Κέρκυρα 05/05/2024
Αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί και αδελφές, Χριστός Ανέστη!
Χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες και γιορτινή διάθεση συνοδεύουν την Πασχαλινή Πανήγυρη, την Εορτή των εορτών μέσα στην γεμάτη χρώματα και φως άνοιξη. Το πένθος της Μεγάλης Παρασκευής διαδέχεται η χαρά και η ελπίδα που σκορπίζει στις καρδιές μας το γεγονός της Αναστάσεως.
Δεν συνέβη όμως το ίδιο, τουλάχιστον αμέσως και για τους πρώτους μαθητές, οι οποίοι μετά τον θάνατο του Χριστού διασκορπίστηκαν και κρύφτηκαν φοβισμένοι και απογοητευμένοι. Συχνά κι εμείς, όπως οι μαθητές του Κυρίου μας, πιστεύουμε ότι ο θάνατος είναι η μοναδική κατάληξη ενός ανθρώπου όταν έρχεται στη ζωή γι’ αυτό και πολλές φορές οι επιλογές μας χαρακτηρίζονται από την ανάγκη να ελευθερωθούμε από το άγχος αυτού του τέλους και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα εικονικό περιβάλλον ευτυχίας, άνεσης, ασφάλειας και ευημερίας νομίζοντας ότι μέσα σε αυτό θα είμαστε άτρωτοι από τη φθορά και προστατευμένοι από την άνιση μάχη με την πραγματικότητα.
Άλλες φορές εκδηλώνουμε, ασυνείδητα, αυτό τον φόβο δημιουργώντας ένα μόρφωμα «αθανασίας» που αντλούμε από τη δύναμη στην άσκηση της εξουσίας καταδυναστεύοντας τους άλλους και χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε μορφή βίας θέλοντας να επιβληθούμε και να κυριαρχήσουμε πάνω στον συνάνθρωπό μας και στην πλάση. «Ιδού ο άνθρωπος» θα πει ο Πιλάτος παρουσιάζοντας το καταπληγωμένο σώμα του Κυρίου μας και απογυμνωμένο από κάθε αξιοπρέπεια στο ωρυόμενο πλήθος που ζητούσε τη σταύρωσή του. Στο πρόσωπο του Χριστού κάθε άνθρωπος βλέπει τα πρόσωπα τόσων ανθρώπων που υποφέρουν εξαιτίας της ανθρώπινης αδιαφορίας αλλά και της ανθρώπινης αλαζονείας. Είναι τα πρόσωπα των γυναικών που κακοποιούνται ή δολοφονούνται από τους ανθρώπους που πίστεψαν ότι τις αγαπούν· είναι τα πρόσωπα των παιδιών που κοιτάζουν τα όνειρά τους να γίνονται στάχτες από τη μανία των πολέμων και όσων τους προκαλούν· είναι τα πρόσωπα των ανθρώπων που ζουν μέσα στη μοναξιά και σαν σκιές περιφέρονται δίπλα μας· είναι τα πρόσωπα των φτωχών που αναζητούν τη δικαιοσύνη, όμως, συνθλίβονται κάτω από το βάρος του «γίγαντα» των ισχυρών συμφερόντων, όπως συμβαίνει όταν οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται από την αλόγιστη και άνιση χρήση τους οδηγώντας τους αδύναμους στην εξαθλίωση, στην ξενιτιά και πολλές φορές και στον θάνατο· είναι τα πρόσωπα των ανθρώπων που θέλουν να βρουν τη χαμένη τους αξιοπρέπεια ικετεύοντάς μας για λίγα «ψίχουλα» καλοσύνης, αποδοχής και σεβασμού.
Το γεγονός της Αναστάσεως το οποίο με χαρά εορτάζουμε και τελούμε στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μάς προσκαλεί και μάς προκαλεί να κάνουμε επιλογές αναστάσιμες, δηλαδή, με πίστη και ελπίδα στην ασύλληπτη δωρεά της ουράνιας ζωής και στην υπέρλαμπρη νίκη του Χριστού πάνω στον θάνατο και στο κακό, να προσανατολίσουμε τις επιλογές μας σε ό,τι είναι καλό, αρεστό και τέλειο ενώπιον του Θεού στολίζοντας τη ζωή μας καθώς και εκείνη των άλλων με αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, πραότητα και εγκράτεια. Με το φως του λόγου και της χάρης του Κυρίου ας προσπαθούμε να ζούμε καθημερινά την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όχι, ως ένα γεγονός θαμμένο στη μνήμη του παρελθόντος, αλλά ως αέναη πηγή νέας ζωής εν Χριστώ που τρέφει το παρόν και το μέλλον με δύναμη και ελπίδα. Χριστός Ανέστη!
Ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος
Κερκύρας, Ζακύνθου-Κεφαλληνίας
+Γεώργιος Αλτουβάς
