«Κανείς δεν θα χαθεί»: ένα μήνυμα ελπίδας
Ένα μήνυμα που αναβλύζει από την αναγγελία της Ανάστασης και την εμπιστοσύνη ότι ο Θεός δεν ξεχνά κανένα από τα αγαπημένα Του παιδιά. Ο καθένας καλείται με το όνομά του από τη φωνή του Ιησού, μια φωνή που «έρχεται από το μέλλον» και μας ελευθερώνει από το αίσθημα αδυναμίας «με το οποίο κινδυνεύουμε να εγκαταλείψουμε τη ζωή».
Χθες, Κυριακή 2 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης όλων των πιστών κεκοιμημένων, τα λόγια του Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ αντηχούν ως πρόσκληση να σιγήσει ο καθημερινός θόρυβος και να θυμηθούμε εκείνους που δεν είναι πια σωματικά μαζί μας.
Από το παράθυρο του Αποστολικού Οίκου στο Βατικανό, ο Πάπας απευθύνθηκε στους πιστούς που είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, ευχόμενος «η επίσκεψη στο κοιμητήριο —όπου η σιωπή διακόπτει τον πυρετό της καθημερινότητας— να είναι για όλους μας μια πρόσκληση στη μνήμη και στην προσμονή».
Ο ασταθής καιρός εντείνει τη νοσταλγία· καθένας έχει έναν αγαπημένο που θα ήθελε να αγκαλιάσει ξανά, να κρατήσει σφιχτά μέσα σε μια υπόσχεση αιωνιότητας.
Η φωνή του Ιησού έρχεται από το μέλλον
Ο πόνος του αποχωρισμού, όμως, για τον χριστιανό είναι μόνο προσωρινός, μέσα στη βεβαιότητα της ανάστασης. «Προσδοκώ ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος», επανέλαβε ο Πάπας τα λόγια του Πιστεύω, προσθέτοντας: «Μνημονεύουμε, λοιπόν, το μέλλον. Δεν είμαστε κλεισμένοι στο παρελθόν, στα δάκρυα της νοσταλγίας. Ούτε σφραγισμένοι στο παρόν, σαν μέσα σε τάφο. Η οικεία φωνή του Ιησού ας μας φτάσει όλους, γιατί είναι η μόνη που έρχεται από το μέλλον».
Η φωνή αυτή, από έναν χρόνο που ακόμη δεν έχει έρθει, είναι η φωνή του Ιησού, που με τη βεβαιότητα της Ανάστασης «μας καλεί με το όνομά μας, μας ετοιμάζει τόπο, μας ελευθερώνει από το αίσθημα αδυναμίας με το οποίο κινδυνεύουμε να παραιτηθούμε από τη ζωή».
Να μη χαθεί κανείς για πάντα
Η νίκη επί του θανάτου είναι μια προοπτική που, στις πρώτες μέρες του Νοεμβρίου, φωτίζει το πεπρωμένο καθενός μας, τόνισε ο Ποντίφικας, υπενθυμίζοντας τα λόγια του Ιησού στο Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο: «Αυτή είναι η θέληση Εκείνου που με έστειλε: να μη χαθεί κανέναν απ’ όσους μου έχει δώσει, αλλά να τον αναστήσω την έσχατη ημέρα».
Αυτό είναι το κέντρο της θεϊκής μέριμνας: να μη χαθεί κανείς για πάντα, να έχει ο καθένας τη δική του θέση και να λάμψει μέσα στη μοναδικότητά του.
Κάθε άνθρωπος είναι ένας ολόκληρος κόσμος
Το μυστήριο αυτό εορτάστηκε προχθές, κατά τη Γιορτή των Πάντων Αγίων, μια «κοινωνία αγίων» που διευρύνει τη ζωή του Θεού σε όλες τις θυγατέρες και τους υιούς που θέλησαν να μετάσχουν σε αυτήν. Ταυτόχρονα, εκφράζει την βαθιά επιθυμία που είναι γραμμένη στην καρδιά κάθε ανθρώπου, την ανάγκη για αναγνώριση, προσοχή και χαρά.
Με την Ανάμνηση όλων των πιστών κεκοιμημένων, το μυστήριο αυτό γίνεται ακόμη πιο κοντινό. Η θεϊκή φροντίδα «να μη χαθεί κανείς» γίνεται αισθητή μέσα μας κάθε φορά που ο θάνατος μάς φαίνεται να αφαιρεί για πάντα μια φωνή, ένα πρόσωπο, έναν ολόκληρο κόσμο, γιατί κάθε άνθρωπος είναι ένας κόσμος ολόκληρος.
Η μνήμη χαρίζει αξιοπρέπεια
Η σημερινή ημέρα, σημείωσε ο Πάπας Λέων, «είναι μια ημέρα που προκαλεί τη μνήμη του ανθρώπου, τόσο πολύτιμη και τόσο εύθραυστη».
Χωρίς τη μνήμη της ζωής, του θανάτου και της Ανάστασης του Ιησού «ο ανεκτίμητος θησαυρός κάθε ζωής παραδίδεται στη λήθη».
Αντίθετα, στη ζωντανή μνήμη του Χριστού, εμφανίζεται η άπειρη αξιοπρέπεια ακόμη και εκείνων που κανείς δεν θυμάται, ακόμη και όσων «η ιστορία φαίνεται να έχει διαγράψει».
Και πάλι, ο λίθος που απορρίφθηκε γίνεται ακρογωνιαίος λίθος.
Αυτό είναι το αναστάσιμο μήνυμα, ο λόγος για τον οποίο «οι χριστιανοί ανέκαθεν μνημονεύουν τους νεκρούς σε κάθε Θεία Ευχαριστία και έως σήμερα ζητούν να αναφέρονται τα ονόματα των αγαπημένων τους στην ευχαριστιακή προσευχή».
ΠΗΓΗ: Vatican news
+Νικόλαος,
Αρχιεπίσκοπος, πρώην Νάξου-Τήνου κλπ
