Σύρος: Η πανήγυρη της Παναγίας της Φανερωμένης

Στον Ιερό Καθολικό Ναό της Παναγίας της Φανερωμένης, ο οποίος έχει αναδειχτεί τόπος ευλάβειας προς την Παναγία και συγκεντρώνει καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους πλήθος πιστών από όλη τη Σύρο, και τον οποίο στις 18 Μαΐου 1992 ο Σεβασμιότατος Καθολικός Επίσκοπος Σύρου πατέρας Φραγκίσκος Παπαμανώλης, ανακήρυξε Θεομητορικό Προσκυνητήριο της Εκκλησιαστικής Επαρχίας της Σύρου, προσήλθαν και εφέτος, 16-24 Σεπτεμβρίου 2014, οι ευλαβείς Συριανοί καθολικοί πιστοί για να τιμήσουν, με την καθιερωμένη επισημότητα και λαμπρότητα, την Παναγία Φανερωμένη, τη Μητέρα του Θεού και Μητέρα μας. Μεταξύ των προσκυνητών προσήλθαν και πολλοί αδελφοί μας Ορθόδοξοι.

Οι οκταήμερες ιερές Ακολουθίες, που τελέστηκαν στο Ναό και στην πλατεία του Προσκυνήματος, είχαν ως κύριο θέμα τους την Αποστολική παραίνεση του Πάπα Φραγκίσκου «Η Χαρά του Ευαγγελίου», στην οποία ο Άγιος Πατέρας γράφει:

*Με τον Ιησού Χριστό γεννιέται και αναγεννιέται πάντοτε η ΧΑΡΑ. Στην Παραίνεση αυτή επιθυμώ να απευθυνθώ στους πιστούς χριστιανούς, για να τους προσκαλέσω σε ένα νέο σταθμό ευαγγελισμού, σημαδεμένου από αυτήν τη χαρά και να υποδείξω δρόμους για την πορεία της Εκκλησίας κατά τα προσεχή έτη (αριθ. 1).

Καλώ κάθε χριστιανό, σε οποιονδήποτε τόπο ή κατάσταση και αν βρίσκεται, να ανανεώσει σήμερα κιόλας, την προσωπική του συνάντηση με τον Ιησού Χριστό (αριθ. 3).

Είθε ο σημερινός κόσμος, που βρίσκεται σε αναζήτηση, πότε με αγωνία και πότε με ελπίδα, να λαβαίνει τη Χαρμόσυνη Είδηση, όχι από κήρυκες θλιμμένους και αποθαρρυμένους, ανυπόμονους και αγχώδεις, αλλά από υπηρέτες του Ευαγγελίου των οποίων η ζωή ακτινοβολεί ενθουσιασμό και που πρώτοι αυτοί έχουν δεχτεί μέσα τους τη χαρά του Χριστού* (αριθ. 10).

Στο Πρόγραμμα του Οκταήμερου, 16-23 Σεπτεμβρίου, περιλαμβανόταν κάθε μέρα και μια Ακολουθία, με την εξής σειρά: Απαγγελία του Ροδαρίου, Ακολουθία του Λόγου, Αγία Ώρα-Προσκύνηση της Αγίας Ευχαριστίας, Θεία Λειτουργία, Προσκύνημα των Νέων, Προσκύνημα των ασθενών και των ηλικιωμένων. Ο Σεβασμιότατος Επίσκοπός μας π. Πέτρος χοροστάτησε σε αρκετές από τις Ακολουθίες.

Την παραμονή, στην πλατεία του Ναού, τελέστηκε Επίσημος Εσπερινός της Παναγίας, στον οποίο προΐστατο ο Πανοσιολογιότατος πατέρας Αντώνιος Βουτσίνος, Γενικός Βικάριος της Καθολικής Επισκοπής Σύρου, και συμμετείχαν οι Ιερείς μας.

24 Σεπτ. Ημέρα της Πανήγυρης: Το πρωί τελέστηκαν τρεις Θείες Λειτουργίες. Στις 6.30 μ.μ. με κατάμεστες από κόσμο την πλατεία και τις κερκίδες, όπου ανάμεσά τους βρίσκονταν και αρκετοί προσκυνητές από άλλα μέρη της Ελλάδας, τελέστηκε Αρχιερατικό Συλλείτουργο χοροστατούντος του Καθολικού Επισκόπου Σύρου Σεβασμιότατου πατέρα Πέτρου Στεφάνου, με συλλειτουργούς τους Ιερείς και Ιερομονάχους της Εκκλησιαστικής μας Επαρχίας. Παρόντες Μοναχοί και Μοναχές των Ιερών Μονών των Αδελφών των Χριστιανικών Σχολών και των Αδελφών του Ελέους, στη Σύρο. Μετά την ανάγνωση του Αγίου Ευαγγελίου, ο Επίσκοπός μας π. Πέτρος κήρυξε στο εκκλησίασμα το Θείο Λόγο.

Η ομιλία του Επισκόπου:

~~~~~~~

<< Ημέρα γιορτής η σημερινή, γιορτάζει η Παναγιά μας, η μητέρα όλων μας και εμείς οι χριστιανοί της Σύρου, αλλά και οι επισκέπτες από άλλα μέρη της Ελλάδας, ανεβήκαμε σε αυτό το ιερό προσκύνημα για να την τιμήσουμε.

Ο ερχομός μας εδώ δηλώνει την ευλάβειά μας, την επιθυμία μας, αλλά και την ανάγκη μας να προσευχηθούμε και να ζητήσουμε τη μεσιτεία της.

Η γιορτή της Παναγίας της Φανερωμένης, όπως και το εικόνισμα που έχετε μπροστά σας, συνδέεται με το Τάγμα της «Παναγίας της λύτρωσης», που ιδρύθηκε στην Ισπανία το 1218, έχοντας ως σκοπό να απελευθερώσει τους σκλαβωμένους, τότε, χριστιανούς από τα χέρια των μουσουλμάνων.

Ο Ραϊμούνδος ντε Πενιαφόρ και ο Πέτρος Νολάσκο, μετά από όραμα της Παναγίας, επιδόθηκαν σε αυτό το έργο και απελευθέρωσαν χιλιάδες χριστιανούς.

Η Παναγία που βλέπουμε στο εικόνισμα σπάει τις αλυσίδες των σκλαβωμένων, τους απελευθερώνει και προστατεύει κάτω από το μανδύα της όσους προστρέχουν σε αυτήν.

Εμείς, όμως, στις μέρες μας έχουμε ανάγκη από μια άλλη απελευθέρωση, μια πνευματική απελευθέρωση από τα δεσμά της αμαρτίας.

Οι άνθρωποι, εξ αιτίας του εγωισμού μας, νομίζουμε ότι ελευθερία σημαίνει: «κάνω ό,τι θέλω, κάνω ό,τι μου αρέσει».

Όμως η εσφαλμένη αυτή ερμηνεία της ελευθερίας οδηγεί στην αντίπερα όχθη, στη σκλαβιά στη μια ή στην άλλη αρνητική συνήθεια καθώς, ενεργώντας με γνώμονα την κακώς νοούμενη ‘’ελευθερία‘’, καταλήγουμε να ζούμε τελικά σκλαβωμένοι, έρμαια των συνηθειών μας, αφού τελικά δεν μπορούμε να τις ξεπεράσουμε.

Όμως ο Ιησούς μάς ελευθέρωσε από τη σκλαβιά της αμαρτίας, με την έννοια ότι μας έδωσε τη δυνατότητα να λέμε όχι σε ό,τι μας απομακρύνει από εκείνον και να επιλέγουμε ελεύθερα το δρόμο των εντολών που μας οδηγούν κοντά του. Αυτή τη δυνατότητα μας την έδωσε με τον σταυρικό του θάνατο και την Ανάστασή του. Αυτή είναι η πραγματική ελευθερία.

Σήμερα, σε όλους εμάς που βρισκόμαστε εδώ, η Παναγία η Φανερωμένη μάς καλεί να θυμηθούμε το μεγαλείο της χριστιανικής ζωής και της σωτηρίας που έχουμε λάβει. Γιατί ο χριστιανός έλαβε με το βάπτισμα το δώρο να ελευθερωθεί από τα δεσμά της αμαρτίας και να ζήσει ως παιδί του Θεού. Ζω κοντά στο Θεό σημαίνει ότι επιλέγω να ακολουθώ τον Ιησού Χριστό γιατί πιστεύω σε αυτόν. Και όταν λέω πιστεύω, σημαίνει ότι με τις πράξεις μου, με τη συμπεριφορά μου, δηλώνω ότι αυτός είναι o Κύριός μου, ο σωτήρας μου.

Η πίστη είναι κινητήρια δύναμη της ύπαρξής μου. Αυτό που δίνει νόημα στη ζωή μου, που με κάνει να ζω με ελπίδα και αγάπη ακολουθώντας τον Ιησού Χριστό.

«Είμαι χριστιανός», δεν σημαίνει ότι πιστεύω απλά στο Θεό με τρόπο αόριστο, αλλά ακολουθώ ένα πρόσωπο, τον Ιησού Χριστό, που πέρασε από τη γη και μας αποκάλυψε τον Θεό Πατέρα.

Έλεγα στην ομιλία μου κατά την επισκοπική μου χειροτονία ότι: «Οραματίζομαι να είναι η τοπική μας εκκλησία μια κοινότητα ζωντανή, με δραστήρια μέλη, όπου ο ένας να δείχνει κατανόηση, συμπόνια και συμπαράσταση στον άλλο, μια κοινότητα όπου θα ανθούν οι κλήσεις στην ιερατική και μοναχική ζωή, μια κοινότητα η οποία όλο και πιο πολύ βιώνοντας το ευαγγέλιο, γίνεται Αγία, ακολουθώντας τον Ιησού Χριστό τον Σωτήρα της».

