ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Αριθ. Πρωτ. 5340/20
Αθήνα, 30 Νοεμβρίου 2020
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ 2020
Προς
τους Σεβαστούς Ιερείς, Ιερομονάχους, Διακόνους,
Μοναχούς και Μοναχές,
και όλο το χριστεπώνυμο πλήρωμα
της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα
Αγαπητοί εν Κυρίω αδελφοί και αδελφές,
Με τον Α’ Εσπερινό του Σαββάτου, στις 28 Νοεμβρίου, ξεκινήσαμε την Περίοδο της Παρουσίας. Αυτή η λειτουργική Περίοδος των τεσσάρων εβδομάδων, μας προετοιμάζει για τη συνάντηση με τον Κύριο, ο οποίος θα έλθει μια ημέρα για να κρίνει ζώντες και νεκρούς, όπως το ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως. Είναι ο ίδιος, ο οποίος έρχεται εκ νέου κατ’ αυτά τα Χριστούγεννα με την ανάμνηση της γέννησής Του ως φτωχό βρέφος σε ένα σπήλαιο της Βηθλεέμ· και είναι ο ίδιος που έρχεται κάθε ημέρα της ζωής μας, όταν γεννιέται στην καρδιά του καθενός από εμάς τους Χριστιανούς, οι οποίοι τον εορτάζουμε και τον αποδεχόμαστε με πίστη.
Η Εκκλησία, κατά τις τέσσερις Κυριακές της Παρουσίας και μέσα από τα Εισοδικά Αντίφωνα της Θείας Λειτουργίας, θέλει να μας βάλει σε εκείνη την προσωπική και εκκλησιακή διάθεση της προσευχής, της προσδοκίας και της ελπίδας, που θα πρέπει πάντοτε να σηματοδοτούν τη ζωή μας: «Προς εσένα, Κύριε, ύψωσα την ψυχή μου…», ψάλαμε στην αρχή της Θείας Λειτουργίας της Α’ Κυριακής της Παρουσίας. «Λαέ της Σιών, ιδού, ο Κύριος έρχεται να σώσει…», σαν μια δική μας ομολογία πίστεως που γίνεται προσευχή, τη Β’ Κυριακή. «Να χαίρεστε πάντοτε εν Κυρίω. Το επαναλαμβάνω: να χαίρεστε!…», είναι ο χαρούμενος ύμνος που αναβλύζει από την καρδιά μας, την Γ’ Κυριακή. Τέλος, εκείνο το άσμα της Δ’ Κυριακής που γίνεται θερμή ικεσία, σαν να θέλαμε να πιέσουμε τον Κύριο για να έλθει να μας σώσει: «Σκορπίστε, δρόσο, ουρανοί, και τα νέφη ας ρίξουν σαν βροχή τον Δίκαιο. Ας ανοίξει η γη και ας βλαστήσει τον Σωτήρα». Σε αυτά τα αντίφωνα, λοιπόν, βρίσκουμε την επιθυμία μας για τον Κύριο, την πορεία μας ως λαός, ως Εκκλησία, τη χαρά που γεννιέται στην καρδιά του πιστού, και τέλος την τολμηρή και θαρραλέα προσευχή μας: «…ας γεννηθεί, ας έλθει ο Σωτήρας».
Αυτό το έτος 2020 σημαδεύτηκε και εξακολουθεί να σημαδεύεται από μια πανδημία που έχει πλήξει ολόκληρο τον κόσμο, κάνοντάς μας αδύναμους, απροστάτευτους, και στερώντας μας πολλά αγαθά. Προπάντων, όμως, ήταν ένα έτος που χαρακτηρίστηκε από τις σοβαρές συνέπειες αυτής της πανδημίας, τόσο στο τεράστιο ποσοστό των ασθενών και των νεκρών, όσο και στις νέες καταστάσεις απώλειας, τις οποίες εξακολουθούμε να υφιστάμεθα εδώ και πολλούς μήνες. Απώλειες στον χώρο της εργασίας, στη ζεστασιά των ανθρωπίνων σχέσεων, σε πολλές πτυχές της οικογενειακής ζωής και, όχι τελευταίο ή λιγότερο σημαντικό, στην άσκηση της λατρευτικής και ιερομυστηριακής μας ζωής, στη βίωση της χριστιανικής μας πίστεως ως Καθολική Εκκλησία.
