Με εκκλησιαστική λαμπρότητα τελέστηκε, στον Ναό του Αγίου Ανδρέα στην Άνδρο, Αρχιερατική Θεία Λειτουργία με την ευκαιρία της έναρξης της Λειτουργικής Περιόδου του Ερχομού και της εορτής του Αγίου Πρωτόκλητου Αποστόλου Ανδρέα. Μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο συλλειτούργησε ο εφημέριος του ενοριακού Καθεδρικού Ναού στην Άνδρο, π. Φραγκίσκος Βιδάλης και o εφημέριος της ποιμαντικής ενότητας Κώμης Τήνου, π. Μάρκος Βιδάλης. Στη Θεία Λειτουργία έδωσε και πάλι το παρόν ο σχολάζοντας ιερέας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Άνδρου, π. Ιωάννης, του οποίου η παρουσία ενέπνευσε τον Αρχιεπίσκοπο να παρομοιάσει την εικόνα που βιώνει σήμερα ο ενοριακός μας αυτός Ναός αφιερωμένος στον Απόστολο Ανδρέα με την εικόνα που βιώνεται στον Πατριαρχικό Ναό της Κωνσταντινουπόλεως, κατά την Πατριαρχική Θεία Λειτουργία προς τιμήν του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα με την παρουσία των εκπροσώπων της Εκκλησίας της Ρώμης όπου αναβιώνεται η ίδια εικόνα, κατά την εορτή του Αγίου Αποστόλου Πέτρου.
Η ενορία μας στην Άνδρο είναι πολύ μικρή, αλλά είναι μία αληθινή ενοριακή κοινότητα, που θα την ζήλευαν πολλές μεγάλες ενορίες. Κάθε φορά που τελείται η Θεία Λειτουργία στον Ενοριακό τους Ναό συμμετέχουν όλοι οι ενορίτες και δίνουν μία μαρτυρία ενότητας και αδελφοσύνης, που αποτελεί δείγμα της ζωντανής πίστης τους, που τους οδηγεί στο Ναό, όχι για να ακούσουν τη Θεία Λειτουργία ή να παραστούν, αλλά για να συμμετάσχουν ενεργά σ’ αυτήν.
Εκείνο που εντυπωσιάζει περισσότερο είναι πως οι λίγοι αυτοί ενορίτες και ενορίτισσες πριν τη Θεία Λειτουργία πλησιάζουν στο Μυστήριο της Εξομολόγησης, γι’ αυτό και η μεταξύ τους ενότητα και αγάπη που εκδηλώνεται τη στιγμή της ανταλλαγής της ειρήνης πριν πλησιάσουν στα άχραντα Μυστήρια είναι γνήσια και αυθεντική.
Ο Αρχιεπίσκοπος, κατά την ομιλία του, είπε:
Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη (κεφ.1) μας παρουσιάζει τον Απόστολο Ανδρέα με κάποιο φίλο του να παρακολουθεί το κήρυγμα του Ιωάννη του Βαπτιστή ο οποίος βλέποντας να περνά ο Ιησούς τον οποίο ο ίδιος είχε βαπτίσει μια μέρα πριν, αναφωνεί: “ιδού ο αμνός του Θεού!” Λόγια που άμεσα έλκυσαν τον Ανδρέα και τον φίλο του προς τον Ιησού. Τον πλησίασαν, του μίλησαν και αμέσως ο Ανδρέας αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Ιησού τον αναμενόμενο Μεσσία. Τότε τρέχει να ενημερώσει τον αδελφό Πέτρο λέγοντας του: “Βρήκαμε το Μεσσία!” Μετά από λίγο, και ο ίδιος ο Σίμων έρχεται να συναντήσει τον Ιησού, ο οποίος “τον κοιτάζει με μια φιλική ματιά και του λέει: “Εσύ είσαι ο Σίμων, ο υιός του Ιωάννη: από εδώ και στο εξής θα ονομάζεσαι Κηφάς”.
Αυτή είναι η πρώτη γνωριμία του Ανδρέα αλλά και του Πέτρου με τον Ιησού. Το κάλεσμα θα έλθει λίγο αργότερα.
Τα δύο αδέλφια έχουν γυρίσει στην εργασία τους. Ψαρεύουν “στη θάλασσα της Γαλιλαίας”: Ο Ιησούς τους καλεί με έναν περίεργο τρόπο: “Ακολουθείστε με, τους λέει και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων” (Mατθ.4,18-20). Εκείνοι άφησαν τα πάντα και τον ακολούθησαν.
Αργότερα συναντάμε τον Ανδρέα με τη μικρή ομάδα του Πέτρου, του Ιακώβου και του Ιωάννη στο όρος των ελαιών, να παίρνουν τον Ιησού ιδιαιτέρως για να τον ρωτήσουν πότε θα έλθει το τέλος του κόσμου και ποια θα είναι τα σημάδια που θα αναγγείλουν το τέλος των αιώνων. Η απάντηση του Ιησού στο ερώτημά τους αποτελεί «το κήρυγμα του Ιησού που υποδεικνύει στους ανθρώπους τη στάση που πρέπει να τηρήσουν κατά τον ερχομό του Υιού του ανθρώπου, όταν θα έλθει “με δύναμη και δόξα” (Mάρκ.13).
