Μητροπολίτη Κερκύρας κυρίου κυρίου Νεκταρίου και των αρχών του τόπου, είναι μία εγγύηση ότι θα έχετε τις πιο αγαθές σχέσεις με την αδελφή μας Ορθόδοξη Εκκλησία και τις αρχές αυτού του νησιού, προϋπόθεση για μία ειρηνική συνύπαρξη και καρποφόρα συνεργασία.
Καλώς όρισες Σεβασμιώτατε Γεώργιε, Άξιος και καλή αρχή!».
Αφού ολοκλήρωσε την ομιλία του, κατήλθε από την καθέδρα, παραχωρώντας την στο νέον Επίσκοπο, προσφέροντας του συνάμα και την ποιμαντική ράβδο για να προεξάρχει, πλέον εκείνος, της Ιεράς Ακολουθίας.
Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας και Αποστολικός Τοποτηρητής του Αποστολικού Βικαριάτου της Θεσσαλονίκης π. Γεώργιος Αλτουβάς παρέδωσε τον διορισμό του ως Αρχιεπισκόπου Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας, στον Διάκονο Δημήτριο Αλτουβά για να τον παρουσιάσει στον κλήρο και τον λαό και ο Διάκονος αφού παρουσίασε την Παπική Βούλα την ανάγνωσε μεγαλοφώνως:
«Φραγκίσκος Επίσκοπος, Δούλος των Δούλων του Θεού, προς το αγαπητό τέκνο Γεώργιον Αλτουβάν, εκλεγμένον Αρχιεπίσκοπον Μητροπολίτην Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας, και Αποστολικόν Τοποτηρητήν Θεσσαλονίκης, ασπασμόν και Αποστολικήν Ευλογίαν. Μέγας και πολύτιμος θησαυρός είναι ο Σταυρός, δι’ αυτού έγιναν σ’ εμάς πολλές ευεργεσίες, τόσο πολλές όσο και εκείνες που κατορθώθηκαν με τα θαύματα και παθήματα του Χριστού. Ας φέρουμε λοιπόν τον σταυρό της αποστολικής διακονίας προς δόξαν και ύψωσιν του ιδίου Χριστού, στον οποίον αποτίθεται η υπόθεση της σωτηρίας μας. (βλ. Ανδρέου Κρήτης, Λόγος 10ος). Γι’ αυτό, ωθούμενοι από μέριμνα και πιεζόμενοι από ποιμαντικό ζήλο, εμπνεόμενοι από την πατρική φροντίδα του Ποιμένος, για το καλό των ψυχών του ποιμνίου της Κερκύρας, της Ζακύνθου και της Κεφαλληνίας καθώς και του Αποστολικού Βικαριάτου της Θεσσαλονίκης, το οποίο ποίμνιο, ορφανό από Ποιμένα, μετά την παραίτηση του Σεβασμίου Αδελφού μας Ιωάννου Σπιτέρη, φραγκισκανού καπουκίνου, περιμένει νέον Ιεράρχη και Οδηγό για τη ζωή της Εκκλησιαστικής Επαρχίας. Αυτό το καθήκον, αγαπητό τέκνο, θεωρήσαμε καλό να το αναθέσουμε σ’ εσένα, ο οποίος, κοσμούμενος με τις αρετές της μέριμνας και της πίστεως, των ηθών, της ευσεβείας, προικισμένος με ανθρωπιστικά και ιερατικά χαρίσματα, θα είσαι ικανός να ποιμάνεις αυτό το ποίμνιο. Γι’ αυτό, αφού ακούσαμε τη γνώμη της Συνόδου για τις Ανατολικές Εκκλησίες, με το πλήρωμα της Αποστολικής Μας εξουσίας, σε καθιστούμε Αρχιεπίσκοπο Μητροπολίτη Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας, και συγχρόνως Αποστολικό Τοποτηρητή Θεσσαλονίκης με όλα τα προβλεπόμενα από τους ιερούς Κανόνες δικαιώματα και υποχρεώσεις. Δύνασαι να λάβεις την εις επίσκοπον Χειροτονίαν εκτός Ρώμης, όπου θελήσεις, από καθολικό Επίσκοπο, τηρώντας τις διατάξεις για τη θεία λατρεία, αφού προβείς σε ομολογία πίστεως και σε όρκο πιστότητος προς Εμάς και τους Διαδόχους Μας, σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Αυτό το διάταγμά Μας θέλουμε να το γνωστοποιήσεις στον κλήρο και στους πιστούς, οι οποίοι, όταν το λάβουν, αγαπώντας σε ως πατέρα και δεχόμενοι ως φύλακα, όπως σώθηκαν με τον σταυρό του Μονογενούς Υιού του Θεού, έτσι να χαίρουν με ειρήνη και ευσπλαχνία, οι οποίες απορρέουν από αυτόν. Εδόθη στη Ρώμη, στο Λατερανό, την δεκάτη τετάρτη του μηνός Σεπτεμβρίου, του έτους Κυρίου δύο χιλιάδες είκοσι, ογδόου της Ποντιφικής Διακονίας Μας. Φραγκίσκος, Επίσκοπος Ρώμης.
