Ο Πάπας όλο το προηγούμενο διάστημα έκανε διάφορες έμμεσες ή άμεσες εκκλήσεις για τον Vincent Lambert. Η «προστασία της ανθρώπινης ζωής», από την σύλληψη μέχρι το φυσικό της τέλος, είναι η επιτακτική ανάγκη που επαναλαμβάνει ο πάπας Φραγκίσκος αλλά και οι προκάτοχοί του αλλά και η προοπτική για μια «παγκόσμια βιοηθική» για να αποφευχθούν τα δύο αντίθετα άκρα της υπόθεσης, αυτά της ευθανασίας και της επιθετικής θεραπείας. Μια ανθρώπινη οικολογία «είναι πρωταρχικής σημασίας για την προώθηση της αξιοπρέπειας κάθε ανθρώπου, σε κάθε στάδιο και κατάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης, με ιδιαίτερη προσοχή για τους πιο ευάλωτους».
«Προσευχόμαστε για εκείνους που ζουν με σοβαρή ασθένεια. Ας προστατεύουμε πάντα τη ζωή, το δώρο του Θεού, από την αρχή μέχρι το φυσικό της τέλος. Ας μην ενδώσουμε σε μια κουλτούρα της απόρριψης», γράφει ο Πάπας στη σελίδα του στο Twitter, αναφερόμενος στην πρόσφατη υπόθεση του Vincent Lambert, του γάλλου τετραπληγικού 42 ετών που μετά τις 2 Ιουλίου στερήθηκε διατροφή και ενυδάτωση μετά από απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου την οποία ανέτρεψε ένα εφετείο που αποφάσισε να συνεχίσει η υποστήριξη, εν αναμονή της επανεξέτασης από την επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία που ζήτησε από τη Γαλλία έξι μήνες αναστολής για την εξέταση της υπόθεσης.
Το καθήκον για την προστασία της ζωής
Το 2018, ο Άγιος Πατέρας έκανε δύο δημόσιες εκκλήσεις για τον Vincent Lambert, συνδέοντας την υπόθεσή του με αυτήν του νεαρού Alfie Evans. Στις 15 Απριλίου, πριν από την προσευχή προς την Παναγία Regina Coeli (Βασιλίσσα του Ουρανου), είπε: «Εμπιστεύομαι την προσευχή σας για ανθρώπους όπως ο Βίνσεντ Λαμπέρτ στη Γαλλία και ο μικρός Alfie Evans στην Αγγλία και άλλους σε διάφορες χώρες που ζουν, πολλές φορές για πολύ καιρό, σε μια κατάσταση σοβαρής αναπηρίας, και χρειάζονται ιατρική βοήθεια για τις βασικές ανάγκες τους. Πρόκειται για ευαίσθητες καταστάσεις που είναι πολύ οδυνηρές και περίπλοκες. Προσευχόμαστε ότι κάθε ασθενής θα γίνεται σεβαστός στην αξιοπρέπειά του και θα θεραπεύεται με τρόπο που αρμόζει στην κατάστασή του, με την ολόψυχη συμβολή των μελών της οικογένειας, των ιατρών και των άλλων εργαζομένων στον τομέα της υγείας και με μεγάλο σεβασμό στη ζωή». Τρείς μέρες αργότερα, κατά την διάρκεια της γενικής ακρόασης της 18ης Απριλίου, είπε: «θα ήθελα να επιστήσω εκ νέου την προσοχή στον Vincent Lambert και στο μικρό Alfie Evans και θα ήθελα να τονίσω και να επιβεβαιώσω με σαφήνεια ότι ο μοναδικός Κύριος της ζωής, από την αρχή έως το φυσικό τέλος, είναι ο Θεός! Και η υποχρέωσή μας, το καθήκον μας είναι να κάνουμε τα πάντα για να προστατεύσουμε τη ζωή».
Ο Γάλλος Vincent Lambert άφησε τελικά την τελευταία του πνοή, την Πέμπτη 11 Ιουλίου, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν. Όπως δήλωσαν οι συγγενείς του στο AFP, ο Βίνσεντ πέθανε δύο εβδομάδες αφότου οι γιατροί τον αποσυνέδεσαν από τη μηχανική υποστήριξη και του διέκοψαν την παροχή σίτισης. Το Ανώτατο Δικαστήριο στη Γαλλία απέρριψε την απόφαση κατώτερου δικαστηρίου, το οποίο είχε διατάξει να συνεχιστεί η σίτιση του τετραπληγικού.
