Η Εκκλησία αδελφοί μου, μας παρουσιάζει σε κάθε Ιεροτελεστία τον λόγο του Θεού, διότι όλοι είμαστε πάντοτε συναγμένοι γύρω από τον Αναστημένο Κύριο, ο οποίος πάντοτε θέλει να μιλήσει στον λαό Του, στη λειτουργική Σύναξη.
Εμείς λοιπόν έχουμε ανάγκη να τον ακούσουμε, αυτό τον Λόγο του Θεού, με τρόπο που να μπορέσει να κατέβει συγκεκριμένα στη ζωή μας, για να τη φωτίσει, να την ενισχύσει, και να μας βοηθήσει να συνεχίσουμε την πορεία μας με ανανεωμένη πίστη στον Κύριο.
Σήμερα τιμούμε τη μνήμη του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη, ο οποίος, όπως ακούσαμε, μας μαρτυρεί όχι συμπεράσματα, υποθέσεις, φιλοσοφικές σκέψεις ή μυθολογίες, όπως έκαναν οι θρησκείες της τότε εποχής, αλλά γεγονότα. Μας λέει: αυτό που ακούσαμε, αυτό που είδαμε, αυτό που με τα χέρια μας ψηλαφίσαμε, δηλαδή τον Λόγο της Ζωής, αυτό σας αναγγέλλουμε. Και εννοεί τον Ιησού Χριστό.
Οι Απόστολοι δηλαδή επιμένουν πάρα πολύ στο ότι μας κηρύττουν ως αυτόπτες μάρτυρες, τον Ιησού Χριστό, που υπήρχε από την αρχή και έγινε Σάρκα και κατοίκησε ανάμεσά μας.
Και μας λέει ο ίδιος στο σημερινό Ευαγγέλιο ότι, όταν άκουσαν την αναγγελία των γυναικών, που επέστρεψαν από τον τάφο του Ιησού λέγοντας: «Ο τάφος είναι άδειος, δεν ξέρουμε ποιος τον πήρε», έτρεξε μαζί με τον Πέτρο να δουν τι συμβαίνει. Και μας λέει ότι όταν μπήκε στο άδειο μνήμα, είδε και πίστεψε.
Τι είδε και τι πίστεψε; Είδε ότι τα πράγματα όπως ήταν στον Τάφο δεν έδειχναν ότι κάποιος έκλεψε ένα νεκρό σώμα, διότι βρήκε τους επιδέσμους σε ένα μέρος ακουμπισμένους και το τετράγωνο ύφασμα του προσώπου διπλωμένο σε ένα άλλο μέρος. Φαινόταν δηλαδή μία φροντίδα που έδειχνε ότι δεν πρόκειται για διάρρηξη του Τάφου και κλοπή. Κάτι άλλο συνέβη. Πίστεψα, λέει ο Ιωάννης, διότι στη συνέχεια άρχισα να βλέπω Αναστημένο αυτόν τον Ιησού.
Αυτόπτες μάρτυρες λοιπόν είναι οι Απόστολοι. Και μας λέει ο Ιωάννης: εσείς που πιστέψατε, έχετε κοινωνία μαζί μ’ εμάς, τους αυτόπτες μάρτυρες, έστω και αν εσείς δεν είδατε τον Κύριο. Συμμετέχετε στην ίδια βεβαιότητα με τους αυτόπτες μάρτυρες. Βλέπετε αδελφοί μου πώς λειτουργεί η Πίστη;
Γι’ αυτό ο Ιησούς Χριστός απάντησε στον Απόστολο Θωμά: «Μακάριοι όσοι δεν είδαν και πίστεψαν». Είμαστε μακάριοι, καλότυχοι, που εμπιστευόμαστε την μαρτυρία αυτοπτών μαρτύρων. Η Πίστη μας λοιπόν η χριστιανική βασίζεται σε γεγονότα.
