ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΞΑΡΧΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ 2012
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ, ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Μακρά και δραματική ήταν η πορεία του Ιησού από τον Γολγοθά προς την Ανάσταση. Τραγικές οι στιγμές ενώπιον ολόκληρου του μεγάλου συνεδρίου των αρχιερέων και στη συνέχεια ενώπιον του Πιλάτου, Ρωμαίου διοικητή, όπου σύρθηκε για να δικασθεί. Απογοήτευση ενώπιον ενός έξαλλου λαού που φώναζε «Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν». Η αιτία της δια του σταυρού θανατικής ποινής που του επέβαλαν ήταν η δημόσια πλέον ομολογία Του ότι είναι ο Μεσσίας, ο Υιός του Θεού, αλλά και η ζωή και η διδασκαλία Του, μαρτυρία αγάπης, ειρήνης, συμφιλίωσης και δικαιοσύνης. Την θεότητα του Ιησού αρνήθηκαν, με την πεποίθηση ότι με τον θάνατο θα εξαφάνιζαν την ύπαρξή του, και θα κυριαρχούσε ο φαρισαϊσμός, το μίσος, η υποκρισία τους και η υποδούλωση του λαού. Είχαν μάλιστα λάβει όλα τα μέτρα για να φρουρηθεί καλά ο τάφος ως την τρίτη ημέρα, μην τυχόν έρθουν οι μαθητές του τη νύχτα και τον κλέψουν, κι έπειτα πουν στο λαό πως αναστήθηκε από τους νεκρούς.
Η ανάσταση του Χριστού δεν ήταν θαύμα, αλλά Θεϊκό Μυστήριο, καθότι δεν ήταν δυνατόν ο Δημιουργός της ζωής να κρατηθεί δέσμιος του θανάτου.
Ο Χριστός στο Μυστήριο του θανάτου Του μαρτυρεί την απόλυτη υπακοή προς τον Πατέρα. Στη Δωρεά της ζωής Του επί του Σταυρού μαρτυρεί την άπειρη αγάπη Του για εμάς. Στο Μυστήριο της ένδοξης Ανάστασής Του μαρτυρεί τη νίκη Του επί του θανάτου και τη βεβαία ελπίδα της δικής μας ανάστασης και τη ζωή του μέλλοντος αιώνος.
Aνεβαίνοντας τον Γολγοθά και από τον σταυρό ο Χριστός πορεύθηκε προς την Ανάσταση. Ο σταυρός που σήκωσε ο Χριστός δεν ήταν συμβολικός, κατά φαινόμενο, αλλά δυσβάστακτος και οδυνηρότατος. Ο Χριστός ως αληθινός άνθρωπος πόνεσε με τα φρικτά πάθη που υπέστη από τους σταυρωτές του. Δοκίμασε ψυχικά την αδικία, την αχαριστία, την περιφρόνηση, τη συκοφαντία, το μίσος και την ψευτιά, την προδοσία και την άρνηση ακόμα και των δικών του ανθρώπων, των ίδιων των φοβισμένων μαθητών του.
Την ίδια πορεία καλούμαστε και εμείς οι οπαδοί και μαθητές του να διανύσουμε, βέβαιοι ότι θα φθάσουμε μαζί του προς την ανάσταση. Ο Κύριος, όμως, δεν μάς έκρυψε την αλήθεια προκειμένου να συναναστηθούμε μαζί του: «Να θυμάστε – μάς λέγει – το λόγο που σας είπα: δεν υπάρχει δούλος ανώτερος από τον Κύριό του. Αν εμένα καταδίωξαν, θα καταδιώξουν κι εσάς». Δεν θα συναναστηθούμε μαζί του, αν δεν συσταυρωθούμε μαζί του.
Πώς, όμως, εμείς οι άνθρωποι, αδύνατοι, τραυματισμένοι από την πτώση, ευάλωτοι στο κακό και αμαρτωλοί, μπορούμε να σηκώσουμε το σταυρό μας ; Κάποιος ασκητής της ερήμου απαντά στον καθένα και στην καθεμιά: «Πριν σου στείλει ο Θεός τον Σταυρό που σηκώνεις, τον κοίταξε με τα πάνσοφα μάτια του, τον εξέτασε με τη θεία λογική Του, τον ήλεγξε με την ατέλειωτη δικαιοσύνη Του, τον θέρμανε στην γεμάτη αγάπη καρδιά Του, τον ζύγισε καλά με τα στοργικά Του χέρια, μην τυχόν και πέσει βαρύτερος απ’ όσο μπορείς να σηκώσεις. Κι αφού υπολόγισε το θάρρος σου, τον ευλόγησε, και τον εναπέθεσε στους ώμους σου. Μπορείς να τον σηκώσεις ! Κράτησέ τον κι ανέβαινε από τον Γολγοθά προς την Ανάσταση».
Με αυτές τις απλές σκέψεις, απευθύνω τις πασχαλινές ευχές μου ιδιαίτερα στους Ιερείς, τους συνεργάτες τους και τους πιστούς των ενοριών μας της «Αγίας Τριάδας» στην Αθήνα, και «των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου» στα Γιαννιτσά Μακεδονίας, της ενορίας της «Παναγίας της Ελπίδος» των Καθολικών Ιρακινών Χαλδαίων και της κοινότητας του «Αγίου Νικολάου» των Καθολικών Ανατολικών Ουκρανών και των Καθολικών ανατολικών άλλων παραδόσεων, οι οποίοι διαμένουν στη χώρα μας, στις Αδελφές της Ι. Μονής «Παμμακαρίστου Θεοτόκου», στις Μικρές Αδελφές του Ιησού στα Γιαννιτσά, στις Ουκρανές Βασιλειανές Αδελφές, στα παιδιά του Ουκρανικού Σχολείου, στα παιδιά του Κατηχητικού των Ιρακινών, στο Σύνδεσμο των Ελληνίδων Καθολικών Κυριών, στους υπεύθυνους, τους συνεργάτες, τους εθελοντές, τους εργαζομένους και τροφίμους των Ιδρυμάτων μας, του Ιδρύματος «για το Παιδί» στη Νέα Μάκρη, της Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων «Η Βηθανία» στη Νέα Μάκρη, της «Εστίας Θείας Προνοίας» για τα εργαζόμενα κορίτσια και φοιτήτριες, του Νοσοκομείου «Παμμακάριστος», της «Κάριτας Θείας Προνοίας» και στους συντάκτες, συνεργάτες και ανταποκριτές της εφημερίδας «ΚΑΘΟΛΙΚΗ».
Σας ασπάζομαι όλους με τον πασχαλινό λειτουργικό χαιρετισμό: Χριστός ανέστη, αληθώς ανέστη !
+ Δημήτριος
Επίσκοπος των Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος
