Μας τονίζει σήμερα ο Ευαγγελιστής Λουκάς, ότι την ημέρα της Αναλήψεως του Ιησού Χριστού οι μαθητές γύρισαν με χαρά στην Ιερουσαλήμ. Παρόλο που ο Διδάσκαλός τους είχε φύγει, είχε επιστρέψει στον Πατέρα Του, εκείνοι όμως γύρισαν με χαρά. Και προσθέτει ότι οι Απόστολοι και οι υπόλοιποι μαθητές προσκαρτερούσαν, δηλαδή ήταν πιστοί, στην προσευχή.
Γιατί γύρισαν χαρούμενοι και γιατί προσεύχονταν; Διότι ο Ιησούς τους είχε συμβουλεύσει και τους είχε υποσχεθεί: «Μην απομακρυνθείτε από την Ιερουσαλήμ, αλλά να περιμένετε τη Δωρεά του Αγίου Πνεύματος που σας υποσχέθηκα εκ μέρους του Πατέρα».
Όσο καιρό ο Ιησούς Χριστός ήταν μαζί τους, Εκείνος τους στήριζε και ένιωθαν δυνατοί και σίγουροι. Τώρα που έφευγε, τους υποσχέθηκε ότι στη θέση Του θα τους έστελνε ένα άλλο συνήγορο και παρηγορητή: το Πνεύμα το Άγιο. Γι’ αυτό οι μαθητές προσεύχονταν χαρούμενοι και έλεγαν: Κύριε στείλε μας το Άγιο Πνεύμα, αυτό που μας υποσχέθηκες.
Ζητούσαν εκείνο το Άγιο Πνεύμα, το οποίο εσείς και εγώ ήδη έχουμε λάβει. Το Πνεύμα που μας αγίασε στο Βάπτισμά μας, αλλά ιδιαίτερα τα δώρα του Αγ. Πνεύματος που λάβαμε με το Χρίσμα, δώρα που θα λάβουν σήμερα όλα αυτά τα παιδιά και οι έφηβοι που είναι ανάμεσά μας.
Γιατί άραγε ο μαθητής του Χριστού, ο άνθρωπος που πίστεψε ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας των ανθρώπων και βαφτίστηκε, γιατί έχει ανάγκη από τα ιδιαίτερα δώρα του Αγίου Πνεύματος;
Ακούστε τί είπε Ιησούς Χριστός στον Πατέρα Του την Μεγάλη Πέμπτη, και το ακούσαμε σήμερα: «Τώρα Πατέρα δεν είμαι στον κόσμο, ενώ αυτοί είναι στον κόσμο και εγώ έρχομαι σε Εσένα. Εγώ γι’ αυτούς σε παρακαλώ, όχι για τον κόσμο».
Δείχνει ο Ιησούς μία ιδιαίτερη φροντίδα για τους μαθητές του που πίστεψαν σε αυτόν και επομένως για μας: «Πατέρα για αυτούς σε παρακαλώ, δεν σε παρακαλώ για τον κόσμο».
Ο Ιησούς κάνει μία διάκριση ανάμεσα στους μαθητές Του που γνώρισαν την αλήθεια, γνώρισαν τον Πατέρα, πίστεψαν στο Σωτήρα, και από την άλλη τον κόσμο που ζει στο σκοτάδι, δεν ξέρει πόσο ο Θεός Πατέρας αγαπάει τον κάθε άνθρωπο και τι θυσία έκανε ο Θεός Πατέρας θυσιάζοντας τον Υιό του επάνω στο Σταυρό για να σώσει τον κάθε άνθρωπο.
«Εγώ για αυτούς σε παρακαλώ». Γιατί; «Διότι εγώ έρχομαι σ’ εσένα έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή που μου ανέθεσες εδώ πάνω στη γη».
Με ποιο τρόπο ο Ιησούς έφερε σε πέρας την αποστολή Του; Εκείνος ήλθε να ζήσει την ανθρώπινη ζωή, με πιστότητα στο Θεό, με υπακοή στο Θεό και με αγάπη προς τον άνθρωπο μέχρι το Θάνατο. Να, λοιπόν το μυστικό της πετυχημένης ανθρώπινης ζωής πάνω στη γη.
Ο Ιησούς ήλθε να ζήσει με υπακοή στο Θεό και με αγάπη προς τον άνθρωπο. Αυτό που εγώ και εσείς είμαστε ανίκανοι να κάνουμε, ήλθε να το κάνει ο Ιησούς Χριστός στη θέση μας. «Έφερα σε πέρας το έργο που μου ανέθεσες». Να, γιατί είναι Σωτήρας μας. Να, γιατί πιστεύουμε σε Εκείνον. Να, γιατί δεν μπορούμε να βρούμε το δρόμο και να περπατήσουμε στο δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή, στο σπίτι του Ουράνιου Πατέρα, παρά μόνο ακολουθώντας τα βήματα του Ιησού Χριστού.
