 |
Γιόρτασε μέσα σε πασχαλινή ατμόσφαιρα ο προστάτης της μικρής αλλά πανέμορφης Ενορίας του Αγίου Γεωργίου Περάστρας Τήνου, τη Δευτέρα του Πάσχα 16 Απριλίου 2012. Λάμπρυνε την πανήγυρη ο Σεβασμιότατος π. Νικόλαος, Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Νάξου, Τήνου κλπ. στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας με τη συμμετοχή και του εφημερίου π. Δημητρίου Δαλέζιου, ενός άλλου ιερέως από την Ιταλία που βρέθηκε τις άγιες αυτές ημέρες στην Τήνο και του υποδιακόνου μας Γιάννη Σκλάβου
Μετά την ανάγνωση του ιερού Ευαγγελίου μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος στην συναγμένη Εκκλησία και είπε:
Σ’ αυτή την πρώτη ημέρα μετά την Κυριακή του Πάσχα, η Εκκλησία ενισχυμένη στην πίστη της με την ανάμνηση του Πάθους, του θανάτου και της Αναστάσεως του Κυρίου της, αρχίζει να βιώνει ακόμη πιο έντονα όσα κατά τη νύκτα του Πάσχα ανανέωσε με τις υποσχέσεις του Βαπτίσματος των μελών της.
Το ιστορικό γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού αποτελεί το θεμέλιο της πίστεώς μας. Γιατί αν «δεν είχε αναστηθεί ο Χριστός τότε θα ήταν μάταιη η πίστη μας και εμείς θα είμαστε οι πιο αξιολύπητοι άνθρωποι του κόσμου», όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Απόστολος Παύλος στην Εκκλησία της Κορίνθου (Κορ.15,17). Όμως η Ανάσταση του Χριστού είναι μία πραγματικότητα και τα γεγονότα του Πάσχα που έζησαν οι απόστολοι και οι ευαγγελιστές συνόψισαν στη διήγησή τους που έκαναν στο Ευαγγέλιο, είναι μία μαρτυρία αυτής της πραγματικότητας.
Είδαμε τις μυροφόρες γυναίκες, ταραγμένες και τρομαγμένες να τρέχουν στο μνήμα και εκεί να λαβαίνουν την αγγελική πληροφορία πως τον Ιησού το Ναζωραίο δεν πρέπει πια να τον αναζητούν μεταξύ των νεκρών γιατί αναστήθηκε όπως το είχε πει: Αυτό το χαρμόσυνο μήνυμα, επιβεβαιώνεται σε λίγο από τον ίδιο τον αναστημένο Ιησού ο οποίος τις συναντά, τις χαιρετά και αφού τους διώχνει το φόβο το;yς αναθέτει μία αποστολή: «Μη φοβάστε, πηγαίνετε στους αδελφούς μου και να τους πείτε να πάνε στη Γαλιλαία, εκεί θα με δούνε».
Εκεί στη Γαλιλαία, στις όχθες της λίμνης, ο Ιησούς είχε επιλέξει τους μαθητές του, και από εκεί είχε ξεκινήσει την αποστολή του, εκεί τώρα θα τον συναντήσουν αναστημένο και θα τους αναθέσει από τον ίδιο τόπο να αρχίσουν και τη δική τους αποστολή.
Ο Κύριος πάνω στο σταυρό ολοκλήρωσε τη δική του αποστολή, τώρα αρχίζει η αποστολή των μαθητών του. Μια αποστολή που θα τη διανύσουν μαζί με τον Αναστημένο Χριστό και θα ακολουθήσει την ίδια πορεία με εκείνη του Δασκάλου τους. «Σας έδωσα παράδειγμα για να κάνετε κι εσείς το ίδιο».
Πριν από όλα όμως ο Ιησούς τους καθιστά αυτόπτες μάρτυρες της Αναστάσεώς του, για να είναι η μαρτυρία τους αυθεντική και πειστική. Γράφει πράγματι ο Απόστολος Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή: «Εμείς τον έχουμε ακούσει και τον έχουμε δει με τα ίδια μας τα μάτια. Μάλιστα τον είδαμε από κοντά, και τα χέρια μας τον ψηλάφισαν… Κι’ αυτά σας τα γράφουμε για να είναι ολοκληρωμένη η χαρά σας» ( Α Ιωάν. 1,1).
Όμως, εκτός από αυτή την μαρτυρία των Αποστόλων και των Μυροφόρων, αρχίζει και μία αντιμαρτυρία. Εκεί που ξεκινά η πίστη ξεκινά και η άρνηση της πίστης. Ενώ οι μυροφόρες τρέχουν «με φόβο και χαρά» να αναγγείλουν το χαρμόσυνο της Αναστάσεως μήνυμα, οι φρουροί του μνήματος πηγαίνουν στους άρχοντες της πόλης να ανακοινώσουν όσα περίεργα έχουν συμβεί. Και οι άρχοντες που άρχουν, αλλά είναι τυφλοί και αφελείς, τους συμβουλεύουν: «Να πείτε ότι οι μαθητές του ήλθαν τη νύκτα και τον έκλεψαν ενώ εμείς κοιμόμασταν».
Δυστυχώς αδελφοί μου, αυτό συμβαίνει και σήμερα, κάποιοι μαρτυρούν για την Ανάσταση και κάποιοι άλλοι αντιμαρτυρούν. Όμως, η μαρτυρία των μαθητών του Ιησού είναι δυνατή γιατί έχουν περάσει από το σκοτάδι της νύκτας στο φως της ημέρας, δεν κοιμούνται όπως οι φρουροί, αλλά αγρυπνούν και ζουν την πραγματικότητα. Η αντιμαρτυρία γίνεται από ανθρώπους που μαζί με τους φρουρούς έχουν κλειστά τα μάτια, κοιμούνται και ονειρεύονται. Δημιουργούν εντυπώσεις και θόρυβο, και με τη στήριξη των αρχόντων παραπλανούν χωρίς να πείθουν.
Ο Ιησούς είναι ζωντανός, είναι προσιτός, μπορούμε να τον πλησιάσουμε, να τον συναντήσουμε, να τον δούμε με τα μάτια της πίστης μας και μαζί του να συνοδοιπορούμε όπως τότε με τους μαθητές της Εμμαούς. Αυτή την καλή αγγελία εορτάσαμε και ζήσαμε τη νύκτα του Πάσχα αφού πρώτα προετοιμαστήκαμε σαράντα μέρες με νηστεία, προσευχή και αγαθοεργία. Αυτό το χαρμόσυνο μήνυμα τώρα θα συνεχίσουμε να το επαναλαμβάνουμε και να το εορτάζουμε για πενήντα μέρες, αλλά και σε όλη μας τη ζωή μαζί με τις μυροφόρες, τους αποστόλους και όλους τους σημερινούς μαθητές του Ιησού, ως Εκκλησία του Χριστού.
Ας ζητήσουμε το δώρο του Αγίου Πνεύματος που είναι η ανδρεία, και, με τη μυστηριακή χάρη που μας εξασφαλίζει ο Θεός Πατέρας μέσα από την τέλεση αυτής της Ευχαριστίας, ας συνεχίσουμε να κηρύττουμε με τα έργα μας και το λόγο μας το «Χριστός Ανέστη». Αμήν.