Και αυτό θα γίνει, όταν η δύναμη της πίστης μας μάς ωθήσει να ανοιχτούμε προς τον συνάνθρωπό μας και να δημιουργήσουμε

μια κοινότητα ζωντανή, όπου ο ένας θα στηρίζει τον άλλον. Και αν αυτό πριν από λίγο καιρό ήταν μια επιθυμητή πορεία για την τοπική μας εκκλησία, στις ημέρες μας έγινε μια επείγουσα αναγκαιότητα.

Και το λέω αυτό γιατί, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, από αρχές Οκτωβρίου οι ιερείς της Σύρου θα είναι μόλις επτά στον αριθμό. Οι ενορίες μας και οι ποιμαντικές ανάγκες τους παραμένουν οι ίδιες και αυξάνονται, θα έλεγα. Παράλληλα οι δυνάμεις μας μειώνονται και φοβάμαι ότι όσο περνούν τα χρόνια θα είναι όλο και λιγότερες.

Επομένως οφείλουμε όλοι μαζί, κλήρος και λαός, με πίστη, δίχως να χάσουμε την ελπίδα μας, να αναζητήσουμε νέους τρόπους ποιμαντικής δράσης, κατάλληλους για την εποχή μας, πιο αποτελεσματικούς και πιο ικανούς να κρατήσουν ζωντανές τις κοινότητές μας και την εκκλησία μας.

Η συνεργασία και η κοινή δράση των ενοριών μας, είναι πλέον απαραίτητη και επιβεβλημένη κάτω από τις τρέχουσες συν-θήκες και τα σημεία των καιρών.

Και αν και μέχρι σήμερα πολλοί λαϊκοί είχαν ενεργό ρόλο μέσα στις ενορίες μας, τώρα πλέον ήρθε η στιγμή να αξιοποιήσουμε, ως εκκλησία, τα ιδιαίτερα χαρίσματα που έχετε πολλοί από εσάς για την πρόοδό της.

Θα τολμήσω να σας ζητήσω να κάνουμε ένα ακόμα βήμα και αναφέρομαι και πάλι στην ομιλία μου της 2/7. Τότε σας είπα: «Οραματίζομαι να μπορέσουμε να είμαστε μια κοινότητα χριστιανών που με τόλμη, χωρίς εσωστρέφεια και εφησυχασμό, θα αφουγκράζεται τις αναγκαιότητες της κοινωνίας που προχωρά, θα αναγνωρίζει τα σημάδια των καιρών, θα παίρνει πρωτοβουλίες και αποφάσεις που θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να ανακαλύψουν ή να ανακαλύψουν ξανά τη χαρά της χριστιανικής κλήσεως και ζωής».

Ναι, αδελφοί μου, δεν αρκούν οι ποιμαντικές πρωτοβουλίες για όσους ήδη βρίσκονται κοντά στην εκκλησία, αλλά καλούμαστε να τολμήσουμε και να βοηθήσουμε όσους αναζητούν νόημα και στήριγμα στη ζωή τους, ώστε να καταλάβουν ότι ο Ιησούς είναι το πρόσωπο που αναζητούν και να επιστρέψουν σε αυτόν. Και υπάρχουν πολλοί αδελφοί μας που ζουν χωρίς τη δύναμη, το φως και την παρηγοριά της φιλίας με τον Ιησού, χωρίς ένα νόημα ζωής. Η εκκλησία πρέπει να έχει τις πόρτες της ανοικτές για όλους, να έχει την αγκαλιά της ανοικτή έτοιμη να υποδεχτεί όποιον αναζητά το Θεό πατέρα.

Ο Πάπας Φραγκίσκος παρομοιάζει την εκκλησία με μια μητέρα με ανοικτή αγκαλιά, που περιμένει όλα τα παιδιά της να την πλησιάσουν και να ζήσουν κοντά της. Για όλους υπάρχει μια θέση στην καρδιά της, όποιος και αν είναι, ό,τι και να έχει κάνει στη ζωή του, όσο και αν έχει σφάλει. Άλλωστε η εκκλησία μας δεν αποτελεί ένα κλειστό «σύλλογο» αναμάρτητων, αλλά μια κοινότητα βαπτισμένων που άλλοι έχουν βαθειά πίστη, άλλοι έχουν αμφιβολίες και αμφιταλαντεύονται, άλλοι βιώνουν έντονα ερωτηματικά, άλλοι είναι πληγωμένοι, άλλοι θυμωμένοι…

Σήμερα, η Εκκλησία μας χρειάζεται την ικανότητα να γιατρεύει τις πληγές και να θερμαίνει τις καρδιές των ανθρώπων. Χρειάζεται η προσέγγιση, η εγγύτητα από την Εκκλησία για να δώσει τη χαρά και την ελπίδα που τόσο λείπει από τη ζωή των ανθρώπων στους δύσκολους -από κάθε άποψη- καιρούς που ζούμε.

Να έχετε τη βεβαιότητα, αδελφοί μου, ότι η Εκκλησία είναι κοντά σας και ως μητέρα, όπως η Παναγία, που αγαπά και φροντίζει τα παιδιά της, δεν έχει άλλη αποστολή, από το να δώσει σε εμάς αυτό που αναζητά η καρδιά μας για να είμαστε ευτυχείς, δηλαδή τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τον μόνο αληθινό Θεό και να πιστέψουμε σε αυτόν >>.