Να, λοιπόν ένα πρώτο στοιχείο για τον Ιησού Χριστό γύρω από τον οποίο είμαστε σήμερα συναγμένοι για να τον ευχαριστήσομε και να τον δοξολογήσομε για την υπηρεσία που μπόρεσε να προσφέρει στην τοπική μας Εκκλησία, χρησιμοποιώντας ένα μαθητή Του, τον οποίο κάλεσε στην Ιεροσύνη, τον πατέρα Ανδρέα.
Ζήτησα από τον π. Ανδρέα να προσθέσει ακόμα ένα Ανάγνωσμα στη σημερινή Εορτή, που θα κρίνει κατάλληλο για την επέτειο της χειροτονίας του, και διάλεξε το 1ο Ανάγνωσμα που ακούσαμε. Αν προσέξατε ήταν από την Αποκάλυψη του Ιωάννη, του Ευαγγελιστή που σήμερα εορτάζουμε.
Σε αυτή την Αποκάλυψη, ο Ιησούς Χριστός, που του εμφανίζεται, του δίνει κάποια μηνύματα: «Γράψε προς τον Άγγελο της τάδε και της τάδε Εκκλησίας». Με άγγελο εννοεί πιθανώς τον Επίσκοπο της Εκκλησίας εκείνης.
Τι συστάσεις κάνει ο Ιησούς σε αυτόν τον Επίσκοπο; Του λέει: «Λυπάμαι, δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός».
Βλέπετε πώς μας θέλει ο Ιησούς Χριστός, όχι μόνο τους Επισκόπους και τους Ιερείς, αλλά κάθε μαθητή του; Μας θέλει πάντοτε ένθερμους. «Είσαι χλιαρός και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου, δεν μπορώ να σε οδηγήσω στην αιώνια ζωή, έτσι που είσαι χλιαρός. θα με αναγκάσεις να σε κάνω εμετό από το στόμα μου». Λέει ο Χριστός με εκφραστικό τρόπο μία πολύ δυνατή φράση: Θα σε απορρίψω!
Η ζωή ενός Χριστιανού χλιαρού δεν ικανοποιεί τον Ιησού Χριστό, δεν μπορούμε να είμαστε Χριστιανοί «έτσι κι έτσι», στο περίπου, αλλά πάντα ένθερμοι.
Μία δεύτερη σύσταση που του κάνει ο Ιησούς Χριστός: «Λες: είμαι πλούσιος. Δεν ξέρεις ότι είσαι δυστυχισμένος και ελεεινός, φτωχός, τυφλός και γυμνός. Αγόρασε από μένα κολλύριο να αλείψεις τα μάτια σου για να βλέπεις, ένδυμα για να ντυθείς. Δηλαδή έλα σ’ εμένα να σε πλουτίσω, μην πλουτίζεις με σπουδές, με γνώσεις, πτυχία, περιουσίες, τέχνες κ.λ.π. Πλούτισε από μένα, από τη Χάρη μου, από τη Σωτηρία μου».
Γιατί ο Ιησούς φαίνεται τόσο σκληρός προς αυτόν τον Επίσκοπο; Εμείς συμπεραίνομε ότι γίνεται σκληρός. Κοιτάξτε τι λέει ο Ιησούς: «Εγώ όσους Αγαπώ, τους ελέγχω και τους παιδαγωγώ». Βλέπετε πως ο Ιησούς Χριστός μας αντιμετωπίζει; Επειδή μας αγαπάει, μας ελέγχει, μας διαπαιδαγωγεί, και προσπαθεί να μας ξυπνήσει, για να γίνομε ή να ξαναγίνομε ένθερμοι χριστιανοί και να επιτελούμε την αποστολή μας, την αποστολή του χειροτονημένου, του μοναχού, του λαϊκού, την αποστολή του βαπτισμένου· αλλά με πιστότητα, γενναιοδωρία, χαρά και ενθουσιασμό.
