Την Κυριακή 22 Ιουλίου τελέστηκε στον Μητροπολιτικό μας Ναό στη Νάξο Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο π. Νικόλαο και μαζί του συλλειτούργησαν ο εφημέριος του Μητροπολιτικού ναού Παν/τατος π. Εμμανουήλ Ρεμούνδος, ο εφημέριος Πατρών π. Μάρκος Βιδάλης και ο εφημέριος Μυκόνου και Πάρου π. Ριχάρδος Ταρασκεβιτς.
 |
Η συμμετοχή του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη και εντυπωσιακή η συμμετοχή των παιδιών του κατηχητικού, τα οποία ντυμένα με τους λευκούς χιτώνες της πρώτης Κοινωνίας και του Χρίσματος στόλιζαν το ιερό. Η συμμετοχή επίσης των κοριτσιών της κατασκήνωσης της Αδελφής Θηρεσίας έδωσαν ένα ιδιαίτερο τόνο νιότης και αισιοδοξίας σε μια εποχή που όλα αμφισβητούνται και η εκκοσμίκευση έχει κάνει παντού αισθητή την παρουσία της ακόμη και στους ναούς μας και δυστυχώς με την δική μας ανοχή. Στη Θεία Λειτουργία συμμετείχε επίσης μια τριακονταμελής αντιπροσωπεία του Συνδέσμου Ελλήνων Καθολικών Σύρου, οποίος ξέρει να χρησιμοποιεί για τα μέλη του το τερπνόν και για τους άλλους το ωφέλιμο με την ευπρεπή και διακριτική παρουσία των μελών του στις θρησκευτικές εκδηλώσεις.
Παρούσες και οι Αρχές του νησιού με επικεφαλής τον Δήμαρχο Νάξου και μικρών Κυκλάδων κ. Μαργαρίτη, τον πρώην Δήμαρχο κ. Κόκκοτα και τον Πρόεδρο του Δημοτικού διαμερίσματος Νάξου κ. Συμεώνογλου.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στην Εκκλησία και είπε:
Η Εκκλησία στην πορεία της πάνω στη γη έχει λάβει από τον Ιησού δύο πολύ σημαντικές εντολές. Η πρώτη είναι να τεμαχίζει τον άρτο για να τρέφεται και να ενισχύεται στη ζωή της και στην αποστολή της, και η δεύτερη εντολή είναι να τεμαχίζεται η ίδια, μαζί με το Χριστό για τη σωτηρία της.
Να τεμαχίζεται ιδιαίτερα προς χάριν των αδυνάτων, των φτωχών, των ανήμπορων, των προσφύγων και μεταναστών, εκείνων που οι ίδιοι οι άνθρωποι πετούν στο περιθώριο της ζωής και της ανθρώπινης κοινωνίας. Αυτούς που ο ίδιος ο Χριστός πλησίασε, αγκάλιασε, φρόντισε, ταύτισε με τον εαυτόν του και τους αποκάλεσε μικρούς αδελφούς.
Ο Ιησούς στο τελευταίο δείπνο έλαβε τον άρτο, τον έδωσε στους μαθητές του και τους είπε: «αυτό είναι το σώμα μου, μετά πήρε το ποτήριο, τους το έδωσε και τους είπε: «Αυτό είναι το ποτήριο του αίματός μου» και ολοκλήρωσε λέγοντας: και εσείς να κάνετε το ίδιο στην ανάμνησή μου.
Για εμάς τους Χριστιανούς δεν αρκεί να τελούμε το Μυστήριο της Ευχαριστίας και να πλησιάζουμε στην Αγία Κοινωνία, οφείλουμε να δημιουργούμε και την κοινωνία αγάπης μεταξύ όλων των ανθρώπων, γιατί «ο Θεός αγάπη εστί».
Η Ευχαριστία δεν είναι προσωπική υπόθεση, αλλά κοινωνική, είναι υπόθεση της Εκκλησίας. Η Ευχαριστία δεν μπορεί να συνυπάρχει με τον ατομικισμό ή χειρότερα τον εγωισμό. Η Ευχαριστία απαιτεί συμμετοχή, αγάπη, μοιρασιά, φιλανθρωπία, τέλεια κοινωνία. Δεν μπορούμε να λαβαίνουμε το σώμα και το αίμα του Χριστού και να αποφεύγουμε τους αδελφούς μας που αποτελούν το σώμα του Χριστού. Για εμάς τους Χριστιανούς, αδελφοί μας δεν είναι μόνο οι εξ αίματος ή εξ αγχιστείας συγγενείς μας, οι ομοεθνείς μας ή ομόδοξοί μας. Αδελφός μας και αδελφή μας είναι ο κάθε άνθρωπος και πολύ περισσότερο ο κάθε χριστιανός. Γι’ αυτό και ψευδόμαστε και αυταπατόμαστε, όταν λέμε πως αγαπούμε το Θεό που δεν βλέπουμε, ενώ δεν αγαπούμε τους ανθρώπους που βλέπουμε.
