Ο Αντιπρόεδρος της Ποντιφικής Συνόδου για την Προώθηση της Ενότητας των Χριστιανών σχολιάζει την επίσκεψη του Λέοντα ΙΔ΄ στην Τουρκία και ιδιαίτερα τη στάση του στην Ιζνίκ, όπου θα τιμηθούν τα 1700 χρόνια από τη σύγκληση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας: «Είμαι πολύ ευγνώμων που η χριστιανοσύνη θυμάται αυτή τη Σύνοδο και ανανεώνει την κοινή πίστη».
Μια κοινή μαρτυρία 1700 χρόνια μετά
Η κοινή μνήμη των 1700 ετών από τη Σύνοδο της Νίκαιας αποτελεί μαρτυρία ότι όλοι οι χριστιανοί παραμένουν ενωμένοι στο βάθος της πίστης τους. Αυτό υπογραμμίζει ο Καρδινάλιος Κουρτ Κοχ, Αντιπρόεδρος της Ποντιφικής Συνόδου για την Προώθηση της Ενότητας των Χριστιανών, λίγες ημέρες πριν από την αναχώρηση του Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ για την Τουρκία.
Στην Ιζνίκ, τη σύγχρονη ονομασία της αρχαίας Νίκαιας, ο Πάπας θα τελέσει μια εκκλησιαστική – οικουμενική τελετή μαζί με εκπροσώπους χριστιανικών κοινοτήτων, για να τιμήσει την πρώτη Σύνοδο της ιστορίας. Ένα γεγονός που παραμένει επίκαιρο για την Εκκλησία και τον κόσμο, όπως εξηγεί ο καρδινάλιος.
«Γιατί η Σύνοδος της Νίκαιας παραμένει σημαντική;»
«Πιστεύω πως υπάρχουν δύο λόγοι», λέει ο Κοχ.
«Πρώτον, η Σύνοδος συγκλήθηκε το 325, σε μια εποχή όπου η χριστιανοσύνη δεν ήταν ακόμη τραυματισμένη από τόσες διαιρέσεις. Γι’ αυτό αφορά στην πραγματικότητα όλους τους χριστιανούς και μπορεί να τιμηθεί στο πλαίσιο μιας οικουμενικής κοινότητας.
Δεύτερον, στη Νίκαια διατυπώθηκε και καθορίστηκε η χριστιανική πίστη στον Ιησού Χριστό ως Υιό του Θεού, πίστη που ισχύει για όλους τους χριστιανούς. Το να την θυμηθούμε και να την εμβαθύνουμε μαζί, μέσα σε πνεύμα φιλίας, είναι το μεγάλο πλεονέκτημα αυτού του γεγονότος».
“In unitate fidei”: Η νέα επιστολή του Λέοντα ΙΔ΄
Στη νέα επιστολή του με τίτλο In unitate fidei, που δημοσιεύθηκε στις 23 Νοεμβρίου, εορτή του Χριστού Βασιλέως, ο Πάπας ενθαρρύνει «μια ανανεωμένη ώθηση στην ομολογία της πίστεως, της οποίας η αλήθεια παραμένει αμετάβλητη επί αιώνες…».
Σύγχρονα ζητήματα του οικουμενισμού
«Το ερώτημα παραμένει ανοιχτό», συνεχίζει ο Κοχ.
«Παρ΄ όλη τη διπλωματία, η ενότητα μπορεί να βρεθεί μόνο μέσα στην πίστη —στην αποστολική πίστη— που μεταδίδεται σε κάθε νέο μέλος του σώματος του Χριστού στο βάπτισμα. Η Σύνοδος της Νίκαιας αποτελεί θεμέλιο στο οποίο καθορίστηκε η πίστη. Το να την εμβαθύνουμε ξανά είναι ουσιαστικό, διότι η πίστη στη θεότητα του Χριστού δεν είναι απλώς δεδομένο· αμφισβητείται ακόμη και σήμερα».
Ποιοι θα συμμετάσχουν στη μεγάλη επέτειο;
«Δεν είναι ακόμη βέβαιο ποιοι τελικά θα παρευρεθούν και ποιοι όχι», σημειώνει ο Καρδινάλιος.
«Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα για να μην διαδοθούν λανθασμένες πληροφορίες. Στόχος ήταν να εξασφαλιστεί η παρουσία όσο το δυνατόν περισσότερων χριστιανών. Αυτό είναι και η επιθυμία του Πάπα Λέοντα. Όποιος θα είναι παρών και όποιος δεν θα μπορέσει να έρθει, θα το συζητήσουμε μετά».
Το μήνυμα που θέλει να αναδειχθεί
«Μια μαρτυρία ότι είμαστε ενωμένοι στον πυρήνα της χριστιανικής πίστης. Αυτό αντιστοιχεί και στο θαυμάσιο σύνθημα του Πάπα Λέοντα ΙΔ΄: In Illo uno unum — ότι είμαστε πολλοί, είμαστε διαφορετικοί, αλλά είμαστε ένα στον Ιησού Χριστό. Το σύνθημα αυτό, που επέλεξε για την Καθολική Εκκλησία, ισχύει και για τον οικουμενισμό».
Τα βήματα των Παπών σε μια γη Συνόδων
Το πρώτο αποστολικό ταξίδι του Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ —στην Τουρκία από 27 έως 30 Νοεμβρίου και στη συνέχεια στον Λίβανο έως τις 2 Δεκεμβρίου— ακολουθεί τα βήματα των προκατόχων του, από τον Παύλο ΣΤ΄ και έπειτα. Η Τουρκία, τόπος πολλών Οικουμενικών Συνόδων, παραμένει γη διαλόγου.
Χαρά και ελπίδα για την επέτειο
«Είμαι πολύ χαρούμενος να βλέπω πώς τα 1700 χρόνια της Συνόδου της Νίκαιας κινητοποιούν ολόκληρη τη χριστιανοσύνη», σημειώνει ο Κοχ.
«Υπήρξαν τόσα συμπόσια, τόσες συναντήσεις… Είμαι ευγνώμων που οι χριστιανοί θυμούνται τη Σύνοδο και ανανεώνουν την κοινή πίστη».
Μετά την Τουρκία, ο Πάπας στον Λίβανο
«Αυτό το ταξίδι είναι επίσης μια επίσκεψη αλληλεγγύης στις δύσκολες καταστάσεις που ζουν οι δύο χώρες», εξηγεί.
«Στην Τουρκία οι χριστιανοί είναι μικρή μειονότητα· στον Λίβανο υπάρχει μεγάλη, αλλά ποικιλόμορφη χριστιανική κοινότητα, με ισχυρή παρουσία των Μαρωνιτών, που ζουν σε δύσκολες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες.
Ο Πάπας θέλει να τους ενισχύσει και να τους ενθαρρύνει. Και φυσικά, το οικουμενικό και διαθρησκειακό στοιχείο —ιδίως ο διάλογος μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων— έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς ο πρόεδρος της χώρας είναι Μαρωνίτης και ο πρωθυπουργός μουσουλμάνος».
ΠΗΓΗ: Vatican news
+Νικόλαος, Αρχιεπίσκοπος, πρώην Νάξου-Τήνου κλ
