Με κάθε λαμπρότητα και επισημότητα γιορτάστηκε την 1η Μαΐου 2011 ο Προστάτης της Καθολικής Εκκλησίας στη Σύρο και Πολιούχος της πόλεως της Άνω Σύρου Μεγαλομάρτυρας Άγιος Γεώργιος.
Στον Ιερό Καθεδρικό Ναό στην Άνω Σύρο, που φέρει το όνομά του, τελέστηκαν οι Ιερές Ακολουθίες κατά το πενθήμερο από την Τετάρτη 27 Απριλίου, έως την Κυριακή 1 Μαΐου. Τις τρεις πρώτες βραδιές, στις 7 μ.μ., τελέστηκε από τον Εφημέριο π. Νικόλαο Ρούσσο τριήμερο δεήσεων προς τιμήν του Αγίου, το Σάββατο, στις 8 μ.μ., Αρχιερατικός Εσπερινός από τον Επίσκοπό μας Σεβασμιότατο π. Φραγκίσκο Παπαμανώλη και την Κυριακή, ημέρα της Πανήγυρις : το πρωΐ, ώρα 11, Ψαλτή Θεία Λειτουργία από τον Εφημέριο και το απόγευμα, ώρα 6, επίσημο Αρχιερατικό Συλλείτουργο στο οποίο προΐστατο ο Επίσκοπος π. Φραγκίσκος και συμμετείχαν όλοι οι Ιερείς της τοπικής μας Εκκλησίας. Στο συλλείτουργο παρευρέθη ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σύρου κ.κ. Δωρόθεος ο Β΄, καθώς και ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. Γεώργιος Παπαμανώλης, ο Δήμαρχος Σύρου κ. Ιωάννης Δεκαβάλας, οι Αντιδήμαρχοι κ.κ. Φώτιος Ξαγοράρης και Δημήτριος Ρούσσος, Περιφερειακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι, εκπρόσωποι τοπικών Φορέων και πολλοί πιστοί από διάφορες περιοχές του νησιού.
Μετά το τέλος της ιεροτελεστίας έγινε η περιφορά της εικόνας του Αγίου σε πεζόδρομους του οικισμού της Άνω Σύρου. Όλα ήταν εξαιρετικά και συνέβαλαν στη δημιουργία ενός κατανυκτικού και πανηγυρικού πλαισίου, μέσα στο οποίο τιμήθηκε και γιορτάστηκε με ευλάβεια και πίστη ο Άγιος Προστάτη μας. Από τη χορωδία, που για άλλη μια φορά έδωσε το καλύτερο και το ωραιότερο που θα μπορούσε να προσφέρει, από τους λειτουργοϋπηρέτες και τους λαϊκούς πιστούς που διακονούσαν εντός και εκτός του Ιερού, έως τον προσεγμένο και με επιμέλεια στολισμό του ναού, που ήταν ντυμένος στα κόκκινα, χρώμα στο οποίο έδιναν έμφαση και τα ομοιόμορφα ολοκόκκινα άμφια, με τα οποία ήταν ντυμένοι ο Επίσκοπος και οι Ιερείς.
Στην ομιλία του ο Επίσκοπός μας επεσήμανε τα σημεία εκείνα του σημερινού Ευαγγελίου, στα οποία ο Ιησούς προτρέπει τους μαθητές του να προσέχουν να μην τους κυριαρχεί ο φόβος, λέγοντάς τους συνεχώς «Μη φοβάστε». Ας ακούσουμε ολόκληρο το κήρυγμα του Σεβασμιοτάτου:
Η χριστιανική ζωή δεν είναι εύκολη. Δεν είναι εύκολο πράγμα να ζεις πιστά την χριστιανική σου πίστη, να ζεις σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία, με την χριστιανική σου ιδιότητα. Εξάλλου το έγραφε και ο Απόστολος Παύλος στον μαθητή του Τιμόθεο, λέγοντάς του: «Όλοι όσοι θέλουν να ζήσουν με ευσέβεια εν Χριστώ Ιησού θα αντιμετωπίζουν διωγμούς (Β΄ Τιμ 3,12). Ο Ιησούς το ήξερε αυτό, γι’ αυτό, όπως ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, προτρέπει τους μαθητές του να προσέχουν να μην τους κυριαρχεί ο φόβος. Ο φόβος, ναι μεν έχει την θετική πλευρά του: προειδοποιεί για πιθανούς κινδύνους, εμποδίζει από απερίσκεπτες πράξεις, από πράξεις άχρηστες και δίχως νόημα. Αλλά, αν ο φόβος ξεφύγει από τον έλεγχο, τότε δυσκολεύει και εμποδίζει πράξεις θαρραλέες και απόλυτες επιλογές.