~~~~~~~

Κατά το Συλλείτουργο διακονούσαν έφηβοι που έφεραν ομοιόμορφα στιχάρια και σταυρό στο στήθος, ενώ ενήλικες λαϊκοί πρόσφεραν υπηρεσίες εκτός του Ιερού. Η πολυμελής πολυφωνική χορωδία της Ενορίας Ευαγγελίστριας Ερμουπόλεως, με τη γνωστή δυναμικότητά της και τις μελωδικές φωνές των μελών της, ενίσχυε τις ψαλμωδίες των πιστών, τις οποίες κατηύθυνε και εμψύχωνε ο Αδελφός Φραγκίσκος Βαρθαλίτης. Στο αρμόνιο συνόδευε ο επικεφαλής της χορωδίας, μουσικός κ. Ιωάννης Ρηγούτσος. Στο τέλος το εκκλησίασμα προσήλθε για τον ασπασμό της Ιερής Εικόνας της Παναγίας, την οποία κατά την είσοδο και έξοδο της πομπής, βάσταζαν και συνόδευαν νέες και νέοι.

Στην ιεροτελεστία παρευρέθησαν, εκπρόσωπος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Σύρου κ.κ. Δωροθέου Β΄, εκπρόσωποι της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Δήμου Σύρου Ερμούπολης, οι οποίοι πρόσφατα εκλέχτηκαν στις Αυτοδιοικητικές Αρχές, εκπρόσωποι των τοπικών Στρατιωτικών και Αστυνομικών Αρχών και των Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς και εκπρόσωποι Συλλόγων, Οργανώσεων και Θεσμών της τοπικής Καθολικής Εκκλησίας.

Εξομολόγοι Ιερείς ήταν κάθε μέρα στη διάθεση των πιστών για τη χορήγηση του Μυστήριου της Μετάνοιας. Με τη φροντίδα της Ενορίας Φανερωμένης και Ενοριακών Κάριτας, λεωφορεία εξυπηρετούσαν ευλαβείς προσκυνητές για τις μετακινήσεις τους προς και από το Ναό.

