Ο Paolo Ruffini, υπεύθυνος της Επιτροπής Ενημέρωσης της Συνοδικής Συνέλευσης, ενημέρωσε τους δημοσιογράφους για τη μεθοδολογία των ομάδων εργασίας (Circuli Minores) και ανακοίνωσε την πραγματοποίηση συνεντεύξεων Τύπου μετά από κάθε ενότητα με τους συμμετέχοντες στη Σύνοδο.
Οι 35 ομάδες εργασίας της Συνόδου, ή «circuli minores», ξεκίνησαν τις εργασίες τους την Πέμπτη, εξήγησε ο Paolo Ruffini, ο επικεφαλής της Ποντιφικής Συνόδου για την Επικοινωνία, ο οποίος εκτελεί χρέη προέδρου της Επιτροπής Ενημέρωσης, τα μέλη της οποίας θα εκλεγούν στις 9 Οκτωβρίου, όπως είπε μιλώντας στους διαπιστευμένους δημοσιογράφους στην Αγία Έδρα το απόγευμα της Πέμπτης.
Εξηγώντας τον τρόπο λειτουργίας των ομάδων εργασίας, είπε ότι οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, και να μοιραστούν τις δικές τους εμπειρίες από τη συνοδικότητα, και να εμβαθύνουν σχετικά με το τι τους έκανε εντύπωση από τους προβληματισμούς των άλλων. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τον Τύπο, ο Δρ Ruffini εξήγησε επίσης διάφορες πτυχές της μεθοδολογίας της Συνόδου.
Ο πάπας Φραγκίσκος, υπογράμμισε, ήδη την Τετάρτη έδωσε το περίγραμμα αυτής της αρχικής φάσης των εργασιών της Συνόδου στην ομιλία του προς την πρώτη Γενική Σύνοδο, δηλαδή δίνοντας προτεραιότητα στην ακρόαση, τη «νηστεία» από το να μιλάμε (ιδίως δημόσια), την αμοιβαία γνωριμία, τη διάκριση και τον σεβασμό της εμπιστευτικότητας. Και έτσι, η ανά τον κόσμο Καθολική Εκκλησία, σε αυτές τις τέσσερις εβδομάδες της Συνόδου στο Βατικανό, κάνει μια «παύση».
Αυτός ο χρόνος ήσυχης και με σεβασμό ακρόασης, όπως επιθυμεί ο Πάπας, είπε ο Δρ Ruffini, «μπορεί να βοηθήσει τον κόσμο και σε άλλα μέτωπα: στον πόλεμο, στην κλιματική κρίση, να σταματήσει, να ακούσει ο ένας τον άλλον».
Ο Ruffini επανέλαβε τα λόγια ευγνωμοσύνης του Πάπα προς τους πολλούς δημοσιογράφους που θα ασχοληθούν αυτόν τον μήνα με το έργο της κάλυψης της Συνόδου και την ενθάρρυνσή του να αναγνωρίσουν την αξία της βαθιάς ακρόασης.
Η «σιωπή» που έχει τις ρίζες της στη Βίβλο και το Ευαγγέλιο
Η «είδηση», είπε, είναι ακριβώς αυτό, δηλαδή μια «παύση του χρόνου», μια «σιωπή» που επιτρέπει την ακρόαση και τη διάκριση, όπως βλέπουμε στη Βίβλο και το Ευαγγέλιο.
«Ο τρόπος με τον οποίο ένας θεσμός τόσο μεγάλος όσο η Εκκλησία, επιτρέπει στον εαυτό της μια στιγμή σιωπής στην πίστη, στην κοινωνία, στην προσευχή είναι είδηση», είπε ο Δρ Ruffini κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης στο Γραφείο Τύπου της Αγίας Έδρας, στο πρώτο από τα καθημερινά ραντεβού με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Η διαδικασία των ομάδων εργασίας (“circuli minores”)
Μαζί με τη Sheila Pires, Γραμματέα της Επιτροπής Πληροφόρησης και Υπεύθυνη Επικοινωνίας της Συνόδου των Επισκόπων της Νότιας Αφρικής, ο Δρ Ruffini εξήγησε -με συνοδευτική παρουσίαση PowerPoint- το πώς, σε τεχνικό και μεθοδολογικό επίπεδο, διεξήχθη και θα διεξαχθεί το έργο των 35 ομάδων εργασίας, καθώς συγκεντρώνονται στα αντίστοιχα γλωσσικά τραπέζια.
Επί του παρόντος, στο επίκεντρο του προβληματισμού βρίσκεται το Α’ τμήμα του Instrumentum laboris, σχετικά με «τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας συνοδικής Εκκλησίας» και τη «συνομιλία εν Πνεύματι».
Αντιπροσωπεύει ένα πρώιμο στάδιο της Συνόδου, οπότε τα πιο ευαίσθητα θέματα που απαριθμούνται στο ίδιο έγγραφο εργασίας και αναφέρονται από τον ίδιο τον Πάπα, δεν έχουν ακόμη εισέλθει στις συζητήσεις της πρώτης ημέρας των κύκλων.