Για όποιον αποφάσισε να ακολουθεί στη ζωή του τον Ιησού Χριστό και θέλει να εμφορείται πάντοτε με τα αισθήματα του Ιησού Χριστού, ο φόβος είναι ο χειρότερος εχθρός. Φοβάται κανείς μην τυχόν χάσει τη θέση του, μην τυχόν ολιγοστέψει η εκτίμηση των άλλων, μην τυχόν τιμωρηθεί, μην τυχόν εμποδιστεί η προαγωγή του, φοβάται να εκδηλώσει την χριστιανική του πίστη επειδή (μπορούμε να φθάσουμε και σ’ αυτό) κινδυνεύει ακόμη και η ζωή του. Όποιος κυριαρχείται από φόβο δεν είναι πια ελεύθερος. Χάνει την ελευθερία του που είναι το πιο πολύτιμο αγαθό που το σέβεται ακόμη και ο Θεός σε κάθε άνθρωπο. Στο Ευαγγέλιο σήμερα ακούσαμε τον Ιησού να μας επαναλαμβάνει τρεις φορές: «Μην φοβάστε» (Μτ.10,26.28.31) και κάθε φορά προσθέτει ένα λόγο για να δικαιολογήσει την προτροπή του.
Το πρώτο «Μη φοβάστε» το απευθύνει στους κήρυκες του Ευαγγελίου οι οποίοι φοβούνται μην τυχόν η αποστολή τους αποτύχει, επομένως και ο κόπος τους να πάει χαμένος, εξ’ αιτίας της εκκοσμικευμένης νοοτροπίας της κοινωνίας μας. Ο Ιησούς τους ενθαρρύνει: «Μην φοβάστε», παρ’ όλες τις δοκιμασίες και τις δυσκολίες το Ευαγγέλιο θα κηρυχθεί, θα διαδοθεί και θα αλλάξει τον κόσμο. Μπορεί ο κήρυκας του Ευαγγελίου να μην προλάβει να δει καρπούς όσων έσπειραν με χαρά αλλά και με κόπο, αλλά να είναι βέβαιοι ότι το κήρυγμά τους θα φέρει καρπό. Εξάλλου αυτό συνέβη και στον ίδιο τον Ιησού. Οι εχθροί του ήταν πεπεισμένοι ότι τον είχαν κάνει πέρα για πάντα καρφώνοντάς Τον επάνω στο σταυρό, τον είχαν βάλει στον τάφο, ενταφιάζοντας έτσι και το σωτήριο μήνυμά του, αλλά την Κυριακή αναστήθηκε, όπως ο
σπόρος που χώνεται στη γη, σαπίζει αλλά και βλασταίνει και φέρνει εκατονταπλάσιο καρπό.
Ακόμη ο Ιησούς, για δεύτερη φορά, επανέλαβε: «Μην φοβάστε». Και παρουσιάζει ένα δεύτερο λόγο για να μη φοβάται ο μαθητής του Χριστού να ομολογεί τη χριστιανική του πίστη. Λέει ο Ιησούς: τι κακό μπορούν να κάνουν στο μαθητή του οι εχθροί του Ευαγγελίου; Να τον κοροϊδέψουν, να τον ειρωνευτούν; να τον κακομεταχειριστούν, να τον κατηγορήσουν; Να τον αδικήσουν; Να τον κάνουν να χάσει τη
δουλειά του; ακόμη και να τον θανατώσουν (όπως συμβαίνει ακόμη και σήμερα); Τίποτα όμως παραπάνω. Κανένας δεν έχει τη δυνατότητα να αφαιρέσει στο μαθητή του Χριστού το μοναδικό καλό που διαρκεί αιώνια: τη ζωή που έλαβε ως δώρο από το Θεό. Κανένας δεν μπορεί να τον ρίξει στην ανυπαρξία. Ο Απόστολος Παύλος ήταν πεπεισμένος γι αυτό. Έγραφε στους Ρωμαίους: «Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Θλίψη, ή στενοχώρια, ή διωγμός, ή πείνα, ή γύμνια, ή κίνδυνος, ή μαχαίρι;… Είμαι πεπεισμένος πως ούτε θάνατος, ούτε ζωή, ούτε τα παρόντα, ούτε τα μελλοντικά, ούτε ο θάνατος… ούτε κανένα άλλο πλάσμα θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού (Ρωμ 8,35-39). «Μη φοβάστε, λοιπόν, αυτούς που σκοτώνουν το σώμα αλλά που δεν μπορούν να σκοτώσουν την ψυχή» δηλαδή την πραγματική ζωή που διατηρείται αιώνια.
«Να φοβάστε εκείνον, προσθέτει ο Ιησούς, που έχει τη δύναμη να κάνει να χαθούν και η ψυχή και το σώμα». Ποιος είναι αυτός που έχει αυτή τη δύναμη; Δεν είναι κάποιος αλλά είναι κάτι. Είναι το κακό που από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής μας φέρνουμε επάνω μας. Είναι εκείνη η κακιά δύναμη που μας σπρώχνει σε επιλογές ενάντιες στο Ευαγγέλιο. Πρέπει να φοβόμαστε το κακό που μας σκλαβώνει, που αφαιρεί την ελευθερία μας, που μας εμποδίζει να ζούμε. Πόσες φορές εξ αιτίας του φόβου μας συμπεριφερθήκαμε ανάξια του Χριστιανικού μας ονόματος, συμπεριφερθήκαμε άδικα, συμπεριφερθήκαμε δειλά. Όποιος φοβάται δεν μπορεί να πραγματοποιήσει ό,τι τον ολοκληρώνει, και επομένως χάνει τη ζωή του (Μτ 28-31).
Ο τρίτος λόγος για τον οποίο ο μαθητής φοβάται είναι ότι συχνά ο διωγμός δεν αγγίζει μόνο τον μαθητή του Χριστού αλλά και εκείνους που βρίσκονται γύρω του. Και πάλι ο Ιησούς λέει: «Μη φοβάστε». Και μας υπενθυμίζει να έχουμε εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Ουράνιου Πατέρα μας. Εκείνος φροντίζει για όλους και για όλα. Να έχουμε συνείδηση της ανθρώπινης αξίας μας, της ανθρώπινης υπόστασή μας. Αφού ο Πατέρας φροντίζει για τα «σπουργίτια που έχουν την αξία μιας δεκάρας, αφού φροντίζει ακόμη και για τις τρίχες της κεφαλής μας (τις έχει μετρημένες), πως δεν θα φροντίσει για τον μαθητή του που τον ομολογεί, που εργάζεται για τον ερχομό της βασιλείας του Θεού, που δεινοπαθεί για την επικράτηση του Ευαγγελίου; Λοιπόν, καταλήγει ο ίδιος ο Ιησούς: μη φοβάστε. Εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια.
Η περικοπή του Ευαγγελίου που ακούσαμε τελειώνει με μια υπόσχεση. Ο Ιησούς θα αναγνωρίσει ενώπιον του Πατέρα του αυτούς που θα τον έχουν αναγνωρίσει ενώπιον των ανθρώπων. Δεν μιλάει για την αιώνια ζωή αλλά για ό,τι συμβαίνει σήμερα. Στη συμπεριφορά μερικών μαθητών του αναγνωρίζει τον εαυτόν του, σε άλλους όχι. Αναγνωρίζει τον εαυτόν του σε όσους δεν φοβούνται να τον αναγνωρίσουν μπροστά στους ανθρώπους, ή να συμπεριφέρονται με τις αρχές του Ευαγγελίου, ακόμη και με την προσφορά της ζωής τους. Αντίθετα δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του σε όσους ντρέπονται να δείξουν ότι είναι μαθητές του, σε όσους δεν τολμούν να ακολου-
θούν και να αναγγέλλουν με την συμπεριφορά τους τον Λόγο του. «Όποιος με ομολογήσει ενώπιον των ανθρώπων, θα τον ομολογήσω κι εγώ ενώπιον του Πατέρα μου … Αλλά, όποιος με αρνηθεί με την συμπεριφορά του ενώπιον των ανθρώπων, κι εγώ θα τον αρνηθώ.
Μέχρι τώρα δεν ανέφερα ούτε το όνομα του Αγίου Γεωργίου, σχολιάζοντας όμως τη σελίδα του Ευαγγελίου περιέγραψα τη συμπεριφορά του Αγίου Γεωργίου, η οποία εφάπτεται με το Ευαγγέλιο. Ο Ιησούς μάς είπε ξεκάθαρα: Μη φοβάστε. Μη φοβάστε κανέναν όταν πρόκειται να ομολογείτε φανερά την πίστη σας σ’ εμένα. Στον Άγιο Γεώργιο βλέπουμε να πραγματοποιείται κατά γράμμα όσα είπε ο Ιησούς Χριστός. Δεν φοβήθηκε το θάνατο, αδιαφόρησε ακόμη και για τη ζωή του, δεν οπισθοχώρησε.
Δύσκολο στην εποχή μας να μας ζητηθεί μια τέτοια τόσο μεγάλη μαρτυρία πίστης. Μας ζητούνται όμως άλλες πιο εύκολες μαρτυρίες. Τουλάχιστον ας δίνουμε αυτές τις εύκολες μαρτυρίες, έστω και αν μας ζητηθεί να θυσιάσουμε κάτι προκειμένου να μην αρνιόμαστε τον Ιησού Χριστό. Αμήν.
Σύρος, 2 Μαΐου 2011
Ισίδωρος Γ. Σαλάχας