Δεν φθάνει και δεν σώζει η λατρεία μας, όταν γίνεται μόνο με τα χείλη μας. Πρέπει να συμμετέχει και η καρδιά μας που ξέρει ν’ αγαπά, γιατί είναι πλασμένη κατ’ εικόνα του Θεού που είναι Αγάπη.
Η τέλεση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας δεν μας προσφέρει μόνο τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε μία στενή σχέση μαζί με τον Χριστό, αλλά μας δεσμεύει να δημιουργούμε και μία κοινωνία αγάπης μεταξύ των αδελφών. Το μυστήριο της Ευχαριστίας μας καθιστά Εκκλησία, Σώμα Χριστού και εμείς καθιστούμε παρόντα τον Χριστό μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία. Αυτό θα συμβολίσει και η σημερινή λιτάνευση του Χριστού, κάτω από τον καθαγιασμένο Άρτο στους δρομίσκους αυτής της ιστορικής πόλης και του γραφικού κάστρου.
Αδελφοί μου και αδελφές μου: εσείς, οι μόνιμοι κάτοικοι της Νάξου, αλλά και εσείς που ήλθατε να περάσετε λίγες μέρες ξεκούρασης σ’ αυτό το νησί, εσείς όλοι γνωρίζετε πως εδώ, σ’ αυτό το νησί, από αιώνες συμβιώνουμε αρμονικά και συνεργαζόμαστε αδελφικά, χριστιανοί που ανήκουμε σε δύο διαφορετικά χριστιανικά δόγματα της Μίας όμως Πίστεως του Χριστού.
Διατηρούμε με σεβασμό, αλλά χωρίς φανατισμό, τις διαφορετικές μας λειτουργικές παραδόσεις. Χρησιμοποιούμε ο κάθε ένας το δικό του πλούσιο τυπικό για την τέλεση της Θείας Λατρείας. Εκδηλώνουμε την κοινή μας πίστη στο Χριστό με διαφορετικούς, αλλά και συμπληρωματικούς τρόπους, και μαζί υπηρετούμε τον άνθρωπο με έργα αγάπης. Οι δύο αδελφές Εκκλησίες Καθολική και Ορθόδοξη, τον ίδιο άρτο τεμαχίζουν, το ίδιο ποτήριο ευλογούν αλλά δυστυχώς όχι ακόμη από κοινού.
Όμως προσευχόμαστε και εργαζόμαστε για τον ερχομό αυτής της ευλογημένης ημέρας. Και καθημερινά διαπιστώνουμε πως αν όχι μόνο εργαζόμαστε αλλά και συνεργαζόμαστε, τότε θα επισπεύσουμε την εκπλήρωση της επιθυμίας του Χριστού «ίνα πάντες εν ώσι». Αυτό ευχόμαστε και γι’ αυτό ιδιαίτερα σήμερα προσευχόμαστε. Αμήν.
Μετά τη θεία Λειτουργία έγινε η λιτάνευση του Σώματος του Χριστού κάτω από τα είδη του καθαγιασμένου άρτου, στους γραφικούς δρομίσκους του Κάστρου Νάξου. Η λιτάνευση στάθμευσε στο ιστορικό Παρεκκλήσιο της Αμιάντου Συλλήψεως (Καπέλα), όπου δόθηκε η ευλογία με το Πανάχραντο Μυστήριο και στη συνέχεια επανέκαμψε στον Μητροπολιτικό Ναό όπου και δόθηκε και πάλι η ευλογία και η απόλυση.
Η συμμετοχή της χορωδίας του Ναού και η παρουσία της φιλαρμονικής του Δήμου Νάξου συνέβαλαν στην λαμπρότητα της Θείας Λειτουργίας και της Λιτάνευσης της Αγίας Δωρεάς του Κυρίου.
Με την ολοκλήρωση της όλης Ιεροτελεστίας ο Αρχιεπίσκοπος δεξιώθηκε την Εκκλησία στην αίθουσα υποδοχής του Αρχιεπισκοπικού οίκου.
Ευχάριστη έκπληξη κατά τη φετινή πανήγυρη της Αγίας Δωρεάς ήταν η δυνατότητα που τώρα προσφέρει η Αρχιεπισκοπή μας με την κατασκευή ενός ανελκυστήρα στην πρώην Μονή Ουρσουλινών που ανακαινίζει και μετατρέπει σε Ποιμαντικό-Πνευματικό – Πολιτιστικό Κέντρο Νάξου «Αγία Ούρσουλα» και όσους επιθυμούν από την οδό Αγίου Μαρτίνου, όπου φθάνει αυτοκίνητο και μέχρι την κορυφή του Κάστρου.