Το όνομα του Ανδρέα δεν αναφέρεται πια παρά στο πρώτο κεφάλαιο των Πράξεων των Αποστόλων μαζί με τα ονόματα των άλλων αποστόλων, που κατευθύνονται προς την Ιερουσαλήμ μετά την Ανάληψη του Ιησού.
Μετά από αυτά η Καινή Διαθήκη δεν αναφέρει τίποτε άλλο για το πρόσωπο του αποστόλου Ανδρέα. Αναφορά στο όνομά του κάνουν μερικά απόκρυφα κείμενα, τα οποία όμως η Εκκλησία δεν τα δέχεται ως θεόπνευστα. Ένα από αυτά, του δευτέρου αιώνα, που δημοσιεύτηκε το έτος 1740, αναφέρει πως ο Ανδρέας ήταν εκείνος που ενεθάρρυνε τον Ιωάννη να γράψει το Ευαγγέλιο του. Και άλλο κείμενο μια ευχή του Ιησού προς τον Άγιο Ανδρέα: “εσύ θα είσαι μία κολώνα του βασιλείου μου στην Ιερουσαλήμ, που είναι η ευλογημένη πόλη μου. Αμήν».
Ένας ιστορικός των πρώτων αιώνων ο Ευσέβιος της Καισαρείας (ca. 265-340) γράφει ότι ο Ανδρέας κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μικρά Ασία και στην κεντρική Ρωσία. Μετά ήλθε στην Ελλάδα και ίδρυσε την Εκκλησία των Πατρών την οποία και ποίμανε. Εκεί στην πόλη των Πατρών μαρτύρησε για το Χριστό με το μαρτύριο της σταύρωσης και μάλιστα με το κεφάλι προς τα κάτω σε ένα σταυρό που έχει το σχήμα του Χ. ο οποίος και αργότερα ονομάστηκε σταυρός του Αγίου Ανδρέα. Αυτό πρέπει να συνέβηκε γύρω στο 60 μ.Χ. στις 30 Νοεμβρίου.
Το 357 τα άγια λείψανά του μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, ενώ η αγία κάρα του παρέμεινε στην πόλη των Πατρών.
Όταν το έτος 1206, οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, για να μη πέσουν τα άγια λείψανα του στα χέρια των Τούρκων μεταφέρθηκαν στην Ιταλία όπου φυλάσσονταν στην κρύπτη του Ντουόμο της πόλεως Amalfi. Και όταν το έτος 1460 οι Τούρκοι εισήλθαν ως κατακτητές στην Ελλάδα, η αγία κάρα του Αγίου Ανδρέα μεταφέρθηκε από την Πάτρα και τοποθετήθηκε στο Ναό του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη όπου έμεινε μέχρι το έτος 1964, όταν ο Πάπας Παύλος ο 6ος την επανέδωσε στην Εκκλησία των Πατρών.
Αυτά είναι μερικά στοιχεία από τη ζωή του Αγίου που σήμερα πανηγυρίζουμε.
Εσείς αγαπητοί μου Ανδριώτες που αποτελείτε τη μικρή ενοριακή κοινότητα του Αγίου Ανδρέα εδώ σ’ αυτό το όμορφο νησί και μας πείθετε πως η ποσότητα δεν αντικαθιστά την ποιότητα, εσείς όλοι οι αγαπητοί μας φίλοι και φιλέορτοι που είστε εδώ παρόντες σήμερα, εσείς οι συμπατριώτες μας και μέλη του Συνδέσμου ελλήνων Καθολικών Σύρου που ήλθατε εδώ ως προσκυνητές, εσείς που ήλθατε από το νησί της Τήνου με το Σύλλογο της Καλλονής που οργάνωσε ο φίλος Πρόεδρος Παντελής, όλοι οι παρόντες με τους ιερείς μας που δίνουν δείγματα αγάπης και φροντίδας για την Εκκλησία, ας αναζητήσουμε το Μεσσία που έρχεται και ας προσπαθήσουμε να τον ανακαλύψουμε στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου γιατί μόνο έτσι θα δοξάζουμε αληθινά τον ένα και τριαδικό Θεό μας και σωστά θα πανηγυρίσουμε τη μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα που εύχομαι να είναι η βοήθεια όλων μας
Τέλος ζήτησε από όλους να μεταφερθούν νοερά στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως, όπου τις ημέρες αυτές κτυπούσε έντονα και έπαλε δυνατά από αγάπη η καρδιά της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Η συνάντηση του Πρώτου και του Δεύτερου Επισκόπου της, αδελφών εν Χριστώ, διαδόχου του ενός του Κορυφαίου Αποστόλου Πέτρου και του άλλου διαδόχου του Πρωτοκλήτου Ανδρέα δημιούργησε αισιοδοξία και πολλές ελπίδες για όσους αναμένουν να έλθει η ημέρα που η προσευχή του Χριστού «ίνα πάντες εν ώσιν» θα γίνει πραγματικότητα.
Ευχαριστούμε τον εφημέριο π. Φραγκίσκο, ο οποίος δείχνει την ίδια αγάπη και φροντίδα για την μικρή μας ενοριακή κοινότητα της Άνδρου που δείχνει και για τις άλλες πέντε ενορίες που υπηρετεί στην Τήνο.
+Ν