Το εκκλησίασμα τότε αναφώνησε «Άξιος» και χειροκρότησε το νέον Επίσκοπο.
Στην Ομιλία του, μετά την ανάγνωση του Αγίου Ευαγγελίου, από τον Διάκονο Δημήτριο, ο νέος Αρχιεπίσκοπος απευθύνθηκε για πρώτη φορά στο ποίμνιό του λέγοντας:
«”Τους έκανα γνωστό το όνομά σου και θα συνεχίσω να το κάνω γνωστό, ώστε η αγάπη με την οποία με αγάπησες να είναι μέσα τους και εγώ να είμαι μαζί τους” (Ιω 17,26).
Η εκπαίδευση του Πρεσβυτέρου στην Καθολική Εκκλησία περιλαμβάνει τόσο τη θεολογική κατάρτιση του υποψηφίου στην Ιεροσύνη, όσο και τη διάπλαση της συνείδησης του με την προσευχή, τη μετάνοια και την αγαθοεργία ώστε να καταστεί ευαίσθητη και υπεύθυνη στα καθήκοντα της Ιερατικής διακονίας. Πλησιάζοντας, λοιπόν, στο τέλος αυτής της προετοιμασίας το έτος 1998 θυμάμαι τον εαυτό μου να περιμένει εκείνη την ευλογημένη ημέρα της ιερής Χειροτονίας και γεμάτος ενθουσιασμό να ονειρεύεται την ποιμαντική εκείνη δράση που με τη χάρη και το έλεος του Θεού θα έδινε νέα πνοή στο έργο της Εκκλησίας. Εκείνο που πάντοτε με γοήτευε ήταν η εικόνα του Χριστού Καλού Ποιμένα ο οποίος, από θεία αγάπη, όχι μόνο αναζητά το χαμένο πρόβατο, αλλά μόλις το βρει το τοποθετεί στους ώμους του και το μεταφέρει σε ασφαλές περιβάλλον και από θεία αγάπη θυσιάζει τη ζωή του για τα πρόβατά του. Στο τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας μου ένας πνευματικός γέροντας είχε αναφέρει κάτι το οποίο έμελλε να αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στη μετέπειτα πνευματική μου πορεία ως Πρεσβύτερος. Είχε πει το εξής: “Μόλις τελειώσετε και βγείτε έξω από αυτή την ιερατική σχολή θα συναντήσετε ανθρώπους εξυπνότερους από εσάς και αγιότερους από εσάς.”
Ποτέ δεν ξέχασα αυτά τα λόγια και αγωνίστηκα και αγωνίζομαι να ζω και να εργάζομαι ταπεινά, γιατί άξιους μας καθιστά ο Θεός με την αστείρευτη αγάπη Του. Με τον ίδιο ενθουσιασμό βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας και με την βαθιά επιθυμία να αγωνιστώ να ακολουθήσω τον Ιησού Χριστό Καλό Ποιμένα και να μιμηθώ το παράδειγμά Του. Η πίστη και η αγάπη μας σ’ Εκείνον μάς ωθεί να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο ως αδέλφια και ανοίγει την οδό να αναζητούμε να ενισχύουμε τον σύνδεσμο της ειρήνης με καλοσύνη και αμοιβαία αγάπη. Εκείνος είναι το Άλφα και το Ωμέγα, η Αρχή και το Τέλος· Εκείνος είναι το λαμπερό πρωινό αστέρι χάρη στον οποίο ο άνθρωπος βρίσκει τον προσανατολισμό του προς τον ουράνιο Πατέρα εν Πνεύματι Αγίω. Αυτό το Πνεύμα το Άγιο φλογίζει τις καρδιές μας, όπως έκανε και με τον Άγιο Στέφανο, ο οποίος έδωσε την ύψιστη μαρτυρία για τον Χριστό κοιτάζοντας εκείνους που τον λιθοβολούσαν όχι με οργή ούτε με έχθρα αλλά με έλεος και συγχώρεση. Φλογίζει τις καρδιές μας, γιατί θέλει η αιώνια δόξα Του να βρει θέση στον καθένα μας, ώστε η ενότητα να είναι το ορατό σημείο της αγάπης μεταξύ μας και της δικής Του παρουσίας μέσα μας. Προς αυτή την κατεύθυνση εργάστηκαν ανιδιοτελώς και με αυταπάρνηση τόσο ο Σεβασμιότατος Αντώνιος Βαρθαλίτης όσο και ο Σεβασμιότατος Ιωάννης Σπιτέρης και προς αυτή την ίδια κατεύθυνση θέλω κι εγώ να εργαστώ για τη δόξα του Θεού και για το καλό της Εκκλησίας του Χριστού.
Ο Σεβασμιότατος Ιωάννης με προσωπικό κόπο και με τη βοήθεια άξιων συνεργατών τόσο κληρικών όσο και λαϊκών κατάφερε να αφήνει, σήμερα, σ’ εμένα μια μεγάλη παρακαταθήκη που περιλαμβάνει πολλούς τομείς της θρησκευτικής και της πολιτιστικής ζωής αυτού του ευλογημένου τόπου, της Κέρκυρας, όσο και των υπολοίπων περιοχών των οποίων μου ανατέθηκε η ποιμαντική φροντίδα. Διαβάζοντας την ιστορία αυτού του πανέμορφου νησιού αλλά και των αδιάλειπτων αγώνων των κατοίκων του μόνο θαυμασμό μπορεί να νιώσει κανείς για τη λαμπρή εξέλιξη και πρόοδο που επετεύχθη. Για έναν άνθρωπο της πόλης και μάλιστα μιας χαοτικής μεγαλούπολης όπως η Αθήνα ο ερχομός μου κοντά σας σηματοδοτεί μια καινούρια αρχή στη ζωή μου. Κι άλλες φορές χρειάστηκε να αλλάξω περιβάλλον και να επαναπροσδιορίσω τα δεδομένα της ζωής μου, είτε λόγω σπουδών, είτε λόγω των ενοριακών μου μεταθέσεων και ευθυνών όμως πάντοτε επιδίωξα να προσφέρω με ζήλο το καλύτερο δυνατό. Αυτό επιθυμώ να συνεχίσω να κάνω για το καλό όλων και εμπιστεύομαι τη διακονία μου ως Επίσκοπος στην Παναγία μητέρα μας η οποία με μητρική αγάπη και στοργή, ακούραστα, φροντίζει για τα ανά τον κόσμο παιδιά της. Κάποιος ίσως περιμένει να ακούσει ποιο είναι το σχέδιο δράσης μου ή το πρόγραμμα της Επισκοπικής μου θητείας. Εκείνο, όμως, που όλοι γνωρίζουμε είναι ότι ένας ποιμαντικός σχεδιασμός ή προγραμματισμός διαμορφώνεται και εκπονείται μέσα από την επαφή και τον διάλογο με τις τοπικές κοινότητες και τους θεσμούς, ακούγοντας τους προβληματισμούς και τις ανάγκες των ανθρώπων και αναζητώντας από κοινού να οικοδομήσουμε κάτι καινούριο και όμορφο επάνω σε σταθερές βάσεις.
