«Έχω ετοιμάσει μια ομιλία για να σας διαβάσω … δεν είναι τόσο μεγάλη, είναι επτά σελίδες [παρόλο που ήταν τρείς] … αλλά είμαι βέβαιος ότι μετά την πρώτη, οι περισσότεροι από εσάς θα κοιμηθείτε και έτσι δεν θα μπορώ επικοινωνήσω», αστειεύτηκε ο πάπας Φραγκίσκος, σημειώνοντας: «Πιστεύω ότι αυτό που θέλω να πω σε αυτή τη ομιλία θα γίνει καλά κατανοητό από την ανάγνωση της, με μελέτη».
Ο Άγιος Πατέρας συνέχισε την ομιλία του προς τα μέλη του οργανισμού της Αγίας Έδρας για τις επικοινωνίες κατά την ετήσια συνέλευσή τους (23-09-19), για να υπογραμμίσει πως πρέπει να είναι οι επικοινωνίες και πως όχι, τονίζοντας ιδιαίτερα την υπηρεσία της Αλήθειας.
Αλλά ας δούμε πως θα πρέπει να είναι αυτή η επικοινωνία μέσα από τα λόγια του Πάπα:
Η μαρτυρία
Όπως είπε ο Πάπας «ένα από τα πράγματα που δεν πρέπει να κάνετε είναι διαφήμιση. Δεν πρέπει να συμπεριφέρεστε σαν ανθρώπινες επιχειρήσεις που προσπαθούν να προσελκύσουν περισσότερους ανθρώπους … Για να χρησιμοποιήσω μια τεχνική λέξη: δεν πρέπει να προσηλυτίσετε. Θα ήθελα η επικοινωνία μας να είναι χριστιανική και όχι παράγοντας προσηλυτισμού. Δεν είναι Χριστιανικός ο προσηλυτισμός. Ο Βενέδικτος ΙΣΤ’ το είχε πολύ καθαρά: «Η Εκκλησία δεν μεγαλώνει με τον προσηλυτισμό, αλλά με την έλξη», δηλαδή με την μαρτυρία. Και η επικοινωνία μας πρέπει να είναι μαρτυρία. Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μόνο μία αλήθεια χωρίς καλοσύνη και ομορφιά· σταματήστε, μην το κάνετε. Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μια αλήθεια, αλλά χωρίς να εμπλακείτε, χωρίς να βεβαιώσετε αυτήν την αλήθεια με τη ζωή σας, με τη δική σας σάρκα, σταματήστε, μην το κάνετε. Υπάρχει πάντα η υπογραφή της μαρτυρίας σε κάθε ένα από τα πράγματα που κάνουμε. Μάρτυρες. Οι Χριστιανοί είναι μάρτυρες, δίνουν μαρτυρία. Αυτή είναι η διάσταση της “μαρτυρίας” του επαγγέλματός σας: να είμαστε μάρτυρες. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που θα ήθελα να σας πω». […]
Η μαγιά
Συνέχισε ο πάπας Φραγκίσκος: «Ένα άλλο θέμα είναι η παραίτηση, η οποία τόσο συχνά εισέρχεται στις καρδιές των χριστιανών. Ας δούμε τον κόσμο …: είναι ένας παγανιστικός κόσμος, και αυτό δεν είναι μια καινοτομία. Ο “κόσμος” ήταν πάντα σύμβολο της ειδωλολατρικής νοοτροπίας. Ο Ιησούς ζητά από τον Πατέρα, στο Μυστικό Δείπνο, να φυλάει τους μαθητές του έτσι ώστε να μην πέφτουν στον κόσμο και στα του κόσμου (Ιω 17: 12-19). Το κλίμα της κοσμικότητας δεν είναι κάτι νέο στον εικοστό πρώτο αιώνα. Ήταν πάντα ένας κίνδυνος, υπήρχε πάντα ο πειρασμός, ήταν πάντα ο εχθρός: η κοσμικότητα. Πατέρα, προστάτεψέ τους έτσι ώστε να μην πέσουν στον κόσμο, έτσι ώστε ο κόσμος να μην είναι ισχυρότερος από εκείνους. Και πολλοί, τους βλέπω, σκέφτονται: “Ναι, πρέπει να κλείσουμε λίγο, να είμαστε μια μικρή αλλά αυθεντική εκκλησία” – Είμαι αλλεργικός σε αυτές τις λέξεις: “μικρό αλλά αυθεντικό”: αν κάτι είναι αυθεντικό, δεν είναι απαραίτητο να το λέμε… Πρόκειται για μια απόσυρση στον εαυτό μας, με τον πειρασμό της παραίτησης. Υπάρχουν λίγοι από εμάς: αλλά όχι σαν εκείνους που αμύνονται επειδή είναι λίγοι και ο εχθρός είναι μεγαλύτερος σε αριθμό. Λίγοι σαν μαγιά, λίγοι σαν αλάτι: αυτή είναι η χριστιανική κλήση! Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να είμαστε λίγοι αριθμητικά και δεν πρέπει να σκεφτούμε: “Όχι, η Εκκλησία του μέλλοντος θα είναι Εκκλησία των εκλεκτών”: θα κινδυνεύαμε για άλλη μια φορά από την αίρεση των Εσσαίων. Και έτσι η χριστιανική αυθεντικότητα χάνεται. Είμαστε μια Εκκλησία των λίγων, αλλά ως μαγιά. Ο Ιησούς το είπε. Όπως το αλάτι. Η παραίτηση από την πολιτιστική ήττα -επιτρέψτε μου να το πω έτσι- προέρχεται από κακό πνεύμα, δεν προέρχεται από τον Θεό. Δεν είναι χριστιανικό πνεύμα, το παράπονο της παραίτησης. Αυτό είναι το δεύτερο πράγμα που θα ήθελα να σας πω: μην φοβάστε. Είμαστε λίγοι; Ναι, αλλά με επιθυμία για “αποστολή”, να δείξουμε στους άλλους ποιοι είμαστε. Με μαρτυρία. Και πάλι επαναλαμβάνω αυτή τη φράση του Αγίου Φραγκίσκου στους αδελφούς του, όταν τους έστειλε να κηρύξουν: “Να κηρύττετε το Ευαγγέλιο, και αν χρειαστεί, και με λόγια”. Αυτό είναι, η μαρτυρία στην πρώτη θέση».
Τα ουσιαστικά
«Για το τρίτο σημείο επιστρέφω σε κάτι που είπα νωρίτερα, στο οποίο είμαι ελαφρώς αλλεργικός», είπε ο πάπας Φραγκίσκος: «Αυτό είναι αυθεντικά χριστιανικό», «αυτό είναι πραγματικά έτσι». «Έχουμε πέσει στην κουλτούρα των επιθέτων και των επιρρημάτων, και έχουμε ξεχάσει τη δύναμη των ουσιαστικών. Αυτός που επικοινωνεί πρέπει να κάνει τους ανθρώπους να κατανοήσουν το βάρος της πραγματικότητας των ουσιαστικών που αντανακλούν την πραγματικότητα των ανθρώπων. Και αυτή είναι μια αποστολή της επικοινωνίας: η επικοινωνία της πραγματικότητας, χωρίς να την γλυκαίνουν με επίθετα ή επιρρήματα. Αυτό είναι “Χριστιανικό”: γιατί να πούμε “αυθεντικά Χριστιανικό”; Είναι Χριστιανικό! Το απλό γεγονός του ουσιαστικού “Χριστιανός”, “Είμαι του Χριστού”, είναι ισχυρό: είναι επίθετο ουσιαστικό, ναι, αλλά είναι ουσιαστικό. Να περάσουμε από την κουλτούρα του επιθέτου στη θεολογία του ουσιαστικού. Και πρέπει να επικοινωνείτε με αυτόν τον τρόπο. “Πώς, ξέρεις αυτό το άτομο;” – “Αχ, αυτό το πρόσωπο είναι έτσι είναι αλλιώς…” :αμέσως τα επίθετα. Πρώτα τα επίθετα, και ίσως τότε, μετά, ποιο είναι το πρόσωπο. Αυτή η κουλτούρα του επιθέτου έχει εισέλθει στην Εκκλησία και εμείς, όλοι αδέλφια, ξεχνάμε να είμαστε αδέλφια, λέγοντας ότι αυτός είναι “αυτός ο τύπος” αδελφού, εκείνος είναι ο “άλλος τύπος” αδελφού: πρώτα το επίθετο. Η επικοινωνία σας πρέπει να είναι αυστηρή αλλά όμορφη: η ομορφιά δεν είναι τέχνη ροκοκό, η ομορφιά δεν χρειάζεται αυτή τη ροκοκό διακόσμηση, η ομορφιά εκδηλώνεται από το ίδιο το ουσιαστικό, χωρίς φράουλες στην τούρτα! Νομίζω ότι πρέπει να το μάθουμε αυτό».
cen.gr