Ούτε ευθανασία ούτε επιθετική θεραπεία.
Για την Εκκλησία, η ζωή πρέπει να προστατεύεται από τη στιγμή της σύλληψης μέχρι το φυσικό της τέλος, όπως ο πάπας Φραγκίσκος ποτέ δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει, όπως και οι προκάτοχοι του, αυτές οι παρεμβάσεις του για το θέμα σπάνια αναφέρονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όχι στην ευθανασία και όχι στην επιθετική θεραπεία είναι η παραδοσιακή στάση της κοινωνικής διδασκαλίας της Εκκλησίας, η οποία επαναλαμβάνεται και στην Κατήχηση Καθολικής Εκκλησίας. «Η πρόταση μορφών συμπεριφοράς που συνάδουν με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια περιλαμβάνει τη θεωρία και την πρακτική της επιστήμης και της τεχνολογίας στη συνολική τους προσέγγιση στη ζωή, το νόημα και την αξία της», είχε πει ο πάπας Φραγκίσκος στη ομιλία του προς τους συμμετέχοντες στη Γενική Συνέλευση της Ποντιφικής Ακαδημίας για τη Ζωή, στις 5 Οκτωβρίου 2017, όταν τους κάλεσε να βρουν «λόγια» και «πράξεις αγάπης για κάθε ζωή και όλη τη ζωή». «Η έντονη μέριμνα για τη συνοδεία και τη φροντίδα της ζωής, σε όλη την ιστορία των ατόμων και των κοινωνιών, απαιτεί ένα συνεχώς ανανεωμένο ήθος συμπόνιας ή ευαισθησίας για τη γέννηση και την αναγέννηση της ανθρωπότητας, σε όλη την διαφορετικότητά της», ήταν η πρόσκληση του Πάπα. Ομοίως, στις 25 Ιουνίου 2018, με βάση την Εγκύκλιο Επιστολή του «Δοξασμένος Να’ Σαι», ο Πάπας υπογράμμισε το ζήτημα της «ανθρώπινης οικολογίας», το οποίο απαιτεί «την εξέταση της ηθικής και πνευματικής ποιότητας ζωής σε όλες τις φάσεις της». Από την χριστιανική οπτική η βιοηθική πρέπει να βασίζεται «στη βαθιά πίστη στην αμετάκλητη αξιοπρέπεια του ανθρώπινου προσώπου, όπως τον αγαπά ο Θεός – την αξιοπρέπεια κάθε ατόμου, σε κάθε φάση και κατάσταση της ύπαρξης στην αναζήτηση μορφών αγάπης και φροντίδας για να αντιμετωπισθεί η ευπάθεια και αδυναμία κάθε ατόμου.
Μια παγκόσμια βιοηθική -όπως παρατήρησε ο Πάπας- μας ωθεί στη σοφία μια βαθιάς και αντικειμενικής διάκρισης της αξίας της προσωπικής και κοινοτικής ζωής, η οποία πρέπει να προστατεύεται και να προωθείται ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Πρέπει επίσης να επιβεβαιώσουμε ότι χωρίς την επαρκή υποστήριξη μιας υπεύθυνης ανθρώπινης εγγύτητας, καμία αμιγώς νομική ρύθμιση και καμία τεχνική βοήθεια δεν μπορούν, από μόνα τους, να εξασφαλίσουν συνθήκες και σχέσεις που αντιστοιχούν στην αξιοπρέπεια του ατόμου.
Στην τελευταία συνάντηση της Ποντιφικής Ακαδημίας για τη Ζωή, ο Πάπας προειδοποίησε για μια «επικίνδυνη γοητεία», χαρακτηριστική μιας τεχνοκρατικής κοινωνίας: «αντί να παραδίδουμε στη ζωή τα εργαλεία που βελτιώνουν τη φροντίδα, υπάρχει ο κίνδυνος να δοθεί η ζωή στη λογική συσκευών που αποφασίζουν την αξία της». Ως εκ τούτου, ο «πραγματικός κίνδυνος ότι ο άνθρωπος θα τεχνοποιηθεί, αντί η τεχνολογία να εξανθρωπιστεί».