Μια κατάσταση που προκάλεσε και προκαλεί οδύνη στους ποιμένες και τους πιστούς, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι την πίστη μας τη βιώνουμε εντός της Εκκλησίας, μαζί με τους ποιμένες μας και τους αδελφούς μας, και γι’ αυτό τον λόγο η στέρηση της ιερομυστηριακής ζωής προκαλεί οδύνη σε όλους. Ασφαλώς αποδεχόμαστε τα μέτρα που μας ζητούνται, διότι οφείλουμε να είμαστε συνετοί. Και το να είμαστε συνετοί δεν σημαίνει πως είμαστε δειλοί ή ολιγόπιστοι· σημαίνει πως έχουμε επίγνωση της τραγικής πραγματικότητας που βιώνουμε αυτή τη στιγμή. Ταυτόχρονα η στάση μας πρέπει να υποδηλώνει ότι εναποθέτουμε την ελπίδα μας στον Κύριο, που έρχεται να σώσει μια ανθρωπότητα, η οποία τόσο πολύ σημαδεύτηκε και φέτος από πόνο και δεινά.
Ο λόγος μας ως ποιμένες της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα προς όλους, ατενίζοντας ήδη τα προσεχή Χριστούγεννα, είναι ένας λόγος ελπίδας. Θα βιώσουμε ακόμη στιγμές απώλειας, ταλαιπωρίας, παντοειδών στερήσεων, και σε επίπεδο επίσης ιερομυστηριακό και λατρευτικό, αλλά ποτέ, και πάλι ποτέ, ας μην παύσουμε να ελπίζουμε και να προσευχόμαστε. Μια προσευχή η οποία, όταν η γενική απαγόρευση το απαιτεί, θα γίνεται στην εστία της οικογένειας και στην ησυχία της καρδιάς μας, μέσω της ανάγνωσης του Λόγου του Θεού, της προσευχής των ψαλμών, της απαγγελίας του Αγίου Ροδαρίου και πολλών μορφών προσευχής που μας προσφέρει η Εκκλησία. Κατ’ αυτή την περίοδο της απομόνωσης και των στερήσεων, θα συνοδεύουμε επίσης τον αδελφό μας Γεώργιο στην εις Επίσκοπον χειροτονία του και στην έναρξη της διακονίας του ως Αρχιεπίσκοπος Μητροπολίτης Κερκύρας. Ας προσευχηθούμε επίσης για την τοπική Εκκλησία που θα υπηρετήσει.
Είθε ο Κύριος, τον οποίο στο τέλος της Παρουσίας θα ανυμνήσουμε ως Σοφία, Ρίζα, Ανατολή, Βασιλέα, Εμμανουήλ, να δεχθεί κατ’ αυτές τις εβδομάδες την προσευχή μας, τις δυσκολίες μας, και να ενισχύει συνεχώς την ελπίδα μας.
Ενωμένοι μαζί σας και με τη χάρη του Θεού, ας προχωρήσουμε, ως Εκκλησία, να συναντήσουμε τον Κύριο που ήλθε, που έρχεται και που θα έλθει.
Οι Επίσκοποί σας
+ Σεβαστιανός, Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών και Αποστολικός Τοποτηρητής της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Ρόδου, Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος.
+ Νικόλαος, Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου- Άνδρου- Μυκόνου και Αποστολικός Τοποτηρητής της Καθολικής Επισκοπής Χίου-Λέσβου-Σάμου
+ Ιωάννης, Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας-Ζακύνθου-Κεφαλληνίας και Αποστολικός Τοποτηρητής του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης.
+ Πέτρος, Καθολικός Επίσκοπος Σύρου, Θήρας και Αποστολικός Τοποτηρητής της Καθολικής Επισκοπής Κρήτης.
+ Εμμανουήλ, Τιτουλάριος Επίσκοπος Καρκαβίας, Αποστολικός Έξαρχος-Επίσκοπος της Ελληνικής Καθολικής Εξαρχίας.
+ Ιωσήφ, Αποστολικός Τοποτηρητής των Αρμενίων Καθολικών Ελλάδος.
Ο Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου
† Σεβαστιανός
Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών
Αποστολικός Τοποτηρητής Καθολικής Αρχιεπισκοπής Ρόδου
Ο Γραμματέας
+ Νικόλαος,
Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου- Άνδρου- Μυκόνου
Αποστ. Τοποτηρητής Καθολικής Επισκοπής Χίου-Λέσβου-Σάμου