Καθ΄όλο το διάστημα του εννιαημέρου πλήθος ευλαβών πιστών από όλα τα σημεία του νησιού μας, ανέβηκαν στο λόφο του ιερού Προσκυνήματος της Παναγίας Φανερωμένης για να συμμετάσχουν στην Ακολουθία της ημέρας, να ανάψουν ένα κερί, να προσκυνήσουν και να τιμήσουν την Παναγία. Να την ευχαριστήσουν για τις Χάρες που τους χορηγεί και να της ζητήσουν να μεσιτεύει στον Μεγαλοδύναμο Πατέρα να ελαφρυνθούν τα βάρη και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους ζωή και να σταματήσουν τα πολλαπλά δεινά που ταλανίζουν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ο καθένας μας χρειάζεται τη βοήθεια της Παναγίας, για να μπορέσει να συνειδητοποιήσει την ανάγκη και το κατεπείγον της αναγγελίας του ευαγγελίου της ελπίδας, το οποίο έχει παραδοθεί στην Εκκλησία. Η Εκκλησία υπάρχει για να ευαγγελίζεται, δηλαδή να κηρύττει και να διδάσκει, να είναι ο αγωγός της δωρεάς της χάριτος. Ο *Ο Νέος Ευαγγελισμός* είναι το καθήκον που μας περιμένει, είναι μια ικεσία που απευθύνεται στον καθένα μας, να ξαναβρεί τον ενθουσιασμό της αναγγελίας, διότι είναι η πιο βαθιά και πιο αληθινή ικεσία, που πηγάζει από την καρδιά εκείνων που διψούν για μια ελπίδα που δεν διαψεύδει, ιδίως σε αυτούς τους δυσοίωνους καιρούς που περνάμε.

Η φετινή επίσημη Ιεροτελεστία στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Φανερωμένης, ήταν η τελευταία, ως Εφημέριου του Ναού αυτού, του Πανοσιολογιότατου πατέρα Σεβαστιανού Ροσσολάτου. Ο Άγιος Πατέρας ο Πάπας Φραγκίσκος, στις 12 Αυγούστου 2014, ονόμασε τον Ιερέα π. Σεβαστιανό Αρχιεπίσκοπο των Καθολικών της Αθήνας και Αποστολικό Τοποτηρητή της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Ρόδου. Η χειροτονία του σε Επίσκοπο θα λάβει χώρα στις 25 Οκτωβρίου 2014, ημέρα Σάββατο, στις 5.30 μ.μ. στον Ιερό Καθολικό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Διονυσίου, στην Αθήνα.

ΑΞΙΟΣ – ΑΞΙΟΣ – ΑΞΙΟΣ

Ο αγαπητός σε όλους τους Συριανούς και όχι μόνον, Σεβαστός π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος, υπηρέτησε, ως Εφημέριος, στην Ενορία της Φανερωμένης στα Χρούσσα-Σύρου 39 χρόνια, σε δυο περιόδους : την πρώτη από το 1969 έως το 1975 και τη δεύτερη από το 1981 έως σήμερα.

Απευθύνουμε τις θερμότατες ευχαριστίες μας και τη βαθειά μας ευγνωμοσύνη και εκτίμηση προς τον Πανοσ. π. Σεβαστιανό για την, επί 46 έτη, πολύπλευρη και πλήρης πολύτιμων καρπών διακονία του στην Καθολική Εκκλησία στη Σύρο και για ό,τι, στην καλλιέργεια της πίστης, δίδαξε τους πιστούς. Τον ευχαριστούμε για την παραδειγματική ταπεινότητα και απλότητα της ζωής του, την ευγενική του συμπεριφορά και την καθ΄όλα ανοιχτόκαρδη καταδεκτικότητά του.

Είθε ο Μεγαλοδύναμος Θεός, με τη μεσιτεία της Παναγίας της Φανερωμένης, του Αγίου Διονυσίου, καθώς και των Αγίων Παύλου και Φραγκίσκου της Ασίζης-Προστατών των Καθολικών Εκκλησιών στην Αθήνα και στη Ρόδο, αντίστοιχα-, να του χορηγεί πλούσιες και άφθονες τις χάρες Του, δύναμη και υγεία, να τον προστατεύει και να τον καθοδηγεί καθ’όλη την Επισκοπική του διακονία και στην επιτέλεση των υψηλών Αρχιερατικών του καθηκόντων.