Παραλαμβάνω, λοιπόν, ένα έργο στο οποίο όλοι σας έχετε προσφέρει και προσφέρετε ατομικό χρόνο και κόπο. Θαυμάζω ειλικρινά όσα έχετε δημιουργήσει και εύχομαι κι εγώ στο πλαίσιο των δυνατοτήτων και ικανοτήτων μου και πάντοτε με τη βοήθεια του Θεού να ανταποκριθώ και να συμπληρώσω κι εγώ κάτι σε αυτή τη συνολική προσπάθεια. Μέσα στο μεγάλο έργο το οποίο μέχρι σήμερα η εργατικότητά και η αφοσίωσή σας Σεβασμιότατε Ιωάννη ανέδειξε νιώθω πραγματικά μικρός, αλλά ομολογώ με τα ίδια λόγια του Αποστόλου Παύλου προς Φιλιππησίους ότι “πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ” (Φιλ 4,13). Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά μαζί με άλλους αγίους, πρωτίστως, τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο οι οποίοι έφεραν το Ευαγγέλιο στους Σλαβικούς λαούς. Οι άγιοι αυτοί, που ήταν δύο αδέλφια από τη Θεσσαλονίκη, το 1980 ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’ τους ανακήρυξε πολιούχους της Ευρώπης μαζί με τον Άγιο Βενέδικτο τονίζοντας ακόμη περισσότερο τις χριστιανικά θεμέλια τ αυτής της μεγάλης οικογένειας που με αλληλεγγύη καλείται να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες προκλήσεις. Θέλω λοιπόν να ολοκληρώσω αυτή τη σκέψη μου με μια προσευχή του Αγίου Κύριλλου:
“Κύριε, Θεέ μου, Εσύ που δημιούργησες όλες τις τάξεις των αγγέλων και τα άσωμα πνεύματα, Εσύ που δημιούργησες τους ουρανούς και έκανες σταθερή τη γη και σχημάτισες από το τίποτα όλα όσα υπάρχουν, Εσύ που πάντοτε ακούς εκείνους που κάνουν το θέλημά Σου και Σε σέβονται και υπακούν στις εντολές Σου· άκου την προσευχή μου και κράτησε στη πίστη το ποίμνιό σου, στη κεφαλή του οποίου έθεσες εμένα, τον ανάξιο υπηρέτη Σου.
Κάνε την Εκκλησία Σου να αυξάνει και συγκέντρωσε όλους στην ενότητα.
Εξαγίασε το λαό σου και κατάστησε τον ομόψυχο στην αληθινή πίστη και τη σωστή ομολογία, και ενέπνευσε τον Λόγο Σου στις καρδιές. Πράγματι, είναι δώρο δικό Σου να μας έχεις επιλέξει να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού Σου, να παροτρύνουμε τους αδελφούς σε καλά έργα και να εκτελούν ό,τι Σου είναι ευάρεστο.
Αυτούς που μου έδωσες, καθοδήγησέ τους με το ισχυρό Σου χέρι, προστατέψτε τους κάτω από τη σκιά των πτερύγων Σου, έτσι ώστε όλοι να επαινούν και να δοξάζουν το όνομά Σου ως Πατέρας και Υιός και Άγιο Πνεύμα. Αμήν».
Η Θεία Λειτουργία συνεχίστηκε σύμφωνα με τον κανονικό τύπο έως και τη Δέηση του Μετακοινωνικού. Τα μέρη της Θείας Λειτουργίας έψαλλε η άρτια προετοιμασμένη Χορωδία του Καθεδρικού Ναού, υπό τη διεύθυνση του κ. Γιάννη Σουέρεφ, με τον κ. Αιμίλιο Ζαμίτ πάντα στο εκκλησιαστικό όργανο.
Στο τέλος της τελετής, αναγνώστηκαν μεγαλοφώνως από τον Γραμματέα της Αρχιεπισκοπής κύριο Σπύρο Π. Γαούτση, περίληψη από τα τρέχοντα πρακτικά και υπεγράφησαν από τον Σεβασμιώτατο π. Γεώργιο Αλτουβά, Αρχιεπίσκοπο Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας και Αποστολικό Τοποτηρητή του Αποστολικού Βικαριάτου της Θεσσαλονίκης, από τον Αρχιεπίσκοπο πρώην Κερκύρας Σεβασμιώτατο Ιωάννη, από τον Αποστολικό Νούντσιο στην Ελλάδα Σεβασμιώτατο Savio Hon Tai – Fai και από τον Εφημέριο του Ιερού Καθολικού Μητροπολιτικού Ναού π. Μάριο Ρήγο.
