29 Αυγούστου 2006
Η πνευματική μου διαθήκη
Αν αυτήν την τελευταία ώρα της ζωής μου κοιτάξω πίσω στις δεκαετίες που περιδιάβηκα, πρώτα βλέπω πόσους λόγους έχω για να ευχαριστήσω. Ευχαριστώ πριν από κάθε άλλο τον ίδιο τον Θεό, τον χορηγό κάθε αγαθού δώρου, ο οποίος μου δώρισε τη ζωή και με καθοδήγησε μέσα από διάφορες στιγμές σύγχυσης, σηκώνοντάς με πάντα κάθε φορά που άρχιζα να γλιστράω και δίνοντάς μου πάντα εκ νέου το φως του προσώπου Του. Αναδρομικά βλέπω και καταλαβαίνω ότι ακόμη και τα σκοτεινά και κοπιαστικά τμήματα αυτού του ταξιδιού ήταν για τη σωτηρία μου και ότι ακριβώς σε αυτά Εκείνος με καθοδήγησε καλά.
Ευχαριστώ τους γονείς μου, που μου έδωσαν τη ζωή σε μια δύσκολη εποχή και οι οποίοι, με τίμημα μεγάλων θυσιών, με την αγάπη τους, ετοίμασαν για μένα μια υπέροχη κατοικία η οποία, σαν καθαρό φως, φωτίζει όλες μου τις μέρες μέχρι σήμερα. Η διαυγής πίστη του πατέρα μου δίδαξε σε εμάς τα παιδιά να πιστεύουμε, και ως οδοδείκτης ήταν πάντα σταθερή εν μέσω όλων των επιστημονικών μου αποκτημάτων. Η βαθιά ευσέβεια και η μεγάλη καλοσύνη της μητέρας μου αποτελούν μια κληρονομιά για την οποία δεν θα μπορώ ποτέ να ευχαριστήσω αρκετά. Η αδελφή μου στάθηκε στο πλάι μου για δεκαετίες ανιδιοτελώς και με στοργική φροντίδα. Ο αδελφός μου, με τη διαύγεια των συμβουλών του, τη σθεναρή του αποφασιστικότητα και τη γαλήνη της καρδιάς του, πάντα μου άνοιγε τον δρόμο: αν δεν προηγείτο συνεχώς από μένα και δεν με συνόδευε, δεν θα μπορούσα να βρω τον σωστό δρόμο.
Από καρδίας ευχαριστώ τον Θεό για τους πολλούς φίλους, άνδρες και γυναίκες, τους οποίους Αυτός πάντα έθετε δίπλα μου. Τον ευχαριστώ για τους συνεργάτες σε όλα τα στάδια της πορείας μου. Τον ευχαριστώ για τους διδασκάλους και τους μαθητές που Αυτός μου έδωσε. Τους εμπιστεύομαι όλους με ευγνωμοσύνη στην καλοσύνη Του. Και θέλω να ευχαριστήσω τον Κύριο για την όμορφη πατρίδα μου στους πρόποδες των Βαυαρικών Άλπεων, στην οποία πάντα έβλεπα τη λαμπρότητα του ίδιου του Δημιουργού να λάμπει. Ευχαριστώ τους ανθρώπους της πατρίδας μου διότι σε αυτούς διαρκώς εκ νέου μπόρεσα να βιώσω την ωραιότητα της πίστεως. Προσεύχομαι ώστε ο τόπος μας να παραμείνει τόπος πίστεως και σας παρακαλώ, αγαπητοί συμπατριώτες: μην απομακρυνθείτε από την πίστη. Και τέλος, ευχαριστώ τον Θεό για όλη την ομορφιά που μπόρεσα να βιώσω σε όλα τα στάδια του ταξιδιού μου, ειδικά όμως στη Ρώμη και στην Ιταλία που έγινε η δεύτερη πατρίδα μου.
Σε όλους όσους αδίκησα με οποιονδήποτε τρόπο, ζητώ ειλικρινά συγγνώμη.
Ό,τι είπα προηγουμένως στους συμπατριώτες μου, το λέω τώρα σε όλους εκείνους οι οποίοι στην Εκκλησία ανατέθηκαν στη διακονία μου: μείνετε σταθεροί στην πίστη! Μην αφήνετε το εαυτό σας να είναι σε σύγχυση! Συχνά φαίνεται ότι η επιστήμη —οι φυσικές επιστήμες από τη μια και η ιστορική έρευνα (ιδίως η ερμηνεία της Αγίας Γραφής) από την άλλη— είναι σε θέση να προσφέρουν αδιαμφισβήτητα αποτελέσματα σε αντίθεση με την Καθολική πίστη. Έζησα τις μεταμορφώσεις των φυσικών επιστημών από παλιά και μπόρεσα να διαπιστώσω πώς, αντιθέτως, εξαφανίστηκαν οι φαινομενικές βεβαιότητες εναντίον την πίστεως, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι επιστήμη, αλλά φιλοσοφικές ερμηνείες που μόνο επιφανειακά παρουσιάζονται σαν επιστήμη. Όπως, επίσης, είναι στο διάλογο με τις φυσικές επιστήμες που και η πίστη έμαθε να κατανοεί καλύτερα το όριο του εύρους των διαβεβαιώσεών της, και επομένως την ιδιαιτερότητά της.
Είναι πλέον εξήντα χρόνια που συνοδεύω την πορεία της θεολογίας, ιδιαιτέρως των βιβλικών επιστημών, και με τη διαδοχή των διαφόρων γενεών είδα να καταρρέουν βεβαιότητες που έμοιαζαν ακλόνητες, αποδεικνύοντας ότι ήταν απλές υποθέσεις: η φιλελεύθερη γενεά (Harnack, Jülicher, κ.λπ.), η υπαρξιστική γενεά (Bultmann κ.λπ.), η μαρξιστική γενεά. Είδα και συνεχίζω να βλέπω πώς από το συνονθύλευμα των υποθέσεων αναδύθηκε και αναδύεται εκ νέου η λογική της πίστεως. Ο Ιησούς Χριστός είναι αληθινά η οδός, η αλήθεια και η ζωή —και η Εκκλησία, με όλες τις ανεπάρκειές της, είναι αληθινά το σώμα Του.
Τέλος, ζητώ ταπεινά: προσευχηθείτε για μένα, ώστε ο Κύριος, παρ’ όλες τις αμαρτίες και τις ελλείψεις μου, να με δεχτεί στις αιώνιες μονές. Σε όλους εκείνους που μου ανατέθηκαν, καθημερινά πηγαίνει από καρδίας η προσευχή μου.
Benedictus PP XVI
———————
Μετάφραση: π.Λ /
Πηγή: kantam.gr