«Εγώ έφερα σε πέρας το έργο που μου ανέθεσες». Όχι μόνο θυσίασα τη ζωή μου επάνω στο Σταυρό, αλλά και την ξαναπήρα πίσω, διότι αναστήθηκα και τώρα έρχομαι σε Εσένα ζωντανός, νικητής! Όμως οι μαθητές που μου έδωσες μένουν ακόμα μέσα στον κόσμο, και εκεί στον κόσμο κινδυνεύουν, κινδυνεύουν να παρασυρθούν από τον κόσμο που δεν με ακολουθεί, και να μην μπορέσουν να φέρουν σε πέρας το δικό τους έργο.
Βλέπετε αδελφοί μου; Έχουμε και εμείς ένα έργο να εκπληρώσουμε πάνω στη γη, ο καθένας ανάλογα αν είναι άνδρας ή γυναίκα, λαϊκός ή κληρικός ή μοναχός, αν είναι παιδί, νέος, ενήλικος, ηλικιωμένος, ανάλογα με τι εργασία κάνει, με ποιους ανθρώπους συναναστρέφεται. Ο καθένας μας έχει μία δική του αποστολή να εκπληρώσει επάνω στη γη και σε αυτή την αποστολή κινδυνεύουμε αδελφοί μου να χάσουμε τον δρόμο, να βγούμε από το δρόμο, να μπούμε σ’ ένα δρόμο που τελικά δεν θα μας οδηγήσει στην πόρτα του Ουράνιου Πατέρα, αλλά κάπου αλλού, και ο Ιησούς νοιάζεται για μάς: «Πατέρα σε παρακαλώ γι’ αυτούς που μου έδωσες, διότι ακόμα μένουν στον κόσμο».
Από τι κινδυνεύουμε αδελφοί μου; Θα μπορούσα να απαριθμήσω πολλούς κινδύνους. Αλλά ας μείνω στο λόγο που μας δίνει σήμερα η Εκκλησία για τη μελέτη μας. Ακούσαμε από τον Απόστολο Πέτρο να γράφει στους τότε Χριστιανούς, και το λέει και σε μας σήμερα:
«Αγαπητοί μου να χαίρεστε επειδή είστε κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού, να χαίρεστε επειδή στη ζωή σας υποφέρετε, όπως έπαθε και ο Ιησούς Χριστός. Αλλά να μην υποφέρετε επειδή πράξατε το κακό. Αυτά που υποφέρετε να μην είναι αποτέλεσμα των κακών επιλογών σας, της αμαρτίας σας. Να υποφέρετε λόγω της πίστεώς σας και παρόλα αυτά εσείς να μένετε πιστοί και να χαίρεστε».
Αδελφοί μου είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα ο πόνος στη ζωή μας, είτε είναι πόνος σωματικός είτε ψυχικός. Δεν μας αρέσει να υποφέρουμε. Και στον πόνο κινδυνεύουμε να επαναστατήσουμε, και να παραπονεθούμε στο Θεό: Θεέ μου τί σου έκανα και με βασανίζεις; Τέτοια βλαστήμια αδελφοί μου δεν πρέπει να την προφέρουμε, ούτε καν να την σκεπτόμαστε, ούτε να λέμε δεν μπορώ να υποφέρω άλλο, θα συμβιβαστώ σε κάποιο σημείο, δεν μπορώ να τηρώ το Ευαγγέλιο με το Σταυρό στο χέρι, δεν μπορώ να συγχωρώ όποιον θέλει το κακό μου. Εκεί είναι που κινδυνεύουμε αδελφοί μου. Ο πόνος, οι δυσκολίες, τα προβλήματα, είναι ένας μεγάλος κίνδυνος, ένας μεγάλος πειρασμός.
Για αυτό έχουμε ανάγκη αδελφοί μου από το Άγιο Πνεύμα, όχι μόνο να μας φωτίζει για να διακρίνουμε πού μας οδηγεί η κοινωνία η οποία δεν πιστεύει στο Σωτήρα Χριστό, αλλά να διακρίνομε και τον δρόμο στον οποίο μας οδηγεί το Άγιο Πνεύμα, και επίσης να μας ενισχύει για να έχομε τη δύναμη να ακολουθούμε το Σωτήρα Χριστό. Λέει ο Ιησούς: «Θα σας στείλω έναν άλλο συνήγορο, το Πνεύμα το Άγιο».
Να, γιατί έχουμε ανάγκη, και εμείς οι ενήλικοι αλλά και οι νεότεροι, από το Άγιο Πνεύμα στη ζωή μας, από τα δώρα του Αγίου Πνεύματος.
Γι’ αυτό αδελφοί μου, σε όλη αυτή την τελετή που θα συνεχίσομε: και του Χρίσματος και της Θείας Λειτουργίας, καλούμαστε ως άτομα αλλά και ως κοινότητα να προσευχόμαστε, να προσευχόμαστε ώστε να ανανεωθούν τα δώρα του Αγίου Πνεύματος σε μας που Το έχουμε λάβει, αλλά να τα λάβουν με δύναμη και ζωντάνια και αυτά τα παιδιά και οι έφηβοι, που σήμερα θα χρισθούν με το Άγιο Μύρο.
Ας συνεχίσουμε λοιπόν την προσευχή μας!!!