Με το πέρας της Τελετής ο Αποστολικός Νούντσιος στη χώρα μας, Σεβασμιώτατος Savio Hon Tai – Fai, απευθύνθηκε με λόγια πατρικά προς το νέον Επίσκοπο, ευχόμενος καλή συνεργασία και επιτυχία στο δύσκολο ποιμαντικό και ιεραποστολικό έργο που αναλαμβάνει. Ανέφερε μεταξύ άλλων ο Πρέσβης της Αγίας Έδρας στη χώρα μας: «Δύο βιβλικές εικόνες έρχονται τώρα στο νου μου. Η μία είναι της παραβολής του θερισμού, και η άλλη είναι οι Μακαρισμοί του Ιησού στην επί του όρους ομιλία. Ο θερισμός σημαίνει τον κόσμο στον οποίο το σχέδιο της σωτηρίας του Θεού αναπτύσσεται μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Σήμερα, δυστυχώς, πολλοί από εμάς ξεχνάμε τον Θεό και η κοινωνία πλήττεται από το σκοτάδι της αδιαφορίας, της απληστίας αλλά και από διάφορες επιδημίες. Ωστόσο, ο θερισμός είναι ακόμα πολύς, γιατί βαθιά σε πολλές καρδιές, υπάρχει μια έντονη αναζήτηση της παρουσίας του Θεού. Μια λαχτάρα για αγάπη, δικαιοσύνη και ειρήνη. Γι ‘αυτό, προσευχόμαστε στον Κύριο του θερισμού να στείλει τους εργάτες Του, ώστε να φέρουν στους ανθρώπους το φως του Ιησού, το φως της αλήθειας και της ελπίδας, που θα θεραπεύσει τις πληγωμένες καρδιές. Ας ευχαριστήσουμε τον Κύριο που μέσω των προσευχών μας αποστέλλεται ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος σε αυτήν τη χριστιανική κοινότητα και ηγείται του έργου του ευαγγελισμού, με το λόγο του αλλά και τη δράση του. Είμαστε όλοι εδώ για να τον υποστηρίξουμε».
Ακολούθως το λόγο έλαβε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ.κ. Νεκτάριος ο οποίος, συνοδευόμενος από το διάκο του, προσέφερε στον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο έναν επιστήθιο σταυρό και μία βαρύτιμη εικόνα με τα θαύματα του πολιούχου Κερκύρας Αγίου Σπυρίδωνα. Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Με ιδιαίτερη χαρά παραβρίσκομαι σήμερα στην τελετή της ενθρονίσεως και της επισήμου αναλήψεως της διακονίας σας. Έρχεστε στον τόπο του Αγίου Σπυρίδωνος. Εδώ υπάρχει μακρά ιστορία της παρουσίας της χριστιανικής πίστεως και παραδόσεως. Στον τόπο αυτό οι όποιες ιστορικές και θεολογικές διαφορές δεν εμπόδισαν τους χριστιανούς να πορεύονται με αγάπη και αλληλοκατανόηση… Θέλουμε λοιπόν να πιστεύουμε ότι θα συνεχίσουμε αυτό το δρόμο από κοινού και στη δική σας ποιμαντορία. Είστε νέος, καλλιεργημένος, με διάθεση να διακονήσετε το ποίμνιό σας, το οποίο συμπλέκεται με το δικό μας, ιδίως στις μικτές οικογένειες. Είναι πολυτέλεια να αφήνουμε ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες συνεργασίας για τα κοινωνικά προβλήματα, την φτώχια, την ανεργία, την βία κάθε μορφής, που δεν γνωρίζει από δόγματα και θρησκείες, χρειάζεται όμως και μία από κοινού πορεία αντιστάσεως στην άρνηση του εκκοσμικευμένου φρονήματος να αναγνωρίσει την χριστιανική πίστη ως στοιχείο ζωής για τις ψυχές των ανθρώπων και να εκφράσει αυτή την αναγνώριση έμπρακτα, σεβόμενη το δικαίωμα στη λατρεία, το δικαίωμα στη διάσωση της χριστιανικής ταυτότητας, το δικαίωμα στην μαρτυρία της αγάπης…».