Στα τέσσερα λεπτά που αναλογούσαν σε κάθε συμμετέχοντα, το πρώτο βήμα ήταν να συστηθεί και στη συνέχεια να μοιραστεί την πορεία που ακολούθησε η δική του Εκκλησία στην πρώτη φάση της συνοδικής πορείας (τη συμβουλευτική), «πώς ξεκίνησε, πώς εξελίχθηκε, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, τη σχέση μεταξύ της τοπικής Εκκλησίας και της ανά τον κόσμο Εκκλησίας».
Στη συνέχεια, εκλέχθηκε ένας «εισηγητής» για κάθε ομάδα εργασίας, ο οποίος θα συγκέντρωνε τις διάφορες εμπειρίες και θα τις παρουσίαζε στη συνέλευση μετά από συζήτηση εντός της ομάδας. Το πρόσωπο αυτό, που εκλέγεται με πλειοψηφία, συντάσσει την έκθεση και «θα αναφέρει συγκλίσεις, αποκλίσεις, ιδέες που προέκυψαν», δήλωσε ο Ruffini.
Παράλληλα, «ο καθένας μπορεί να μιλήσει στη Γενική Σύνοδο και να στείλει το κείμενό του στη Γραμματεία της Συνόδου», εξήγησε, τονίζοντας ότι «υπάρχει μεγάλη ελευθερία», ότι η ατμόσφαιρα είναι μια ατμόσφαιρα «γαλήνιας ανταλλαγής» και ότι όλοι έχουν μια βαθιά «πνευματική εμπειρία».
Πρόσθεσε ότι μέχρι στιγμής η εμπειρία είναι πάνω απ’ όλα μια εμπειρία «κοινωνίας».
«Δεν έχει σημασία τι λέει ο ένας ή ο άλλος συμμετέχων, αλλά τι αποφασίζει η Εκκλησία στο πνεύμα της κοινωνίας», είπε. «Είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, αλλά διασφαλίζει ότι ο καθένας μπορεί να θέσει τις δικές του απόψεις».
Η ανάγκη να προχωρήσουμε βήμα-βήμα
«Ως δημοσιογράφοι, είναι φυσιολογικό να προσπαθούμε να φανταστούμε το τέλος οποιουδήποτε πράγματος: είτε πρόκειται για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα είτε για μια πολιτική εκλογή», είπε ο Ruffini. «Αλλά δεν μπορείτε να δώσετε μια απάντηση ως προς το ποιο θα είναι το τέλος, επειδή στην πραγματικότητα βρισκόμαστε μόνο στην αρχή». Όπως πάντα έλεγε ο πάπας Φραγκίσκος, η Σύνοδος είναι μια διαδικασία, πόσο μάλλον αυτή για τη συνοδικότητα που θα συνεχιστεί μέχρι το 2024.
«Ας προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε βήμα-βήμα», προέτρεψε ο πρόεδρος της Επιτροπής Ενημέρωσης, προσπαθώντας να καταστήσει σαφές ότι η ίδια η μεθοδολογία της Συνόδου είναι αυτή που απαιτεί μια πορεία βήμα-βήμα.
«Αυτή δεν είναι μια Σύνοδος με διαβουλεύσεις. Βρισκόμαστε στη μέση, οπότε δεν μπορείτε να ζητάτε από αυτή τη Συνέλευση να προδικάσει το τέλος της επόμενης Συνέλευσης».
Η τελική έκθεση που θα διατυπωθεί στα τέλη Οκτωβρίου, συνέχισε, θα περιλαμβάνει «συγκλίσεις και αποκλίσεις», αλλά θα εξακολουθεί να μην αποτελεί σημείο άφιξης αλλά «μια πορεία που ακολουθούμε».
«Θα είναι επομένως κάτι περισσότερο σαν Instrumentum laboris από ό,τι το τελικό έγγραφο προηγούμενων Συνόδων», τόνισε ο Ruffini.
Η Σύνοδος είναι επομένως «ένα σώμα», τόνισε, στο οποίο δεν αποκλείεται κανείς.
«Οι Ομάδες Εργασίας προχωρούν σε κοινή διάκριση με την ενεργό συμμετοχή κάθε μέλους, έτσι ώστε να μπορούν στη συνέχεια να προσφέρουν στο σύνολο της συνέλευσης σημεία σύγκλισης και απόκλισης, εντάσεις που έχουν προκύψει και ερωτήματα που παραμένουν ανοιχτά, ιδέες και προτάσεις σχετικά με συγκεκριμένα βήματα που πρέπει να γίνουν σε σχέση με τα θέματα που εξετάζονται», εξήγησε.
«Οι συμμετέχοντες που βρίσκονται εδώ είναι εδώ για να το κάνουν αυτό. Δεν συζητάμε τις απόψεις του κάθε μέλους. Δεν είναι ένα ναι ή ένα όχι, αλλά είναι ολόκληρη η Εκκλησία που ακούει και διακρίνει».