Όμως ας ωφεληθούμε και από ένα άλλο σημείο, που λέει ο Ιησούς Χριστός, από την περικοπή που διάλεξε ο π. Ανδρέας: «Εγώ τον νικητή θα τον βάλω να καθίσει στον θρόνο Μου μαζί Μου, όπως και εγώ νίκησα και κάθισα μαζί με τον Πατέρα Μου στον θρόνο Του».
Να, λοιπόν ο προορισμός μας. Να, γιατί ζούμε, γιατί αγωνιζόμαστε πάνω στη γη, γιατί κάνομε ο καθένας μας ό,τι κάνει: για να νικήσομε και να φθάσομε στο Θρόνο του Ιησού Χριστού, όπως και Εκείνος κάθισε στον Θρόνο του Πατέρα Του.
Και ολοκληρώνει ο Ιησούς Χριστός με τα λόγια: «Ιδού Εγώ στέκομαι στην πόρτα και χτυπώ. Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και ανοίξει την πόρτα, (είναι η πόρτα της ψυχής μας, του εαυτού μας, της ζωής μας), αν κάποιος ανοίξει την πόρτα, θα μπω στο σπίτι του και θα δειπνήσω μαζί του και αυτός μαζί Μου». Βλέπετε σε τι οικειότητα θέλει ο Ιησούς να ζει μαζί μας και εμείς να ζούμε μαζί Του;
Ο Χριστός δεν είναι ένα πρόσωπο που επιδιώκει τυπικότητες, τυπολατρίες. Θέλει την καρδιά μας, θέλει τον ενθουσιασμό μας, το ζήλο μας, θέλει να μας σώσει, πέθανε πάνω στο Σταυρό για μας, νίκησε το θάνατο της αμαρτίας, νίκησε το θάνατο του τάφου, για να μας οδηγήσει στη Σωτηρία και στη αιώνια ζωή και ευτυχία.
Αδελφοί μου αυτό τον σκοπό της Σωτηρίας μας, υπηρετεί ο κάθε χριστιανός που δέχεται την πρόσκληση του Ιησού Χριστού και γίνεται ιερέας.
Να, γιατί σήμερα είναι πολύ κατάλληλη στιγμή για να δοξολογήσομε τον Κύριο, για όποιες υπηρεσίες έδωσε με τη χάρη Του στον πατέρα Ανδρέα να προσφέρει στην τοπική μας Εκκλησία, σε γνωστούς και αγνώστους, φανερά ή στην αφάνεια. Στο πρόσωπο του ιερέα, μας υπηρετεί πάντοτε ο Ιησούς Χριστός. Ο Ιησούς δεν μπορεί να είναι ορατός και αισθητός στις ημέρες μας, σε όλες τις εποχές. Είναι παρών μέσω της Εκκλησίας, μέσω των πιστών που συνάζονται, μέσω του Ιερέα που αποστέλλει, για να υπηρετήσει τη Σωτηρία των αδελφών του.
Θα δοξολογήσομε τον Θεό λοιπόν για το δώρο της Ιεροσύνης, και θα του ζητήσουμε να μας το δώσει πλουσιότερα, διότι τελευταία έχομε γίνει πολύ φτωχοί σχετικά με το δώρο της Ιεροσύνης. Μήπως αυτό δείχνει ότι δεν είμαστε ούτε κρύοι, ούτε θερμοί, αλλά χλιαροί;
Να, άλλο ένα δώρο που πρέπει να ζητήσομε: να θερμανθεί η Πίστη της τοπικής μας Εκκλησίας για να μπορέσει να γεννήσει νέες κλήσεις, δείγμα έντονης πίστεως, ένθερμης πίστεως.
Θα ευχαριστήσομε και τον πατέρα Ανδρέα για όλες τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει, και θα συνεχίσει να προσφέρει ακόμη στην τοπική μας Εκκλησία!!