Ακολούθως, εκ μέρους του Κλήρου, των Μοναχών και των πιστών της εκκλησιαστικής μας επαρχίας ο Εφημέριος του Καθεδρικού Ναού π. Μάριος έλαβε το λόγο, καλωσορίζοντας τον νέον Επίσκοπο και μεταξύ άλλων είπε: «Σας ευχαριστούμε Σεβασμιώτατε για τον ερχομό σας ανάμεσά μας. Κάποιοι από εμάς ήδη σας γνωρίζουμε και σας αγαπούμε, άλλοι πολλοί ανυπομονούν να σας γνωρίζουν, να σας ακούσουν και να διδαχθούν, να κατηχηθούν με το Λόγο του Ευαγγελίου από σας, αλλά κυρίως να διαπιστώσουν την πατρική και αδελφική σας αγάπη. Έρχεστε ως διάδοχος των Αποστόλων, για να μας στηρίξετε στην πίστη, στην ενότητα και στην αγάπη, να μας συγκεντρώσετε γύρω από τον Καλό Ποιμένα Χριστό και σας διαβεβαιώνουμε, όλοι εμείς οι ιερείς, οι ιερομόναχοι, οι διάκονοι και όλοι οι πιστοί πως με τη βοήθεια του Θεού, θα είμαστε συνεργάτες στο καλό και δύσκολο αυτό έργο. Όπως είχε πει ο Άγιος Πατέρας Πάπας Φραγκίσκος απευθυνόμενος σε μία ομάδα Επισκόπων το Μάρτιο του 2015 “ο Επίσκοπος είναι η αρχή της ενότητας στην Εκκλησία, αλλά αυτό δε μπορεί να συμβεί χωρίς τη Θεία Ευχαριστία: ο Επίσκοπος δεν συγκεντρώνει τους ανθρώπους γύρω από το πρόσωπό του ή τις δικές του ιδέες, αλλά γύρω από τον Χριστό παρόντα στο Λόγο του και στο Μυστήριο του Σώματος και του Αίματός Του”».
Τον λόγο ακολούθως έλαβε η Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων κα. Ρόδη Κράτσα Τσαγκαροπούλου και η Δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας και διαποντίων Νήσων κα. Μερόπη Σπυριδούλα Υδραίου, οι οποίες με θερμά λόγια αναφέρθηκαν στην έντονη κοινωνική παρουσία της Καθολικής Αρχιεπισκοπής στην Κέρκυρα, στην παρακαταθήκη του απερχόμενου Αρχιεπισκόπου και στη βεβαιότητα πως με τον νέο Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο θα εγκαινιάσουν μία νέα εποχή συνεργασίας σε κάθε κοινωνικό, πολιτιστικό κ.α. επίπεδο.
Παρόντες στην Ιερή Τελετή ήταν επίσης οι Βουλευτές Κερκύρας Σωτήριος Γκίκας, Αλέξανδρος Αυλωνίτης και Δημήτριος Μπιάγκης, αλλά και ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας κ. Δημήτριος Μεταλληνός. Δυστυχώς οι περιορισμοί που επέβαλλαν οι διατάξεις για τις συναθροίσεις των ατόμων σε κλειστούς χώρους, για την αποφυγή της διασποράς του κορωνοϊού, δεν επέτρεψαν στην Αρχιεπισκοπή να προσκαλέσει ή να επιτρέψει την είσοδο σε πολύ περισσότερους εκπροσώπους των θρησκευτικών, πολιτικών, στρατιωτικών κ.α. θεσμικών αρχών, αλλά και πολλών πιστών που αρκέστηκαν στη δυνατότητα να παρακολουθήσουν, ζωντανά, την όμορφη αυτή τελετή από την τοπική τηλεόραση και τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η Τελετή ολοκληρώθηκε με την απόλυση και με τους παρισταμένους να σπεύδουν να χαιρετίσουν τον απερχόμενο Αρχιεπίσκοπο Ιωάννη και να ευχηθούν καλή και γόνιμη ποιμαντορία στο νέο Αρχιεπίσκοπο της Καθολικής Εκκλησίας στα Ιόνια Νησιά, στην Ήπειρο, στη Μακεδονία, στη Θράκη και στη Θεσσαλία Γεώργιο Αλτουβά.
Εδόθη στην Κέρκυρα τη 14η Φεβρουαρίου του Σωτηρίου έτους 2021, έκτη Κυριακή της κοινής περιόδου του έτους, Εορτή των Αγίων αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου, Ευαγγελιστών των Σλάβων και προστατών της Ευρώπης, από τη Γραμματεία της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Κερκύρας, Ζακύνθου & Κεφαλληνίας.
